W naturze istnieją substancje, które mogą tłumić odporność komórkową i humoralną w organizmie zwierzęcym, przeprowadzaną przez limfocyty T. Umożliwiło to pomyślne przeszczepienie narządów i leczenie chorób związanych z zaburzeniami układu odpornościowego. Jednym z tych naturalnych związków jest cyklosporyna.
Odkrycie tej substancji wiąże się z badaniem szczepów grzybów Tolypocladium inflatum i Cylindrocarpon lucidum. Substancje biologicznie czynne, które zsyntetyzowali, takie jak cyklosporyna A i C, wykazują aktywność immunologiczną wobec limfocytowych komórek krwi. Ta funkcja została odkryta po raz pierwszy w 1972 roku przez naukowców ze szwajcarskiego laboratorium Sandoz. Zgodnie ze strukturą chemiczną cyklosporyna jest neutralnym lipofilowym cyklicznym endekapeptydem o wyraźnym specyficznym działaniu immunosupresyjnym.
Leki oparte na nim mają selektywny wpływ na limfocyty T, hamują odporność komórkową i humoralną. Cyklosporyna we krwi hamuje wytwarzanie limfokin, co zmniejsza aktywność limfocytów, ale nie wpływa na proces tworzenia krwi i aktywność fagocytów, co wskazuje na selektywne działanie tego związku w organizmie.
Musi być dołączony do zestawu z lekami zawierającymi cyklosporynę, instrukcje użytkowania. Między innymi zawiera informacje na temat formy uwalniania leku. Preparaty z tą substancją są produkowane w formie:
miękkie kapsułki o dawce 25, 50 i 100 miligramów, alkoholowy roztwór doustny ze 100 miligramami cyklosporyny w jednym mililitrze roztworu, oleisty roztwór do spożycia ze 100 miligramami cyklosporyny w jednym mililitrze roztworu, koncentrat do produkcji roztworu do infuzji o 50 i 650 miligramów cyklosporyny w jednym mililitrze, krople do oczu z 500 mikrogramami cyklosporyny w jednym mililitrze.
W zależności od postaci dawkowania zastosowanie będzie inne: do użytku wewnętrznego, do iniekcji, do użytku lokalnego.
Uważa się, że pod względem szybkości wchłaniania składnika czynnego czas akumulacji najwyższego stężenia we krwi, kapsułkach i roztworze do podawania wewnętrznego uważa się za równoważne.
Istnieje szereg leków na rynku farmaceutycznym, które są wytwarzane w tej samej postaci farmaceutycznej i mają prawie taki sam efekt. Aktywnym składnikiem w nich jest cyklosporyna. Instrukcje dotyczące stosowania synonimów leków immunosupresyjnych są uważane za leki wymienne w celu tłumienia odpowiedzi immunologicznych.
Wśród kapsułkowanych leków w miękkiej otoczce żelatynowej i płynnych roztworach, oryginalnym produktem jest Sandimmun Neoral, produkowany przez szwajcarską firmę farmaceutyczną Novartis. Uznaje się, że pozostałe leki są odtwarzane na wzór pierwszej kompozycji z cyklosporyną. Analogi, takie jak leki Cyklosporyna Hexal, Ecoral, Cycloprin, Cyklosporyna A, są dostępne w postaci kapsułek lub roztworu do wewnętrznego podawania lub wstrzykiwania.
Ich głównym celem jest zmniejszenie odrzucenia podczas przeszczepiania narządów wewnętrznych lub szpiku kostnego. Są również leczeni chorobami autoimmunologicznymi, o czym świadczą instrukcje stosowania dołączone do leku „Cyklosporyna”. Analogi mają te same cechy i wskazania do użycia.
Podstawą działania wszystkich leków immunosupresyjnych jest selektywny wpływ na limfocyty T. Bez wyjątku i lek „Cyklosporyna A”. Instrukcja szczegółowo opisuje główne mechanizmy farmakodynamiczne działania składnika aktywnego, który jest związany z formacjami receptorów wewnątrz komórek. Następuje spadek produkcji interleukin i interferonu, zmniejsza ekspresję receptorów dla IL-2.
Lek „Cyklosporyna A” zmniejsza wytwarzanie przeciwciał skierowanych przeciwko własnym komórkom i tkankom organizmu, które uważają za obce i niszczą. Ta funkcja pozwala zmniejszyć zaburzenia immunologiczne i zmniejszyć aktywność chorób autoimmunologicznych.
Świetna jest skuteczność „Cyklosporyny A” w stosunku do alloprzeszczepu. Przyczyną odrzucenia przeszczepionych tkanek i narządów jest aktywacja odporności utworzonej przez komórki T. Aktywnie zaczynają być wytwarzane pod wpływem antygenów transplantacyjnych i działają na komórki przeszczepu, prowadząc do ich śmierci.
Działanie środka immunosupresyjnego prowadzi do blokowania połączenia komórek T i hamowania limfocytów T wynikających z reakcji immunologicznych. Dlatego skuteczność leku „Cyklosporyna A” (instrukcja wskazuje na to) osiąga się dopiero po stłumieniu antygenów przeszczepu. Martwicy komórek przeszczepionych narządów zapobiega się przez zniszczenie związku antygenu z przeciwciałem.
Wskazania do stosowania leku „Cyklosporyna” instrukcje użytkowania są podzielone na dwie kategorie.
Pierwszy obejmuje przeszczep lub przeszczep tkanek i narządów dawcy. Lek stosuje się, aby zapobiec odrzuceniu przeszczepionego narządu lub tkanki. Zwykle jako przeszczepy stosuje się skórę, serce, szpik kostny, płuca, wątrobę, nerkę i trzustkę. Możesz użyć leku, aby wyeliminować odrzucenie podczas stosowania innych leków immunosupresyjnych. Druga kategoria obejmuje ciężkie choroby autoimmunologiczne. Również środek przepisywany na niską skuteczność innych leków.
