Hemophthalmus - choroba związana z krwotokiem do ciała szklistego z powodu pęknięcia naczyń krwionośnych oka. Ta patologia jest dość niebezpieczna, ponieważ może prowadzić do dalszej utraty wzroku, dlatego w obecności krwotoków należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Choroba występuje 2 razy częściej u kobiet niż u mężczyzn. Ponadto główne ryzyko dotyczy osób powyżej 40 roku życia.
W międzynarodowej klasyfikacji chorób choroba ta jest szyfrowana kodem „H43.1”. Ten kod oznacza - krwotok do ciała szklistego. Ale to kodowanie jest aktualizowane. Wcześniej hemophthalmus był szyfrowany pod numerem „H44.8”, co oznaczało „inne choroby gałki ocznej”.
Zwyczajowo rozróżnia się kilka rodzajów krwotoku:
Możesz również zaznaczyć:
W filmie - przyczyny hemophthalmia:
Erytrocyty uwięzione w oku wraz z krwią tracą hemoglobinę, która rozpada się na inne substancje. Dezintegrowane pozostałości mają zły wpływ na błonę siatkową oka i mogą prowadzić do jej oderwania.
Ale jak wygląda człowiek wychowany i co można zrobić z takim problemem, jest tutaj wskazany.
Najczęstszą przyczyną choroby jest uszkodzenie oczu. Ponadto, w przypadku drobnych obrażeń, zwykle występuje częściowy hemophthalmus, aw przypadku poważnych obrażeń, całkowity lub całkowity.
Ale to nie jedyny powód pojawienia się choroby, resztę można przypisać:
Istnieje również pewna grupa ryzyka. Hemophthalmus, może wystąpić u osób, które:
Stosowanie leków przeciwzakrzepowych zwiększa ryzyko wystąpienia hemophthalmia kilka razy.
Wskazuje się jednak na konsekwencje erozji rogówki i środki, które pomogą uniknąć najgorszego rozwoju choroby.
Głównym objawem choroby jest krwotok. Ale możliwe jest, że nikt nie zauważy natychmiast krwi, ponieważ hemophthalmus może zacząć się od bardzo małego krwawienia. A oto jak wygląda krwotok w ciele szklistym oka, tutaj.
Inne objawy to:
Warto zauważyć, że po śnie ostrość widzenia pacjentów nieznacznie wzrasta, ale nie na długo.
To ważne! Do dokładnej diagnozy nie wystarczy badanie pacjenta, możesz potrzebować innych metod badania wzroku - ultradźwięków, oftalmoskopii itp.
Jeśli występuje całkowita i całkowita postać choroby, pacjent będzie wymagał pilnej hospitalizacji. W większości przypadków takim osobom przepisuje się chirurgię z dalszą terapią lekową.
Przydatne informacje na ten temat! Kiedy iw jakich przypadkach przepisane krople do oczu Taufon: instrukcje użytkowania, wskazania, przeciwwskazania, substancja czynna, dawki dla różnych chorób.
Z częściowym hemophthalmus, pacjent musi przestrzegać ścisłego odpoczynku w łóżku, nosić zimną opaskę na oczy, jeść dobrze.
Leki na wszystkie rodzaje hemophthalmus są używane tak samo:
leki hormonalne (deksametazon). Ale jakie analogi istnieją, możesz przeczytać tutaj.
zastrzyki domięśniowe (glukonian wapnia).
Oprócz leków pacjentowi można zaoferować procedury fizjologiczne. Na przykład elektroforeza. Procedura ta charakteryzuje się wprowadzaniem leków pod wpływem impulsów elektrycznych. Z hemophthalmus aloes jest często wstrzykiwany pacjentom. Lek ten przyspiesza regenerację komórek, zmniejsza krwotok i poprawia ogólny stan osoby.
Jeśli po tygodniu leczenia farmakologicznego i zabiegów fizycznych nie nastąpi ulga, pacjent będzie wymagał operacji.
Ale jak leczyć wirusowe zapalenie spojówek oka i jakie środki są najbardziej skuteczne, jest to wskazane tutaj.
Istnieją również nietradycyjne metody leczenia tej patologii, które również pomagają pacjentowi pozbyć się choroby.
Z właśnie rozpoczętym krwotokiem uważa się za skuteczne dopasowanie zamrożonego mięsa do oczu. Przez 15 minut proces powinien się zatrzymać.
Przydatne będzie również dowiedzieć się więcej na temat leczenia mroczków przedsionkowych.
To ważne! Nie należy stosować tradycyjnych metod leczenia bez zgody lekarza, ponieważ może to być niebezpieczne dla zdrowia.
W obecności dziecięcego hemophthalmus lekarze natychmiast zalecają terapię absorbującą (fibrynolizyna - in / in, autohemoterapia itp.). W ciągu 2-3 dni krwotok powinien ustać. Ale istnieje niebezpieczeństwo, że choroba może się powtórzyć.
Przy całkowitym hemophthalmus u dziecka może być konieczna operacja. Czasami tylko taka metoda może zapobiec powikłaniom.
Główną cechą przebiegu hemophthalmus u dzieci jest spontaniczna resorpcja skrzepów krwi. Dlatego stosowanie wchłanialnych leków przyspiesza efekt terapeutyczny.
Ale dla dzieci często stosuje się maść z erytromycyną.
Aby zapobiec wystąpieniu choroby, należy przestrzegać pewnych zasad:
Jeśli hemophthalmus nie jest leczony, nastąpi zanik gałki ocznej lub odwarstwienie siatkówki - i to i ten przypadek doprowadzą do całkowitej nieodwracalnej utraty wzroku.
Przy ciągłych powtarzających się krwotokach na gałce ocznej tworzy się wiele zrostów, trudniej jest zatrzymać chorobę, a jednym wyjściem jest witrektomia (usunięcie ciała szklistego).
