Ropień szklisty
Pasożytnicze zapalenie wnętrza gałki ocznej BDU
Zanik gałki ocznej
Wypukła gałka oczna
Zachowane stare magnetyczne ciało obce w:
Nieusunięte (niemagnetyczne) (stare) ciało obce w:
Zwichnięcie gałki ocznej
W Rosji Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób z 10. rewizji (ICD-10) została przyjęta jako pojedynczy dokument regulacyjny w celu uwzględnienia występowania chorób, przyczyn publicznych wezwań do placówek medycznych wszystkich departamentów oraz przyczyn śmierci.
ICD-10 został wprowadzony do praktyki opieki zdrowotnej na terytorium Federacji Rosyjskiej w 1999 r. Na mocy rozporządzenia Ministerstwa Zdrowia Rosji z dnia 27 maja 1997 r. №170
Wydanie nowej wersji (ICD-11) planuje WHO w 2022 roku.
http://mkb-10.com/index.php?pid=6227Ropień szklisty
Pasożytnicze zapalenie wnętrza gałki ocznej BDU
Zanik gałki ocznej
Wypukła gałka oczna
Zachowane stare magnetyczne ciało obce w:
Nieusunięte (niemagnetyczne) (stare) ciało obce w:
Zwichnięcie gałki ocznej
W Rosji Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób z 10. rewizji (ICD-10) została przyjęta jako pojedynczy dokument regulacyjny w celu uwzględnienia występowania chorób, przyczyn publicznych wezwań do placówek medycznych wszystkich departamentów oraz przyczyn śmierci.
ICD-10 został wprowadzony do praktyki opieki zdrowotnej na terytorium Federacji Rosyjskiej w 1999 r. Na mocy rozporządzenia Ministerstwa Zdrowia Rosji z dnia 27 maja 1997 r. №170
Wydanie nowej wersji (ICD-11) jest planowane przez WHO w 2017 2018
Krwotok szklisty może wystąpić w każdym wieku. Mimo że hemophthalmus jest rzadkością w praktyce medycznej, choroba ta jest dość niebezpieczna. Może powodować zanik gałki ocznej, jaskrę, a nawet utratę wzroku.
Ciało szkliste ma 99% wody i zajmuje prawie 80% całej gałki ocznej. Jest mocno przymocowany do siatkówki i graniczy z nerwem wzrokowym.
To właśnie w ciele szklistym, które mogą tworzyć się skrzepy krwi, występuje hemophthalmus. Czasami patologię komplikuje hiphema - krew przedostająca się do przedniej jamy jabłka, między rogówkę a tęczówkę.
Powikłanie - hiphema (zdjęcie)
Krew wypełniająca gałkę oczną często powoduje utratę wzroku. Możliwość zobaczenia zależy od jego głośności. Pacjent zauważa uczucie zaparowania w polu widzenia, cień do oczu, światłowstręt. Rano pacjent czuje się lepiej, gdy krew osypia się po dnie ciała szklistego. Po kilku dniach czerwone krwinki ulegają odbarwieniu z powodu utraty hemoglobiny i przywracane jest widzenie.
Zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Chorób dziesiątej rewizji hemophthalmus ma kod H 43.1 (krwotok do ciała szklistego).
Patologia może zostać wywołana przez uraz, który spowodował zniszczenie naczyń krwionośnych i błon oka. Jego przyczyny obejmują również:
Inne problemy zdrowotne mogą również powodować hemophthalmus:
W rzadkich przypadkach krwotok w gałce ocznej obserwuje się u dzieci po długotrwałym płaczu.
W zależności od objętości krwi rozróżnia się następujące typy hemophthalmus:
Uszkodzenie jamy zajmuje mniej niż jedną trzecią ciała szklistego. Często występuje z powodu niewielkich urazów oczu, nieprawidłowości naczyń krwionośnych, nadciśnienia, uszkodzenia cukrzycowego, miażdżycy.
Pacjent widzi pływające nici i kropki, mgiełkę i mgłę. Pobyt w szpitalu lub specjalne leczenie zwykle nie jest wymagane. Częściowy hemophthalmus oka ustępuje stopniowo. Prognoza w tym przypadku jest korzystna.
Objętość krwi waha się od 30 do 75% ciała szklistego. Towarzyszą mu naruszenia w pracy aparatu wzrokowego.
W większości przypadków wzrok można przywrócić tylko za pomocą operacji. Istnieje duże ryzyko odwarstwienia siatkówki.
Jest to ciężka postać hemophthalmus, w której krwotok stanowi ponad 75% objętości gałki ocznej. Występuje na tle poważnych urazów narządów wzroku.
Pacjent nie widzi obiektów znajdujących się w bliskiej odległości, rozróżnia tylko obszary jasne i ciemne. Wizja jest prawie całkowicie utracona i przywrócenie jej nie zadziała. Większość pacjentów ma zanik jabłoni, ślepotę.
Patologia jest również podzielona na następujące etapy:
Ostatni etap tworzy się około 6 miesięcy od momentu krwotoku. Kiedy to się dzieje, odwarstwienie siatkówki, istnieje ryzyko zaniku gałki ocznej.
Pojawienie się objawów hemophthalmus wymaga natychmiastowego leczenia szpitala w celu zbadania, rozpoznania, określenia przyczyn i wyznaczenia jakości leczenia. Konsultacja z okulistą.
Jeśli u pacjenta zdiagnozowano częściowy hemophthalmus, na oko nakłada się bandaż uciskowy i przez 15-20 minut stosuje się przeziębienie. Po 30 minutach procedura jest powtarzana. Pacjentowi przepisano odpoczynek w łóżku. W ciągu kilku tygodni krew się rozwiąże.
W przypadku ciężkich zmian w ciele szklistym wymagana będzie hospitalizacja. W szpitalu leczy się bardziej poważne stopnie hemophthalmus.
Obejmują one następujące techniki:
Ta ostatnia procedura polega na całkowitym lub częściowym usunięciu ciała szklistego. Pustą przestrzeń wypełnia specjalny żel.
Wskazaniami do tej interwencji chirurgicznej są:
Operacje wideo:
Ważne jest, aby pamiętać o środkach zapobiegawczych, które obejmują ochronę oczu przed urazami, terminowe leczenie poważnych chorób, coroczne badanie przez okulistę, wzmocnienie naczyń krwionośnych za pomocą witamin.
Podczas wykonywania niektórych sportów, pracuj w miejscu pracy, musisz użyć kasku i specjalnych okularów. Przecież prawdopodobne jest, że powstałe obrażenia doprowadzą do hemophthalmus, w wyniku czego wzrok zostanie utracony.
http://glazaizrenie.ru/bolezni-glaz/gemoftalm-prichiny-i-lechenie-foto-kod-po-mkb-10/Hemophthalmus jest chorobą oczu, która powoduje, że cząsteczki krwi wchodzą do ciała szklistego lub otaczającej jamy podczas krwotoku.
Występowanie choroby występuje głównie ze wzrostem ciśnienia w oku lub uszkodzeniem narządów wzrokowych. Niebezpieczne konsekwencje choroby to zmniejszona ostrość wzroku, aw niektórych przypadkach całkowita ślepota.