Jakie choroby leczy się cyklosporyną? Instrukcje dotyczące stosowania w wielu wskazaniach podkreślają ostre postacie atopowego zapalenia skóry i neurodermii, objawy łuszczycy, reumatoidalne zapalenie stawów, w których dotknięte są małe stawy i stan zapalny. Możliwe jest zastosowanie do zapalenia błony naczyniowej oka w środkowych i tylnych obszarach oka, gdy zapalenie naczyniówki i siatkówki jest zapalone, oraz w przypadku zespołu nerczycowego o charakterze hormonozależnym i opornym na hormony.
Leczenie lekiem jest zalecane tylko pod nadzorem lekarza w szpitalu. Zwykle używa się wewnętrznego użytku lub kroplówki dożylnej, chociaż preferowane jest przyjmowanie roztworu lub kapsułek.
Naczynia używane do przygotowania roztworu do iniekcji dożylnej powinny być wykonane ze szkła, a nie z polichlorku winylu, aby nie było reakcji z olejem rycynowym.
W celu rozcieńczenia koncentratu stosuje się fizjologiczny 0,9% roztwór chlorku sodu lub 5% roztwór glukozy. Hodowla jest praktykowana w proporcjach od 1:20 do 1: 100, w zależności od celu. Lek podaje się powoli, od dwóch do sześciu godzin.
Przed przeszczepem narządów lub tkanek, roztwór cyklosporyny podaje się z wyprzedzeniem, około czterech do dziesięciu godzin. W celu zapobiegania objawom alergii przepisywane są również leki przeciwalergiczne i inne leki immunosupresyjne. Po dwóch tygodniach dożylnego podania leku przenosi się do podawania doustnego. Dzienna dawka zalecana przez lekarza, przyjmowana dwa razy w ciągu dwunastu godzin.
Kapsułki są wypijane w całości, bez otwierania muszli, spłukane wodą. Lek w postaci ciekłej przed użyciem wewnątrz rozcieńcza się wodą do picia w szklanej zlewce. Instrukcje opisują szczegółowo, jak rozpakować opakowanie i jak zebrać roztwór za pomocą skalowanej strzykawki ze szklanej fiolki, aby prawidłowo wybrać odpowiednią ilość leku. Po spożyciu roztworu przepłucz pojemnik wodą i wypij ten płyn, tak aby nie nastąpiła utrata dawki.
Równoczesne stosowanie leków i soku grejpfrutowego, który zmniejsza działanie leku, jest również przeciwwskazane, szczepienie żywymi i osłabionymi surowicami przeciwko różyczce, polio, odrze i śliniance przyusznej jest również zabronione podczas leczenia.
Dla dorosłych przeszczepów, zaczynając od dawki dziennej 10-14 miligramów na kilogram wagi. Po siedmiu do czternastu dniach leczenia mierzy się stężenie cyklosporyny we krwi. Wpływ na to ma szybkość wchłaniania i przemiany w ciele. Ten wskaźnik jest ważny do kontrolowania, aby zapobiec skutkom ubocznym i wyeliminować negatywne interakcje z innymi lekami. Następnie dzienna dawka tego leku jest zmniejszona do 3-6 miligramów na kilogram masy ciała, jest podzielona na dwa zastosowania. Zawartość terapeutyczna cyklosporyny w osoczu waha się od 110 do 410 ng na mililitr.
Po przeszczepie nerki przyjmowanie leku w dawce mniejszej niż trzy do czterech mg na kilogram masy ciała może spowodować odrzucenie narządu.
Przeszczep szpiku kostnego wymaga zastosowania kombinacji cyklosporyny i metotreksatu. Kilka dni przed przeszczepem pacjent zaczyna wstrzykiwać dożylnie od 2,5 do 5 miligramów substancji na kilogram masy ciała dziennie.
Po przejściu na leczenie kapsułki zaczynają od dawki dziennej wynoszącej 12,5 miligrama na kilogram masy ciała, która jest przyjmowana dwukrotnie. Terapia tą ilością leku trwa od trzech do sześciu miesięcy. Stopniowo musisz zmniejszyć dawkę do końca okresu leczenia.
Aby wyeliminować ostry stan, dzienna dawka leku jest początkowo stosowana od 12,5 do 15 miligramów na kilogram masy ciała (przyjmowana w dwóch podejściach). Pięćdziesiąt dni później dawka jest zmniejszona o pięć procent w ciągu tygodnia, a po pięciu miesiącach kończy się przyjmowaniem leku. W przypadku powtórnej reakcji przeprowadza się dodatkowe leczenie lekiem cyklosporynowym. Instrukcje użytkowania, recenzje zawierają informacje o przeżyciu przeszczepionych narządów (serce, wątroba). Według statystyk, w ciągu jednego roku osiąga osiemdziesiąt procent.
Leczenie chorób autoimmunologicznych wymaga specjalnego podejścia do wyboru dawki dla każdej choroby.
Przyjmując lek „Cyklosporyna”, instrukcje stosowania zalecają leczenie ciężkiego zapalenia błony naczyniowej oka. Musisz zacząć od dawki dziennej wynoszącej 5-10 miligramów na kilogram wagi i przyklejać się do niej, aż proces zapalny zostanie zmniejszony, a funkcja wzrokowa zostanie znormalizowana. Przebieg leczenia wynosi od trzech do szesnastu miesięcy. W ciężkich zmianach można go łączyć z prednizonem w dawce od 200 do 600 mikrogramów na kilogram masy ciała pacjenta.
