Dodatkowym źródłem jodu, niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania układu hormonalnego, jest lek Jodek potasu (jodek potasu). Lek reguluje syntezę hormonów: trójjodotyroniny i tyroksyny tarczycy. Przed rozpoczęciem kursu wymagana jest konsultacja z endokrynologiem lub lekarzem ogólnym;
Jodek potasu ma trzy formy uwalniania. Pigułki, krople do oczu i roztwór znajdują się na wolnym rynku. Charakterystyka każdej formy wydania:
Aktywnym składnikiem jest jodek. Jego stężenie zależy od formy uwalniania leku. Skład chemiczny:
(40, 100, 125, 200 μg)
koloidalny dwutlenek krzemu;
Instrukcje stosowania jodku potasu zawierają informacje, że jony jodu, gdy wchodzą do tkanki tarczycy w postaci jodków, są utleniane pod wpływem enzymu jodku-peroksydazy. Tworzy się jod pierwiastkowy, wbudowany w cząsteczkę tyrozyny, która jest jodowana i sprzyja powstawaniu tyronin - trójjodotyroniny (T3) i tyroksyny (T4). Stężenie tego ostatniego utrzymuje się w komórkach tarczycy. Właściwości farmakologiczne jodku potasu:
Po podaniu doustnym zalecana dawka jodku potasu jest produktywnie wchłaniana z jelita cienkiego. Maksymalne stężenie w osoczu osiąga 2 godziny później. Gromadzi się w tarczycy, gruczołach sutkowych i ślinowych, błonie śluzowej narządów trawiennych, przenika przez barierę łożyskową. Okres półtrwania 80% dawki wynosi do 48 godzin. W większym stopniu lek jest wydalany przez nerki, w mniejszym stopniu - z wydzielinami oskrzelowymi, łojowymi, ślinowymi i innymi gruczołami wydzielania wewnętrznego.
Lek jest przepisywany na niedobór jodu w organizmie i nie tylko. Wskazania medyczne zależą od formy uwalniania jodku potasu. Na przykład krople do oczu są zalecane do krwotoków w błonach oka, grzyba spojówkowego, powieki i rogówki, soczewek i zmętnień ciała szklistego, zaćmy. Inne wskazania do użycia są opisane w instrukcji:
Tabletki i roztwór są przeznaczone do podawania doustnego.
Lek tej postaci ma szerokie spektrum działania. Jest on stosowany jako środek mukolityczny w celu rozcieńczenia plwociny, aby przyspieszyć jej usunięcie z dróg oddechowych. Dzienna dawka 1% lub 3% roztworu wynosi 3 łyżki. l do 4 razy dziennie. Inne zalecenia dotyczące przyjmowania roztworu jodku potasu:
Zgodnie z instrukcją dawka profilaktyczna dla dorosłych pacjentów wynosi 100-200 µg dziennie, dostosowana w zależności od choroby. Tabletki mogą żuć lub szlifować. Lekarz określa indywidualnie przebieg leczenia. Inne zalecenia zależą od diagnozy:
Podczas leczenia pacjentów z nawracającą chorobą nerek może rozwinąć się hiperkaliemia, dlatego metody laboratoryjne wymagają regularnego monitorowania stężenia potasu we krwi. Inne wytyczne dla pacjentów są opisane w instrukcjach:
Aktywny składnik leku przenika przez barierę łożyskową, wydalany z mlekiem matki. Zalecana dawka waha się od 200 do 250 mikrogramów na dobę. Przebieg leczenia jest pożądany, aby rozpocząć 2 miesiące przed początkiem ciąży. Jodek potasu jest przeciwwskazany u przyszłych matek z nietolerancją jodu, gruźlicą płuc, skazą krwotoczną i rozproszonym wolem toksycznym. Podczas leczenia kobiet karmiących piersią należy pilnie poruszyć kwestię czasowego zaprzestania laktacji.
http://vrachmedik.ru/2542-kaliya-jodid-instrukciya.htmlJodek potasu to krystaliczny proszek, który nie pachnie, ale jednocześnie smakuje słono i gorzko. Szybko wchłania wilgoć, jeśli stoi na zewnątrz, więc przechowywanie jest możliwe tylko w zamkniętych pojemnikach szklanych. Jodek potasu łatwo rozpuszcza się w wodzie, nalewkach alkoholowych, a także w płynnej glicerynie.
Krople do oczu z jodkiem potasu są stosowane w praktyce okulistycznej, mają resorpcję i działanie przeciwmiażdżycowe. Lek stosuje się do resorpcji krwotoków podspojówkowych w nadciśnieniu, cukrzycy i krótkowzroczności zwyrodnieniowej. Stosowany miejscowo działa jak środek antyseptyczny. Ważną wartością jodku potasu jest zapobieganie gromadzeniu się radioaktywnego jodu w tarczycy. Jest również stosowany jako lek przeciwgrzybiczy.
Podstawą leku jest główny środek - jodek potasu, w 1 ml leku znajduje się 300 mg jodku potasu. Ponadto preparat zawiera dioctan chlorheksydyny, chlorek sodu, tiosiarczan sodu, wodę oczyszczoną. Po wejściu do woreczka spojówkowego jodki zaczynają rozprzestrzeniać się w strukturze oka, ale nie ma dokładnych danych dotyczących charakteru ich dystrybucji. Są absorbowane do pewnego poziomu koncentracji. Przez przewody nosowe jodki są wchłaniane przez śluzówkę nosa do krwiobiegu. Lek nie jest metabolizowany i jest powoli wydalany.
Jodek potasu stosuje się w nadczynności tarczycy (chorobach tarczycy), z endemicznym wolem związanym z niską zawartością jodu w wodzie, podczas przygotowania do operacji na tarczycy, astmie oskrzelowej. Jest także skuteczny w chorobach zapalnych dróg oddechowych, w chorobach oczu, takich jak zaćma, zmętnienie rogówki, krwotoki w okolicach oczu, w chorobach grzybiczych zewnętrznej powłoki gałki ocznej i rogówki. Lek jest również stosowany jako środek profilaktyczny dla radioaktywnych zmian chorobowych tarczycy. Jest przepisywany jako adiuwant u pacjentów z kiłą.
Aktywnym składnikiem jest mikrodoza jodu, która wpływa na metabolizm lipidów i białek, zwiększa aktywność fibrynolityczną i zawartość lipoprotein w krwiobiegu. Jod zwiększa dyspersję koloidów, co powoduje zmniejszenie lepkości krwi. Procesy te są bezpośrednio powiązane z procesami starzenia i rozwojem miażdżycy. Wpływ cząsteczek jodu na koloidy jest związany z ekspansją naczyń włosowatych i wzrostem perfuzji tkanek. Często stosowanie jodowych kropli do oczu jest jedynym akceptowalnym i rzeczywistym sposobem zniszczenia chorób grzybiczych układu oka. Chociaż jodek potasu nie może sam w sobie całkowicie wyleczyć zaćmy, pomaga zatrzymać postęp tej choroby.
W przypadku stosowania jodku potasu jako leczenia chorób okulistycznych stosuje się go wyłącznie jako krople do oczu. Obecność różnych skutków ubocznych wymaga obowiązkowego udziału lekarza prowadzącego w wyznaczeniu i dawkowaniu danego leku. Krople są zakopywane w worku spojówkowym kilka razy dziennie. Trend leku można zidentyfikować w ciągu kilku tygodni, w obecności pozytywnych zmian lekarz dostosowuje kurs. Krople do oczu jodku potasu oddziałują z błoną śluzową oka, dlatego niezależne stosowanie tego leku nie jest wysoce zalecane, aby uniknąć skutków ubocznych i przyspieszyć rozwój różnych patologii.
Formy uwalniania jodku potasu
Jodek potasu jest dostępny w następujących postaciach:
Krople jodku potasu to bezbarwny przezroczysty płyn przeznaczony do wkraplania oczu, który jest pakowany w plastikowe butelki - zakraplacze, wyposażone w dozownik. W okulistyce stosowano 2% i 3% roztwory jodku potasu. Objętość butelki wynosi 10 ml. W kartonie znajduje się 1 butelka wraz z instrukcjami.
Krople do oczu jodku potasu są sterylne, po otwarciu butelka jest gotowa do użycia. Nie zaleca się stosowania leku po 1 miesiącu od momentu otwarcia. Przechowywać preparat w miejscu chronionym przed promieniami świetlnymi, w temperaturze pokojowej, w miejscach niedostępnych dla dzieci. Jodek potasu można przechowywać w formie zamkniętej przez 2 lata od daty jego produkcji. Niepożądane jest używanie go po określonym czasie.