Głównym objawem hemophthalmus, w procesie krwawienia, który może trwać od kilku sekund do 20 godzin, jest uczucie ostrej utraty jakości widzenia. W oczach widać pływające nici, zamazane kropki, pajęczyny.
Czarno-czerwone lub czarne matowe cienie pojawiają się nagle i są znakiem rozpoznawczym tej etiologicznej choroby. Wizualne zaczerwienienie oka odnosi się również do objawów choroby.
Przy dużym krwotoku, w wyniku procesu zapalnego, może wystąpić odwarstwienie tylnej części siatkówki, co prowadzi do rozwoju fotoopsji, aw niektórych przypadkach pacjent przestaje reagować na światło.
Przy lekkim uderzeniu cząsteczek krwi jakość widzenia ulega nieznacznemu pogorszeniu. Przejawem bólu jest uraz pourazowy lub pogorszenie stanu psychicznego lub ogólnego stanu fizycznego pacjenta.
Dodatkowe objawy hemophthalmus obejmują obrzęk górnej lub dolnej powieki.
Zgodnie z międzynarodową klasyfikacją choroby ICD-10, hemophthalmus ma przypisany kod krwotoku szklistego H43-1.
W okulistyce, w zależności od lokalnej objętości dotkniętego obszaru, hemophthalmus jest klasyfikowany jako częściowy, suma częściowa i całkowita. W najczęstszym krwotoku częściowym wypełnienie krwi ciała szklistego wynosi jedną trzecią. W przypadku subtotal hemophthalmus zawartość przekracza połowę. Wreszcie, przy całkowitym uszkodzeniu, krew wypełnia 75% całkowitej objętości ciała szklistego.
Określono pięć etapów choroby:
Czy kolorowe soczewki są szkodliwe, zobacz link.
Częściowy hemophthalmus prawego lub lewego oka występuje z dystrofią, słabymi naczyniami ocznymi, miażdżycą, a także z lekkim uszkodzeniem oczu.
Krwotok może wystąpić w okresie pooperacyjnym każdej operacji oka na narządach wzroku. U pacjentów z cukrzycą, czerniakiem błon oka, dystrofią plamki żółtej, retinopatią zakrzepową i innymi podobnymi chorobami przyczyną hemophthalmia jest pojawienie się nowych naczyń krwionośnych w oku.
Choroba może wystąpić u osób z patologiczną chorobą naczyń krwionośnych i układu krążenia: niektóre rodzaje niedokrwistości, zapalenie naczyń, nadciśnienie, onkologia.
Rzadziej dotyczy to pacjentów cierpiących na sarkoidozy i przewlekłe białaczki.
U noworodków hemophthalmus występuje w wyniku nieuwagi rodziców, którzy nadmiernie „wstrząsają” dzieckiem, próbując go uspokoić podczas płaczu.
Dlaczego można rozwinąć zaćmę wtórną po wymianie soczewki opisano szczegółowo w artykule.
Za pomocą obuocznej oftalmoskopii przeprowadza się wizualizację odcinków siatkówki z diagnozą pęknięcia siatkówki. Po zastosowaniu wizometrii mierzy się ostrość wzroku, a przy stosowaniu biomikroskopii wykrywa się uszkodzenia i kondensat w ciele szklistym oka. Tonometria jest konieczna do pomiaru ciśnienia wewnątrzgałkowego.
Oprócz powyższych procedur okuliści przepisują ultradźwięki w celu potwierdzenia diagnozy i określenia kryteriów krwotoku.
Kompleksowe badania pozwalają zidentyfikować przyczynę choroby i jej stadium. Schemat leczenia zależy od lokalizacji skutków krwotoku.
Sposoby leczenia migreny ocznej opisano tutaj.
Przyczyny utraty rzęs u dzieci ustawione tutaj.
Przed leczeniem tak poważnej choroby jak hemophthalmus, konieczne jest skontaktowanie się ze specjalistą, który dzięki prawidłowej i terminowej diagnozie choroby i zastosowaniu zintegrowanego podejścia, będzie w stanie zagwarantować pozytywny wynik.
W początkowej fazie choroby we współczesnej okulistyce przepisuje się leczenie zachowawcze. W ten sposób możesz zatrzymać postęp zapalenia i zapobiec nawrotowi choroby. W tym celu należy użyć środków normalizujących procesy metaboliczne w naczyniach krwionośnych (angioprotektory): trokserutyna, detralex, indowazyna, venodiol.
Stosowane we wczesnych stadiach, w obecności hiphema i krwotoku w przedniej części ciała szklistego, preparaty do rozpuszczania wewnątrznaczyniowych skrzepów krwi (leki fibrynolityczne) w złożonym leczeniu mogą przynieść znaczne korzyści.
W celu obniżenia ciśnienia krwi stosuje się terapię hipotensyjną.
Jak leczyć wirusowe zapalenie spojówek u dziecka dowiedz się z artykułu.
W ciężkich przypadkach hemophthalmus, występujący na tle zmian patologicznych z poważnym naruszeniem cyklu procesów metabolicznych oka, stanu kwasowo-zasadowego i akumulacji metabolicznych produktów ubocznych, witrektomia jest stosowana we współczesnej okulistyce.
Witrektomia - operacja, w której ciało szkliste jest częściowo lub całkowicie usunięte. Jest to skomplikowana operacja wymagająca użycia nowoczesnego sprzętu medycznego, wykwalifikowanych chirurgów i personelu pomocniczego.
Specyfika tej operacji polega na sekwencyjnym usuwaniu, przy użyciu specjalnych instrumentów i urządzeń okulistycznych (iluminatorów światłowodowych, próżni, witreot), najpierw na pierwszym planie, a następnie na obwodowej części tylnego bieguna ciała szklistego, a następnie wypełniając przestrzeń solanką, olejem silikonowym lub sterylnym powietrzem.
Dzięki innowacjom high-tech, witrektomia jest stosunkowo bezpieczną procedurą, a powikłania w okresie pooperacyjnym są wyjątkiem.
Rehabilitacja po operacji trwa 3-4 tygodnie.
Niebezpiecznym objawem lub szybką naprawą jest jęczmień wewnętrzny na oku.
Działania zapobiegawcze dla hemophthalmus zależą od chorób patologicznych pacjenta.
Niektórym warunkom, takim jak tylne odwarstwienie ciała szklistego, nie można zapobiec. Stosowanie leków przeciwpłytkowych (kwas acetylosalicylowy, tiplopidyna) zmniejsza ryzyko nawrotu skrzepliny żyły siatkówki, zarówno u pacjenta, jak iw zdrowym oku.
Pacjenci cierpiący na cukrzycę wymagają stałego monitorowania poziomu cukru we krwi, aby zapobiec zmianom mikronaczyniowym. W przypadku pierwotnych wizualnych objawów choroby konieczna jest pilna wizyta u specjalisty.
Instrukcje dotyczące kropli do oczu Hanforth można odczytać na linku.