W ciężkiej łuszczycy dawka dzienna wynosi 2,5 miligrama na kilogram masy ciała, przyjmując dwa podejścia. Dawkę zwiększa się o 1 miligram na kilogram wagi, ale nie więcej niż 5 miligramów na kilogram, jeśli trzydzieści dni po rozpoczęciu terapii nie ma poprawy. Odbiór jest anulowany po sześciu tygodniach, jeśli leczenie jest nieskuteczne.
Zespół nerczycowy z prawidłową czynnością nerek u dorosłych leczy się dawką leku do 6 miligramów na kilogram masy ciała, u dzieci - do 5 miligramów na kilogram masy ciała. Jeśli czynność nerek jest upośledzona, dawka wynosi nie więcej niż 2,5 miligrama na kilogram masy ciała.
W trakcie leczenia lekiem monitoruje się zawartość cyklosporyny w osoczu krwi. Dla skuteczności terapeutycznej wymagane jest jego stężenie we krwi w ilości 60-160 nanogramów na mililitr.
W ciągu pierwszych trzech miesięcy monitorowanie stężenia kreatyniny w surowicy powinno być obowiązkowe, ponieważ zwiększenie tego wskaźnika może sygnalizować początek odrzucenia przeszczepionego narządu lub uszkodzenia nerek. Dla osób, których nerki pracują normalnie, analizę przeprowadza się co czternaście dni, jeśli występują nieprawidłowości, kreatyninę mierzy się co siedem dni. Gdy stężenie tego wskaźnika jest wyższe niż 200 µmol na litr dla dorosłych i powyżej 140 µmol na litr dla dzieci, lek zostaje przerwany.
Ze względu na możliwe działanie toksyczne leku, okresowo monitoruje się bilirubinę, mocznik, amylazę, jony magnezu i potasu we krwi i określa się aktywność enzymu wątrobowego.
Reumatoidalne zapalenie stawów w ciężkiej postaci w ciągu pierwszego półtora miesiąca leczy się cyklosporyną w dawce dziennej 2,5 miligramów na kilogram masy ciała, a późniejsza terapia nie powinna przekraczać 4 miligramów na kilogram masy ciała. Przy słabej tolerancji leku może zmniejszyć jego ilość do minimalnej skutecznej dawki. Być może połączenie leku „Cyklosporyna” z niewielką ilością glikokortykosteroidów lub niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
Ciężkie postacie atopowego zapalenia skóry leczy się przyjmując leki codziennie w dawce 2,5 miligramów na kilogram masy ciała. Jeśli po czternastu dniach nie ma żadnego efektu, zalecana jest maksymalna dawka dzienna - 5 miligramów na kilogram masy ciała. W przypadku zaobserwowania poprawy zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku.
Leki immunosupresyjne były również stosowane w okulistyce do leczenia suchego zapalenia rogówki i spojówki. W tym celu stosuje się również cyklosporynę. Krople do oczu z zawartością (0,05%) są produkowane pod nazwą handlową „Restasis”.
To narzędzie należy do grupy leków stosowanych do ochrony i nawilżania rogówki. Lek jest wytwarzany w jednodawkowych fiolkach 0,4 miligrama o zawartości 500 μg substancji czynnej w jednym mililitrze roztworu.
Jakie działanie farmakoterapeutyczne wykazuje cyklosporyna? Krople do oczu wywołują działanie przeciwzapalne, immunomodulujące, hamują wytwarzanie łez podczas suchego zapalenia rogówki i spojówki.
Lokalnie stosowane oznacza „Restasis” zawierające cyklosporynę. Instrukcja użycia krople do oczu zaleca, aby najpierw wstrząsnąć w butelce, aby uzyskać jednorodną, nieprzezroczystą białą emulsję. Dopiero potem możesz zacząć upuszczać wkroplenie do worka spojówkowego obolałego oka. Procedura ta jest przeprowadzana dwa razy dziennie, co dwanaście godzin. Podczas stosowania leku nie należy dotykać krawędzi fiolki błoną śluzową oka, aby zapobiec przedostaniu się infekcji do roztworu. Ważne jest, aby pamiętać, że lek należy zużyć natychmiast po otwarciu butelki, pozostały roztwór nie jest już używany, jest usuwany.
Nie należy wykonywać leczenia lekiem „Restasis” podczas noszenia soczewek kontaktowych. Są usuwane przed użyciem rozwiązania i można je ponownie włożyć po zaledwie piętnastu minutach.
Obecnie ten środek immunosupresyjny jest również stosowany w leczeniu chorób autoimmunologicznych u psów i innych zwierząt.
Początkowo dla ludzi stosowano tylko cyklosporynę. „Sandimmun” - roztwór oleju zawierający tę substancję, stosowany przez różnych pacjentów, powodował różne stężenia substancji czynnej w osoczu.
Następnie powstała bardziej nowoczesna forma - ultra-mikronizowana cyklosporyna (Neoral). Powodował powstawanie mikroemulsji podczas interakcji z cieczą. Doprowadziło to do poprawy absorpcji i biodostępności leku w przeciwieństwie do roztworu oleju, który nie jest zalecany do stosowania u zwierząt.
Twórca weterynaryjnej formy leku jest uważany za firmę „Novartis”. Licencjonowany lek został wydany w 2003 r. Pod nazwą „Atopic” i jest przeznaczony do leczenia atopowego zapalenia skóry u zwierząt. Do tego czasu leki immunosupresyjne były nieoficjalnie stosowane w transplantacji nerek u kotów i psów w celu wyeliminowania objawów procesów zapalnych.
