Wizja jest jedną z najważniejszych funkcji ludzkiego ciała. To dzięki niemu mózg otrzymuje większość informacji o otaczającym go świecie, a wiodącą rolę odgrywa nerw wzrokowy, przez który terabajty informacji przechodzą przez dzień, od siatkówki do kory mózgowej.
Nerw wzrokowy lub nerw wzrokowy to II para nerwów czaszkowych, która nierozerwalnie łączy mózg i gałkę oczną. Podobnie jak każdy organ w organizmie, jest również podatny na różne choroby, w wyniku których wzrok jest szybko i często bezpowrotnie tracony, ponieważ komórki nerwowe umierają i praktycznie nie odzyskują.
Aby zrozumieć przyczyny chorób i metod leczenia, należy znać strukturę nerwu wzrokowego. Jego średnia długość u dorosłych waha się od 40 do 55 mm, główna część nerwu znajduje się wewnątrz orbity, kości, w której znajduje się samo oko. Ze wszystkich stron nerw otoczony jest celulozą parabulbarną - tkanką tłuszczową.
Są w nim 4 części:
Nerw wzrokowy rozpoczyna się w dnie, w postaci dysku nerwu wzrokowego (dysku nerwu wzrokowego), który jest tworzony przez procesy komórek siatkówki, a kończy się w chiasm - rodzaj „przecięcia” znajdującego się nad przysadką mózgową wewnątrz czaszki. Ponieważ tarcza wzrokowa jest utworzona przez skupisko komórek nerwowych, wystaje ona nieco ponad powierzchnię siatkówki, więc jest czasami nazywana „brodawką”.
Powierzchnia tarczy optycznej wynosi tylko 2-3 mm 2, a średnica wynosi około 2 mm. Dysk znajduje się nie ściśle w środku siatkówki, ale jest nieznacznie przesunięty do strony nosowej, dlatego na siatkówce tworzy się mroczek fizjologiczny, martwy punkt. Dysk optyczny praktycznie nie jest chroniony. Osłony nerwu pojawiają się tylko wtedy, gdy przechodzą przez twardówkę, to znaczy na wyjściu gałki ocznej na orbicie. Dopływ krwi do tarczy wzrokowej wynika z małych procesów w tętnicach rzęskowych i ma jedynie charakter segmentowy. Dlatego nagła i często nieodwracalna utrata wzroku występuje w tym obszarze, gdy zaburzone jest krążenie krwi.
Jak już wspomniano, sam dysk nerwu wzrokowego nie ma własnych błon. Skorupy nerwu wzrokowego pojawiają się tylko w części wewnątrzustnej, w miejscu jej wyjścia z oka na orbitę.
Są one reprezentowane przez następujące formacje tkanki:
Wszystkie muszle otaczają nerw wzrokowy warstwami, zanim opuści on orbitę do czaszki. W przyszłości sam nerw, jak również chiasm, zakrywa tylko miękką skorupę, a już wewnątrz czaszki znajdują się w specjalnej cysternie utworzonej przez błonę podpajęczynówkową.
Wewnątrzgałkowa i oczodołowa część nerwu ma wiele naczyń, ale z powodu niewielkich rozmiarów (głównie naczyń włosowatych) dopływ krwi pozostaje dobry tylko w warunkach normalnej hemodynamiki w całym ciele.
Tarcza wzrokowa ma niewielką liczbę małych naczyń - są to krótkie tętnice rzęskowe tylne, które dostarczają tej ważnej części nerwu wzrokowego tylko w sposób segmentowy. Już głębsze wzory dysku nerwu wzrokowego są dostarczane przez centralną tętnicę siatkówki, ale ponownie, z powodu niskiego gradientu ciśnienia w nim, mały kaliber często zastaje krew, okluzję i różne choroby zakaźne.
Część wewnątrz oczodołowa ma lepszy dopływ krwi, który pochodzi głównie z naczyń w piaście, jak również z tętnicy centralnej nerwu wzrokowego.
Czaszkowa część nerwu wzrokowego i chiasm są również bogato zaopatrzone w krew przez naczynia z błon miękkich i podpajęczynówkowych, do których krew wypływa z gałęzi wewnętrznej tętnicy szyjnej.
Nie jest ich wiele, ale wszystkie odgrywają znaczącą rolę w życiu człowieka.
Lista głównych funkcji nerwu wzrokowego:
Struktura anatomiczna ścieżki wizualnej jest złożona.
Składa się z dwóch następujących po sobie sekcji:
Podczas badania dna oka za pomocą oftalmoskopii lekarz widzi następujące na siatkówce:
W większości przypadków chorobom nerwu wzrokowego towarzyszą główne objawy:
Wszystkie choroby nerwu wzrokowego można podzielić z powodu:
W przypadku wszystkich chorób neuro-okulistycznych badania diagnostyczne obejmują zarówno ogólne metody okulistyczne, jak i specjalne.
Typowe metody obejmują:
Specjalne metody diagnostyczne obejmują:
Z powodu różnych przyczyn powodujących uszkodzenie nerwu wzrokowego, leczenie powinno być przeprowadzane dopiero po dokładnym rozpoznaniu klinicznym. Najczęściej leczenie takich patologii odbywa się w specjalistycznych szpitalach okulistycznych.