Aby zapobiec występowaniu takich niebezpiecznych warunków, należy dokładnie rozważyć ich stan zdrowia. Przeprowadzać na czas badania profilaktyczne u lekarzy, monitorować ich odżywianie i poziom sprawności fizycznej.
http://prozrenie.online/zabolevaniya/redkie/prichiny-simptomy-i-metody-lecheniya-gemoftalma.htmlProtokół opieki medycznej dla pacjentów z krwotokiem do ciała szklistego, zmętnieniem i zmianami zwyrodnieniowymi w ciele szklistym
Kod ICD - 10
H 43.1
H 44,8
H 43,8
Objawy i kryteria diagnostyczne:
Krwotok szklisty - hemophthalmus. Przy masywnym krwotoku do ciała szklistego nie ma czerwonego odruchu z dna oka, oftalmoskopia jest niemożliwa. Przy oświetleniu bocznym za obiektywem widoczna jest amorficzna masa o czerwonym odcieniu. Przy umiarkowanym krwotoku - krew pokrywa część siatkówki i jej naczyń. Przewlekły krwotok do ciała szklistego nabiera żółtej barwy ochry z powodu rozpadu hemoglobiny. Skargi - nagła utrata wzroku, której nie towarzyszy ból lub nagłe pojawienie się czarnych plam i błysków światła przed oczami.
Zmętnienia i zmiany zwyrodnieniowe w ciele szklistym to biało-szare nitkowate włókna, wtrącenia komórkowe, co prowadzi do naruszenia przezroczystości ciała szklistego. Występują z powodu chorób zapalnych naczyniówki, krótkowzroczności, odwarstwienia ciała szklistego, miażdżycy i zmian związanych z wiekiem.
Poziomy opieki:
Drugi poziom to okulista polikliniki (leczenie ambulatoryjne zmętnień ciała szklistego).
Trzeci poziom to szpital okulistyczny (w przypadku hemophthalmus)
Ankiety:
1. Wizometria
2. Perymetria
3. Oftalmoskopia
4. Tonometria
5. Echografia
Obowiązkowe badania laboratoryjne:
1. Pełna morfologia krwi
2. Analiza moczu
3. Krew na RW
4. Cukier we krwi
5. Antygen Hbs
Porady ekspertów w zakresie wskazań
1. Terapeuta
2. Endokrynolog
Charakterystyka środków terapeutycznych:
Hemophthalmus - przypisz oparcie łóżka z podniesieniem głowy, bandaż obuoczny przez 2-3 dni, wkroplenie chlorku wapnia, glukoza kwasem askorbinowym, pilokarpina 1% 2 razy dziennie, 12,5% roztwór ditsinon podaje się pod spojówką. Terapia ogólna: ascorutin, vikasol, kwas aminokapronowy, dicine w tabletkach i im, glukonian wapnia 10% w / m. Po 2-3 dniach - wchłaniane leki: jodek potasu, dionin, lidaza. Kortykosteroidy w kroplach i pod spojówką, fibrynolizyną, kolalizyną. Autohemoterapia. Fibs. Zabiegi fizjoterapeutyczne. Jeśli leczenie jest nieskuteczne przez 4-5 tygodni, wskazana jest witrektomia tylna.
Zmętnienie ciała szklistego - wchłanialna terapia, leczenie choroby podstawowej.
Ostatecznym oczekiwanym rezultatem jest poprawa widzenia.
Czas trwania leczenia - 10 dni
Kryteria jakości leczenia:
Lepsza przezroczystość ciała szklistego, większa widoczność
Możliwe działania niepożądane i powikłania:
Nawracający krwotok, odwarstwienie siatkówki
Wymagania żywieniowe i ograniczenia:
Zgodnie z konsultacjami.
Wymagania dotyczące trybu pracy, odpoczynku i rehabilitacji:
Pacjenci są niepełnosprawni przez 4-5 tygodni (z hemophthalmus), 2-3 tygodnie - z zmętnieniem ciała szklistego. Badanie kliniczne.
Gdy krwinki wchodzą do jamy ciała szklistego, przejście światła do siatkówki jest zaburzone. W zależności od objętości krwotoku zmniejsza się stopień ostrości wzroku. Ta manifestacja nazywa się hemophthalmus. Choroba jest stosunkowo rzadka, chociaż można ją zaobserwować u osób w różnych kategoriach wiekowych i płci. Hemophthalmus może wskazywać na obecność powszechnych chorób ciała. Ponadto choroba ta staje się dość niebezpieczna, co prowadzi do defektów w tkankach narządów wzrokowych.
H43.1 Krwawienie z ciała szklistego
Klasyfikacja choroby jest związana z objętością krwi uwięzionej w ciele szklistym. Istnieją takie rodzaje hemophthalmus.:
W zależności od rodzaju choroby jej objawy również się różnią.
Hemophthalmus to choroba charakteryzująca się kilkoma etapami postępu. Obejmują one:
Każdy z tych etapów charakteryzuje się określonym zestawem funkcji.
Przyczyny mogą być różne. Zgodnie z tym mechanizmy jego powstawania różnią się. Oto główne czynniki wpływające na powstawanie krwotoku.:
Oto możliwy wzór hemophthalmus:
Najczęściej hemophthalmus występuje z powodu chorób układu sercowo-naczyniowego i krwiotwórczego. Czasami krwotok w ciele szklistym jest widoczny u noworodków po próbie uspokojenia ich podczas płaczu.
Gdy hemophthalmus zaobserwował te objawy:
Godne uwagi jest to, że rano pacjent widzi lepiej dzięki temu, że wylana krew opada na dno ciała szklistego. Percepcja obrazów podczas krwotoku ulega znacznemu pogorszeniu. Odcienie czerwieni i żółtych odcieni unoszą się przed twoimi oczami. Ich ruch jest związany z tworzeniem się skrzepów.
Przede wszystkim okulista bada oko, ustawiając się, aby wykryć jego uszkodzenie. To, co dzieje się w dnie, można zobaczyć za pomocą lampy alkalicznej. Podczas diagnozy lekarz może zastosować te metody.:
Kompleksowe badania pomagają określić stadium choroby i zidentyfikować jej przyczynę. Lokalizacja skutków krwotoku znacząco wpływa na schemat leczenia.
Leczenie krwotoku w ciele szklistym odbywa się według tego schematu:
Aby osiągnąć te cele, leki hemostatyczne, glukoza, chlorek sodu, diuretyki pomagają. Leczenie farmakologiczne jest przepisywane w przypadku niemożności samo-resorpcji rozlanej krwi. Przykładowa lista przepisanych leków na hemophthalmus znajduje odzwierciedlenie w tym komentarzu:
Jeśli leki nie pomagają przez 10 dni, lekarz preferuje zabieg.
Ta metoda jest stosowana jako wpływ na obszar niedokrwienny siatkówki. Z tego powodu prawie 85% przypadków zapobiega wystąpieniu krwotoku przez okres do 5 lat. Jeśli mówimy o leczeniu istniejącego hemophthalmus, nowo utworzone naczynia umierają. Tak więc ryzyko ponownego wystąpienia choroby jest zmniejszone.