Dawka leku, w zależności od patologii oka, wynosi maksymalnie 2 krople 4 razy w ciągu dnia (wstępnie ustalono harmonogram, zaleca się przyjmowanie rozważanego leku po różnych obciążeniach oczu - czytanie, praca przy komputerze, prowadzenie samochodu itp.). Maksymalny przebieg leczenia trwa 15 dni, a następnie przerwa trwa 8-10 dni, a następnie, jeśli to konieczne, kurs jest powtarzany ponownie. Maksymalna liczba powtórzeń nie jest ograniczona, zwłaszcza w przypadku wykrycia pozytywnego trendu w leczeniu tym lekiem.
Liczba kropli i częstotliwość wkraplania mogą się różnić w zależności od choroby pacjenta. Podczas leczenia wskazane jest, aby polegać na przepisach lekarza specjalisty, okulisty.
Jodek potasu jest przepisywany przez lekarza prowadzącego w przypadkach, gdy geneza patologii oka jest określona przez obecność grzybów lub innych niebezpiecznych mikroorganizmów. Tak więc w 1 ml kropli do oczu jodku potasu występuje 30% bezpośrednio jodku potasu, dioctanu chlorheksydyny, tiosiarczanu sodu, wody, a także chlorku sodu.
Jodek potasu ma resorpcję (absorbuje mikroorganizmy grzybicze i inne, a także rozpuszcza skrzepy krwi), jak również działanie przeciwsklerotyczne (nie dopuszczające do zagęszczenia niektórych tkanek oka).
W praktyce okulistycznej stosuje się tylko krople do oczu jodku potasu. Jest to bezbarwny, bezwonny, klarowny płyn, sprzedawany w plastikowych pojemnikach po 10 ml każdy. Biorąc pod uwagę niewielką ilość zastosowań, określona butelka wytrzymuje prawie 1 kurs.
W przypadku zmętnienia soczewek przyczyny takiej patologii są ustalane jako pierwsze. Jodek potasu w postaci kropli do oczu jest przepisywany w przypadkach, gdy przyczyną zaćmy były nabyte czynniki, takie jak urazy mechaniczne, różne narażenia, a także organizmy grzybowe. W tym przypadku krople do oczu są zakopywane pod dolną powieką 3 razy w ciągu dnia (z przerwą na noc). Czas trwania leczenia przy braku skutków ubocznych - 10 dni. Potem przerwa, po której kurs się powtarza.
Główną przyczyną krwotoków są mechaniczne uszkodzenia oka. W tym przypadku jodek potasu jest stosowany jako środek rozdzielający. Zastosuj go w następujący sposób: krople do oczu w ilości 2 sztuk dziennie 4 razy zakopane pod dolną powieką, po czym przez 5 minut musisz mieć zamknięte oczy i pożądane jest, aby być w pozycji leżącej. Wpływ jodku potasu osiąga się 4-5 dnia, kiedy mijają bolesne odczucia, a liczba formacji krwi w błonie znacznie się zmniejsza.
Krople do oczu z jodkiem potasu doskonale sprawdzają się nie tylko w zapobieganiu rozwojowi mikroorganizmów grzybowych, ale także w czasie ich życia - są zauważalnie zmniejszone. Konieczne jest zakopanie 3 razy dziennie pod dolną powieką chorego oka 2 kroplami rozważanego leku do momentu ustąpienia objawów choroby okulistycznej. W przypadku bardzo ciężkich obrażeń konieczne będzie minimum 2 kursy, aby pozbyć się wszystkich negatywnych objawów i zapobiec konsekwencjom.
W praktyce medycznej jodek potasu stosuje się w postaci 3% roztworu. Lek jest często kapany do worka spojówkowego na podstawie 2 kropli, 3-4 razy dziennie. Przebieg leczenia wynosi 10-15 dni, w razie potrzeby można go powtórzyć. Jednak w zależności od stanu pacjenta dawkę i czas trwania leczenia może zmienić lekarz prowadzący.
Roztwór leczniczy kapie pod dolną powieką w ilości 1-2 kropli od 3 do 5 razy dziennie. Częstotliwość i dawka mogą się różnić w zależności od stopnia poprawy zdrowia.
Krople jodku potasu są zwykle dobrze tolerowane przez pacjentów. Używanie kropli do oczu jodku potasu jest najbezpieczniejszym sposobem. Jako skutki uboczne można zidentyfikować ograniczony zakres konsekwencji. Obejmują one pojawienie się brązowawego koloru błony śluzowej oka, w którą zakopano lek, różne reakcje alergiczne - niewystarczające zaczerwienienie błony śluzowej oka, wysypkę na okolicach oczu przylegających do oka, jej zaczerwienienie i, bardzo rzadko, obrzęk naczynioruchowy (w większości przypadków pojawia się jako efekt uboczny przy stosowaniu tabletek jodku potasu).
W niektórych przypadkach mogą wystąpić następujące skutki uboczne:
Przedawkowanie związane z zażywaniem leku wewnątrz może spowodować: barwienie jamy ustnej słabym brązowym kolorem, zapalenie oskrzeli, zapalenie żołądka i jelit, nieżyt nosa, obrzęk strun głosowych, bezmocz, krwawienie z dróg moczowych, zapaść. W przypadku przedawkowania leku wskazane jest płukanie żołądka roztworem skrobi i 1% roztworem tiosiarczanu sodu, po czym spożywa się papkę z mąki, ziemniaka, ryżu, kukurydzy lub bulionu owsianego.
Nadwrażliwość organizmu na preparaty jodu jest jednym z głównych możliwych przeciwwskazań. Lek jest przepisywany dzieciom z większą ostrożnością. Inne przeciwwskazania to:
Jodek potasu do leczenia chorób oczu stosuje się tylko w postaci kropli do oczu. Pomimo całej swojej nieszkodliwości, należy go przyjmować tylko zgodnie z zaleceniami lekarza iw ściśle zalecanych i przepisanych dawkach. Krople do oczu z jodkiem potasu są dostępne w 10-ml plastikowych (polietylenowych) pojemnikach, zazwyczaj z dozownikami. Zaleca się utrzymywanie leku w lodówce w stanie zamkniętym, i z bezpośrednim wkropleniem pod dolną powiekę, ogrzać go ciepłem własnej dłoni, trzymając butelkę przez kilkadziesiąt sekund w ściśniętej dłoni.
Podczas wkraplania krople muszą być w dotyku w temperaturze pokojowej. Używając kroplomierza zawartego w zestawie butelek, ściśnij wymaganą liczbę kropli do worka spojówkowego oka po odrzuceniu głowy. Następnie upewnij się, że lek rozłożył się równomiernie na powierzchni gałki ocznej. Ponieważ możesz odczuwać lekkie pieczenie, po zażyciu leku nie powinieneś natychmiast zrywać się na nogi. Lepiej poczekać 10-15 minut, aż wskazane objawy miną.
Przed zażyciem leku należy skonsultować się z lekarzem, przejść przez wszystkie wymagane badania i analizy. Instrukcje użycia leku są przeznaczone wyłącznie do celów informacyjnych.
Należy również poinformować lekarza, jeśli pacjent jednocześnie z jodkiem potasu przepisał leki w leczeniu depresji, moczopędne środki oszczędzające potas, substancje hamujące wytwarzanie hormonów w tarczycy.
Podczas stosowania leku należy usunąć soczewki kontaktowe z oczu, jeśli są używane przez pacjenta. Umieścić soczewkę nie wcześniej niż kwadrans po wkropleniu leku.
Analogi jodku potasu o podobnym działaniu: taufon, emoksypina, katachrom, witododol, quinax, katalina i inne leki.
Koszt kropli do oczu jodku potasu, w zależności od różnych czynników ekonomicznych, waha się od 150 rubli i więcej dla 3,0% kropli do oczu w 10-ml fiolce.
http://ozrenii.com/story/yodistyy-kaliyOpis od 24 sierpnia 2014 r
Formuła jodku potasu - KI. Skład jednej tabletki jodku potasu może obejmować 100 lub 200 μg substancji czynnej. Krople do oczu to roztwór zawierający 3% substancji czynnej. Roztwór jodku potasu może zawierać różne ilości substancji czynnej - 0,25%, 10–20%.