Hemophthalmus to choroba wymagająca natychmiastowego leczenia. Dzięki terminowemu leczeniu lekarzowi możesz zrobić to bez konsekwencji, w przeciwnym razie ślepota. Wybór jest dla każdego!
http://okulist.online/zabolevaniya/glaz/steklovidnoe-telo/gemoftalm-prichiny-i-lechenie.htmlHemophthalmus of the eye jest częstą przyczyną utraty wzroku. Podstawą choroby jest wylanie krwi w ciało szkliste lub wokół niej. Choroba powoduje zmniejszenie ostrości widzenia do poziomu odczuwania światła. Najczęstszym źródłem krwotoku są naczynia krwionośne siatkówki. W wyniku procesu patologicznego ciało szkliste traci swoją przezroczystość, co powoduje zaburzenia widzenia.
Hemophthalmus ma zdolność stopniowego rozpuszczania się, ale nie zawsze tak jest. Choroba powoduje nie tylko trudności wzrokowe. Okulista, w obecności krwotoku, po prostu nie może badać naczyń krwionośnych dna. Proces patologiczny może prowadzić do odwarstwienia siatkówki i całkowitej ślepoty. Zaburzenia widzenia są jedynym objawem hemophthalmus. W tym obszarze nie ma zakończeń nerwowych, dlatego pacjenci nie odczuwają bólu.
W zależności od objętości krwotoku eksperci klasyfikują hemophthalmus w następujący sposób:
Gdy hemophthalmus lewego lub prawego oka występuje znaczny spadek odruchu dna oka, w niektórych przypadkach rozpoznaje się jego całkowitą nieobecność. Podczas badania okulista może zwrócić uwagę na czerwoną plamkę znajdującą się w dolnej części oka. Jako dodatkowe objawy choroby mogą wystąpić obrzęk powiek górnych i dolnych, a także ból okolicy oczu.
Nawracający hemophthalmus jest nawracającym krwotokiem. U młodych ludzi patologia jest częściej wynikiem urazu, a u osób starszych jest to proces fizjologiczny w organizmie. Często hemophthalmos rozwija się na tle chorób endokrynologicznych i sercowo-naczyniowych.
Wybierz główne przyczyny krwotoku:
Eksperci twierdzą, że choroby układu krzepnięcia i długotrwałe stosowanie leków przeciwzakrzepowych nie powodują rozwoju hemofilii.
Duże znaczenie w diagnozie ma wywiad. Specjalista interesuje się obecnością urazów, powiązanych zaburzeń i chorób okulistycznych. Jeśli badanie dna oka jest trudne, wyznacza się badanie ultrasonograficzne dna oka.
Wraz z tym okulista powinien wykluczyć odwarstwienie siatkówki i rozwój innych powikłań. Leczenie hemophthalmus prawego lub lewego oka jest głównie ograniczone do leczenia objawowego. Podczas procesu leczenia nadmierny wysiłek fizyczny jest przeciwwskazany dla pacjentów. Spadek ciśnienia krwi może wywołać nawrót.
Pacjentom zaleca się przestrzeganie leżenia w łóżku, z głową w pozycji podniesionej. Farmakoterapia ma na celu resorpcję wylania krwi. Lekarze przepisują środki hemostatyczne, a kompleksy witaminowe służą do wzmocnienia ściany naczyń. Dla całkowitego wyleczenia niezwykle ważne jest pozbycie się choroby podstawowej. Nieleczona choroba może prowadzić do rozwoju wtórnej jaskry.
Leczenie zachowawcze polega na zastosowaniu następujących metod:
Przy nieskuteczności leczenia zachowawczego przez jeden do dwóch tygodni wskazane jest leczenie laserem. Laser nie narusza integralności gałki ocznej i jednocześnie selektywnie usuwa wtrącenia z ciała szklistego. Wiązka laserowa wpływa wyłącznie na hemoglobinę krwi.
Zastosowanie techniki laserowej zapobiega nawrotom w ciągu najbliższych pięciu lat w osiemdziesięciu procentach przypadków.
Aby zatrzymać proces patologiczny, wprowadza się leki doszklistkowe, takie jak bewacyzumab lub ranibizumab. Narzędzia te są stosowane zarówno w postaci monoterapii, jak iw połączeniu z zabiegami chirurgicznymi i laseroterapią.
Interwencja chirurgiczna jest w stanie przywrócić wzrok, niezależnie od objętości i czasu trwania krwotoku, a także prowokuje przyczyny. Operacja nie wymaga szycia, może być wykonywana w warunkach ambulatoryjnych przy użyciu znieczulenia miejscowego.
Usunięcie operacyjne jest przypisywane w następujących przypadkach:
Hemophthalmus można również leczyć niekonwencjonalnymi metodami. Stosowanie środków ludowych jest pomocniczą pomocą, ale nie zastępuje głównego leczenia. Najczęstszą metodą jest ludzki mocz. Zwolennicy tej metody zalecają gotowanie świeżo zebranego moczu w miedzianym garnku, dodając do niego łyżkę miodu. Następnie mieszanina jest impregnowana szmatką i nakładana na oko w postaci kompresu.
Ponadto zaleca się przyjmowanie wywaru z korzeni cykorii. Cykorię wlewa się wodą i gotuje przez piętnaście minut. Weź połowę szklanki dwa razy dziennie. Zaleca się nałożenie zamrożonego kawałka mięsa na zranioną gałkę oczną. To zatrzyma krwotok i przyspieszy proces resorpcji.
Rozważ inne przepisy na leczenie krajowego hemophthalmus:
Hemophthalmus of eye jest poważną chorobą, która grozi wystąpieniem powikłań, w tym utraty wzroku. W żadnym przypadku objawy choroby nie powinny być ignorowane. Wykwalifikowana pomoc na czas pomoże utrzymać wzrok i zdrowie oczu przez wiele lat.
http://glaziki.com/bolezni/gemoftalm-glazaHemofthalmia - krwotok do ciała szklistego gałki ocznej i jej otaczających struktur, spowodowany uszkodzeniem naczyń siatkówki i przestrzeni podsiatkówkowej. Przy dużej zawartości krwotocznej, ostry spadek ostrości wzroku z powodu zmętnienia szklistego, a przy braku odpowiedniego leczenia, hemophthalmus może prowadzić do poważnych powikłań i nieodwracalnych zmian w wewnętrznych strukturach oka, które mogą powodować ślepotę.