Neuropatia niedokrwienna nerwu wzrokowego jest bardzo poważną chorobą, którą należy rozpocząć w ciągu pierwszych 24 godzin po wystąpieniu choroby. Przedłużony brak terapii prowadzi do trwałego i znacznego zmniejszenia widzenia. W tej chorobie przepisywany jest cykl kortykosteroidów, diuretyków, angioprotektorów, a także leków mających na celu wyeliminowanie przyczyny choroby.
Traumatyczna patologia nerwu wzrokowego w dowolnej części jego ścieżki może zagrozić poważnemu upośledzeniu wzroku, dlatego przede wszystkim konieczne jest wyeliminowanie kompresji nerwu lub chiasmu, co jest możliwe przy użyciu techniki wymuszonej diurezy, jak również wykonanie kraniotomii lub orbity. Projekcje takich obrażeń są bardzo niejednoznaczne: wizja może pozostać w 100% i może być całkowicie nieobecna.
Retrobulbar i zapalenie nerwu opuszkowego jest najczęściej pierwszym objawem stwardnienia rozsianego (do 50% przypadków). Drugą najczęstszą przyczyną jest zakażenie, zarówno bakteryjne, jak i wirusowe (wirus opryszczki, CMV, różyczka, grypa, odra itp.). Leczenie ma na celu wyeliminowanie obrzęku i zapalenia nerwu wzrokowego, przy użyciu dużych dawek kortykosteroidów, a także leków przeciwbakteryjnych lub przeciwwirusowych, w zależności od etiologii.
Łagodne nowotwory występują u 90% dzieci. Glejak nerwu wzrokowego znajduje się wewnątrz kanału wzrokowego, czyli pod błonami, i charakteryzuje się proliferacją. Ta patologia nerwu wzrokowego nie może być wyleczona, a dziecko może stać się niewidome.
Glejak nerwu wzrokowego daje następujące objawy:
Glejak nerwu wzrokowego w większości przypadków oddziałuje na włókna nerwu, a rzadziej na strefę światłowodową. Porażka tego ostatniego zwykle znacznie komplikuje wczesne rozpoznanie choroby, co może prowadzić do rozprzestrzeniania się guza w obu oczach. W celu wczesnego rozpoznania możliwe jest zastosowanie rezonansu magnetycznego lub radiogramów na Rezie.
Atrofie nerwu wzrokowego dowolnego pochodzenia są zwykle leczone kursami dwa razy w roku, aby utrzymać stabilność stanu. Terapia obejmuje zarówno leki (kortynę, witaminy z grupy B, Mexidol, Retinalamin), jak i fizjoterapię (elektrostymulację nerwu wzrokowego, magnetyczną i elektroforezę za pomocą leków).
Jeśli zauważysz zmiany od swoich lub swoich bliskich, zwłaszcza seniorów lub dzieci, powinieneś jak najszybciej skontaktować się ze swoim okulistą. Tylko lekarz będzie w stanie prawidłowo ustalić diagnozę i zalecić niezbędne środki. Opóźnienie w chorobach nerwu wzrokowego zagraża ślepocie, której nie można już wyleczyć.
http://okulist.pro/bolezni-glaz/zritelnyj-nerv/Wydzielina wewnątrzwydzielnicza lub choroba Grave'a jest uważana za chorobę autoimmunologiczną, która ma oczywiście sześć etapów. Charakteryzuje się różnymi stopniami wytrzeszczu. upośledzona funkcja przysadki mózgowej i tarczycy, z tomografii komputerowej ujawniła pogrubienie jednego lub kilku mięśni oka, aw ostatnich etapach - i nerwu wzrokowego.
Rozpoznanie wewnątrzustnych krwiaków pourazowych i uszkodzeń kości nie stwarza wielkich trudności, ponieważ historia i obraz kliniczny choroby pomagają ustalić diagnozę.
Procesy zapalne orbity (ropień, ziarniniak, żółtaczka) przebiegają specyficznie, prawie zawsze towarzyszy im proces zapalny w przednim oku.
U 139 pacjentów zidentyfikowano różne guzy orbity. Glejaki nerwu wzrokowego charakteryzują dwa główne typy obrazów na tomogramach komputerowych. W pierwszej grupie pacjentów guz wykryto jako zagęszczenie wzroku najpierw na całej długości w jamie oczodołu od tylnego bieguna gałki ocznej do punktu wejścia do kanału wzrokowego.
Jednocześnie stopień pogrubienia nerwu wzrokowego był inny - od ledwo wykrywalnego densytometrycznego do znaczącego. Dla pacjentów z drugą grupą charakterystyczne jest rozszerzenie wrzeciona w kształcie nerwu wzrokowego, z lekkim zgrubieniem w środkowych odcinkach oczodołu. Ten podział guzów jest, oczywiście, warunkowy i nie odzwierciedla żadnej specyficzności glejaków nerwu wzrokowego w ogóle, co potwierdzają obserwacje, w których pacjenci z obustronnym glejakiem nerwu wzrokowego mogą ujawnić jednolite pogrubienie nerwu wzrokowego z jednej strony i wrzeciono.
Gęstość glejaków nerwów wzrokowych podczas CT waha się od 25 do 60 jednostek. H., który w przybliżeniu odpowiada gęstości normalnych nerwów wzrokowych (35 - 60 jednostek N.).