Producenci produkują tabletki, krople, a także roztwór jodku potasu. Tabletki pasują do pomarańczowych szklanych słoików. 3% roztwór jodku potasu jest pakowany w butelki o pojemności 200 ml. Krople do oczu są sprzedawane w 10 ml butelkach.
Farmakopea pokazuje, że lek ma wpływ na czynność tarczycy, wpływając w szczególności na proces powstawania hormonów. Zawiesza produkcję hormonu stymulującego tarczycę, który jest wytwarzany w przednim płatu przysadki mózgowej, zwiększa aktywność wydzielania gruczołów oskrzelowych, przyczyniając się do wydzielania plwociny. Ponadto jodek potasu ma właściwości proteolityczne, to znaczy sprzyja rozpadowi białek.
Jeśli produkt jest stosowany miejscowo, zapewnia działanie antyseptyczne, dezynfekując leczone powierzchnie. Jest to również ważna cecha tego leku - zapobieganie gromadzeniu się radioaktywnego jodu w tarczycy. Lek skutecznie chroni tarczycę przed skutkami promieniowania.
Jeśli środowisko zawiera normalną ilość jodu, wówczas pod wpływem nadmiernej ilości jodków proces biosyntezy hormonów tarczycy ulega zawieszeniu, zmniejsza się poziom wrażliwości tarczycy na hormon stymulujący tarczycę w przysadce mózgowej, a produkcja hormonu stymulującego tarczycę przez przysadkę mózgową jest również zablokowana.
Po wejściu do środka jodku potasu jest całkowicie i szybko wchłaniany w jelicie cienkim. Przez dwie godziny jest rozprowadzany w komórkach ciała. Akumulacja zachodzi w większym stopniu w tarczycy, jod także gromadzi się w sutku, gruczołach ślinowych, w błonie śluzowej żołądka. Substancja przenika przez łożysko.
Z ciała wydalane są przez nerki, z około 80% dawki leku wydalanego w ciągu 48 godzin, a reszta z organizmu jest wydalana z 10 do 20 dni. Częściowe wydalanie występuje również z sekretami wydzielanymi przez ślinę, oskrzela, pot i inne gruczoły.
Narzędzie to jest stosowane jako lek jodowy w leczeniu pacjentów z nadczynnością tarczycy (choroba tarczycy), wraz z rozwojem wola endemicznego (choroby tarczycy, która rozwija się w związku ze zmniejszoną zawartością jodu w wodzie). Jest on również przepisywany w procesie przygotowania do operacji u osób z ciężką nadczynnością tarczycy (choroba związana ze zwiększoną funkcją ludzkiego gruczołu tarczowego). Lek jest przepisywany w celu zapobiegania uszkodzeniom przez promieniowanie tarczycy. Jako lek pomocniczy stosuje się w leczeniu kiły.
Jodek potasu jest również przepisywany w następujących chorobach:
Krople do oczu z jodkiem potasu są przepisywane w następujących warunkach:
Nie możesz przypisać tego leku do następujących chorób i stanów:
W procesie leczenia jodkiem potasu mogą się rozwinąć zjawiska jodu. Jest to zapalenie błon śluzowych o charakterze niezakaźnym, któremu towarzyszy katar, pokrzywka, obrzęk błony śluzowej nosa i inne reakcje alergiczne. W przypadku połknięcia może wystąpić nieprzyjemne uczucie w okolicy nadbrzusza.
W leczeniu dużych dawek środków może rozwinąć się nadczynność tarczycy. Najczęściej występuje to u osób starszych, u których zdiagnozowano toksyczne wole węzłowe lub rozlane.
Jodek potasu przyjmuje się doustnie w postaci roztworów i tabletek, podawanie dożylne jest przeciwwskazane. Podczas przyjmowania leku zaleca się picie go ze słodką herbatą, galaretką lub mlekiem, aby zapobiec podrażnieniu przewodu pokarmowego.
Pacjenci, którzy są przypisani do jodku potasu, instrukcje użycia obejmują przyjmowanie pewnych dawek środków na konkretną chorobę.
Jeśli zostaną przepisane krople do oczu jodku potasu, instrukcja przewiduje stosowanie 3% roztworu, który należy wkroplić do worka spojówkowego. Kroplówka w każdym oku powinna wynosić 2 krople, co 3-4 razy dziennie. Okres leczenia trwa od 10 do 15 dni, w zależności od choroby.
Dla osób cierpiących na wole endemiczne, dawka doustna 0,04 g jest przepisywana raz w tygodniu. Jeśli pacjent cierpi na wolę rozlaną, początkowo wykazano, że przyjmuje 0,04 g leku trzy razy dziennie, po czym dawkę należy zmienić: 0,125 g 1 lub 2 razy dziennie. Okres leczenia trwa 20 dni, po czym następuje dziesięciodniowa przerwa.
W celu upłynnienia plwociny stosuje się 1-3% roztwór. Należy wziąć 2-3 łyżki. l 3-4 razy dziennie.
Jako adiuwant jest przepisywany na syfilis, zasadniczo takie leczenie jest wskazane w okresie trzeciorzędowym. Pod wpływem leku ból zmniejsza się, nacieki szybciej się rozpuszczają. Do leczenia kiły w 1 łyżce. l 3-4% roztwór należy przyjmować trzy razy dziennie po jedzeniu.
W leczeniu promienicy płuc przepisano duże dawki środków - 1 łyżka. łyżka 10-20% roztworu cztery razy dziennie.
W celu ochrony przed ekspozycją na radioaktywny jod, dorośli i dzieci po dwóch latach życia powinni otrzymywać 0,125 g leku raz dziennie. Dzieci w wieku do dwóch lat są pokazywane przyjmując 0,04 g dziennie. Musisz przyjmować pigułki codziennie, aż zniknie zagrożenie ze strony radioaktywnego jodu w organizmie.
Aby chronić tarczycę przed działaniem radiofarmaceutyków, 0,125 g należy przyjmować raz dziennie przez 5-10 dni.
W przypadku przedawkowania któregokolwiek z preparatów jodku potasu, można zauważyć zabarwienie błon śluzowych w brązowym odcieniu. Ponadto pacjent wymiotuje, martwi się bólem brzucha, napadami biegunki. W ciężkich przypadkach może wystąpić odwodnienie, pojawia się wstrząs.
W przypadku przedawkowania konieczne jest natychmiastowe przepłukanie żołądka i wprowadzenie tiosiarczanu sodu do pacjenta. Stosuje się również leczenie objawowe, w razie potrzeby przeprowadza się terapię mającą na celu przezwyciężenie wstrząsu, przywrócenie równowagi wodno-elektrolitowej.
W przewlekłym przedawkowaniu rozwija się zjawisko jodu, któremu towarzyszy metaliczny smak w ustach, procesy zapalne na błonach śluzowych, pojawienie się zaskórników, zapalenie skóry i nerwowa drażliwość. W przypadku przewlekłego przedawkowania leczenie należy przerwać.
W przypadku jednoczesnego leczenia dużymi dawkami leków moczopędnych zawierających leki zawierające jod i oszczędzające potas, pacjent może rozwinąć hiperkaliemię.
Przy jednoczesnym stosowaniu leków litowych może rozwinąć się niedoczynność tarczycy i wola.
W tym samym czasie, biorąc tiocyjanian i nadchloran, jod jest wchłaniany przez tarczycę w sposób konkurencyjny.
W leczeniu leków przeciwtarczycowych obserwuje się wzajemne osłabienie efektu.
Wydawane z aptek bez recepty.
Krople do oczu i roztwór należy przechowywać w temperaturze powietrza nieprzekraczającej 25 ° C
Lek należy przechowywać nie dłużej niż 3 lata.
Jeśli leczenie prowadzone jest u osób cierpiących na niewydolność nerek, może rozwinąć się hiperkaliemia. Ważne jest, aby regularnie sprawdzać poziom potasu we krwi. Jeśli leczenie odbywa się w domu, należy okresowo odwiedzać lekarza.
Przed rozpoczęciem leczenia jodkiem potasu należy sprawdzić stan tarczycy i wykluczyć obecność chorób złośliwych.
Analogi jodku potasu są innymi lekami zawierającymi jod: jodomaryną, Jodbalanami, jodem Vitrum itd. Lekarz powinien dokładnie określić, jaki lek powinien być stosowany w procesie leczenia.
Jodomaryna lub jodek Kaliya: co jest lepsze?
Oba leki zawierają jod i mają odpowiedni wpływ na organizm ludzki, a zatem te same wskazania do stosowania. Różnią się tylko zaróbkami. Ponadto jodek potasu jest tańszym lekiem.