Hemophthalmus jest wynikiem krwawienia w siatkówce i przestrzeni podsiatkówkowej. Drugiego lub trzeciego dnia po uwolnieniu krwi do ciała szklistego rozpoczyna się powstawanie krwiaków. Dziesiątego dnia po krwotoku skrzepy krwi zaczynają się stopniowo rozpadać.
W zależności od objętości krwotoku istnieją trzy formy hemophthalmus: całkowite, częściowe i częściowe.
Kruchsze nowo utworzone naczynia są najczęściej uszkodzone, więc pacjenci z retinopatiami proliferacyjnymi są narażeni na ryzyko, a nieprawidłowa liczba nieprawidłowych nowo utworzonych naczyń jest wyższa niż średnia: pacjenci z cukrzycą i niedokrwistością sierpowatą, wcześniaki i osoby z zakrzepicą żyły siatkówki. Stanom tym często towarzyszy przewlekłe niedokrwienie siatkówki, które prowadzi do zwiększonego wytwarzania czynników naczyniowych. Istnieją również przypadki dziedziczenia nadmiernej produkcji śródbłonkowego czynnika wzrostu (rodzinna wysiękowa witreoretinopatia).
Krwotoki wewnątrzgałkowe obserwuje się w przypadku mechanicznego uszkodzenia naczyń krwionośnych w penetrujących i tępych uszkodzeniach gałki ocznej, powikłań po operacjach okulistycznych, pęknięciu siatkówki lub oderwaniu tylnej błony haloidowej. Ryzyko pęknięcia siatkówki znacznie wzrasta wraz z wysoką krótkowzrocznością, czemu towarzyszą zmiany zwyrodnieniowe dna oka.
Pęknięcie niezmienionych naczyń siatkówki może również wystąpić w przypadku urazowego uszkodzenia mózgu, któremu towarzyszy krwotok do przestrzeni podpajęczynówkowej i gwałtowny wzrost ciśnienia śródczaszkowego (zespół Tersona). Hemophthalmus może również wystąpić w wyniku nagłego wzrostu ciśnienia wewnątrz klatki piersiowej podczas nadmiernego wysiłku fizycznego, ciężkich wymiotów i kaszlu (retinopatia Valsalva).
Czasami występowanie hemophthalmus powoduje ogólne choroby i anomalie anatomiczne, którym towarzyszą zmiany patologiczne w naczyniach krwionośnych:
Bardzo rzadko zdarza się, aby hemophthalmus powodowany był krwotokiem podsiatkówkowym spowodowanym uszkodzeniem naczyniówki w mokrej postaci zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem, polipowatej naczyniówki naczyniówki lub czerniaka naczyniówki.
Aby zapobiec hemophthalmus przy braku zmian zanikowych siatkówki i innych pokrewnych patologii, wystarczy unikać uszkodzeń oczu.
W zależności od objętości krwotoku występują trzy formy hemophthalmus:
Częściowy hemophthalmus charakteryzuje się łagodniejszym przebiegiem i jest podatny na samorozdzielczość. Całkowity i subtotal hemophthalmus występuje częściej z uszkodzeniami oka i częściowym - z retinopatią proliferacyjną, miażdżycą tętnic i zdekompensowanym nadciśnieniem tętniczym.
Skala krwotoku ma ważną wartość predykcyjną. Najbardziej korzystna prognoza dla częściowej postaci hemophthalmus podczas napełniania krwią mniej niż 1/8 objętości ciała szklistego. Zwiększenie krwotoku z 1/8 do 1/4 witaminy zwiększa prawdopodobieństwo odwarstwienia siatkówki. W postaci subtotalnej hemophthalmus rokowanie dotyczące przywrócenia funkcji widzenia jest wątpliwe, a całkowita hemophthalmia prawie zawsze prowadzi do trwałej utraty wzroku.
Typowe objawy hemophthalmus to aberracje wzrokowe, niewyraźne widzenie, światłowstręt. Począwszy od drugiego lub trzeciego dnia, od pojawienia się krwiaków, pojawia się błysk cieni od strony uszkodzonego oka. W przypadku świeżego hemophthalmus oczy mocno się zaczerwieniają; krwawe miejsce jest zauważalne w ciągu kilku tygodni. Ze względu na duże objętości i powolną resorpcję treści krwotocznych obserwuje się gwałtowne pogorszenie obiektywnego widzenia. Pacjent z całkowitą postacią hemophthalmus może jedynie odróżnić światło od ciemności i traci zdolność orientacji w przestrzeni. Dzięki Subtotal hemophthalmus pole widzenia jest częściowo zablokowane przez masywne ciemne plamy, jednak zachowuje zdolność rozpoznawania sylwetek ludzi i zarysów masywnych obiektów. W przypadku częściowego hemophthalmus, ciężkie zaburzenia widzenia mogą nie być obserwowane. Pacjenci skarżą się na mgłę, mgiełkę lub pajęczynę przed oczami, migotanie czarnych kropek, czerwone lub czarne pasy w zasięgu wzroku. Na etapie hemolizy objawy zatrucia ogólnego mogą dołączyć do objawów hemophthalmus - nudności, osłabienie, bóle głowy. Ból dla hemophthalmus nietypowy; dyskomfort pojawia się tylko w przypadku traumatycznych i jatrogennych uszkodzeń siatkówki, jaskry neowaskularnej i powstawania masywnych krwiaków.
Najczęstszym powikłaniem hemophthalmus wydaje się hemosyderoza gałki ocznej - toksyczne uszkodzenie fotoreceptorów siatkówki, ciała szklistego i soczewki przez produkty rozkładu erytrocytów.