Objawy atopowego zapalenia skóry zwykle pojawiają się u młodych psów i kotów w wieku od sześciu miesięcy do trzech lat. Jest to choroba przewlekła charakteryzująca się nawracającymi nawrotami. Wymaga leczenia przez całe życie lekiem zawierającym cyklosporynę. Instrukcje użytkowania dla zwierząt oznaczają, że „Atopica” wskazuje możliwość skutecznego i bezpiecznego używania ich przez długi okres.
Przy jednoczesnym spożyciu pokarmu i leków możliwe są zmiany wchłaniania, dlatego zaleca się przyjmowanie tego leku dwie godziny po posiłku lub przed posiłkiem.
Wśród niepożądanych konsekwencji stosowania leku, najczęstszych naruszeń w pracy układu pokarmowego, pojawiają się one w łagodnej postaci. Inne działania niepożądane to oznaki przerostu, przerostu dziąseł i przerostowego zapalenia skóry. Wraz ze spadkiem dawki leku następuje ich stopniowe zanikanie.
Odbiór cyklosporyny zmniejsza wzrost i rozwój patogenów zakażeń gronkowcowych i zapalenia skóry wywołanego przez malasseseous, w dawce terapeutycznej nie powoduje niewydolności nerek, nadciśnienia, powstawania nowotworów. Wszystkie te fakty sugerują niskie ryzyko powikłań podczas długotrwałego leczenia atopowego zapalenia skóry u psów.
dwuwarstwowe torby polietylenowe (1) - pojemniki aluminiowe.
dwuwarstwowe torby polietylenowe (1) - torby aluminiowe.
Środki do stosowania w okulistyce. Cyklosporyna jest substancją o działaniu immunosupresyjnym, gdy jest podawana ogólnoustrojowo. W przewidywanym zahamowaniu wytwarzania łez u pacjentów z suchym zapaleniem rogówki i spojówki, cyklosporyna, stosowana miejscowo (w postaci emulsji), częściowo działa jako immunomodulator. Dokładny mechanizm działania nie jest zainstalowany.
Wskazano statystycznie istotny wzrost parametrów funkcjonalnych gruczołu łzowego. Nie było wzrostu nasilenia zapalnych chorób oczu o charakterze bakteryjnym lub grzybiczym przy miejscowym stosowaniu cyklosporyny.
Stężenie cyklosporyny we wszystkich próbkach krwi pobranych po podaniu miejscowym u dorosłych w stężeniu 500 µg / ml 2 przez okres do 12 miesięcy było poniżej ustalonego poziomu - 0,1 ng / ml. Nie było kumulacji cyklosporyny we krwi podczas leczenia przez 12 miesięcy przez stosowanie miejscowe w postaci emulsji oftalmicznej.
Aby zwiększyć produkcję płynu łzowego u pacjentów z przewidywanym zmniejszeniem produkcji płynu łzowego z powodu uszkodzenia zapalnego oczu związanego z suchym zapaleniem rogówki i spojówki.
W worku spojówkowym podaje się 1 kroplę emulsji do oczu 2 razy dziennie. w odstępie 12 godzin
Ze strony narządu wzroku: bardzo często (17%) - uczucie pieczenia w dotkniętym chorobą oku; często (1-5%) - przekrwienie spojówki oka, wydzielina z oczu, ból, uczucie ciała obcego, świąd, zaburzenia widzenia (najczęściej - niewyraźne widzenie).
Inne: często (1-5%) - reakcje alergiczne.
Ostre choroby zakaźne oka, dzieciństwo, nadwrażliwość na cyklosporynę.
Cyklosporynę w postaci emulsji oftalmicznej można stosować w połączeniu z preparatami zawierającymi sztuczną łzę, przy czym pomiędzy wstrzyknięciami należy obserwować odstęp 15 minut.
Nie ustalono różnic w skuteczności i bezpieczeństwie leku u pacjentów w podeszłym wieku w porównaniu z pacjentami w młodym i średnim wieku.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, wątrobą, zapaleniem rogówki wywołanym wirusem opryszczki w przeszłości nie badano stosowania cyklosporyny w postaci emulsji oftalmicznej.
Nie używaj cyklosporyny podczas używania soczewek kontaktowych. Pacjenci ze zmniejszoną produkcją płynu łzowego nie powinni używać soczewek kontaktowych. Jeśli soczewki są nadal używane, należy je usunąć przed nałożeniem emulsji. Ponownie soczewki można umieścić 15 minut po nałożeniu emulsji oftalmicznej.
Krótkotrwałe zaburzenia widzenia są możliwe natychmiast po wkropleniu cyklosporyny, więc pacjent musi odczekać chwilę przed przywróceniem wzroku przed prowadzeniem pojazdu lub innymi mechanizmami.
Badania cyklosporyny z miejscowym stosowaniem u kobiet w ciąży nie zostały przeprowadzone.
Wiadomo, że cyklosporyna jest wydzielana do mleka matki po ogólnoustrojowym podaniu leku. Nie badano wydalania z mlekiem kobiecym po zastosowaniu miejscowym.
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie badano stosowania cyklosporyny w postaci emulsji oftalmicznej.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie badano stosowania cyklosporyny w postaci emulsji oftalmicznej.
Nie ustalono różnic w skuteczności i bezpieczeństwie leku u pacjentów w podeszłym wieku w porównaniu z pacjentami w młodym i średnim wieku.
Przeciwwskazane u dzieci.