Należy zauważyć, że możliwe jest wyraźne określenie za pomocą komputerowego tomogramu wielkości pułapki nerwu wzrokowego i porównanie jej z rozmiarem kanału po przeciwnej stronie. Jednocześnie sam nerw wzrokowy, znajdujący się w kanale i jego część wewnątrzczaszkowa, jak również obszar chiasmu, nie są wyraźnie widoczne, niezależnie od poziomu i okna tomodensytometrii.
W diagnostyce różnicowej należy pamiętać, że pogrubienie nerwów, zwykle niewielkie, może być spowodowane nadciśnieniem śródczaszkowym z obrzękiem nerwu wzrokowego, ostrym zapaleniem nerwów i zakrzepicą centralnej żyły siatkówki.
http://medicalplanet.su/neurology/809.htmlGlejak nerwu wzrokowego jest nowotworem utworzonym z cząstek glejowych nerwu wzrokowego. Może mieć dwa rodzaje lokalizacji - wewnątrzustne i wewnątrzczaszkowe. W pierwszych stadiach rozwoju objawy są praktycznie nieobecne. Ale stopniowo stają się one bardzo wyraźne, częściowa lub całkowita utrata wzroku może wystąpić w wyniku zaniku nerwu wzrokowego. Jest to raczej rzadka choroba, która występuje głównie w dzieciństwie.
Nerwy wzrokowe składają się z aksonów, które są otoczone tkanką glejową. W tej ostatniej syntetyzowana jest mielina, która zapewnia metabolizm i pełni funkcję wspomagającą. Glejak nerwu wzrokowego najczęściej pochodzi z komórek tkanki glejowej - astrocytów lub oligodendrogliocytów.
Występuje proliferacja komórek glejowych. Stopniowo rosną w otaczającej muszli. Glejak rozprzestrzenia się wzdłuż pnia nerwu. Rośnie dość wolno. Ale w przypadku braku terminowej diagnozy glejak może osiągnąć rozmiar jaja kurzego. Doprowadzi to do zniszczenia nerwu i całkowitej utraty wzroku. Wewnątrz glejaka może mieć jednolitą strukturę lub zawierać torbiele o zawartości śluzu lub cieczy.
Glejak, który jest wynikiem proliferacji komórek glejowych, jest prawdziwy. Występuje również glejak fałszywie gliomatoza. W tym przypadku komórki glejowe powiększają się, więc może powstawać obrzęk. Warunek ten można uznać za pierwszy etap rozwoju glejaka.
Objawy glejaka nerwu wzrokowego początkowo nieobecne. Wielkość guza jest mała, więc prawie nie ściska otaczającej tkanki, nerw wzrokowy nie jest uszkodzony. Ale kiedy wielkość guza wzrasta, objawy stają się bardziej wyraźne. Istnieją trzy główne objawy glejaka:
Mogą również pojawić się dodatkowe objawy - silne bóle głowy, słaba koordynacja ruchów, zawroty głowy podczas zginania tułowia, zez z powodu upośledzonego widzenia. Jeśli wystąpią takie objawy u dziecka, należy je pokazać specjalisty.
W pierwszym stadium choroby gałka oczna pozostaje niezmieniona. Z czasem jednak odczuwa się oznaki atrofii. Zaburzenia widzenia pojawiają się najszybciej, zmniejsza się ruchliwość gałki ocznej, można zaobserwować krwotoki w oku z powodu zakrzepicy żyły środkowej siatkówki. Exophthalmos pojawia się najpóźniej, gdy glejak wyrasta na orbitę.
Istnieją trzy etapy procesu patologicznego:
Po pierwsze, jeśli masz problemy ze wzrokiem, powinieneś skontaktować się z okulistą. Lekarz sprawdza ostrość widzenia. Podczas prowadzenia perymetrii komputerowej można zaobserwować mroczki.
W początkowej fazie choroby badanie dna oka może się nie powieść - nie ma żadnych zmian. Ale później może wystąpić zakrzepica żyły środkowej siatkówki. Jeśli glejak rozprzestrzenia się do głowy nerwu wzrokowego, za pomocą oftalmoskopii lekarz może ujawnić żółtą lub białą zaokrągloną edukację o gładkiej lub nierównej powierzchni.
Najbardziej pouczającą metodą diagnozowania nowotworów jest CT mózgu. Badanie to pozwala zobaczyć wizualnie pogrubienie nerwu wzrokowego, określić dokładne granice wzrostu guza i jego kiełkowania w mózgu.
Jeśli nie jest możliwe wykonanie CT, przepisywana jest radiografia czaszki i oczodołów. Jeśli glejak znajduje się wewnątrz oczodołu, zdjęcie rentgenowskie pokaże rozszerzenie kanału nerwu wzrokowego, ciemnienie orbity.
TK - metoda diagnostyczna glejaka nerwu wzrokowego
Diagnoza choroby powinna być różna. Należy go odróżnić od oponiaków nerwu wzrokowego - choroba ta jest bardziej charakterystyczna dla dorosłych. Konieczne jest również wykluczenie nadczynności tarczycy, naczyniaka, nerwiaka i niektórych innych patologii.