Jest stosowany pod nadzorem lekarza. Ważne jest przestrzeganie wskazanej dawki.
W ciąży jodek potasu można stosować tylko w zalecanej dawce. Jod jest w stanie przeniknąć przez łożysko, więc jego nadmierna ilość może wywołać rozwój wola i niedoczynności tarczycy u płodu. W ciąży przed zastosowaniem tego leku należy skonsultować się z lekarzem.
Ten pierwiastek jest również wydalany z mlekiem matki. Dlatego, jeśli matka karmiąca używa leku do leczenia podczas karmienia, a dawka przekracza 1 mg na dobę, u niemowląt może rozwinąć się niedoczynność tarczycy.
Pozostawiając informację zwrotną na temat leku Jodek potasu, ludzie zauważają, że produkt ma przystępną cenę, opakowanie tabletek wystarczy na długi okres. Jodek potasu jest często stosowany w celach profilaktycznych, jednak w przeglądzie chodzi o przestrzeganie dawkowania zaleconego przez lekarza. Jako skutki uboczne najczęściej obserwuje się pojawienie się trądziku. Ważne jest, aby sprawdzić stan tarczycy przed leczeniem, aby nie pogorszyć przebiegu choroby.
Tabletki, roztwory lub krople można kupić w dowolnej aptece bez recepty. Cena jodku potasu wynosi średnio 140 rubli na 100 tabletek. Cena kropli do oczu - średnio 150 rubli.
http://medside.ru/yodid-kaliyaPrzygotowanie roztworu skrobi. 1 g rozpuszczalnej skrobi jest mielony w moździerzu na najmniejszy proszek i mieszany z zimną wodą destylowaną, tak aby uzyskać jednorodny kleik, który następnie powoli wlewa się do 100 ml wrzącej wody destylowanej. Gotowanie trwa przez kolejne 1-2 minuty, aby uzyskać prawie klarowny roztwór. Po schłodzeniu roztwór jest gotowy do użycia.
Przygotowanie 10% roztworu jodku potasu. 10 g jodku potasu rozpuszcza się w 100 ml wody destylowanej. Przechowuj roztwór w ciemnym miejscu, ponieważ rozkłada się w świetle wraz z uwolnieniem wolnego jodu.
Przygotowanie roztworu kwasu chlorowodorowego. Stężenie jest zwykle wyrażane jako stosunek masy lub objętości. Na przykład stosunek 1: 5 oznacza: pierwsza cyfra to ilość kwasu, a druga to ilość rozpuszczalnika. Aby przygotować kwas 1: 5, weź jedną część stężonego kwasu (gęstość 1,18-1,19) i wymieszaj z pięcioma częściami wody. Tak więc, dla 5 ml HCl, należy pobrać 25 ml wody destylowanej.
Przygotowanie 0,1 n. roztwór azotanu srebra. Gram-równoważnik AgN03 = = 169,89 - masa cząsteczkowa. Aby przygotować 0,1 n. roztworu, weź 17 g azotanu srebra na 1 litr roztworu.
Nie przygotuj dużych ilości roztworu, ponieważ jest niestabilny.
Przygotowany roztwór jest przechowywany w ciemnej kolbie i zawijany w ciemny papier, ponieważ roztwór rozkłada się w świetle po uwolnieniu wolnego srebra.
Ustaw miano na 0,1 n. Roztwór AgN03. Miano azotanu srebra można ustawić za pomocą czystego chlorku sodu NaCl lub 0,1 n. roztwór kwasu solnego. Jeśli do ustalenia miana azotanu srebra stosuje się chlorek sodu, musi on zostać przekrystalizowany i wysuszony w piecu elektrycznym (temperatura 500-600 ° C) lub w palniku alkoholowym. Kontynuuj ogrzewanie, aż pęknie.
Jeśli roztwór azotanu srebra wynosi 0,1 n., Aby zainstalować miano, bierzemy porcję chlorku sodu,
równe i rozpuścić w 1 litrze wody destylowanej.
Nie należy przygotowywać dużej ilości roztworu, dlatego ważenie 1,02 g na 100 ml roztworu waży się na wadze analitycznej. Następnie pipetować 25 ml dobrze wymieszanego roztworu chlorku sodu, przenieść do kolby Erlenmeyera, dodać 0,5-1 ml roztworu ałunu amonowego żelaza (nasyconego w zimnym roztworze, zakwaszonego kwasem azotowym) i miareczkować energicznie mieszając azotanem srebra aż do wytrącenia nie zmieni się na czerwonawy i nie blaknie po wstrząśnięciu. Zabarwienie powstaje po połączeniu chloru ze srebrem, a następnie dodana ilość roztworu azotanu srebra reaguje z ałunem żelaza amonowego.
Przybliżone obliczenie miana. 25,2 ml roztworu azotanu srebra poddano miareczkowaniu 25 ml roztworu chlorku sodu.
Zmiana do dokładnie 0,1 n. Roztwór AgNOa zrobi
http://www.comodity.ru/grainquality/reagentsolution/90.htmlZmęczenie i przewlekłe zmęczenie są często spowodowane niedoborem jodu. Jodek potasu (jodek potasu) jest lekiem o działaniu antyseptycznym, stosowanym do uzupełnienia mikroelementu w organizmie i stosowanym w praktyce okulistycznej do wkraplania do worka spojówkowego. Lek jest stosowany w celu zapobiegania radioterapii w chorobach tarczycy w leczeniu kiły.
Pierwiastek śladowy według opisu jest podobny do krystalicznego proszku, który nie ma wyraźnego zapachu. Opisana substancja (KI) jest solą kwasu jodowodorowego. Jodek potasu (łacińska nazwa Kalii jodidi) doskonale rozpuszcza się w płynnej glicerynie, alkoholu i wodzie. Preparat na bazie nieorganicznego jodu wypełnia niedobór pierwiastka śladowego, przywraca syntezę (niewłaściwy proces łączenia) hormonów tarczycy. Podczas przyjmowania leków podczas ekspozycji na promieniowanie występuje efekt ochronny. Jodek potasu jest alternatywą dla droższych leków.
Aktywnym składnikiem wszystkich postaci leku jest jodek potasu. Lek sprzedawany jest w trzech wersjach: roztwór, krople do oczu i tabletki. Krople są dostępne w 5-10 ml fiolkach. 3% roztwór można kupić w butelce 200 ml (0,25-20% jodku). Tabletki powlekane mogą zawierać następującą dawkę leku: 40, 100, 125, 200 µg.
100 lub 200 mcg jodku
Lek ma właściwości antyseptyczne, ma działanie mukolityczne, wchłanialne, wykrztuśne i ma działanie przeciwgrzybicze. Lek jest wydalany przez nerki i tajemnice potu, śliny, oskrzeli i gruczołów śluzowych. Jony jodu przenikają do komórek nabłonkowych tarczycy i pod wpływem enzymów zmieniają się w pierwiastek chemiczny I.
Pod wpływem nadmiaru jodków biosynteza hormonów tarczycy spowalnia ich uwalnianie z tyreoglobuliny (białka). Wyróżniając się przez gruczoły śluzowe oskrzeli, lek przyczynia się do rozcieńczenia plwociny. Ważną właściwością jodku potasu jest zapobieganie gromadzeniu się radioaktywnych izotopów tarczycy i ochrona przed promieniowaniem. Narzędzie szybko penetruje przewód pokarmowy i jest wchłaniane przez gruczoły oskrzelowe.
Lek w postaci kropli stosowany jest w chorobach oczu: krwotoki w błonach oka, zmiany grzybicze spojówki, rogówki i powieki, jako element terapii uzupełniającej dla ciała szklistego i soczewki, zaćmy. Akceptacja innych form uwalniania leku jest wskazana w przypadku kserostomii, chorób zapalnych gruczołów ślinowych. Jodek potasu jest stosowany w celu zapobiegania uszkodzeniom radioaktywnym tarczycy. Udowodniona skuteczność jodku w tej chorobie, jako rumień guzowaty. Inne wskazania do stosowania z jodem to:
Roztwór i tabletki są przyjmowane doustnie po posiłku. Aby uniknąć podrażnienia przewodu pokarmowego, należy przyjmować niezbędną dawkę z mlekiem, słodką herbatą, sokiem, galaretką lub wodą w dużych ilościach. W okulistyce stosują krople potasu w postaci 3% roztworu. Płyn jest wkraplany do worka spojówkowego przez 10-15 dni. Krople do oczu należy stosować trzy razy dziennie. Przebieg leczenia można powtórzyć. Tabletki jodkowe są przyjmowane codziennie, podczas gdy istnieje ryzyko radioaktywnego jodu w organizmie.