Dane dotyczące interakcji cyklosporyny w postaci emulsji oftalmicznej nie są dostępne. Ale przy zastosowaniu emulsji do oczu charakterystyka interakcji cyklosporyny nie może być wykluczona w zastosowaniu ogólnoustrojowym.
Antybiotyki aminoglikozydowe, amfoterycyna B, ketokonazol, trimetoprim, melfalan, cyprofloksacyna, kolchicyna, antybiotyki cefalosporynowe, NLPZ i inhibitory ACE, cymetydyna, ranitydyna, takrolimus mogą zwiększać nefrotoksyczność cyklosporyny.
Chinidyna i jej pochodne, teofilina i jej pochodne, walproinian sodu i jego pochodne wzmacniają działanie cyklosporyny.
Leki, które zwiększają stężenie cyklosporyny we krwi poprzez hamowanie enzymów (głównie cytochromu CYP3A), które są zaangażowane w metabolizm i wydalanie doustne środki antykoncepcyjne, kortykosteroidy, antybiotyki makrolidowe (erytromycyna, jozamycynę, klarytromycyna), środki przeciwgrzybicze, pochodne imidazolowe i triazolowe (metronidazol, flukonazol, itrakonazol, ketokonazol), antagoniści receptora histaminowego H2 (ranitydyna, cymetydyna), antagoniści kanału wapniowego (diltiazem, nifedypina, nimodypina, nikardypina n, werapamil), fluorochinolony, pristinamycyna, doksycyklina, propafenon, allopurinol, bromokryptyna, danazol, metoklopramid. Przy jednoczesnym stosowaniu tych leków i cyklosporyny odnotowuje się wzrost częstości występowania działań niepożądanych, zwłaszcza nefrotoksyczności.
Leki, które obniżają stężenie cyklosporyny we krwi na skutek indukcji enzymów, zwłaszcza cytochromu SYR3A dla metabolizmu i wydalania Cyklosporyna przeciwdrgawkowe (fenytoina, karbamazepina), barbiturany, benzodiazepiny, butyrofenonu i ich pochodne, gestageny i estrogeny, w tym ich kombinacje, Oktreotyd, tiklopidyna, aminoglutetymid, fenotiazyna, ryfampicyna, izoniazyd, metamizol, trimetoprim i sulfamidyna (IV), a także preparaty dziurawca. Jednoczesne stosowanie tych leków i cyklosporyny wymaga ostrożności i częstego monitorowania stężenia cyklosporyny we krwi i kreatyninie w surowicy.
Jednoczesne stosowanie cyklosporyny z kolchicyną i lowastatyną zwiększa ryzyko miopatii. Jeśli połączone stosowanie tych leków spowoduje ból mięśni lub osłabienie mięśni, konieczne jest określenie poziomu CPK, ponieważ istnieje ryzyko rozwoju rabdomiolizy i ostrej niewydolności nerek.
Biorąc pod uwagę, że nifedypina może powodować przerost dziąseł, nie należy jej stosować u pacjentów, u których dziąsła zostały poddane leczeniu cyklosporyną.
W leczeniu cyklosporyny może zmniejszyć skuteczność szczepień. Dlatego podczas leczenia cyklosporyną w postaci emulsji oftalmicznej należy unikać stosowania żywych atenuowanych szczepionek.
Cyklosporyna czasami powoduje hiperkaliemię lub zaostrzenie już istniejącej hiperkaliemii, dlatego, gdy stosowane jednocześnie z lekami zawierającymi potas, lub lekami, które zwiększają poziom potasu w surowicy krwi, istnieje ryzyko rozwoju hiperkaliemii. Zaleca się monitorowanie stężenia potasu w surowicy, szczególnie u pacjentów ze znacznym zaburzeniem czynności nerek.
Przy łącznym stosowaniu cyklosporyny z połączeniem imipenemu / cylastatyny, konieczne jest uwzględnienie wzrostu stężenia cyklosporyny, co powoduje rozwój objawów neurotoksyczności (splątanie, drżenie, pobudzenie). Dlatego też, w przypadku tej kombinacji, stężenie cyklosporyny w osoczu krwi powinno być monitorowane częściej, jak również w celu monitorowania ogólnego stanu pacjenta, aby zapobiec ewentualnym zaburzeniom ze strony OUN.
Przy jednoczesnym stosowaniu cyklosporyny i innych leków immunosupresyjnych zwiększa ryzyko chorób zakaźnych i limfoproliferacyjnych. Dlatego cyklosporyny nie należy stosować jednocześnie z tymi lekami, z wyjątkiem kortykoidów (niskie dawki prednizonu) i azatiopryny. Jednocześnie konieczne jest odpowiednie zmniejszenie dawki cyklosporyny. W przypadku kombinacji wszystkich trzech leków stan pacjenta powinien być monitorowany z uwzględnieniem powyższego ryzyka.
Biodostępność cyklosporyny, która jest stosowana doustnie u dzieci, jest znacznie zwiększona przez jednoczesne stosowanie cyklosporyny i alfa-tokoferylu-polietylenu-glikolu 100 (TRGS), rozpuszczalnej w wodzie formy witaminy E.
Jednoczesne stosowanie leków oddziałujących z układem cytochromu P450 może wpływać na metabolizm cyklosporyny.
Induktory cytochromu P450 zmniejszają stężenie cyklosporyny we krwi, podczas gdy inhibitory cytochromu P450 ją zwiększają.
Sok grejpfrutowy wpływa również na metabolizm cyklosporyny, dlatego jego stosowanie nie jest zalecane podczas leczenia.