Leczenie glejaka nerwu wzrokowego zależy od tempa wzrostu guza i indywidualnych cech pacjenta. Terapia jest koniecznie przeprowadzana w szpitalu.
Jeśli guz jest mały i wewnątrzustny, można go leczyć radioterapią. W większości przypadków spowalnia to wzrost guzów, pacjentowi udaje się zachować wzrok.
W przypadku braku efektu radioterapii, z częściową lub całkowitą utratą wzroku, wymagana jest interwencja chirurgiczna. Jeśli nowotwór rozprzestrzenił się na chiasm, neurochirurdzy są koniecznie zaangażowani.
W tym przypadku na nowotwór wpływają promienie promieniowania, które niszczą komórki patogenne. Spowalnia to wzrost guzów, czasem nawet prowadzi do jego zmniejszenia.
Radioterapia jest jedną z metod leczenia glejaka nerwu wzrokowego.
Procedura może być przeprowadzona jako niezależna metoda leczenia, jeśli glejak jest mały. Ale jeśli jego rozmiar jest duży, wymagana jest operacja. W tym przypadku najpierw stosuje się radioterapię w celu osiągnięcia optymalnego rozmiaru nowotworu, a następnie wycina się ją chirurgicznie. Ponadto po zabiegu chirurgicznym można wykonać radioterapię w celu zniszczenia pozostałych komórek nowotworowych.
Zasada chemioterapii opiera się na fakcie, że pacjentowi wstrzykuje się leki cytotoksyczne, co prowadzi do śmierci szybko proliferujących komórek (takich jak komórki nowotworowe). Dlatego komórki złośliwe są wrażliwe na leki chemioterapeutyczne. Jednak takie substancje mają negatywny wpływ na niektóre zdrowe komórki. Dlatego po chemioterapii możliwe są różne działania niepożądane.
W glejakach nerwu wzrokowego odbywają się kursy chemioterapii, pomiędzy którymi muszą być przerwy, aby organizm mógł się trochę regenerować. Każdy lek wpływa na określony rodzaj guza. Dlatego kursy chemioterapii są przepisywane po chirurgicznym usunięciu guza i określeniu jego typu histologicznego.
Najczęściej używane takie narzędzia - Temozolomide, Platinol, Paraplatin i inne. Skutki uboczne zabiegu obejmują leukocytopenię, małopłytkowość. Pacjent czuje się przytłoczony, szybko zmęczony, jego skóra blednie.
Usuwanie glejaka wykonuje onkolodzy okulistyczni i chirurdzy okulistyczni. Objętość operacji zależy od tego, jak bardzo rozprzestrzenił się guz:
We wczesnych stadiach choroby usunięcie guza pomoże zachować wzrok. Ale jeśli dotknęła mózgu, po operacji można zaobserwować pewne odchylenia aktywności umysłowej.
Rokowanie dla pacjenta jest korzystne. Ale w większości przypadków glejak powoduje całkowitą lub częściową utratę wzroku.
W celu zapobiegania chorobie konieczne jest rutynowe badanie dziecka u okulisty. Konieczne jest zapobieganie dużemu obciążeniu oczu, niemożliwe jest, aby dziecko było przy komputerze przez długi czas. Jeśli chodzi do szkoły, musisz odpowiednio wyposażyć swoje miejsce pracy, aby oświetlenie było optymalne.
Jeśli dziecko ma jakiekolwiek niepokojące objawy, należy je pokazać specjalisty. Terminowa diagnoza i leczenie patologii pomoże uniknąć możliwych komplikacji.
http://oonkologii.ru/glioma-zritelnogo-nerva-01/Glejak nerwu wzrokowego jest guzem powstającym z komórek glejowych nerwu wzrokowego. Glejak nerwu wzrokowego może mieć lokalizację wewnątrzustną lub wewnątrzczaszkową.
Stanowi 3% wszystkich guzów orbity (występuje 4 razy częściej niż oponiak) i 66% wszystkich guzów nerwu wzrokowego. Obustronna zmiana jest charakterystyczna dla nerwiakowłókniakowatości typu I i występuje w 10–40% przypadków. W 50-85% przypadków glejaki nerwu wzrokowego rozprzestrzeniają się na chiasm wzrokowy lub podwzgórze.
Łagodny nowotwór glejowy nerwu wzrokowego odpowiada gwiaździakowi, złośliwości stopnia I i parze nerwów czaszkowych (rozrost neuroglia). Około 10% guzów znajduje się w obrębie nerwu wzrokowego, 1/3 guzów dotyczy zarówno nerwów, jak i chiasmu, kolejna 1/3 - samego chiasmu, 1/4 - głównie znajduje się w podwzgórzu.
Przebieg choroby jest dość powolny. Pierwszymi objawami choroby są zaburzenia widzenia, których charakter zależy od procesu lokalizacji. Wraz z początkową lokalizacją guza w nerwie wzrokowym, ostrość zmniejsza się, a pola widzenia zwężają się ze stopniowym rozwojem prostej atrofii nerwu wzrokowego.
w nerwiakowłókniakowatości typu I wszystkie glejaki nerwu wzrokowego wpływają tylko na rozognienie nerwu wzrokowego, po wprowadzeniu gadolinu obserwuje się zmiany torbielowate i wyraźne nasilenie.
http://radiographia.info/article/glioma-zritelnogo-nervaPrzyczyny zgrubienia nerwu wzrokowego mogą być następujące:
„Przyczyny zgrubienia nerwu wzrokowego” - artykuł z działu Pomoc w chorobach oczu
http://www.glazmed.ru/lib/help/store-0186.shtmlGlejak nerwu wzrokowego - guz powstający z glejowych elementów nerwu wzrokowego. Glejak nerwu wzrokowego może mieć lokalizację wewnątrzustną lub wewnątrzczaszkową.