U wcześniaków często obserwuje się hemophthalmus z powodu zmian zanikowych i neowaskularyzacji siatkówki, co może później prowadzić do krótkowzrocznego przesunięcia refrakcji i niedowidzenia. W zapobieganiu powikłaniom nawracającego hemophthalmus w retinopatii proliferacyjnej wcześniaków oraz u dzieci z cukrzycą z podejrzeniem zespołu trakcyjnego wskazana jest witrektomia. Aby zapobiec nawrotom krwotoków wewnątrzgałkowych u niemowląt, rodzice powinni delikatnie kołysać dziecko, unikając drżenia.
W rzadkich przypadkach hemophthalmus u dziecka może być objawem wrodzonych nieprawidłowości, takich jak choroba Ills (pierwotna idiopatyczna choroba siatkówki) lub choroba Norrie powiązana z chromosomem X - glejak rzekomy siatkówki obu oczu.
Wykrywanie krwi w ciele szklistym i utworzonych przez nią przestrzeniach jest uważane za wystarczającą podstawę do rozpoznania hemophthalmus, ale przy rozległym krwotoku nie zawsze jest możliwe zbadanie dna oka za pomocą biomikroskopii. W takich przypadkach pacjent jest kierowany na USG oka. Aby wyjaśnić źródło krwotoku, można przepisać angiografię fluoresceinową siatkówki i naczyniówki. W celu identyfikacji chorób współistniejących wpływających na dynamikę procesu patologicznego przeprowadzane są badania laboratoryjne - ogólna i biochemiczna analiza krwi, koagulogram, oznaczanie poziomu glukozy we krwi.
Strategia terapeutyczna hemophthalmus zależy od przyczyny i zakresu krwotoku. W przypadku częściowego hemophthalmus leczenie ogranicza się do przyjmowania środków hemostatycznych, enzymatycznych i hormonalnych w celu szybkiej resorpcji krwiaków, a także kwasu askorbinowego i witamin z grupy B w celu wzmocnienia ścian naczyń. W przypadku nawrotu ciało szkliste jest myte. Przed całkowitą resorpcją krwotoku pacjentowi zaleca się obserwowanie leżenia w łóżku z zagłówkiem łóżka podniesionym do 35-40 ° i nałożenie zimnego kompresu na obszar obu oczu. Hemofthalmus całkowity i subtotalny leczy się w warunkach stacjonarnych.
Równolegle przeprowadza się dogłębne badanie pacjenta w celu zidentyfikowania powiązanych patologii i badania okulistycznego, w tym wiziometrii, tonometrii i badań instrumentalnych dna oka. Jeśli wykryje się retinopatię proliferacyjną, do ciała szklistego podaje się inhibitory wzrostu naczyń. Po zerwaniu siatkówki pokazano laserową koagulację miejsc niedokrwiennych na siatkówce oka; w przypadku braku niezbędnego sprzętu możliwa jest kriokoagulacja.
Skala krwotoku ma ważną wartość predykcyjną. Najbardziej korzystna prognoza dla częściowej postaci hemophthalmus podczas napełniania krwią mniej niż 1/8 objętości ciała szklistego.
Witrektomia - radykalne leczenie hemophthalmus z usunięciem ciała szklistego lub jego części wykonuje się w następujących przypadkach:
Po witrektomii substancją szklistą jest sól fizjologiczna, olej silikonowy lub mieszanina powietrza i gazu.
Aby zapobiec hemophthalmus przy braku zmian zanikowych siatkówki i innych pokrewnych patologii, wystarczy unikać uszkodzeń oczu. Po 40 latach ważne jest, aby kontrolować ciśnienie krwi i poziom cukru we krwi i mierzyć ciśnienie wewnątrzgałkowe raz w roku. Pacjenci z ryzykiem retinopatii proliferacyjnej są zobowiązani do przeprowadzania badań profilaktycznych dwa razy w roku u okulisty z zastosowaniem wizometrii, tonometrii i biomikroskopii, jednocześnie monitorując główne choroby. W przypadku wykrycia miejsc zanikowych na siatkówce zaleca się profilaktyczną koagulację laserową, która zmniejsza prawdopodobieństwo hemophthalmus o 80-85%.
Najczęstszym powikłaniem hemophthalmus wydaje się hemosyderoza gałki ocznej - toksyczne uszkodzenie fotoreceptorów siatkówki, ciała szklistego i soczewki przez produkty rozkładu erytrocytów. Przy długim przebiegu hemophthalmus i częstych nawrotach istnieje możliwość rozwoju wtórnej jaskry.
Przy skomplikowanym przebiegu oczodołu oczy mogą zanikać. Z rozległym krwotokiem zwiększa ryzyko zastąpienia komórek szklistych tkanką łączną. Ostatnim etapem zwyrodnienia ciała szklistego staje się zwłóknienie wewnątrzgałkowe, po którym następuje odwarstwienie siatkówki i zanik gałki ocznej, co prowadzi do ślepoty.
http://www.neboleem.net/gemoftalm.phpHemophthalmus to stan, w którym krew dostaje się do ciała szklistego oka. Witamina lub ciało szkliste to 99% wody. Pozostały procent obejmuje kolagen, kwas hialuronowy, jony i białka. Ponad 80% gałki ocznej, a mianowicie 4 ml, jest szklistą. Dzięki niemu oko zachowuje swój kształt, a światło wpada do siatkówki.
Z przodu i z tyłu ciała szklistego są błony haloidowe. Witamina tylnie i bocznie ograniczona błoną siatkówki, a z przodu iz boku nabłonek ciała rzęskowego. Przód struktury styka się z wiązkami Zinna i kapsułką soczewki. Ze względu na tak ścisłą interakcję anatomiczną i funkcjonalną, zdrowie siatkówki zależy od stanu ciała szklistego. Witamina jest mocno przymocowana do siatkówki wzdłuż linii zębatej i dookoła nerwu wzrokowego, gdzie utrwalenie może osłabiać się wraz ze starzeniem się ciała, prowokując tylne odwarstwienie ciała szklistego.