Proszę ocenić artykuł
- lek z grupy leków immunosupresyjnych, tj. leki, które tłumią
. Tłumienie odpowiedzi immunologicznej organizmu ma szczególne znaczenie w transplantacji (transplantacji) narządów i tkanek innej osoby: nerek,
, skóra itp. W tych przypadkach organizm uważa przeszczepiony narząd za obcy i za pomocą odpowiedzi immunologicznej próbuje go odrzucić.
Nie mniej ważne jest immunosupresyjne działanie leku w tak zwanych chorobach autoimmunologicznych, gdy w wyniku zaburzeń immunologicznych organizm zaczyna wytwarzać przeciwciała przeciwko własnym komórkom i tkankom, uznając je za obce i niszcząc je.
Cyklosporyna hamuje powstawanie i wzrost liczby limfocytów T (komórek krwi zaangażowanych w tworzenie przeciwciał) i zmniejsza produkcję innych substancji biologicznie czynnych, które są również zaangażowane w odpowiedź immunologiczną.
Działanie leku na limfocyty jest odwracalne, poza tym procesy tworzenia krwi nie są tłumione. Ważne jest również, aby cyklosporyna nie tłumiła funkcji innych komórek odpornościowych w organizmie (fagocytów), które mogą wychwytywać i trawić czynniki zakaźne.
Cyklosporyna znalazła zastosowanie (w postaci kropli) w okulistyce. Wzmacnia funkcję gruczołu łzowego suchym okiem, chociaż nie ma jeszcze dokładnego wyjaśnienia mechanizmu tego efektu. Lek stosowany w kroplach ma również działanie immunomodulujące (przywraca odporność miejscową) i działa przeciwzapalnie. Dyskomfort w oku zanika, ostrość wzroku wzrasta, zapewnia stabilizację filmu łzowego na rogówce.
Kapsułki 25 mg, 50 mg i 100 mg cyklosporyny, 5 i 10 sztuk w opakowaniu Roztwór (olej) 50 ml w butelce do podawania wewnętrznego znajduje się w 1 ml roztworu 100 mg cyklosporyny, Koncentrat w ampułkach (do podawania dożylnego) przez 1 ml i 5 ml - odpowiednio, 50 mg i 650 mg cyklosporyny w 1 ml Krople do oczu (emulsja) Powtórzyć 0,05% - w 1 ml 500 μg cyklosporyny.
1. Transplantacja (przeszczep od dawcy) narządów i tkanek:
Zapobieganie odrzuceniu przeszczepionego narządu lub tkanki (serce, wątroba, szpik kostny, nerka, trzustka, płuco, skóra); Cyklosporynę można stosować w połączeniu z lekami glikokortykosteroidowymi lub innymi lekami immunosupresyjnymi Leczenie reakcji odrzucenia, która występuje podczas przeszczepiania narządów, w tym u pacjentów, którzy wcześniej otrzymywali inne leki z grupy leków immunosupresyjnych.2. Leczenie chorób autoimmunologicznych (w przypadku ich ciężkiego przebiegu i braku efektu po przeprowadzonej terapii):
atopowe zapalenie skóry lub rozległe neurodermatitis, łuszczyca, reumatoidalne zapalenie stawów (przewlekła choroba autoimmunologiczna z małymi stawami), zapalenie błony naczyniowej środkowego i tylnego obszaru oka (zapalenie naczyniówki i siatkówki), zespół nerczycowy (formy zależne od hormonów i oporne na hormony) poza okresem zaostrzenia. Leczenie chorób oczu za pomocą kropli cyklosporyny: suche zapalenie rogówki i spojówki.
Zwiększona indywidualna wrażliwość na lek (w tym olej rycynowy, który jest zawarty w niektórych leczniczych postaciach cyklosporyny), choroby nowotworowe, przedrakowe choroby skóry, wiek dzieci (w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów i łuszczycy), dzieci poniżej 1 roku życia, ciąża, karmienie piersią ; ostre infekcje oczu (do stosowania miejscowego) Cyklosporyna jest stosowana ostrożnie w takich przypadkach:
z ospą wietrzną - w okresie choroby lub wkrótce po wyzdrowieniu, a także w okresie inkubacji (utajonej) po kontakcie z pacjentem, z półpaścem i innymi zakażeniami wirusowymi - ze względu na ryzyko uogólnienia zakażenia, z procesami zakaźnymi, z niewydolnością nerek i wątroby; z nadmierną zawartością potasu we krwi, ze wzrostem ciśnienia krwi, z zespołem złego wchłaniania (naruszenie wchłaniania składników odżywczych w przewodzie pokarmowym), z wcześniejszym opryszczkowym zapaleniem rogówki (do stosowania miejscowego Nia).Vazhno! W okresie leczenia cyklosporyną nie można przeprowadzić szczepienia żywymi atenuowanymi szczepionkami (przeciwko polio, odrze, różyczce i śwince).