Używany jako samodzielna metoda leczenia lub oprócz zabiegów laserowych. Oznacza wprowadzenie bewacyzumabu lub ranibizumabu do jamy ciała szklistego. Ogranicza rozprzestrzenianie się patologicznych naczyń.
Jest to interwencja w strukturę oka poprzez trzy mikro nacięcia. Ciało szkliste jest wypełnione krwią, jest usuwane. Zastępuje go implant, który jest wypełniany w czasie przywracania naturalnych funkcji substancją gazową, która jest następnie absorbowana. Operacja pomaga przywrócić funkcjonowanie narządów wzrokowych w krótkim czasie, niezależnie od lokalizacji choroby.
Lekarze opisują metodę leczenia hemophthalmos w ten sposób:
W niektórych przypadkach, jako powikłania hemophthalmus, obserwuje się następujące procesy:
Aby uniknąć zmian patologicznych w narządach wzrokowych, należy na czas szukać pomocy medycznej.
Hemophthalmus można wyrazić jako konsekwencję powszechnych chorób organizmu. Dlatego konieczne jest zidentyfikowanie i leczenie wszelkich chorób na czas. W przypadku krwotoku do ciała szklistego szczególną uwagę należy zwrócić na cukrzycę i nadciśnienie. Jednocześnie konieczne jest kontrolowanie poziomu cukru we krwi i ciśnienia krwi. Ważnym środkiem zapobiegawczym jest wzmocnienie układu sercowo-naczyniowego. W tym celu taka ilość pierwiastków śladowych i witamin zostaje wprowadzona do diety, która utrzyma organizm w optymalnym stanie. Czas na wykrycie choroby pomoże w okresowych wizytach u okulisty. Osoby cierpiące na cukrzycę powinny ją odwiedzać co sześć miesięcy.
http://vseproglaza.ru/bolezni/gemoftalm/Krwotok szklisty (hemophthalmus) jest objawem innych chorób, może być spowodowany pęknięciem normalnych naczyń krwionośnych, krwawieniem z dotkniętych naczyń krwionośnych, krwawieniem z nieprawidłowych nowo utworzonych naczyń lub rozprzestrzenianiem się krwotoku do ciała szklistego przez inne źródła siatkówki. U osób starszych krwotok do ciała szklistego zwykle występuje spontanicznie i rzadko może być wynikiem urazu.
H43.1 Krwawienie z ciała szklistego.
CT - ciało szkliste, CVD - centralna żyła siatkówki, AIA - tylne odwarstwienie ciała szklistego.
Epidemiologia. Częstość krwotoków do ciała szklistego w populacji ogólnej wynosi 7 przypadków na 100 tysięcy populacji rocznie.
? Zapobieganie zależy od choroby leżącej u podstaw patologii. Niektórym warunkom, takim jak AIA (w tym krwotoczna AIA, która jest najczęstszą przyczyną samoistnego krwotoku w TK), nie można zapobiec. W innych przypadkach (na przykład z zamknięciem żyły siatkówki) konieczne jest zapobieganie rozwojowi podobnej sytuacji w drugim oku, a także prowadzenie ogólnego leczenia w celu zapobiegania rozwojowi udaru lub zawału mięśnia sercowego.
? Obejmuje to leczenie nadciśnienia tętniczego i hipercholesterolemii, a także zwiększenie IOP (z jego podniesieniem). Leczenie nadciśnienia zmniejsza również ryzyko zawału mięśnia sercowego i udaru, którego częstość jest wyższa u pacjentów z zakrzepicą żyły siatkówki niż w populacji. Ponadto wykazano, że podawanie leków przeciwpłytkowych (kwasu acetylosalicylowego i dipirydamolu) zmniejsza ryzyko nawrotu zakrzepicy żyły siatkówki w chorym oku i ryzyko zakrzepicy żyły siatkówki w drugim oku pacjenta.
? Uważna kontrola poziomu cukru we krwi i obniżenie ciśnienia krwi u diabetyków zmniejsza ryzyko rozwoju zmian mikronaczyniowych, w tym retinopatii cukrzycowej, a tym samym częstości krwotoków do ciała szklistego.
? Wczesne leczenie ciężkiej preproliferacyjnej lub wczesnej retinopatii proliferacyjnej za pomocą koagulacji laserem argonowym może zapobiec rozwojowi nowo powstałych naczyń. Co więcej, leczenie to wydaje się przyspieszać naturalny przebieg AIA, zmniejszając prawdopodobieństwo trakcji gałęzi neowaskularnych - głównej przyczyny krwotoku do ciała szklistego. Uważa się, że z tego punktu widzenia wczesna witrektomia jest skuteczna w leczeniu retinopatii cukrzycowej, ponieważ umożliwia usunięcie CT z tylnej błony haloidowej, podstawy, wzdłuż której rozprzestrzeniają się gałęzie nowo utworzonych naczyń, oraz źródło przyczepności tych naczyń.
Screening Konieczne jest podejrzenie krwotoku w TK i przeprowadzenie badania narządu wzroku u pacjentów ze skargami na pojawienie się pływającej czerwonej lub czarnej plamki (lub plam), „latających much” przed oczami, cieniem przypominającym chmurę lub pajęczynę w polu widzenia, a także ostry spadek widzenia.
Krwotoki do ciała szklistego są podzielone przez objętość, lokalizację i etapy rozwoju choroby.
? Objętość: hemophthalmus częściowy, całkowity i całkowity.
? Lokalizacja krwotoku
? Retrolenal. Między przednią błoną haloidową ST a tylną torebką soczewki.
? Paraciliary. Otacza tył obwodowej części obiektywu.
? Preretinal Między tylną membraną PT a siatkówką.
? Epimacular. W jamie między tylną błoną graniczną a siatkówką w obszarze plamki żółtej (witreozo).
? Do ciała szklistego W zagłębieniu ST.
? Połączone. Zajmuje kilka sekcji ST.
? Zgodnie z etapami choroby (tabela 9).
? U osób w podeszłym wieku najczęstszymi przyczynami krwotoku do ciała szklistego są tylne odwarstwienie siatkówki (z lub bez rozdarcia siatkówki) (38%); dalej w częstotliwości następuje proliferacyjna retinopatia cukrzycowa (32%) i retinopatia proliferacyjna po zamknięciu żył siatkówki (11%). Wszystkie inne powody stanowią łącznie 19%.
? U dorosłych częstość przyczyn jest następująca: retinopatia cukrzycowa jest najczęstsza (39–54%). Innymi ważnymi przyczynami są rozdarcie siatkówki bez odwarstwienia siatkówki (12–17%), odwarstwienie tylnego PT (7,5–12%), regmatogenne (z powodu rozpadu siatkówki lub odwarstwienie siatkówki) odwarstwienie siatkówki (7–10%) i neowaskularyzacja siatkówki po zamknięcie PCV i jego gałęzi (3,5-10%). Krwotok do ciała szklistego może również wynikać z każdej choroby, która powoduje neowaskularyzację obwodową.