Rodzaje hemophthalmus:
Hemophthalmus powoduje zmiany strukturalne w ciele szklistym, które mogły być niebezpieczne dla wzroku. Czerwone krwinki dostają się do vitreum wraz z krwią. Stopniowo zaczynają się rozkładać, uwalniając hemoglobinę, która osiada w postaci ziaren. W ciele szklistym powłoka hemoglobiny rozpuszcza się, substancja zamienia się w hemosyderynę, co ma negatywny wpływ na siatkówkę.
Gdy hemophthalmus w ciele szklistym może być uformowany pasmami przyczepionymi do siatkówki i zwiększyć ryzyko jej oderwania. Ten stan powoduje ostre pogorszenie widzenia. W zależności od nasilenia hemophthalmus pacjent może widzieć punkty i nici przed oczami lub być całkowicie ślepy. Częściowy hemophthalmus charakteryzuje się poprawą funkcji widzenia rano, ponieważ krew osiada na noc.
Hemophthalmus często rozwija się z pęknięciem lub odwarstwieniem siatkówki. Czasami stan jest diagnozowany po operacjach brzusznych. Wszelkie objawy hemophthalmus są powodem do natychmiastowego poszukiwania pomocy. Nie zaleca się samoleczenia ze względu na dużą liczbę poważnych powikłań.
Pod wpływem szkodliwych czynników integralność naczyń oka zostaje zakłócona, w wyniku czego krew gromadzi się w ciele szklistym. Czerwone krwinki zaczynają się rozpadać, osadzają ziarna. Takie procesy szkodzą wszystkim sąsiednim strukturom, ale w większym stopniu siatkówce.
Etapy hemophthalmus:
Najczęstszą przyczyną hemophthalmus staje się defekt w tworzeniu naczyń krwionośnych, w którym szybko pękają. Stan ten jest charakterystyczny dla znacznego uszkodzenia siatkówki u pacjentów z cukrzycą. Ten problem występuje z zaburzeniami przepływu krwi w siatkówce podczas retinopatii po zakrzepicy. Wzrost wadliwych naczyń jest również oznaczony zwyrodnieniem środka siatkówki i guzów naczyniówki gałki ocznej.
Przyczyny hemophthalmus:
Przyczyną hemophthalmus mogą być urazy o innej naturze: penetrujące ze zniszczeniem błon i naczyń krwionośnych, a także stłuczenia i tępe obrażenia. Krwotoki są często diagnozowane przy pęknięciu lub odwarstwieniu siatkówki, gdy naczynia siatkówki są uszkodzone. Najbardziej wyraźne objawy oderwania tylnej błony haloidowej będą występować w tych miejscach, w których szklistka jest ściśle związana z naczyniami.
Hemophthalmus może wskazywać na chorobę układu krążenia. Krwotoki w oku są często obserwowane w nadciśnieniu tętniczym, anemii sierpowatej, zapaleniu naczyń, zapaleniu naczyń i nowotworach krwi.
Czasami krew dostaje się do szklistki z przestrzeni podsiatkówkowej. Dzieje się tak z rozwojem czerniaka naczyniówki lub zwyrodnieniem plamki żółtej związanym z wiekiem. Hemophthalmus jest możliwy w zespole Tresona, gdy występuje krwotok podpajęczynówkowy. W tym przypadku naczynia siatkówki są rozdarte z powodu ostrego skoku ciśnienia śródczaszkowego.
U dzieci hemophthalmus rozwija się, gdy dziecko jest sztywno potrząsane. Rodzice mogą spowodować krwotok nawet z lekkim drżeniem dziecka, próbując go uspokoić.
Zapalenie błony naczyniowej oka, choroba Ilzy, sarkoidoza, przewlekła białaczka, choroba Crohna, retinopatia w wcześniactwie są niezwykle rzadkimi przyczynami hemophthalmus. Zaburzenia krzepnięcia i długotrwałe leczenie przeciwzakrzepowe zwykle nie prowadzą do hemofilii.
Przy ciężkim krwotoku ostrość widzenia jest krytycznie zmniejszona, w tym ślepota. Stopień zmniejszenia ostrości widzenia zależy od ilości krwi w szklistce. W ciężkich przypadkach zachowana jest tylko percepcja światła. Jeśli krwotok jest spowodowany odwarstwieniem siatkówki, pacjenci widzą przebłyski światła innej natury (światła, błyskawice, iskry). To zjawisko fotopsji.
Badanie oka pokazujące obecność ziarnistej masy krwi za soczewką. Struktura ciała szklistego nie jest zdefiniowana. Resorpcja skrzepów krwi prowadzi do zniszczenia ciała szklistego, staje się upłynniona. Fibryle (struktury białkowe w tkankach) gęstnieją i pęcznieją, pokrywając się ziarnami krwi, krwinkami czerwonymi i innymi produktami rozpadu.
Kiedy pacjenci hemophthalmus skarżą się na pajęczynę i zaokrąglone cienie, które pojawiają się w zasięgu wzroku. Pojawia się niewyraźne widzenie. Cienie są zwykle w kolorze ciemnoczerwonym lub czarnym. Gdy oczy się poruszają, zakrzepy krwi poruszają się, powodując przesunięcie cieni.
Pacjent może pomóc lekarzowi w postawieniu diagnozy, jeśli szczegółowo opowie o tym, jak i kiedy pojawiły się objawy. Bardzo ważne jest, aby wymienić wszystkie obrażenia, które miały miejsce, a także choroby współistniejące.
Okulista powinien przeprowadzić wstępne badanie. Metody diagnostyczne Hemophthalmus obejmują biomikroskopię za pomocą lampy szczelinowej, gdy lekarz bada struktury gałki ocznej i dna oka. Gdy hemophthalmus można zauważyć krwotoki pod spojówką i przednią komorą oka, między rogówką a tęczówką.