Ze strony przewodu pokarmowego: wymioty, brak apetytu, biegunka, ból lub ciężkość w nadbrzuszu, nudności, obrzęk i przerost dziąseł, zapalenie trzustki - zapalenie trzustki, nieprawidłowa czynność wątroby (podwyższony poziom bilirubiny i aktywność enzymów wątrobowych) Z układu nerwowego: parestezje (utrata wrażliwości w postaci drętwienia, mrowienia itp.), ból głowy, drżenie ciała, drgawki, zaburzenia świadomości, widzenie Ze strony układu hormonalnego: naruszenie cyklu miesiączkowego lub całkowity ich brak (około powikłane komplikacje); Zwiększony wzrost włosów (nadmierne owłosienie), nie związane z wiekiem i płcią. Od strony tworzenia krwi: łagodna niedokrwistość (obniżenie poziomu hemoglobiny i liczba czerwonych krwinek we krwi), małopłytkowość (zmniejszenie liczby elementów krwi biorących udział w procesie krzepnięcia) Po stronie układu sercowo-naczyniowego: zwiększona częstość akcji serca, nadciśnienie (podwyższone ciśnienie krwi) Ze strony organów wyładowczych: działanie toksyczne na nerki i zaburzenia czynności; krew może pojawić się w moczu, obrzęk Z układu mięśniowo-szkieletowego: osłabienie mięśni, w rzadkich przypadkach - skurcze mięśni, miopatia (upośledzona zdolność mięśni do skurczu) Od strony metabolizmu: obniżone poziomy magnezu, podwyższony poziom kwasu moczowego (mocznica), potas (hiperkaliemia) i tłuszcz we krwi; wzrost masy ciała Reakcje alergiczne: wysypka na skórze, skurcz oskrzeli, w ciężkich przypadkach - wstrząs anafilaktyczny Inne działania niepożądane: rozwój złośliwych chorób skóry, chłoniaki; zwiększona podatność na infekcje (ale mniej wyraźna niż w przypadku leczenia innymi lekami immunosupresyjnymi).
Częstotliwość występowania, zakres i nasilenie działań niepożądanych mogą zależeć od dawek leku i czasu trwania leczenia. Po przeszczepieniu narządów stosuje się wyższe dawki cyklosporyny i czas trwania leczenia jest dłuższy niż w przypadku innych wskazań, dlatego działania niepożądane leku mogą być częstsze i wyraźniejsze.
Stosowanie emulsji reaktywnej do oczu może również mieć działania niepożądane:
bardzo często (17%) - palenie w oczach, często (od 2 do 10%) - zaczerwienienie spojówek, uczucie ciała obcego, niewyraźne widzenie, świąd i ból oczu, światłowstręt, wydzielina z oczu, ból głowy; rzadko (mniej niż 1% ) - obrzęk i zaczerwienienie powiek; zawroty głowy, nudności, owrzodzenie rogówki, wysypka, zwiększone łzawienie.
Jak stosować cyklosporynę? Leczenie cyklosporyną przeprowadza się tylko w specjalistycznych szpitalach pod nadzorem lekarza, który ma doświadczenie w leczeniu leków przeciwdepresyjnych. Cyklosporynę podaje się doustnie lub wstrzykuje się dożylnie. Zaleca się preferowanie wewnętrznego podawania leku i, jeśli to możliwe, szybkie przejście do niego po podaniu dożylnym.
Aby przygotować roztwór do podawania dożylnego powinien być w szklanych pojemnikach (fiolkach), ponieważ Olej rycynowy leku może oddziaływać z pojemnikiem z polichlorku winylu. Dopuszczalne jest stosowanie plastikowych pojemników, ale zgodnych ze specyfikacjami Farmakopei Europejskiej „Plastikowe pojemniki na krew”. Korki i pojemniki nie powinny zawierać oleju silikonowego.
Przygotowując roztwór do podawania dożylnego, stosuje się roztwór fizjologiczny (0,9%) chlorku sodu lub 5% roztworu glukozy. Koncentrat cyklosporyny rozcieńcza się w stosunku od 1:20 do 1: 100 (zgodnie z zaleceniem lekarza) przed użyciem. Wprowadzaj roztwór powoli przez 2-6 godzin (szybkość wstrzyknięcia określa lekarz).
W przypadku przeszczepów narządów podawanie cyklosporyny rozpoczyna się 4–12 godzin przed operacją, a po przeszczepie szpiku kostnego jest to dzień przed operacją. W celu zapobiegania reakcjom alergicznym jednocześnie podaje się leki przeciwhistaminowe (przeciwalergiczne). Zazwyczaj dożylne podawanie leku prowadzi się przez 2 tygodnie, a następnie lek przyjmuje się doustnie. Dzienna dawka jest często podzielona na 2 dawki.
W związku z wyraźnym działaniem toksycznym leku w okresie leczenia, systematycznie monitoruje się krew: oznaczanie poziomu bilirubiny i aktywności transaminaz (enzymów wątrobowych), poziomu mocznika, kreatyniny, lipidów i amylazy, elektrolitów w osoczu krwi (potas, magnez). W przypadku stałego wzrostu tych wskaźników dawka cyklosporyny jest zmniejszona.
Podwyższone stężenie kreatyniny w osoczu może wystąpić podczas odrzucania i toksycznego działania leku na nerki. Przy wzroście poziomu kreatyniny o ponad 30% dawka cyklosporyny jest zmniejszona o 25%; ze wzrostem kreatyniny 2 razy - dawka jest zmniejszona o 50%. Jeśli przy niższej dawce poziom kreatyniny nie zmniejszy się w ciągu 4 tygodni - cyklosporyna zostanie anulowana.
Sok grejpfrutowy może wpływać na skuteczność cyklosporyny, dlatego nie zaleca się jej stosowania w trakcie leczenia. W przypadku działań niepożądanych ze strony nerek, wątroby lub podwyższonego stężenia lipidów we krwi, należy stosować specjalną dietę (zgodnie z zaleceniami lekarza).
Zastosowanie emulsji oftalmicznej (krople) Restasis Przed otwarciem butelkę z emulsją należy odwrócić kilka razy (aż do uzyskania jednorodnego białego koloru nieprzezroczystej cieczy). Następnie otwiera się butelkę i wykonuje się wkraplanie do oka. Nie należy dotykać końcówki butelki do spojówki oka ani żadnego przedmiotu (aby uniknąć zakażenia emulsji).