W razie potrzeby tablet można zgnieść. Profilaktycznie, dorosłym przepisuje się dawkę 100–200 mcg dziennie. Kurs jest przepisywany przez lekarza. W niektórych przypadkach musisz przyjmować jodek przez całe życie. W nadczynności tarczycy przed zabiegiem tabletki są spłukiwane wodą przez 10 dni w dawce 250 mg na dobę. W leczeniu wola dawka dla dorosłych wynosi 200-600 mcg. Gdy wystąpi nawrót choroby, lek jest przepisywany w dawce 100-200 mg na dobę.
Jako środek rozcieńczający plwocinę (mukolityczną), przepisz 1% lub 3% roztwór jodku potasu, 3 łyżki stołowe (0,3-1 g) od 3 do 4 razy dziennie. Pacjenci z kiłą wyznaczają 1 łyżkę. l trzy razy dziennie po posiłkach. Lek pomaga zmniejszyć ból i uszczelnienia resorpcyjne. W leczeniu chorób grzybiczych płuc (promienica) stosować większe dawki - 1 łyżka. l roztwór (10% lub 20%) cztery razy dziennie.
Przekroczenie zalecanych dawek prowadzi do rozwoju wola i niedoczynności tarczycy (stan z brakiem hormonów tarczycy) u niemowlęcia lub płodu. Lek przenika przez łożysko, wydalany z mlekiem matki. Na tle stosowania jodu u pacjentów z niewydolnością nerek rozwija się hiperkaliemia (wysoki poziom potasu). Wchłanianie substancji przez tarczycę stymuluje produkcję hormonu stymulującego tarczycę - ważnego składnika metabolizmu.
Sposób podawania i dawkowania w czasie ciąży są przepisywane pod nadzorem lekarza, ponieważ jod przenika przez łożysko. Zaleca się przyjmowanie suplementów zawierających jod kilka miesięcy przed ciążą. Standardowa dawka dziennie wynosi 200-250 mcg. Zabrania się przyjmowania leku podczas ciąży, jeśli kobieta ma nietolerancję jodu, gruźlicę płuc, skazę krwotoczną, rozlaną wolę toksyczną.
Dzieci mogą przyjmować leki na receptę lekarską. Dzienna dawka leku dla młodzieży, noworodków i dzieci wynosi 50-200 mikrogramów. Dla niemowląt produkt jest mieszany z żywnością. Leczenie wola u noworodków wynosi od 2 do 4 tygodni. W zapobieganiu endemicznemu wolowi i niedoborowi jodu młodzież w wieku od 12 lat wykazuje 100–200 mcg dziennie, dzieci do 12 lat - od 50 do 100 mcg.
Nadmiar potasu we krwi można zaobserwować podczas przyjmowania leków zawierających jod, diuretyków oszczędzających potas (diuretyków). Przy wspólnym stosowaniu leków litowych obserwuje się rozwój wola i niedoczynności tarczycy (brak hormonu tarczycy). Jodek zmniejsza działanie leków przeciwtarczycowych (leków, które leczą zwiększoną aktywność tarczycy). Absorpcja jodu w tarczycy jest spowolniona, gdy przyjmowany jest nadchloran potasu (przyjmowany w stanie podwyższonego poziomu hormonów hormonalnych).
Jodek jest przeciwwskazany w przypadku nadwrażliwości na leki zawierające jod, toksyczny gruczolak, utajoną i ciężką nadczynność tarczycy, leczenie radioaktywnym jodem. Lekarze nie przepisują dziennej dawki leku powyżej 1 mg dla kobiet w ciąży i kobiet w okresie laktacji. Jony potasu mają działanie depresyjne na serce, więc lek jest przeciwwskazany w chorobach serca, w którym to przypadku lepiej jest przyjmować jodek sodu. Pozostałe przeciwwskazania obejmują:
Przyjmowanie leku z jodem może powodować różne zaburzenia zmysłów (niepokój, lęk), układ nerwowy (ból głowy), przewód pokarmowy (biegunka, nudności, ból żołądka, wymioty, zjawiska dyspeptyczne - częste zaburzenia trawienia). Ryzyko reakcji alergicznych, takich jak: pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, obrzęk ślinianek, krwotok na skórze i błonach śluzowych, nie jest wykluczone. Możliwe negatywne skutki przyjmowania leku z jodem:
Przy silnym nadmiarze zalecana dawka jest śmiertelna. Musisz postępować zgodnie z instrukcjami użycia leku. Objawy ostrego przedawkowania obejmują: zapaść, brązowe zabarwienie błony śluzowej jamy ustnej, bezmocz (brak moczu przedostającego się do pęcherza moczowego), nieżyt nosa, krwawienie z dróg moczowych, zapalenie oskrzeli, obrzęk strun głosowych, zapalenie żołądka i jelit. Leczenie przedawkowania jest następujące:
Leki do uzupełniania jodu są dostępne w aptekach bez recepty, ale nie wyklucza to konieczności konsultacji z lekarzem w celu uzyskania porady dotyczącej przyjmowania leków. Przechowywać lek powinien być w temperaturze nie wyższej niż 25 stopni. Przechowywanie powinno być suche, niedostępne dla dzieci. Okres ważności wynosi 3 lata (36 miesięcy).
W przypadku braku opisanego leku w aptece zaleca się stosowanie leków zastępczych. Skuteczny analog analitu powinien mieć podobny efekt farmakologiczny i wskazania do stosowania. Decydując się na zastąpienie analogów jodku, warto skonsultować się z lekarzem. Następujące nazwy są nazywane substytutami leków:
„Suplement jodu” odnosi się do kategorii tanich leków. Cena może wahać się od 60 do 161 p., W zależności od miejsca sprzedaży, producenta, formy wydania, kosztu dostawy (jeśli zakup zostanie dokonany w aptece internetowej). Ponadto lek jest sprzedawany w zwykłych aptekach w Moskwie i regionie. Poniżej znajdują się ceny jodków Calia w różnych aptekach internetowych:
http://sovets.net/13522-jodid-kaliya.htmlJodek potasu jest istotnym związkiem dla ludzi, doskonałym źródłem jodu, który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania tarczycy. Jeśli brakuje tego minerału lub, przeciwnie, występuje nadmiar w organizmie, mogą wystąpić poważne problemy zdrowotne.
Jodek potasu jest często nazywany minerałem tarczycy, ponieważ pomaga utrzymać optymalny poziom jodu w tarczycy. Gdy wskaźnik ten wzrasta lub spada, rozpoznaje się hiper- lub niedoczynność tarczycy, związaną odpowiednio z nadmiarem lub brakiem jodu. Dlatego jodek potasu jest stosowany jako silny środek terapeutyczny i profilaktyczny dla obu postaci choroby. Zwiększa również gromadzenie się koloidu w pęcherzykach tarczycy, przyczyniając się do jego prawidłowego funkcjonowania.
Ten minerał jest również stosowany w przygotowaniu do operacji tarczycy jako związku, który zmniejsza jej dopływ krwi.
Niedobór jodu jest często związany z zapaleniem stawów, a jodek potasu pomaga zapobiegać rozwojowi tej choroby.
Niedobór jodu koreluje również z zaburzeniami emocjonalnymi i zaburzeniami hormonalnymi w układach gruczołowych, którym często towarzyszy przyrost masy ciała. Istnieje nawet opinia, że ten rodzaj niedoboru jest związany z rakiem piersi, jajnika, macicy i gruczołu krokowego.
Ta forma potasu stymuluje gruczoły ślinowe, co ułatwia uwalnianie plwociny podczas kaszlu. Poprzez zmniejszenie lepkości plwociny i zwiększenie wydzielania błony śluzowej dróg oddechowych, pomaga złagodzić objawy większości zaburzeń oddechowych, takich jak astma, zapalenie oskrzeli i rozedma płuc.
Badania pokazują, że jodek potasu jest dobrym obrońcą przed promieniowaniem. Osiąga się to dzięki temu, że może zapobiegać wchłanianiu radioaktywnych izotopów jodu uszkadzających tarczycę, które są uwalniane podczas promieniowania. Jeśli kiedykolwiek dojdzie do katastrofy jądrowej, kluczowe znaczenie może mieć zastosowanie jodku potasu jako czynnika ograniczającego promieniowanie, który zmniejszy prawdopodobieństwo raka tarczycy i innych chorób związanych z tarczycą.