Epidemiologia
Stanowi 3% wszystkich guzów oczodołu (występuje 4 razy częściej niż oponiak) - 66% wszystkich guzów nerwu wzrokowego.
Obustronna zmiana jest charakterystyczna dla nerwiakowłókniakowatości typu I 10-40%) pacjenci z glejakami nerwu wzrokowego mają nerwiakowłókniakowatość typu I i 15-40% pacjentów z nerwiakowłókniakowatością typu I 50-85%) glejaki nerwu wzrokowego rozciągają się do rozszczepu wzrokowego lub podwzgórza.
Patologia
Łagodny nowotwór glejowy nerwu wzrokowego odpowiada gwiaździakowi, złośliwości stopnia I i parze nerwów czaszkowych (rozrost neuroglia).
Glejak ścieżki optycznej obejmuje guzy, które mogą kiełkować w dowolnym miejscu układu optycznego, zaczynając tuż za gałką oczną, przez chiasm i podwzgórze, aż do zakrzywionych ciał.
Około 10% guzów drogi wzrokowej znajduje się w obrębie nerwu wzrokowego, 1/3 guzów obejmuje zarówno nerw wzrokowy, jak i chiasm, kolejna 1/3 - sam chiasm, 1/4 - głównie zlokalizowany w podwzgórzu.
Klinika
Objawy kliniczne, diagnostyka różnicowa i rokowanie zależą od rozprzestrzeniania się guza na nerw wzrokowy, nerw wzrokowy i chiasm, chiasm i podwzgórze i są wyraźnie różne.
Wydzieliny, utrata wzroku, obrzęk lub zanik dna są najczęstsze u dzieci z guzami nerwu wzrokowego.
Oczy wytrzeszczowe są zwykle przesuwane w dół i na zewnątrz. W najmniejszym stopniu spadek widzenia może objawiać się zezem, oczopląsem i przekrwieniem dna oka.
Przebieg choroby jest dość powolny. Pierwszymi objawami choroby są zaburzenia widzenia, których charakter zależy od procesu lokalizacji. Wraz z początkową lokalizacją guza w nerwie wzrokowym, ostrość zmniejsza się, a pola widzenia zwężają się ze stopniowym rozwojem prostej atrofii nerwu wzrokowego.
Wyniki radiologiczne
CT
MRI
Ważne wskaźniki normy
Znaki patognomoniczne
Glejak nerwu wzrokowego odnosi się do nowotworu, który występuje u dzieci. Zajmuje większość nowotworów rozwijających się do 10 lat. Ale pomimo tego istnieją przypadki opisywania choroby u osób w wieku powyżej 20 lat. Skłonny do większej liczby kobiet niż mężczyzn. W 25-50% przypadków płynie razem z nerwiakowłókniakowatością typu I.
Obraz rezonansu magnetycznego dużego guza pozagałkowego nerwu wzrokowego, powodujący masową preptozę.
Nowotwór ten rozwija się z podtrzymujących (glejowych) komórek układu nerwowego, towarzyszących włóknom nerwu wzrokowego. Guz może znajdować się wewnątrz orbity oka (wewnątrzmacicznie), wewnątrz jamy czaszki (wewnątrzczaszkowo) lub jednocześnie w dwóch jamach. W pierwszym przypadku okuliści zajmują się leczeniem, w drugim neurochirurdzy.
Większość glejaków nerwu wzrokowego uważana jest za niską jakość i nie rośnie tak szybko, jak inne typy guzów głowy. Znajdują się one w optycznym chiasmie, gdzie przecinają się lewy i prawy nerw wzrokowy. Nazywane są także glejakiem optycznym lub gwiaździakiem młodzieńczym pilocytarnym.
Ilustracja nerwu wzrokowego
Symptomatologia tej choroby jest inna, ale zawsze związana z guzem, który naciska nerwy i inne tkanki.
Typowe objawy tego typu nowotworu obejmują:
Gdy guz rozprzestrzenia się do jamy czaszki przez kanał nerwu wzrokowego (wewnątrzklinicznie), chorobie często towarzyszy dysfunkcja podwzgórza, przysadki mózgowej.
Dodatkowe objawy to:
Przyjęta klasyfikacja glejaków nerwu wzrokowego jest najbardziej rozpowszechniona na świecie, która dzieli te nowotwory na trzy grupy w oparciu o lokalizację anatomiczną:
Etap 1: Tylko nerwy wzrokowe
Etap 2: Chiasma dotyczy (z lub bez nerwu wzrokowego)
Etap 3: Zajęcie podwzgórza i / lub innych powiązanych struktur
Proponuje się późniejszą modyfikację klasyfikacji Dodge, która dzieli każdy z trzech etapów na mniejsze.
Biorąc pod uwagę objawy manifestacji choroby, zwróć się do okulisty.