? U dzieci główną przyczyną krwotoku w TK jest uraz (w tym zespół „gwałtownego wstrząsania niemowląt” - krwotoki przedreinalne - układ subhaloidalny).
? Przyczyny krwotoku do ciała szklistego
? Proliferacyjna retinopatia cukrzycowa (najczęściej T1D).
? Okluzja CWS lub jego gałęzi.
? Inne choroby, którym towarzyszy zamknięcie naczyń i retinopatia proliferacyjna (zapalenie naczyń, anemia sierpowata).
? Łzy siatkówki, odwarstwienie siatkówki reumatogenne (ryzyko jest szczególnie duże u pacjentów z wysoką krótkowzrocznością).
? Oderwanie tylnego PT z przerwami siatkówki i jej naczyń.
? Wysiękowa postać dystrofii plamki żółtej związanej z wiekiem.
? Złośliwy czerniak naczyniówki.
? Mikroanurysmy tętnic siatkówki.
? Łzy siatkówki w wyniku urazu oczu [tępy uraz (stłuczenie) lub uraz penetrujący].
? Toczeń rumieniowaty układowy.
? Bardziej rzadkie przyczyny: • zespoły łuku aorty; • Zespół Tersona - występuje głównie u pacjentów w wieku 30-50 lat (krwotoki wewnątrzgałkowe na tle krwotoku podpajęczynówkowego, występują u około 1/3 pacjentów z krwotokiem podpajęczynówkowym, około 6% ma krwotok do ciała szklistego); • trauma otwarta i zamknięta (w tym syndrom „gwałtownego potrząsania dzieci”, złe traktowanie dzieci); • dominująca (rodzinna) wysiękowa witreoretinopatia; • przetoki szyjno-jamiste; • choroba Ilza; • zespoły o zwiększonej lepkości krwi; przewlekła białaczka; • incontinentia pigmenti (melanoblastoza, zespół Blocha - Sulzberger: u 35% pacjentów narząd wzroku jest zaangażowany w proces patologiczny: zez, zaćma, twardówka niebieska, glejak siatkówki); • Choroba Norrie - postać wrodzonego obustronnego glejaka rzekomego siatkówki; • angiomatoza siatkówki; • zatorowość naczyń siatkówki (na przykład talk); • teleangiektazje siatkówki; • zapalenie naczyń siatkówki, w tym zapalenie tętnic; • retinopatia wcześniaków; • sarkoidoza • wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna; • zapalenie błony naczyniowej oka, w tym parplanit.
Należy pamiętać, że podobny obraz kliniczny może dotyczyć zapalenia skóry (zmiany zapalne w TK, na przykład z zapaleniem błony naczyniowej). Objawy podobne do zapalenia skóry mogą wystąpić nawet w chłoniakach dużych komórek.
Oddzielenie ciała szklistego tylnego. W 72–79% przypadków krwotocznej AIA, współistniejące pęknięcia siatkówki występują z powodu zwiększonej gęstości fuzji CT z leżącą pod nią siatkówką. Bez leczenia u tych pacjentów może rozwinąć się odwarstwienie siatkówki. Odwarstwienie tylnego ciała szklistego (AIA) u osób w podeszłym wieku jest spowodowane zmianami w TK związanymi z wiekiem, które polegają na synerezie (rozcieńczeniu CT), w wyniku której tylna błona haloidowa PT złuszcza się z wewnętrznej błony granicznej. Częstotliwość AIA znacznie wzrasta między 50 a 70 rokiem życia. Niemniej jednak jest to bardziej powszechne w przypadku krótkowzroczności niż w przypadku innych typów refrakcji.
Retinopatia proliferacyjna. Inną częstą przyczyną hemophthalmus u osób starszych jest pęknięcie nowo utworzonych naczyń krwionośnych na dysku optycznym lub innej lokalizacji. Nowo utworzone naczynia są wynikiem niedokrwienia w tylnym segmencie oka, co prowadzi do wytwarzania czynników angiogennych. Te naczynia są kruche i rozmnażają się wzdłuż powierzchni częściowo odłączonej CT kory tylnej w miejscach witreoretinalnych. Oderwanie żelu ST i ruch gałki ocznej powoduje trakcję naczyń krwionośnych, ich rozerwanie, co prowadzi do krwotoków. Najczęstszymi przyczynami niedokrwienia tylnego odcinka oka są cukrzyca, a następnie zamknięcie żyły siatkówki i zespół niedokrwienia oka [3].
? Proliferacyjna retinopatia cukrzycowa. Hemophthalmus cukrzycowy rozkłada się w następujący sposób: w 34% przypadków znajduje się on w przestrzeni retrohaloidalnej, w CT - w 6% przypadków hemophthalmus o łącznej lokalizacji występuje u 32% pacjentów. Proliferacyjna retinopatia cukrzycowa jest przyczyną hemophthalmus u 89% pacjentów z cukrzycą typu 1 i u 64% pacjentów w innych przypadkach.
? Retromopatia proliferacyjna po zakrzepicy. Retinopatia po zakrzepicy występuje w starszej grupie wiekowej (średni wiek około 64 lat). Nadciśnienie tętnicze występuje u 88% pacjentów w tej grupie. Okluzja gałęzi PCV jest najczęstszą przyczyną krwotoku w TK (59%), po czym następuje okluzja połowy gałęzi PCV (35%) i okluzja PCV (6%). Rozkład ten odzwierciedla ryzyko neowaskularyzacji w tylnym segmencie oka.
Czynniki ryzyka zakrzepicy żyły siatkówki można podzielić na miejscowe i ogólnoustrojowe.
? Czynniki ryzyka układowego obejmują nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, hipercholesterolemię i zespoły o wysokiej lepkości krwi. Choroby mieloproliferacyjne występują u 1% pacjentów z niedrożnością żył siatkówki.
? Lokalne czynniki ryzyka obejmują małą tarczę wzrokową, nadwzroczność i anomalie gałęzi naczyń siatkówki.
? Makrourysmy tętnic siatkówki mogą również powodować krwotoki w TK u osób starszych, zwłaszcza u pacjentów z nadciśnieniem. Najczęściej występują u kobiet. Jedynie 10% pacjentów z makroangiopatiami tętniczymi zrywa z krwotokiem w TK. W większości przypadków następuje spontaniczne rozwiązanie tego procesu.
? Przełomowy krwotok w TK może wystąpić u starszych pacjentów z zależną od wieku dystrofią plamki żółtej i neowaskularyzacją naczyniówkową. Stan ten jest wynikiem wzrostu nieprawidłowych naczyń krwionośnych z naczyniówki przez błonę Brucha, nabłonek barwnikowy siatkówki, a następnie do przestrzeni podsiatkówkowej. Choroba określana jest jako wieloczynnikowa. Neowaskularyzacja rozwija się z reguły blisko dołka i może mu towarzyszyć metamorfopsja (zniekształcenie linii prostych), mikropy (wydaje się, że przedmioty są mniejsze niż są w rzeczywistości), rozmycie widzenia z rozwijającą się wtedy nagłą całkowitą utratą wzroku z powodu podsiatkówki i czasami krwotok do ciała szklistego. Nieprawidłowe naczynia tworzące neowaskularyzację naczyniówkową są bardzo kruche. Mogą one łatwo powodować krwotok, zwykle podsiatkówkowy lub zlokalizowany pod nabłonkiem barwnikowym siatkówki (krwotoczne odwarstwienie nabłonka pigmentowego). Czasami jednak może dojść do przełomu w krwotoku CT z rozwojem częściowej hemofilii.