W wielu krajach rozwijających się jodek potasu jest suplementem diety. Zmniejsza prawdopodobieństwo problemów takich jak wola, choroba Hashimoto, poronienie z powodu niedoboru jodu, choroba przenoszona przez grób, uogólnione zmęczenie i upośledzenie funkcji układu odpornościowego. Rzeczywiście, WHO stwierdziło, że niedobór jodu jest główną przyczyną upośledzenia umysłowego w skali globalnej.
Jodek potasu pomaga również pozbyć się tkanek i komórek szkodliwych substancji, takich jak rtęć, fluorki, chlorki i bromki.
Wysoce stężony roztwór jodku potasu doskonale nadaje się do zewnętrznego leczenia sporotrychozy, choroby grzybiczej charakteryzującej się zmianami skórnymi.
http://znaniesila.info/poleznye-svojstva-jodida-kaliya/1,070 g jodanu potasu rozpuszcza się w wystarczającej ilości wody i objętość roztworu doprowadza się do 1000,0 ml wody.
Jodek potasu. [7681-11-0]. KI (M. 166.00). Jodek potasu.
Białe kryształy lub biały proszek.
Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszczalny w glicerynie, rozpuszczalny w alkoholu 96%.
Roztwór jodku potasu 16,6%. Roztwór 166 g / l.
Roztwór jodku potasu 1%. Roztwór 10 g / l.
Jodowany roztwór jodku potasu.
2 g jodu i 4 g jodku potasu rozpuszcza się w 10 ml wody, po całkowitym rozpuszczeniu roztwór doprowadza się do 100 ml wodą.
Roztwór nasycony jodkiem potasu.
Nasycony roztwór jodku potasu w wodzie, wolny od dwutlenku węgla, powinien zawierać nierozpuszczone kryształy.
0,5 ml nasyconego roztworu jodku potasu miesza się z 30 ml mieszaniny chloroformu - 12% kwasu octowego (2: 3), dodaje się 0,1 ml 0,1% roztworu skrobi; jeśli pojawi się niebieski kolor, powinien zniknąć po dodaniu 0,05 ml 0,1 M roztworu tiosiarczanu sodu.
Przechowywać w miejscu chronionym przed światłem.
Jodek potasu. Zobacz Jodek potasu.
Roztwór jodku potasu 10%. 10 g jodku potasu rozpuszcza się w świeżo przegotowanej i schłodzonej wodzie i objętość roztworu doprowadza się do 100 ml wodą. Roztwór powinien być bezbarwny.
Przechowuj w bankach pomarańczowego szkła z korkami szlifowanymi w miejscu chronionym przed światłem.
Potas to kwas jodowy. Patrz jodan potasu.
Roztwór jodowismutatu potasu.
Do 0,85 g zasadowego azotanu bizmutu dodać 40 ml wody, 10 ml lodowatego kwasu octowego i 20 ml 40% roztworu jodku potasu.
Roztwór jodowismutatu potasu (1).
100 g kwasu winowego rozpuszczono w 400 ml wody, dodano 8,5 g zasadowego azotanu bizmutu, wytrząsano przez 1 godzinę, dodano 200 ml 40% roztworu jodku potasu i mieszaninę energicznie wstrząsano. Stań 24 godziny i filtruj.
Przechowywać w miejscu chronionym przed światłem.
Roztwór jodowismutatu potasu (2).
Oryginalne rozwiązanie. Zawiesza się 1,7 g zasadowego azotanu bizmutu i 20 g kwasu winowego w 40 ml wody. Do zawiesiny dodaje się 40 ml 40% roztworu jodku potasu, wytrząsa przez 1 godzinę i przesącza.
Okres trwałości roztworu przez kilka dni, gdy jest przechowywany w butelkach z pomarańczowego szkła.
Roztwór do natryskiwania. Bezpośrednio przed użyciem zmieszać 5 ml początkowego roztworu z 15 ml wody.
Roztwór jodowismutatu potasowego rozcieńczony.
100 g kwasu winowego rozpuszcza się w 500 ml wody i dodaje 50 ml jodo-bizmutanu potasu (1).
Przechowywać w miejscu chronionym przed światłem.
Węglan potasu. [584-08-7]. K2CO3. (Mm 138,21). Węglan potasu.
Biały granulowany proszek. Higroskopijny.
Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w alkoholu 96%, aceton.
Przechowuj w szczelnym opakowaniu.
Tetrahydrat (2R, 3R) -2,3-dihydroksybutano-1,4-dioianu potasu-sodu.
Bezbarwne kryształy pryzmatyczne.
Łatwo rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu 96%.
Nadmanganian potasu. Zobacz nadmanganian potasu.
Siarczan potasu. Patrz Nadsiarczan potasu.
Azotan potasu. [7757-79-1]. Kno3. (Mm 101,11). Azotan potasu
Bezbarwne przezroczyste kryształy.
Bardzo łatwo rozpuszczalny w gorącej wodzie, łatwo rozpuszczalny w wodzie; Jest bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu 96%, eter.
Kalia periodyk. [7790-21-8]. Kio4. (Mm 230,01). Nadjodan potasu.
Biały krystaliczny proszek lub bezbarwne kryształy.
Niewiele rozpuszczalne w zimnej wodzie, rozpuszczalne w gorącej wodzie; Jest bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu 96%.
Roztwór ferriodiodanu potasu.
1 g nadjodanu potasu rozpuszcza się w 5 ml 12% świeżo przygotowanego roztworu wodorotlenku potasu, dodaje się 20 ml wody i 1,5 ml 10,5% roztworu chlorku żelaza (III) i 12% świeżo przygotowany roztwór wodorotlenku potasu doprowadza się do objętości 50 ml.
Kwaśny ftalan potasu. Patrz Hydroftalan potasu.
Nadmanganian potasu. [7722-64-7]. KMnO4. (Mm 158,04). Nadmanganian potasu.
Ciemnofioletowe, prawie czarne kryształy o niebieskawo-stalowym połysku. Rozpuszczalny w zimnej wodzie, łatwo rozpuszczalny w gorącej wodzie, metanolu, alkoholu 96%, acetonie.
3% roztwór nadmanganianu potasu w kwasie fosforowym.
3 g nadmanganianu potasu rozpuszcza się w mieszaninie 15 ml stężonego kwasu fosforowego i 70 ml wody, objętość roztworu doprowadza się do 100 ml wodą.
Roztwór nadmanganianu potasu 3%. Roztwór 30 g / l.
Roztwór nadmanganianu potasu 0,1%.
0,1 g nadmanganianu potasu rozpuszcza się w wodzie i rozcieńcza wodą do 100 ml.
Przechowywać w szklanych słoikach z korkami w miejscu zabezpieczonym przed światłem.
Roztwór nadmanganianu potasu jest nasycony.
9 g nadmanganianu potasu wlewa się 100 ml gorącej wody, miesza i pozostawia na 1 godzinę, a następnie ostrożnie wlewa do słoika z pomarańczowym szkłem ze szklanym korkiem.
Przechowywać w chłodnym, ciemnym miejscu.
Roztwór nadmanganianu potasu w kwasie fosforowym rozcieńczony 10%.
3 g nadmanganianu potasu rozpuszcza się przez ogrzewanie w 100 ml kwasu fosforowego rozcieńczonego 10%. Roztwór przechowuje się w temperaturze 4 - 8 ° C przez 3 miesiące.
Roztwór nadmanganianu potasu 5%.
50 g nadmanganianu potasu rozpuszcza się w wodzie i objętość roztworu doprowadza się do 1000,0 ml wody. Roztwór przechowuje się w temperaturze 4 - 8 ° C przez 3 miesiące.
Kalia perrhenate. [10466-65-6]. KReO4. (Mm 289,30). Perrenate potasu.
Biały krystaliczny proszek.
Rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w alkoholu 96%, metanol i glikol propylenowy.
Nadsiarczan potasu. [7727-21-1]. K2S2O8. (Mm 270,33). Peroksydisiarczan potasu.
Bezbarwne kryształy lub biały krystaliczny proszek.
Rozpuszczalny w wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w alkoholu 96%. Roztwory wodne rozkładają się w temperaturze pokojowej, szybciej - po podgrzaniu.
Przechowuj w chłodnym miejscu.