Oftalmoskopia pozwala na szczegółowe badanie dna oka, które jest kluczowe dla określenia przyczyny krwotoku i wyboru leczenia. Przy częściowym hemophthalmus wykrywane są pływające skrzepy krwi w ciele szklistym, które nie przeszkadzają w badaniu dna oka. Pełny hemophthalmus pokrywa dno oka, nie ma czerwonego odruchu (odbicie światła z siatkówki przez przezroczyste medium oka).
Przeanalizuj stan siatkówki i ciała szklistego za pomocą skanowania ultradźwiękowego. USG pomaga określić charakter hemophthalmus, a podczas elektroretinografii chromatycznej sprawdza funkcjonalność siatkówki.
Małe ogniska hemophthalmus mają tendencję do rozpuszczania się, ale jest to bardzo powolny proces. W niektórych przypadkach całkowita resorpcja nie występuje. Całkowity i subtotal hemophthalmus jest wskazaniem do hospitalizacji pacjenta. Terapia częściowego hemophthalmus może być wykonywana w warunkach ambulatoryjnych. Przebieg leczenia będzie zależał od przyczyny krwotoku w ciele szklistym, dlatego ważne jest, aby postawić prawidłową diagnozę.
Terapia hemofilii jest zawsze taka sama, ale krwotok częściowy z reguły nie wymaga dużej intensywności i interwencji chirurgicznej. Konieczne jest wcześniejsze przygotowanie się na fakt, że leczenie będzie długie i musi zostać zakończone.
W przypadkach, w których leczenie lekami jest nieskuteczne przez 7–10 dni, wymagane jest chirurgiczne leczenie hemophthalmus. Bez leczenia w oku zaczynają się tworzyć pasma, które powodują odwarstwienie siatkówki i zanik gałki ocznej. Brak terapii lub jej nieskuteczność to pewny sposób na całkowitą ślepotę.
Przy pełnym i terminowym leczeniu częściowego hemofthalmia, rokowanie jest korzystne w większości przypadków. Leczenie zachowawcze przyczynia się do resorpcji ognisk krwotoku i wznowienia widzenia. Całkowity i całkowity hemophthalmia wymaga pilnego i silnego leczenia, w przeciwnym razie ryzyko powikłań sięga stu procent.
Ponieważ powikłania hemophthalmus są niezwykle niebezpieczne, tylko 10 dni przeznacza się na leczenie zachowawcze. Jeśli w tym okresie leczenie nie pomoże, przepisane jest chirurgiczne usunięcie krwi ze ciała szklistego.
Jedną z głównych metod leczenia hemophthalmus jest witrektomia. Operacja polega na usunięciu ciała szklistego i zastąpieniu go substancją podobną do żelu. Ta procedura pomaga uniknąć odwarstwienia siatkówki.
Usunięcie ciała szklistego i wypełnienie wnęki specjalnym roztworem usuwa problem napięcia siatkówki. Roztwór dociska siatkówkę do ścian oka, zachowując jego normalną pozycję. Zatem możliwe jest zapobieganie ponownemu krwotokowi i zatrzymanie wzrostu naczyń patologicznych. Witrektomia nie wymaga hospitalizacji pacjenta, mimo że jest to złożona operacja mikrochirurgiczna. Procedura trwa 1-2 godziny.
Częstym powikłaniem krwotoku w oku jest wyraźne zniszczenie ciała szklistego. Zdarza się, że hemophthalmus staje się nawracający w naturze, prowokując powstawanie tkanki łącznej blizny w ciele szklistym. W przypadku przedłużonego krwotoku wewnątrzgałkowego u dzieci często rozwija się niedowidzenie i przesunięcie krótkowzroczne.
Hemophthalmus może być skomplikowany przez hiphema. Jest to krwotok w przednim segmencie gałki ocznej, który jest zlokalizowany między tęczówką a rogówką. Nawet jeśli długotrwały hemophthalmus nie doprowadził do znacznego uszkodzenia siatkówki, a normalne widzenie utrzymywało się, ryzyko rozwoju wtórnej jaskry wzrasta.
Aby zapobiec krwotokom w ciele szklistym poprzez terminowe leczenie patologii, które mogą powodować hemofthalmia. Bardzo ważne jest przestrzeganie środków ostrożności i ochrona oczu przed uszkodzeniem.
Hemophthalmus jest jedną z najczęstszych przyczyn bezbolesnej i spontanicznej utraty wzroku i jest wylewem krwi do ciała szklistego oka. Hemophthalmus oka zakłóca przejście światła do siatkówki, powodując spadek ostrości widzenia, który może być albo nieznaczny, albo zmniejszony do poziomu percepcji światła, który jest określony przez objętość krwi w ciele szklistym.
Epidemiologia tej patologii jest bezpośrednio skorelowana z częstością występowania chorób oczu i somatycznych powodujących hemophthalmia. Wśród populacji wiekowej jest to najczęściej kwestia proliferacyjnej retinopatii cukrzycowej, u młodych ludzi przyczyny hemofilii są z reguły traumatyczną genezą. Częstość występowania choroby wynosi 7 przypadków na 100 000 ludności.
Ciało szkliste jest przezroczystą substancją podobną do żelu, która wypełnia jamę gałki ocznej i jest medium przewodzącym światło. Objętość ciała szklistego u ludzi wynosi około 4-5 ml lub 80% całkowitej objętości gałki ocznej. Struktura ciała szklistego to 99% wody, 1% to cząsteczki kolagenu i kwasu hialuronowego. W śladowych ilościach w skład ciała szklistego wykrywane są różne jony, białka i cząsteczki błon komórkowych.
Wszystkie te składniki nadają ciału szklistemu żelową, ale koniecznie przezroczystą strukturę. W ciele szklistym nie ma naczyń krwionośnych. Wnikanie krwi do ciała szklistego nazywa się hemophthalmus of the eye.
Najczęstszym źródłem krwawienia jest dno tylne dna, czyli naczynia siatkówki. W wyniku krwotoku ciało szkliste jest nasączone elementami krwi i dlatego traci swoją przezroczystość, co powoduje zaburzenia widzenia.