? Wreszcie, jeszcze rzadsze przyczyny krwotoku w TK u osób starszych to czerniak naczyniówki, zespół Tersona (krwotok do ciała szklistego na tle krwotoku podpajęczynówkowego, gdzie hemophthalmus jest głównie obustronny), fałszywy zespół Tersona (pacjent ma neowaskularyzację po chorobie ciemieniowej siatkówki) i chorobę Ilta (ulga). etiologia powodująca hemophthalmus). Inną rzadką (jatrogenną) przyczyną może być perforacja gałki ocznej podczas wstrzyknięć pozagałkowych i parabularnych (w tym podczas znieczulenia miejscowego podczas operacji oczu), manipulacje dentystyczne i interakcje z lekami.
? Zachmurzone lub pajęczynowe cienie w zasięgu wzroku, „mgła” przed oczami.
? Skrzepy skoagulowanej krwi w ST, prowadzące do pojawienia się ruchomych cieni w polu widzenia.
? Masywny krwotok zmniejsza ostrość widzenia do poziomu postrzegania światła.
? Z lekkim krwotokiem w TK pacjent skarży się na nagłe pojawienie się pływającej mgły, czerwieni lub znacznie częściej czerni. W przypadku wyraźniejszego krwotoku następuje nagła utrata wzroku. Jeśli hemophthalmus jest przyczyną AIA, fotopsje (wrażenie migających świateł) są możliwe dzięki mechanicznej stymulacji komórek zwojowych siatkówki przez złuszczającą powierzchnię tylnej błony haloidowej (trakcja).
? W badaniu w świetle przechodzącym czerwony odruch dna oka jest stłumiony, szczegóły dna oka (dysk wzrokowy i naczynia siatkówki) są mgliste lub nie do odróżnienia. Erytrocyty można wykryć w przednich częściach CT, można zwiększyć IOP, zwłaszcza w przypadku długotrwałej hemofthalmii. W tym przypadku, z biomikroskopią przednich odcinków CT, widoczne są „komórki-duchy” („komórki cienia”) - ługowane erytrocyty. Czasami możliwe jest połączenie z hiphema, szczególnie jeśli pacjent ma soczewkę wewnątrzgałkową i tylną kapsulotomię w historii. Przyczynę krwotoku do ciała szklistego można podejrzewać w obecności rubeozy tęczówki, nowo powstałych naczyń w kącie komory przedniej, tylnych zrostów i względnej aferentnej wady źrenicy. W takich przypadkach badanie dna oka drugiego oka może pomóc w identyfikacji retinopatii cukrzycowej, retinopatii nadciśnieniowej, zapalenia naczyń, zapalenia naczyniówki lub niedokrwienia oka.
? Stopień pogorszenia ostrości widzenia może się wahać od niewielkiego spadku do poziomu percepcji światła.
? Oftalmoskopia: ruchome cienie na tle czerwonego odruchu, szczegóły dna oka są nie do odróżnienia.
? Skargi na zaburzenia widzenia (zaburzenia widzenia).
? Historia urazów oczu, w tym chirurgii wewnątrzgałkowej.
Szczególną uwagę należy zwrócić na następujące kroki:
? biomikroskopia przedniego odcinka gałki ocznej;
? Biomikroskopia CT, zwracając uwagę na temat odwarstwienia CT, obecność komórek pigmentowanych w przednich odcinkach CT, kondensaty, lokalizację krwotoku;
? badanie obwodu dna z naciskiem twardówki;
? Nie ma wystarczającej liczby wiarygodnych objawów, które pozwoliłyby odróżnić AIA w połączeniu z pęknięciem siatkówki od AIA bez pęknięcia siatkówki; Dlatego konieczne jest szczegółowe badanie peryferii dna oka: należy preferować pośrednią oftalmoskopię obuoczną z naciskiem twardówki. Nawet w przypadku wystarczająco gęstego hemophthalmus, gdy tylny biegun oka nie jest wizualizowany, siatkówkę obwodową można często badać za pomocą tej techniki. W niektórych przypadkach nałożenie bandaża obuocznego przez kilka godzin (lub nawet przez noc) może spowodować sedymentację hemofilii i wykrycie pęknięć siatkówki. Wielu pacjentów z pęknięciami siatkówki ma zabarwione komórki w przednich częściach CT. Biomikroskopia z obiektywem z trzema lusterkami lub małą soczewką zbiorczą do oftalmoskopii pośredniej może dostarczyć dodatkowych informacji.
? Zatem badanie powinno obejmować dokładny zbiór wywiadu (historia życia, ogólny status somatyczny i istniejące choroby oczu), badanie ostrości wzroku w obu oczach, reakcja źrenic, biomikroskopia, oftalmoskopia bezpośrednia, oftalmoskopia pośrednia: dokładne badanie obwodu dna oka z szeroką źrenicą z obowiązkową zgodnością stereopsis (z oftalmoskopem z lornetką sceptyczną). Aby wykluczyć pęknięcia obwodowe, konieczna jest kontrola nacisku twardówki lub soczewki Goldmana z trzema lustrzanymi odbiciami.
? Z dodatkowych badań wynika, że USG oka jest pokazane w przypadkach, gdy dno jest trudne do oceny z powodu krwotoku lub zmętnienia nośników optycznych (na przykład zmętnienia rogówki, zaćmy itp.). Doświadczony specjalista w diagnostyce ultrasonograficznej może ocenić stopień zrostu siatkówki, obecność ciała obcego i odwarstwienie CT.
? Rozpoznanie przyczyny krwotoku do ciała szklistego jest niezwykle ważne, ponieważ determinuje taktykę i strategię leczenia. Jak wspomniano powyżej, najczęstszą przyczyną samoistnego hemophthalmus jest krwotoczna AIA z lub bez pęknięcia siatkówki lub odwarstwienia siatkówki. W rzadkich przypadkach, gdy dno oka nadal ma dobrą widoczność, stosunkowo łatwo jest określić pęknięcia siatkówki, odwarstwienie siatkówki lub inną patologię dna oka. Natychmiastowe chirurgiczne usunięcie krwi (jeśli jest wskazane) nie tylko poprawia widzenie, ale także pozwala na pełne zbadanie leżącej poniżej siatkówki. Ta taktyka jest jednak dopuszczalna tylko wtedy, gdy podczas badania USG wykryto pęknięcia lub odwarstwienie siatkówki.
? W przypadku braku dobrego przeglądu dna oka, a także w przypadkach, w których chirurgiczne usuwanie krwi nie jest zalecane, należy polegać na danych B-scan.