Specjalista ds. Inspekcji obejmuje:
Wizometria (definicja ostrości widzenia)
Biomikroskopia przedniej części gałki ocznej
Oftalmoskopia bezpośrednia i / lub odwrotna (badanie dna w stanie rozszerzania źrenic medycznych). Na początku choroby dysk optyczny nie może zostać zmieniony, ale wraz z rozwojem procesu nowotworowego wizualizowany jest obraz zastoinowej tarczy nerwu wzrokowego, odpowiadający jej zanikowi.
Badanie pól wzrokowych (wykrywane są obszary zwężenia pól widzenia lub mroczki)
USG gałki ocznej
OCT (optyczna koherentna tomografia) głowy nerwu wzrokowego. Jest to najbardziej czuła metoda badań, ujawniająca zmiany w warstwie włókien nerwowych, ale istnieje wada: niemożliwe jest oszacowanie nerwu wzrokowego po wejściu do kanału nerwu wzrokowego.
Konsultacje neurologa są również potrzebne do oceny stanu neurologicznego i pediatry, aby scharakteryzować ogólny stan somatyczny dziecka.
Konsultacja neurochirurga odbywa się po zebraniu odpowiednich wyników badań potwierdzających obecność glejaka w celu podjęcia decyzji o przeprowadzeniu leczenia.
Zdjęcie przedstawia MRI nerwu wzrokowego: nerwiakowłókniakowatość typu 1
Biorąc pod uwagę powolny wzrost guza, podejścia do leczenia pacjenta są indywidualne.
Jeśli guz znajduje się wewnątrz oczodołu, ma mały rozmiar, leczenie przeprowadza się na oddziale okulistycznym, z powołaniem radioterapii. W 2/3 przypadków przyczynia się do ustania wzrostu nowotworu, na tle którego zachowane są funkcje wzrokowe. Leczenie chirurgiczne przeprowadza się przy braku stabilizacji wzrostu guza i całkowitej utraty funkcji wzrokowych.
Jeśli guz przeszedł przez kanał nerwu wzrokowego i dotknął obszar rogówki i rozprzestrzenił się dalej do mózgu, neurochirurdzy są zainteresowani leczeniem, z reguły jest to charakterystyczne dla glejaka (IV stadium złośliwości glejaków).
W przypadku utraty pamięci może być wymagana specjalistyczna terapia. Neurochirurdzy i onkolodzy mogą być członkami zespołu terapeutycznego. Chirurgia i radioterapia to dwa możliwe sposoby leczenia glejaka nerwu wzrokowego. Twój lekarz może określić, który rodzaj leczenia jest dla ciebie najlepszy.
Operacja nie zawsze jest opcją. Można go wykonać, jeśli lekarze uważają, że mogą go użyć do całkowitego usunięcia guza. Alternatywnie, jeśli guz nie zostanie całkowicie usunięty, chirurdzy mogą usunąć jego części, aby pomóc zmniejszyć ciśnienie guza w czaszce.
Radioterapia może być przeprowadzona przed zabiegiem chirurgicznym w celu zmniejszenia guza przed jego leczeniem. Alternatywnie można to zrobić po zabiegu, aby zabić pozostałe komórki rakowe.
Radioterapia polega na użyciu maszyny do kierowania wysokoenergetycznych promieni w miejscu guza. Ta terapia nie zawsze jest zalecana, ponieważ może powodować dalsze uszkodzenia oczu i mózgu.
Chemioterapia wykorzystuje leki do zabijania komórek nowotworowych. Jest to szczególnie przydatne, jeśli rak rozprzestrzenił się na inne części mózgu. Kortykosteroidy można podawać w celu zmniejszenia obrzęku czaszki.
Takie leczenie może zabić zdrową tkankę mózgową. Martwa tkanka może wyglądać jak rak, dlatego należy ją uważnie monitorować, aby upewnić się, że nie ma żadnych nawrotów. Konieczne są wizyty kontrolne u pracownika służby zdrowia w celu sprawdzenia skutków ubocznych i upewnienia się, że nowotwór nie powrócił.
Przykład leczenia glejaka nerwu wzrokowego
Osiowy kontrast oczodołu CT z kontrastem u 39-miesięcznego dziecka wykazuje zwiększony glejak z udziałem prawego wewnątrzgałkowego nerwu wzrokowego (strzałka). Zdjęcie z dna oka pacjenta w wieku 39 miesięcy. Obraz pokazuje zauważalne pęcznienie prawego dysku optycznego. Pacjent został poddany endoblokowemu wycięciu orbitalnego glejaka optycznego prawego oka. Zdjęcie przedstawia wzór wycięcia. Zdjęcie dna oka pacjenta 3 miesiące po usunięciu nerwu wzrokowego. Obraz pokazuje bladość dysku optycznego (długa strzałka) i oderwanie narysowanej siatkówki (krótkie strzałki).
http://protivraka.su/zlokachestvennye-opuholi/glioma-zritelnogo-nerva.htmlGlejak nerwu wzrokowego - guz powstający z glejowych elementów nerwu wzrokowego. Glejak nerwu wzrokowego może mieć lokalizację wewnątrzustną lub wewnątrzczaszkową. Charakteryzuje się oligosymptomatycznym początkiem i stopniowym rozwojem, prowadzącym do postępującego obniżenia widzenia i wytrzeszczu, pierwotnej lub wtórnej atrofii nerwu wzrokowego. Glejak nerwu wzrokowego jest diagnozowany za pomocą badania okulistycznego (perymetria, wizjometria, oftalmoskopia), radiografia czaszki i tomografia komputerowa mózgu. Leczenie odbywa się głównie przez połączenie radioterapii i chirurgicznego usunięcia dotkniętego obszaru nerwu wzrokowego.