Piroantymonian potasu. [12208-13-8]. KSb (OH)6. (Mm 262,90). Heksahydroksoantimonian potasu (V).
Białe kryształy lub krystaliczny proszek. Umiarkowanie rozpuszczalny w wodzie.
Roztwór pyroantimonianu potasu.
2,0 g piroantymonianu potasu rozpuszcza się w 95 ml gorącej wody, szybko ochładza, dodaje się roztwór zawierający 2,5 g wodorotlenku potasu w 50 ml wody i 1 ml roztworu wodorotlenku sodu, rozcieńczonego 8,5%. Odstawić na 24 godziny, przesączyć i doprowadzić objętość roztworu do 150 ml wodą.
Roztwór potasu potasu.
1,7 g octanu ołowiu (II), 3,4 g cytrynianu potasu i 50 g wodorotlenku potasu rozpuszcza się w wodzie i roztwór uzupełnia się do 100 ml tym samym rozpuszczalnikiem.
Kwaśny siarczan potasu. Dwusiarczan potasu. Patrz wodorosiarczan potasu.
Siarczan potasu. [7778-80-5]. K2TAK4. (Mm 174,27). Siarczan potasu.
Rozpuszczalny w zimnej wodzie, łatwo rozpuszczalny w gorącej wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w alkoholu 96%, aceton.
Hemihydrat dipotasu (2R, 3R) -2,3-dihydroksybutano-1,4-diatu.
Ziarnisty proszek lub białe kryształy.
Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu 96%.
Roztwór tetraiodomerocuranu potasu.
1,35 g chlorku rtęci (II) rozpuszczono w 50 ml wody, dodano 5,0 g jodku potasu i roztwór uzupełniono wodą do 100 ml.
Roztwór alkaliczny tetraiodomerocuranu potasu.
11 g jodku potasu i 15 g jodku rtęci (II) rozpuszcza się w wodzie, objętość roztworu doprowadza się do 100 ml tym samym rozpuszczalnikiem. Bezpośrednio przed użyciem powstały roztwór miesza się z roztworem 250 g / l wodorotlenku sodu (1: 1).
Roztwór alkaliczny tetrajodomerowo-potasowy (2). Odczynnik Nesslera.
Do roztworu 10,0 g jodku potasu w 10 ml wody dodaje się stopniowo, ciągle mieszając, nasycony roztwór dichlorku rtęci (II), aż pojawi się nie znikający czerwony osad. Dodano 30,0 g wodorotlenku potasu i po jego rozpuszczeniu dodano kolejne 1 ml nasyconego roztworu dichlorku rtęci (II). Rozcieńczyć wodą do 200 ml, odstawić i oczyścić czystą ciecz.
21,5 g jodku potasu rozpuszcza się w 50 ml wody w kolbie o pojemności 300-500 ml, dodaje się 39,0 g jodku rtęci (II) i miesza aż do całkowitego rozpuszczenia. 150,0 g wodorotlenku potasu rozpuszcza się w oddzielnej kolbie w 200 ml wody i ostrożnie wlewa do mieszaniny roztworów jodku potasu i jodku rtęci (II). Roztwór ochłodzono, przeniesiono do 1-litrowej pomarańczowej szklanej kolby i objętość roztworu doprowadzono do kreski wodą. Rozwiązanie jest bronione w ciągu 7 dni przed wyjaśnieniem. Klarowna ciecz jest odprowadzana.
Trzy krople odczynnika Nesslera dodaje się do 10 ml standardowego roztworu amoniaku, a żółty kolor powinien pojawić się natychmiast.
Przechowywać w butelkach z pomarańczowego szkła z korkami szlifowanymi w miejscu chronionym przed światłem.
Biały krystaliczny proszek.
Umiarkowanie rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny we wrzącej wodzie, słabo rozpuszczalny w alkoholu 96%.
Tiocyjanian potasu. [333-20-0] KSCN. (Mm 97,18). Tiocyjanian potasu.
Bezbarwne kryształy topiące się w powietrzu.
Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie i alkoholu 96%.
Przechowuj w szczelnym opakowaniu.
Roztwór tiocyjanianu potasu 9,7%. Roztwór 97 g / l.
Węglan potasu. Patrz węglan potasu.
Octan potasu. Patrz octan potasu.
Żelazicyjanek potasu. [13746-66-2]. K3EFe (CN)6. (Mm 329,26). Heksacyjanożelazian potasu (III). Sól z czerwonej krwi.
Kryształy są czerwone.
Łatwo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w acetonie, bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu 96%.
Roztwór żelazicyjanku potasu 5%.
Wlać 5 g żelazicyjanku potasu niewielką ilością wody, rozpuścić w wodzie i doprowadzić objętość roztworu do 100 ml tym samym rozpuszczalnikiem.
Przygotuj bezpośrednio przed użyciem.
Sól z czerwonej krwi. Patrz żelazicyjanek potasu.
Żelazocyjanek potasu. [14459-95-1]. K4EFe (CN)6 3 H2O. (m. 422,42). Heksacyjanożelazian potasu (II), trihydrat.
Przezroczyste żółte kryształy.
Łatwo rozpuszczalny w wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w alkoholu 96%, rozpuszczalny w acetonie.
Roztwór żelazocyjanku potasu 5,3%. Roztwór 53 g / l.
Roztwór żelazocyjanku potasu 5%.
5 g żelazocyjanku potasu rozpuszcza się w wodzie i objętość roztworu doprowadza się do 100 ml wodą.
Fosforan potasu dipodstawiony. Patrz hydrofosforan Dikala.
Fosforan potasu monopodstawiony. Patrz dihydrofosforan potasu.
Ftalan potasu. Patrz Hydroftalan potasu.
Chloran Kalia. [3811-04-9]. KClO3. (Mm 122,55). Sól Bertoletowa.
Proszek lub granulki lub białe kryształy.
Rozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszczalny we wrzącej wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu 96%.
Roztwór chloranu potasu 5%.
5 g chloranu potasu rozpuszcza się w wodzie i objętość roztworu doprowadza się do 100 ml wodą.
Chlorek potasu. [7447-40-7]. KCl. (Mm 74,56). Chlorek potasu.
Biały krystaliczny proszek.
Łatwo rozpuszczalny w wodzie, bardzo dobrze rozpuszczalny w gorącej wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w alkoholu 96%.
Chlorek potasu, stosowany do spektrofotometrii absorpcji w podczerwieni, musi spełniać następujące dodatkowe wymagania.
Widmo IR dysku z chlorkiem potasu o grubości 2 mm, uprzednio wysuszonego w temperaturze 250 ° C przez 1 godzinę, powinno mieć prawie płaską linię podstawową w zakresie częstotliwości od 4000 do 620 cm-1. Nie powinien mieć maksimów o absorpcji większej niż 0,02 powyżej linii podstawowej, z wyjątkiem maksimów dla wody o częstotliwościach 3440 i 1630 cm -1.
Roztwór chlorku potasu 2 M.
149,1 g chlorku potasu rozpuszcza się w wodzie i objętość roztworu doprowadza się do 1000,0 ml wody. Roztwór przechowuje się w temperaturze pokojowej przez 6 miesięcy.
Roztwór chlorku potasu 0,1 M.
Roztwór chlorku potasu zawiera ekwiwalent 7,46 g KCl w 1000,0 ml.
5,0 ml roztworu 2 M chlorku potasu doprowadza się do 100 ml wodą.
Chromian potasu. [7789-00-6]. K2Cro4. (Mm 194,20). Chromian potasu.
Kryształy koloru żółtego.
Łatwo rozpuszczalny w wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w alkoholu 96%.
Roztwór chromianu potasu 5%. Roztwór 50 g / l.
Chromian potasu. Patrz chromian potasu.
Wskaźnik roztworu chromianu potasu. 5% roztwór.
Cyjanek potasu [151-50-8]. KCN. (Mm 65,12). Cyjanek potasu.
Krystaliczny proszek lub masa lub granulki białego koloru. Trucizna
Łatwo rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w alkoholu 96%.
Roztwór cyjanku potasu 10%. Roztwór 100 g / l.
Tri-potasowa sól kwasu 2-hydroksypropano-1,2,3-karboksylowego.
Biały ziarnisty proszek lub przezroczyste kryształy; higroskopijny.
Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w alkoholu 96%.