Powstały hemophthalmus ma tendencję do stopniowego rozpuszczania się. Jednakże szybkość eliminacji krwi, która wlała się do ciała szklistego, wynosi tylko około 1% całkowitej objętości na dzień. Dlatego, w zależności od wielkości hemophthalmus, oczy mogą lizować od kilku tygodni do kilku miesięcy. W niektórych przypadkach całkowita resorpcja krwi w ciele szklistym nie występuje.
Oprócz dyskomfortu wzrokowego i ograniczenia widzenia, hemophthalmus utrudnia sprawdzenie dna oka w celu sprawdzenia jego przyczyny i określenia taktyki leczenia. W tym samym czasie całemu hemophthalmus, subtotal i hemophthalmus oka, który ma powtarzający się charakter, towarzyszy tworzenie się w ciele szklistym tkanki bliznowatej połączonej z siatkówką oka. Może to potencjalnie sprowokować jej dystans, który jest obarczony nieodwracalnym spadkiem ostrości wzroku, aw cięższych przypadkach nawet ślepotą.
Jedynym objawem klinicznym moczenia ciała szklistego we krwi jest utrata lub pogorszenie widzenia. W polu ciała szklistego nie ma zakończeń nerwowych, dlatego w przypadku tej choroby osoba nie może odczuwać bólu lub uczucia ucisku. Objawy wzrokowe pacjenta zależą od wielkości hemophthalmus. W zależności od objętości krwi krwotocznej, która wlała się do ciała szklistego, istnieje różnica pomiędzy całkowitym hemophthalmus, subtotal hemophthalmus i częściowym hemophthalmus oka.
Całkowity hemophthalmus - krwotok wynosi ¾ lub więcej całkowitej objętości ciała szklistego. Najczęściej całkowity hemophthalmus występuje z powodu traumatycznych obrażeń gałki ocznej.
Subtotal hemophthalmus - objętość krwi, która wylała się z 1/3 do ¾ jamy gałki ocznej. Z reguły subtotal hemophthalmus jest powikłaniem proliferacyjnej retinopatii cukrzycowej, która występuje w cukrzycy. Często zespół Tersona prowadzi również do rozwoju subtotalnego hemophthalmus.
Częściowy hemophthalmus oka - objętość jest mniejsza niż 1/3, takie objawy nie są rzadkie w nadciśnieniu, łzach i odwarstwieniu siatkówki, cukrzycy. Hemofthalmus częściowy jest najczęstszym, charakteryzującym się dość łagodnym przebiegiem i pozytywnym rokowaniem dla przywrócenia funkcji wzrokowych bez leczenia chirurgicznego.
Częściowemu hemophthalmus oka zwykle towarzyszy pojawienie się w polu widzenia czarnych kropek flotacyjnych, czarnego lub czerwonego pasma, jak również ogólne zamglenie przed oczami lub niewyraźne widzenie.
Subtotal hemophthalmus objawia się w bardziej masywnych ciemnych plamach, pokrywających znaczną część pola widzenia, a czasami całkowicie je blokując. Obiektywna wizja jest znacznie zmniejszona, pacjent może określić tylko sylwetki ludzi, zarysy obiektów.
Całkowity hemophthalmus prowadzi do całkowitej utraty obiektywnego widzenia. Pacjent widzi tylko różnice między światłem a zaciemnioną przestrzenią. Tacy pacjenci nie mogą poruszać się po pokoju ani widzieć obiektu znajdującego się tuż przed oczami.
Podobne objawy zwykle dotyczą tylko jednego oka. Jednoczesne występowanie choroby w obu oczach jest rzadkością. Wyjątkiem może być zespół Thersona, hemophthalmus, w którym z reguły ma charakter dwustronny.
Przyczyny krwotoku w ciele szklistym są łatwiejsze do zrozumienia, po zapoznaniu się z czterema głównymi mechanizmami patogenetycznymi tej choroby.
1. Choroby naczyniowe siatkówki powodujące jej niedokrwienie. W ogromnej większości przypadków hemophthalmus of eye występuje właśnie z tego powodu. Niedostateczne zaopatrzenie w tlen lub niedokrwienie siatkówki powoduje wytwarzanie naczyniowych czynników wzrostu.
W szczególności mówimy o czynniku wzrostu śródbłonka, a także głównym czynniku wzrostu fibroblastów. Te angiogeniczne substancje biologicznie czynne wywołują wzrost bardziej kruchych nowo utworzonych naczyń w obszarze siatkówki i nerwu wzrokowego. Takie nowo utworzone naczynia są podatne na spontaniczne pęknięcia, co z kolei prowadzi do przedostania się krwi do obszaru szklistego. Choroby oczu powodujące procesy niedokrwienne w siatkówce:
2. Niedokrwienne anomalie naczyniowe siatkówki. Ważną grupą przyczyn hemophthalmus są luki w mikrotętniakach siatkówki związane z układową miażdżycą tętnic i nadciśnieniem tętniczym. Wrodzone przedwłośniczkowe pętle naczyniowe mogą również prowadzić do krwotoku do ciała szklistego.
3. Pęknięcie normalnych naczyń siatkówki. Takie sytuacje kliniczne często powstają w wyniku działania trakcji na naczynia siatkówki w tylnym oderwaniu ciała szklistego, które może być spontaniczne lub wywoływane przez tępy uraz narządu wzroku. Podobny scenariusz jest również możliwy ze łzami i oderwaniem siatkówki. Ta grupa obejmuje hemophthalmus oka, który występuje z powodu przenikliwego uszkodzenia gałki ocznej lub kontuzji. W tym przypadku z reguły powstaje całkowity hemophthalmus, ponieważ krew jest wlewana do ciała szklistego z wielu źródeł.