? Dynamiczne i statyczne skany B są wykonywane w celu określenia stanu CT kory tylnej, w celu wykrycia odwarstwienia siatkówki, guzów i nowo utworzonych naczyń (na przykład czerniaka wewnątrzgałkowego lub rozległej błony naczyniowej). Przerwy w siatkówce i gałęzie neowaskularyzacji mogą być czasami wykryte przez skanowanie B, ale ich brak na B-skanie nie wyklucza ich obecności. Ponadto, B-scan może być użyty do odróżnienia krwotoku do ciała szklistego od krwotoku przedreinalnego u diabetyków.
? W przypadku braku AIA na B-skanie prawdopodobieństwo rozpadu lub odwarstwienia siatkówki gwałtownie spada. W przypadku AIA zazwyczaj nie ma odwarstwienia siatkówki. Jednak w tym przypadku można pominąć płaskie miejscowe odwarstwienie siatkówki przedniej siatkówki. Częstotliwość takich fałszywie negatywnych opinii zależy od doświadczenia diagnosty. Wyniki fałszywie dodatnie mogą być związane z krwią pokrywającą tylną powierzchnię CT, co może być mylone z odwarstwieniem siatkówki. Dodatkowe skanowanie A i określenie staranności siatkówki na dysk optyczny (w przypadku całkowitego odłączenia połączenia CT z dyskiem optycznym nie istnieje) mogą zminimalizować błędy tego rodzaju. Możliwe są inne przyczyny błędów fałszywie dodatnich. W szczególności obecność towarzyszącego krwotoku nadjądrowego i krwotocznej AIA może zostać pomylona z krwotocznym odwarstwieniem siatkówki. Wypukła powierzchnia krwotoku nadoczodołowego i jej niewystarczająca mobilność podczas dynamicznego skanowania B mogą pomóc odróżnić ją od odwarstwienia siatkówki. Ponadto możliwe jest połączenie krwotoku nadskórnego z krwotocznym wysiękowym odwarstwieniem siatkówki i krwotoczną AIA (na przykład po ogólnoustrojowym zastosowaniu streptokinazy i tkankowego aktywatora plazminogenu w przypadku zawału mięśnia sercowego).
? W przypadku braku AIA na B-skanie konieczne jest wykluczenie cukrzycy i retinopatii po zakrzepicy jako przyczyny neowaskularyzacji siatkówki. Obecność AIA również nie wyklucza tych chorób, ponieważ AIA może pojawić się na długo przed krwotokiem. Dokładna historia uwzględniająca odstęp czasu między wystąpieniem pływającej mgły a pojawieniem się krwotoku może pomóc w określeniu AIA.
? Jeśli podejrzewa się zakrzepicę siatkówki, wykonuje się pełną morfologię krwi, określa się ESR lub lepkość osocza w celu wykrycia zespołów zwiększonej lepkości krwi. W przypadku podejrzenia zakrzepicy żył siatkówki jako przyczyny krwotoku do ciała szklistego przeprowadza się badanie mocznika, składu elektrolitowego krwi, kreatyniny, stężenia cukru we krwi na czczo i lipidów, a także elektroforezy białek osocza, EKG i oznaczania czynności tarczycy.
? Ogólne badanie obejmuje sprawdzenie ciśnienia krwi, ponieważ podwyższone ciśnienie krwi jest najczęstszym czynnikiem ryzyka zakrzepicy żyły siatkówki; wykluczają również makroanurysmy siatkówki i niestabilną retinopatię cukrzycową.
? Jeśli przyczyna krwotoku jest nieznana, wymagana jest pilna konsultacja przez okulistę tego samego dnia lub następnego dnia po jej wykryciu. Pacjenci z cukrzycą z rozpoznaniem proliferacyjnej retinopatii cukrzycowej powinni skontaktować się z okulistą, który ich obserwuje.
? Małe krwotoki rozwiązują się same, bez specjalnego leczenia.
? Pacjentowi zaleca się spanie w pozycji pół-siedzącej, aby krew osiadła grawitacyjnie, a dno oka stało się dostępne do kontroli.
? W przypadku retinopatii proliferacyjnej i pęknięć siatkówki z powodu tylnego odwarstwienia PT wykonuje się koagulację laserową siatkówki (natychmiast lub po przywróceniu przezroczystości CT).
? Przy znacznym naruszeniu przezroczystości CT możliwe jest zdiagnozowanie odłączenia za pomocą ultradźwięków.
? Witrektomia jest wskazana, jeśli przezroczystość CT nie zostanie przywrócona, jak również natychmiast, jeśli wystąpi odwarstwienie siatkówki. Leczenie krwotoku do ciała szklistego obejmuje leczenie samej przyczyny krwotoku i możliwych powikłań.
? W przypadku potwierdzonego rozdarcia siatkówki, odwarstwienia siatkówki lub innej patologii oka dna oka z reguły wykonuje się leczenie laserowe lub chirurgiczne (witrektomia).
? W przypadku świeżej krwotocznej AIA i braku innych zmian patologicznych zgodnie z B-scan, lekarz ma dylemat. Jak już wspomniano, drobne pęknięcia siatkówki i płaskie przednie odwarstwienie siatkówki mogą być łatwo pominięte podczas B-skanowania. W tym przypadku pacjentowi grozi utrata widzenia centralnego z powodu zaangażowania CVS w oddział w odległej przyszłości.
? Prowadzenie w takich przypadkach powinno być konserwatywne lub proaktywne (proaktywna taktyka).
? Leczenie zachowawcze obejmuje ścisłą obserwację za pomocą seryjnego badania ultrasonograficznego w celu określenia postępującego odwarstwienia siatkówki przed zaangażowaniem ośrodka; obserwacja powinna być regularna aż do spontanicznego oświecenia hemophthalmus, które pozwoliłoby w pełni zbadać siatkówkę.
? Proaktywne zarządzanie obejmuje wczesną witrektomię, usunięcie krwotoku do ciała szklistego w celu przeprowadzenia szczegółowego badania siatkówki. W obecności łez siatkówki wykonuje się zabieg laserowy, aw przypadku odwarstwienia siatkówki wykonuje się konieczną interwencję chirurgiczną. Chociaż proaktywne podejście ma swoje zalety związane z możliwością szczegółowego śródoperacyjnego badania siatkówki i poprawy widzenia w okresie pooperacyjnym, ma również wady ze względu na ryzyko powikłań związanych z witrektomią i prawie nieuniknionym rozwojem zaćmy.
? Większość hemophthalmus ustępuje samoistnie; niemniej jednak możliwe są powikłania, w tym wtórna jaskra hemolityczna, tzw. jaskra komórek „cienia” lub „komórki duchów”, oraz niewyraźne widzenie z powodu powolnego usuwania detrytusu komórkowego z CT. W obu przypadkach można wykonać witrektomię. Czasami (po witrektomii u pacjenta z retinopatią cukrzycową), pomimo odpowiedniego leczenia laserowego i braku neowaskularyzacji w tylnym biegunie dna oka, hemophthalmia powraca. Uważa się, że w tych przypadkach rozwój pęczków neowaskularyzacyjnych występuje w obszarach otworów związanych z witrektomią. W takich przypadkach może być konieczne umycie CT. Opisano zastosowanie tkankowego aktywatora plazminogenu i objętościowej wymiany homeostazy ciecz-ciecz.