Wapń [3810-39-7]. Z30H14N4Na6O22S6. (Mm 1112,78). 4-hydroksy-3 - [(8-hydroksy-3,6-disulfonian-naftalen-1-ylo) diazenylo] -5 - [(1,8-dihydroksy-3,6-disulfonian-naftalen-2-ylo) diazenylo] naftalen-2, 7-disulfonian heksanod. (Zamiast soli sodowej pentanu).
Czarny z proszkiem w odcieniu fioletu.
Rozpuszczalny w wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w acetonie, benzenie, alkoholu 96%. W zakresie pH 11,0 - 13,0 ma kolor niebieski, a jego kompleksy z jonem wapnia w tych samych warunkach różowe.
Przejście koloru roztworu podczas bezpośredniego miareczkowania z różowego na niebieski.
Rozwiązanie wskaźnika. 0,1% roztwór.
Okres przechowywania roztworu wynosi 1 miesiąc.
Wodorotlenek wapnia. [1305-62-0]. Ca (OH)2. (Mm 74,10). Wodorotlenek wapnia.
Proszek biały.
Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie i alkoholu 96%, rozpuszczalny w roztworach kwasów mineralnych i roztworze chlorku amonu.
Roztwór wodorotlenku wapnia.
Świeżo przygotowany roztwór nasycony.
Roztwór wodorotlenku wapnia. Woda wapienna.
1 część wapna palonego hartuje się 5 częściami wody; Papkowatą masę przenosi się do butelki, dodaje się 15 części wody, silnie wstrząsa i pozostawia na 4-5 godzin, po czym wodę odprowadza się i odrzuca. Pozostałość wylewa się na 50 części zimnej wody, wstrząsa, zamyka butelką i pozostawia na kilka dni w chłodnym miejscu, potrząsając od czasu do czasu.
W przypadku konsumpcji woda wapienna jest odprowadzana z osadu w razie potrzeby i filtrowana, a woda jest ponownie dodawana do osadu do jego pierwotnej objętości; wstrząsnąć i pozostawić w chłodnym miejscu w starannie zapieczętowanej butelce, aby uzyskać nową porcję wody wapiennej.
Węglan wapnia. [471-34-1]. Caso3. (Mm 100,09). Węglan wapnia.
Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie; rozpuszczalny w roztworach chlorku amonu.
Tlenek wapnia. [1305-78-8]. CaO. (Mm 56,08). Tlenek wapnia.
Białe kawałki lub zbrylający się proszek. Na powietrzu absorbuje wodę i dwutlenek węgla.
Rozpuszczalny w gorącej wodzie 0,66: 100 w 80 ° C. Reaguje z kwasami.
Siarczan wapnia. [10101-41-4]. CaSO4 2 H2O. (Mm 172,17). Siarczan wapnia, dihydrat.
Biały krystaliczny proszek.
Bardzo słabo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w kwasach mineralnych, tiosiarczan sodu, sole amonowe, gliceryna.
Roztwór siarczanu wapnia jest nasycony.
0,4 g siarczanu wapnia wytrząsa się ze 100 ml wody i pozostawia na 24 godziny, od czasu do czasu wstrząsając. Ostrożnie zdekantować roztwór przed użyciem.
Siarczan wapnia. [10034-76-1]. CaSO4 0,5 H2O. (Mm 145,15). Siarczan wapnia, półwodny.
Proszek biały.
Rozpuszczalny w około 1500 częściach wody, praktycznie nierozpuszczalny w alkoholu 96%.
Po zmieszaniu z wodą, której masa jest równa połowie masy siarczanu wapnia, proszek szybko twardnieje, zamieniając się w stałą porowatą masę.
Półwodny roztwór siarczanu wapnia.
5 g półwodzianu siarczanu wapnia wytrząsa się ze 100 ml wody przez 1 godzinę i przesącza.
Bezwodny chlorek wapnia. [10043-52-4]. CaCl2. (Mm 110,99). Chlorek wapnia.
Zawiera co najmniej 98,0% CaCl2 pod względem suchej masy.
Białe granulki, rozprzestrzeniające się w powietrzu.
Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszczalny w alkoholu 96% i metanolu.
Strata przy suszeniu. Nie więcej niż 5,0%. Oznaczanie przeprowadza się w piecu w temperaturze 200 ° C.
Przechowywać w szczelnym opakowaniu, chroniąc przed wilgocią.
Roztwór chlorku wapnia 20%. Bezwodny 20 g chlorku wapnia rozpuszcza się w wodzie i objętość roztworu doprowadza się do 100 ml wodą.
Roztwór chlorku wapnia 7,35%. Roztwór 73,5 g / l.
Roztwór chlorku wapnia 0,02 M
2,94 g chlorku wapnia rozpuszcza się w 900 ml wody, pH roztworu doprowadza się do wartości między 6,0 a 6,2, a objętość roztworu doprowadza się do 1000,0 ml wodą.
Przechowywać w temperaturze od 2 do 8 ºС.
Roztwór chlorku wapnia 0,01 M.
0,147 g chlorku wapnia rozpuszcza się w wodzie i objętość roztworu doprowadza się do 100,0 ml tym samym rozpuszczalnikiem.
Tetrahydrat chlorku wapnia. [25094-02-4]. CaCl2 4 H2O. (m. 183,04). Chlorek wapnia, tetrahydrat.
Zawiera nie więcej niż 0,05 ppm Fe.
Chlorek wapnia. Patrz chlorek wapnia.
Guma fasolki szparagowej.
Rozdrobnione bielmo nasion owoców Ceratonia siliqua L. Taub.
Biały proszek zawierający od 70 do 80% rozpuszczalnej w wodzie żywicy, składający się głównie z galakto-man-glikonu.
Białe krystaliczne grudki lub bezbarwny krystaliczny proszek o silnym charakterystycznym zapachu.
Jest bardzo słabo rozpuszczalny w wodzie (0,1: 100), łatwo rozpuszczalny w alkoholu 96% i eterze, rozpuszczalny w acetonie.
Czystość chromatograficzna kamfory stosowanej w chromatografii gazowej musi wynosić co najmniej 98,0%.
Kaolin jest lekki [1332-58-7].
Oczyszczony naturalny glinokrzemian uwodniony. Zawiera odpowiedni środek dyspergujący.
Lekki biały proszek, który nie zawiera stałych spiekanych cząstek, oleisty w dotyku.
Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie i kwasach mineralnych.
Duże cząstki. Nie więcej niż 0,5%. 5,0 g kaolinu umieszcza się w cylindrze ze szlifowanym korkiem o długości około 160 mm i średnicy 35 mm, dodaje się 60 ml 1% roztworu pirofosforanu sodu, energicznie wstrząsa i ustala na 5 minut. Za pomocą pipety pobrać 50 ml płynu na poziomie około 5 cm poniżej powierzchni i wyrzucić. Do pozostałej cieczy dodaje się 50 ml wody, wstrząsa, ustala na 5 minut i usuwa 50 ml, jak opisano powyżej. Operację tę powtarza się aż do usunięcia 400 ml. Przenieść pozostałą zawiesinę do naczynia do odparowywania, odparować w temperaturze 100 ° C do suchości i wysuszyć do stałej masy w temperaturze od 100 do 105 ° C. Masa pozostałości nie powinna przekraczać 25 mg.
Małe cząstki. 5,0 g kaolinu rozprasza się w 250 ml wody, energicznie wstrząsając przez 2 minuty i natychmiast wlewa do szklanego cylindra o średnicy 50 mm. Za pomocą pipety pobiera się 20 ml, umieszcza w naczyniu porcelanowym, odparowuje w temperaturze 100 ° C do suchości i suszy do stałej wagi w temperaturze od 100 do 105 ° C. Resztę zawiesiny osadza się w temperaturze 20 ° C przez 4 godziny i za pomocą pipety usuwa 20 ml na poziomie dokładnie 5 cm poniżej powierzchni, nie mieszając osadu. Pozostałość umieszcza się w porcelanowym naczyniu, odparowuje do sucha i suszy do stałej wagi w temperaturze od 100 do 105 ° C. Masa drugiej pozostałości powinna wynosić co najmniej 70% wagowych pierwszej pozostałości.
Biały lub prawie biały, krystaliczny proszek.
Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszczalny w bezwodnym alkoholu.
Temperatura wrzenia. 210 220 ºС przy 0,01 mm Hg. Art.
Temperatura topnienia 62 65 ºС.
Alkohol kaprylowy. Patrz Decanol.
Kryształy Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszczalny w acetonie, słabo rozpuszczalny w etanolu.
Temperatura topnienia Około 245 ºС.
http://studfiles.net/preview/6052483/page:12/