4. Inne warunki powodujące pęknięcie niezmienionych naczyń siatkówki:
5. Innym mechanizmem wystąpienia choroby są krwotoki podsiatkówkowe, przenikające przez siatkówkę do ciała szklistego, ale nie połączone z oderwaniem. Źródłem krwotoku podsiatkówkowego i, odpowiednio, przyczyną rozwoju hemophthalmus w tym przypadku jest podsiatkówkowa neowaskularna błona, która występuje podczas mokrej dystrofii związanej z wiekiem siatkówki. Rzadko spotykane, ale ważne w ten sposób choroby - czerniak naczyniówki, jak również polipowata angiopatia naczyniówki.
Czynniki ryzyka manifestacji hemophthalmus wynikają z przyczyn, które najczęściej ją powodują. Przede wszystkim obejmują one następujące choroby i stany:
Pojawienie się powyższych objawów hemophthalmus powinno zaalarmować każdą osobę. Niezbędne jest niezwłoczne skonsultowanie się z lekarzem, ponieważ jeśli nie ma odpowiedniego leczenia, hemophthalmus oka może prowadzić do nieodwracalnego zmniejszenia wzroku i ślepoty.
Podstawowa terapia hemophthalmus jest najczęściej stosowana w oczekiwaniu na taktykę, co wynika przede wszystkim z faktu, że świeże krwotoki do ciała szklistego, z reguły, mogą rozwiązać się w ciągu kilku tygodni. Niemniej jednak ważnym aspektem jest pilna eliminacja odwarstwienia siatkówki i innych powikłań, a także weryfikacja choroby podstawowej, która spowodowała hemophthalmos. Leczenie jest zwykle objawowe.
Pacjentom w trakcie leczenia hemophthalmus zaleca się unikanie nadmiernej aktywności fizycznej, ponieważ nagłe wzrosty ciśnienia krwi mogą powodować powtarzające się krwotoki. Aspiryna i inne substancje dezagregujące nie są przeciwwskazane w trakcie leczenia, ponieważ nie wykazano, że zwiększa ryzyko nawrotu choroby.
Pacjentom zaleca się odpoczynek w łóżku, głowa powinna być uniesiona. Przepisuj leki mające na celu resorpcję krwiaka. Różne środki hemostatyczne, witaminy z grupy B i witamina C są stosowane do wzmocnienia ściany naczyń. Leczenie zachowawcze hemophthalmus oka jest nieskuteczne i nie ma znaczącego wpływu na szybkość hemolizy krwi z ciała szklistego. Jednocześnie obowiązkiem wszystkich pacjentów jest leczenie choroby podstawowej, która spowodowała krwawienie do ciała szklistego, w celu skorygowania ogólnego stanu somatycznego i przygotowania do leczenia chirurgicznego.
Choroby oczu, którym towarzyszy neowaskularyzacja siatkówki, w większości przypadków powodują hemophthalmos. Leczenie laserem w objętości panretinalnej koagulacji laserowej siatkówki w obszarach jej niedokrwienia zapobiega rozwojowi krwotoku do ciała szklistego w 80-85% przypadków w ciągu następnych 5 lat.
Jednakże, gdy hemophthalmus już wystąpił, wartość laserowej fotokoagulacji siatkówki jest również duża. W tym przypadku laserowe leczenie hemophthalmus powinno być wykonywane przy pierwszej okazji do zwizualizowania siatkówki, ponieważ prowadzi to do regresji nowo utworzonych naczyń i zmniejsza ryzyko nawrotu krwawienia do ciała szklistego.
Jest to jedna z nowoczesnych i skutecznych metod radzenia sobie z hemophthalmos oka. Leki takie jak bewacyzumab lub ranibizumab (Lucentis) są podawane do ciała szklistego, aby zatrzymać neowaskularyzację siatkówki w proliferacyjnej formie retinopatii, która powodowała hemophthalmos. Leczenie lekami przeciwazaproliferacyjnymi może być stosowane zarówno w monoterapii, jak iw połączeniu z metodami leczenia laserowego z hemophthalmia lub chirurgią.
Jako dodatkową metodę stosuje się leczenie przeciwazaproliferacyjne przed wykonaniem witrektomii w celu zmniejszenia ryzyka krwawienia wewnątrz- i pooperacyjnego z obszarów neowaskularyzacji siatkówki.
Najbardziej skuteczną metodą hemophthalmus jest leczenie chirurgiczne. Operacja nazywa się witrektomią. Najważniejszą zaletą leczenia chirurgicznego jest to, że bez względu na objętość i czas trwania krwotoku oraz przyczyny, które spowodowały hemophthalmus, operacja pozwala na przywrócenie obiektywnego widzenia pacjenta w możliwie najkrótszym czasie.
Witrektomia na hemophthalmus oka jest wykonywana standardową techniką trzech portów przez specjalne mikro nacięcia, których wymiary nie przekraczają 0,5 mm. Minimalny inwazyjny charakter operacji zapewnia, że nie ma potrzeby szycia, możliwość wykonywania operacji w warunkach ambulatoryjnych w znieczuleniu miejscowym i krótkim okresie rehabilitacji.
Podczas leczenia chirurgicznego chirurg okulistyczny całkowicie usuwa ciało szkliste, które jest nasączone krwią, laser koaguluje siatkówkę, jeśli jest to konieczne, i wypełnia jamę szklistą jednym z jej substytutów, który może być stosowany jako zrównoważony roztwór soli, sterylna mieszanina powietrza i gazu lub olej silikonowy.
Taktyka i zakres zabiegu są ustalane przez lekarza na podstawie sytuacji śródoperacyjnej i przyczyn, które spowodowały hemophthalmia. Operacja jest konieczna w następujących przypadkach klinicznych:
Nowoczesne technologie stosowane w naszej klinice pozwalają na wykonywanie operacji z hemophthalmus absolutnie bezboleśnie bez stosowania znieczulenia ogólnego, które jest dobrze tolerowane przez starszych i starszych pacjentów. Jednocześnie witrektomia w przypadku hemophthalmus nie wymaga hospitalizacji pacjenta w szpitalu kliniki, ponieważ wszystkie zabiegi wykonywane są w warunkach ambulatoryjnych.
http://eyesurgerycenter.ru/zabolevaniya-setchatki/gemoftalm.html