Glejak nerwu wzrokowego, według różnych źródeł, stanowi do 35% wszystkich guzów ocznych. Może być zlokalizowany w dowolnym miejscu na całej długości nerwu wzrokowego. Glejak nerwu wzrokowego, zlokalizowany w orbicie, nazywany jest wewnątrzustnym i odnosi się do okulistyki klinicznej. Glejak zlokalizowany w czaszkowej części nerwu wzrokowego nazywany jest śródczaszkowy. Jego diagnoza i leczenie prowadzone są przez ekspertów w dziedzinie neurologii i neurochirurgii. Gdy nowotwór znajduje się w obszarze wybroczyny wzrokowej, mówią o glejaku chiasmu, a kiedy rośnie w tkance mózgowej - o guzie śródmózgowym.
Glejak nerwu wzrokowego występuje głównie w dzieciństwie, najczęściej w pierwszych latach życia dziecka. Jednak w ostatnich latach coraz częściej opisuje się przypadki jego występowania u osób powyżej 20 roku życia. W niektórych przypadkach glejak nerwu wzrokowego występuje razem z nerwiakowłókniakowatością Reklinghausena.
Nerw wzrokowy składa się z aksonów otoczonych tkanką glejową, których komórki realizują syntezę mieliny, zapewniają metabolizm i pełnią funkcję wspomagającą. Z komórek glejowych powstaje glejak nerwu wzrokowego. Najczęściej rozwija się z astrocytów (gwiaździaka), rzadziej z oligodendrogliocytów (oligodendroglioma). Oprócz prawdziwych glejaków, charakteryzujących się proliferacją tkanki glejowej i wzrostem nacieku, istnieje tak zwana gliomatoza - rozrost (wzrost wielkości) komórek glejowych. Niektórzy autorzy uważają, że gliomatoza jest początkowym etapem glejaka nerwu wzrokowego.
Zaczynając od komórek glejowych, glejak nerwu wzrokowego atakuje przestrzenie dopochwowe i otaczające osłonki nerwowe. Jego rozkład występuje głównie wzdłuż pnia nerwu. Gdy glejak nerwu wzrokowego rośnie, może osiągnąć rozmiar jaja i doprowadzić do całkowitego zniszczenia nerwu. Torbiele z zawartością śluzu lub cieczy mogą tworzyć się wewnątrz guza.
W początkowej fazie rozwoju glejak nerwu wzrokowego praktycznie nie ma objawów klinicznych. Najwcześniejszym objawem jego wystąpienia jest postępujący spadek ostrości widzenia, wynikający z kompresji, a następnie zniszczenie włókien nerwowych przez rozszerzający się guz. Jednak często u małych dzieci upośledzenie wzroku jest niezauważalne, a u starszych dzieci wymaga różnicowania od rozwoju krótkowzroczności. W miarę jak glejak nerwu wzrokowego rośnie w polu widzenia, istnieją obszary wypadania (mroczek), następuje stopniowe wygaszanie funkcji wzrokowej aż do całkowitej ślepoty.
Wytrzeszcz jest nowszym objawem klinicznym glejaka nerwu wzrokowego. Zwykle charakteryzuje się stopniowym wzrostem stopnia gałki ocznej vystoyanie i brakiem jej przesunięcia bocznego. Pojawienie się przesunięcia oka w bok, co do zasady, występuje w obecności torbieli guza lub ekscentrycznego wzrostu glejaka. Wydzielina często jest powodem poszukiwania pomocy medycznej u dzieci z glejakiem nerwu wzrokowego. W ciężkich wytrzeszczach występuje ograniczenie ruchomości gałki ocznej i niepełne zamknięcie szczeliny powiekowej, co prowadzi do wysuszenia rogówki wraz z rozwojem zapalenia rogówki i owrzodzeń rogówki. Dalszy rozwój procesów patologicznych w rogówce może prowadzić do jej przerzedzenia i perforacji, prowadząc do utraty oka.
Wewnątrzczaszkowy glejak nerwu wzrokowego nie towarzyszy wytrzeszcz oczu. Jeśli rozprzestrzeni się do tkanki mózgowej, pojawia się klinika charakterystyczna dla glejaka mózgu (objawy wodogłowia, ataksja przedsionkowa, zaburzenia motoryczne i sensoryczne itp.). Wydzieliny można obserwować w późnych stadiach glejaka wewnątrzczaszkowego nerwu wzrokowego, gdy rośnie on na orbitę.
Diagnoza guza nerwu wzrokowego jest ustalana na podstawie danych klinicznych, wyników badań funkcji wzrokowej i dna oka, danych rentgenowskich i tomografii komputerowej.