? Wreszcie, powtarzane zastrzyki małych dawek alteplazy u królików zapewniają szybką resorpcję krwotoku do ciała szklistego w ciągu 2-3 tygodni bez oznak działania toksycznego na siatkówkę. Niemniej jednak inne badania wprowadzenia do ciała szklistego tkankowego aktywatora plazminogenu wykazały umiarkowany efekt ze wzrostem częstotliwości odwarstwienia siatkówki trakcyjnej.
? Wykazano, że zastosowanie pro-urokinazy, pro-enzymu aktywatora plazminogenu typu urokinazy, jest skuteczne w leczeniu częściowej hemofilii pod względem występowania od 3 dni do 4 tygodni od momentu rozwoju hemofilii. W częściowej i całkowitej hemophthalmus leczenie fibrynolityczne jest nieskuteczne i wskazana jest witrhemektomia.
Edukacja pacjentów jest szczególnie ważna w proliferacyjnej retinopatii cukrzycowej i nawracającej hemofilii. W przypadku pływającej czerwonej lub czarnej plamki (lub plam), „latających much” przed oczami, podobnymi do chmur lub cieni pajęczynowych w polu widzenia, a także gwałtownego pogorszenia widzenia, zaleca się, aby pacjent przyjmował doustnie 10% chlorku wapnia; należy zapewnić zimne miejsce w okolicach oczu przez 2-3 godziny, odpoczynek (odpoczynek w łóżku). Pilny apel do obserwującego okulisty.
Dalsze zarządzanie. Leczenie chorób, które spowodowały krwotok do ciała szklistego. Zapobieganie nawrotom hemophthalmus i krwotok w podwójnym oku.
Rokowanie zależy od przyczyny krwotoku, chociaż większość małych krwotoków w TK jest podatna na stopniową resorpcję. Duże znaczenie dla przebiegu i wyniku ma również objętość i lokalizacja krwotoku.
? Krwotoki, które zajmują mniej niż 1/8 CT (według B-scan), w większości przypadków ustępują całkowicie lub prawie całkowicie.
? Moczenie krwi od 1/8 do 1/4 objętości CT jest niebezpieczne w przypadku schwarto-formacji, wzrasta ryzyko odwarstwienia siatkówki.
? Jeśli krwiak wynosi od 1/4 do 3/4 CT, rokowanie dla funkcji wzrokowych jest zazwyczaj wątpliwe. Bez terminowej interwencji chirurgicznej (w połączeniu z terapią fibrynolityczną) zwłóknienie CT i odwarstwienie siatkówki trakcyjnej pojawia się w późnych stadiach.
? Całkowity hemophthalmus (krew zajmuje ponad 3/4 objętości CT) z reguły nie pozostawia nadziei na zachowanie oka.
Zasady leczenia nieumarłego hemophthalmus
Główne cele leczenia to przyspieszenie hemolizy i fibrynolizy, eliminacja produktów degradacji fibryny, detoksykacja hemoglobiny, normalizacja pH pożywki, redukcja białka i cholesterolu w jamie ocznej.
? W przypadku świeżego hemophthalmus nakłada się obuoczny bandaż, zalecany jest odpoczynek w łóżku i nakłada się go na okolice oczu przez 2-3 godziny.
? W ciągu pierwszych 1-3 dni stosuje się środki hemostatyczne: etamzilat im / m (12,5% roztwór, 2 ml każdy) lub wewnątrz sodowego wodorosiarczynu menadionu, 0,015 g lub 10% roztworu chlorku wapnia.
? Aby przyspieszyć hemolizę i usunąć „żużle” z jamy oka, osmopreparaty wstrzykuje się pozajelitowo: glicerol lub mannitol, hipertoniczne roztwory glukozy i chlorku sodu. W celu detoksykacji i leczenia krwiotwórczej syderozy stosuje się infuzje dożylne: „powidon + chlorek sodu + chlorek potasu + chlorek wapnia + chlorek magnezu + wodorowęglan sodu”; lub środki wiążące żelazo, dimerkaprol (5% 5,0 ml, nr 10, wag./wag.) lub kwas edetowy (sól disodowa, 3,8%, 1 ml podskórnie).
? Aby przyspieszyć lizę skrzepu fibrynowego (krwi) 2-3 dni po wystąpieniu krwotoku, stosuje się preparaty enzymatyczne. Środkami do wyboru są aktywatory plazminogenu: prourokinaza, wstrzyknięty parabulbarno 5000 IU. Aby przygotować roztwór do iniekcji, zawartość ampułki ex tempore rozpuszcza się w 1 ml soli fizjologicznej.
? Systemowa terapia enzymatyczna obejmuje „Wobenzym” lub „flogenzym”. „Wobenzym” stosuje się na 8-10 tabletek 3 razy dziennie przez 2 tygodnie, a następnie 2 tygodnie na 7 tabletkach 3 razy dziennie przez kilka miesięcy. Krople przyjmują 30-60 minut przed jedzeniem, piją dużo wody. „Flogenzyme” stosuje się 2 tabletki 3 razy dziennie przez kilka miesięcy. Krople przyjmują 30-60 minut przed jedzeniem, piją dużo wody.
? Metyletylopirydynol jest stosowany jako retinoprotektor. Lek ten ma szerokie spektrum właściwości biologicznych: hamuje utlenianie wolnych rodników, aktywnie oddziałuje z produktami peroksydacji lipidów i białek, stabilizuje błony komórkowe, hamuje agregację płytek i hamuje transfer monomeru fibryny do polimeru fibryny. Leki wstrzykiwane podspojówkowo lub pozagałkowo. Również pentahydroksyetylonaftochinon ma działanie przeciwutleniające (0,02% pp podaje się parabulbarno).
? Jeśli 10 dnia nie ma wpływu na leczenie, konieczne jest podjęcie decyzji o możliwości interwencji chirurgicznej. W przypadku pozytywnej reakcji (CT staje się bardziej przezroczysty, różowy odruch pojawia się z dna oka, poprawia się ostrość widzenia) konieczne jest przejście do następnego etapu leczenia zachowawczego. Ponieważ począwszy od dnia 10, hemophthalmus wchodzi w stadium proliferacyjno-dystroficzne, leczenie powinno być również ukierunkowane na zapobieganie rażącemu tworzeniu się Schwarto. W tym celu użyj enzymów o wyraźnej aktywności proteolitycznej:
? kulalizin wchodzi parabulbarno na 30 IU. Aby przygotować roztwór do iniekcji, zawartość ampułki ex tempore rozpuszcza się w 10 ml soli fizjologicznej lub
? hialuronidaza (podawana przez 32 IU przez elektroforezę).
? Zastosuj systemową terapię witaminową: i / m kwas askorbinowy 2,0 ml, pirydoksyna 1,0 ml, ryboflawina 1,0 ml lub tiamina 1,0 ml.
http://zreni.ru/articles/disease/1599-gemoftalm.html