Często pierwszy lekarz, u którego pacjenci z glejakiem nerwu wzrokowego są okulistami. Sprawdzając ostrość wzroku, ujawnia jego upadek, podczas perymetrii i perymetrii komputerowej w polu widzenia można wykryć pojedyncze mroczki. Badanie dna oka (oftalmoskopia) we wczesnych stadiach rozwoju glejaka nerwu wzrokowego może nie ujawnić żadnych zmian. Później ustalono zastałą głowę nerwu wzrokowego i obraz charakterystyczny dla wtórnej atrofii nerwu wzrokowego. Może wystąpić zakrzepica żyły środkowej siatkówki. W przypadkach, gdy glejak nerwu wzrokowego kiełkuje głowę nerwu wzrokowego, oftalmoskopia prowadzi do owalnego lub zaokrąglonego kształtu o żółtawo-różowym lub białym kolorze, który może mieć albo wyboistą, albo gładką powierzchnię. W przypadku glejaka wewnątrzczaszkowego obserwuje się pierwotną atrofię nerwu wzrokowego.
Najbardziej niezawodny glejak nerwu wzrokowego jest diagnozowany za pomocą CT mózgu, który umożliwia wizualizację pogrubionego nerwu wzrokowego, określając granice wzrostu guza i jego kiełkowania w jamie czaszkowej. Gdy niemożliwe jest przeprowadzenie tomografii komputerowej, wykorzystuje się obserwacyjne zdjęcie rentgenowskie czaszki i rentgen orbity, które wraz z lokalizacją glejaka wewnątrzoczodołowego ujawniają jednostronną ekspansję jamy oczodołu i kanału nerwu wzrokowego, ich ciemnienie, ścieńczenie ścian oczodołu.
Glejak nerwu wzrokowego należy odróżnić od oponiaków nerwu wzrokowego, który w przeciwieństwie do glejaka występuje częściej u osób starszych. W przypadku obecności wytrzeszczu tarczycy należy wykluczyć nadczynność tarczycy. Diagnostyka różnicowa prowadzona jest również z naczyniakiem, nerwiakiem, siatkówczakiem, krwotokiem na orbicie.
Biorąc pod uwagę wysoką wrażliwość glejaków na promieniowanie, leczenie glejaka nerwu wzrokowego można przeprowadzić przez naświetlanie go. Często radioterapia prowadzi do ustania wzrostu guza, a nawet do poprawy funkcji widzenia. W przypadku szybko postępującego upośledzenia wzroku wskazane jest leczenie chirurgiczne.
Onkologia okulistyczna i chirurdzy okulistyczni zajmują się usuwaniem wewnątrzgałkowego glejaka nerwu wzrokowego. Objętość operacji zależy od stopnia wzrostu guza. Małe glejaki można usunąć przez orbitotomię i resekcję dotkniętego obszaru nerwu wzrokowego. Kiełkowanie glejaka do pierścienia twardówki jest wskazaniem do wyłuszczenia gałki ocznej. Najbardziej akceptowalną metodą w tym przypadku jest wyłuszczenie z utworzeniem kikuta podtrzymującego do późniejszej protetyki oka. Jeśli glejak nerwu wzrokowego wrasta w jamę czaszkową, o możliwości leczenia chirurgicznego decyduje neurochirurg. Operacja jest przeprowadzana zgodnie z ogólnymi zasadami usuwania glejowych guzów mózgu.
Niestety glejak nerwu wzrokowego w 100% przypadków prowadzi do całkowitej utraty wzroku. W przypadku glejaków wewnątrzustnych ważną kwestią jest zachowanie oka, aw przypadku odpowiednio przeprowadzonego leczenia rokowanie na życie jest zwykle korzystne. W przypadku glejaków wewnątrzczaszkowych rokowanie na życie zależy od rozpowszechnienia procesu nowotworowego i terminowości wykonanego leczenia. Według niektórych danych, w sytuacjach, gdy glejak nerwu wzrokowego rozprzestrzenia się w rejonie rozszczepu wzrokowego, umiera nawet 50% pacjentów.
http://www.krasotaimedicina.ru/diseases/zabolevanija_neurology/optic-nerve-gliomaGlejak ma typowe objawy:
Zapalenie nerwu wzrokowego:
- Nerw gromadzi się nierównomiernie, może wystąpić pogrubienie
- Połączenie z chorobami demielinizacyjnymi
-Oponiak nerwu wzrokowego:
- Zarys nerwu jest widoczny na tle kontrastowego guza.
Glejak ma rozwinięte leczenie skierowane na 2 sposoby: jest to:
- Onkolog (obserwacja pacjenta, chemioterapia)
- Neurochirurg (usunięcie glejaka)
T1 jest ważonym obrazem z kontrastem w płaszczyźnie poziomej z tłumieniem sygnału z tkanki tłuszczowej: glejakiem akumulującym kontrast o owalnym kształcie wzdłuż lewego nerwu wzrokowego.
Obustronne glejaki nerwu wzrokowego u pacjenta z nerwiakowłókniakowatością typu I (T1 jest ważonym obrazem w płaszczyźnie czołowej, obraz ważony T2 w płaszczyźnie poziomej).
Zadzwoń do nas pod 7 (812) 241-10-64 od 7:00 do 00:00 lub zostaw prośbę na stronie w dowolnym dogodnym czasie.
http://mritest.ru/article/Golova_i_sheja-osnov/Glaznica/Glioma_zritelnogo_ne