Gdy „suche oko” do używania soczewek nie jest zalecane. Jeśli soczewki są nadal używane, należy je usunąć przed wkropleniem, można je założyć ponownie po 15 minutach. Stosowanie kropli do oczu Restasis może czasowo zmniejszyć ostrość wzroku, dlatego w okresie leczenia należy odmówić prowadzenia pojazdów i pracować z potencjalnie niebezpiecznym sprzętem.
Dawkowanie cyklosporyny Podstawową zasadą cyklosporyny jest określenie indywidualnej dawki immunodepresyjnej (dawki, która tłumi odporność) i dawki tolerowanej (nie toksycznej) dla każdego pacjenta.
Dawki dobiera się w zależności od celu wizyty i codziennej kontroli stężenia cyklosporyny we krwi. Po doborze dawki stężenie leku we krwi określa się 2 razy w tygodniu (w ciągu pierwszych 2 tygodni), a następnie raz w tygodniu (od 3 do 6 tygodni). Na etapie leczenia ambulatoryjnego - 1 raz w ciągu 2-3 miesięcy.
Szczególnie ostrożne monitorowanie poziomu cyklosporyny we krwi i dostosowanie dawkowania należy przeprowadzać w przypadku jednoczesnego jej stosowania z lekami, które mogą zmieniać stężenie cyklosporyny. Do kontroli użyj radioimmunologicznej metody badań.
1. Dawki cyklosporyny podczas przeszczepu:
Podczas przeszczepu szpiku kostnego dzienna dawka cyklosporyny do podawania dożylnego znajduje się w przeddzień operacji iw ciągu 2 tygodni po podaniu dawki 2-6 mg na 1 kg masy ciała pacjenta. Przy dawce przed zabiegiem i przez 2 tygodnie okresu pooperacyjnego dawka dobowa wynosi 12,5-15 mg / kg masy ciała. Przy łącznym stosowaniu cyklosporyny z innymi lekami immunosupresyjnymi lub glikokortykosteroidami dawki mogą być niższe.
Następnie przepisywana jest dawka podtrzymująca - 12,5 mg / kg masy ciała na dobę. Terapię podtrzymującą prowadzi się przez 3-6 miesięcy, a następnie stopniowo zmniejsza się dawkę, a po 1 roku leczenie zatrzymuje się. Podczas przeszczepu narządu dawka dobowa do podawania dożylnego przed zabiegiem i przez 1-2 tygodnie w okresie pooperacyjnym wynosi 3-5 mg / kg ciało pacjenta. Dawka leku jest następnie stopniowo (kontrolowana przez stężenie we krwi) do podtrzymującej dziennej dawki 0,7–2 mg / kg masy ciała. Dawka jest zmniejszana o 5% na tydzień.
W przypadku podawania wewnętrznego, dawkę dzienną, przepisywaną 12 godzin przed operacją i w ciągu 1-2 tygodni po niej, określa się w tempie 10-15 mg / kg masy ciała i dzieli się na 2 dawki. Następnie stopniowo (5% na tydzień) dawkę zmniejsza się do podtrzymującej dawki dobowej 2-6 mg / kg masy ciała. W połączeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi lub glikokortykosteroidowymi dawka cyklosporyny będzie niższa (początkowa dawka dobowa 3-6 mg / kg masy ciała).
Jeśli po odstawieniu leku pojawią się oznaki odrzucenia, leczenie zostanie wznowione. Dawki cyklosporyny w chorobach autoimmunologicznych:
W reumatoidalnym zapaleniu stawów dzienna dawka w pierwszych 6 tygodniach leczenia wynosi 3 mg / kg masy ciała (w 2 dawkach). Dawka może być zwiększona do 5 mg / kg masy ciała przy niewystarczającym wpływie dawki początkowej i zadowalającej tolerancji leku.
Czas trwania leczenia jest ustalany indywidualnie (do 12 tygodni). Następnie zalecana jest terapia wspomagająca w indywidualnie dobranej dawce. Jednocześnie cyklosporynę można łączyć z małymi dawkami niesteroidowych leków przeciwzapalnych lub glikokortykosteroidów W zespole nerczycowym (choroba nerek objawiająca się obrzękiem, białkiem w moczu itp.) Leczenie cyklosporyną w dawce dziennej dla dorosłych 5 mg / kg masy ciała stosuje się w celu osiągnięcia okresu remisji choroby (w 2 dawkach). Lek w takiej dawce można podawać tylko w warunkach normalnej aktywności nerek. Jeśli czynność nerek jest zmniejszona, dawka leku nie powinna przekraczać 2,5 mg / kg masy ciała pacjenta na dobę.
Jeśli leczenie samą cyklosporyną nie dało pozytywnego wyniku, wówczas stosuje się jej połączenie z glikokortykosteroidami w małych dawkach (wewnątrz). Aby osiągnąć pożądany efekt, dawka jest stopniowo zmniejszana do minimum skutecznego. Jeśli trzymiesięczny cykl leczenia nie przyniósł pożądanego rezultatu, leczenie lekiem zostaje przerwane W przypadku atopowego zapalenia skóry: początkowa dawka dobowa wynosi 2,5 mg / kg masy ciała pacjenta. W ciężkich przypadkach choroby stosuje się wyższe dzienne dawki cyklosporyny - do 5 mg / kg masy ciała. Gdy uzyskuje się skuteczny wynik, dawkę stopniowo zmniejsza się (zgodnie z zaleceniem lekarza) do momentu całkowitego odstawienia leku W łuszczycy stosuje się dawkę 2,5 mg / kg masy ciała na dobę (na 2 dawki), aby osiągnąć remisję procesu. W ciężkiej łuszczycy dawkę dobową można obliczyć na 5 mg / kg na dobę. Jeśli taka dawka przez 6 tygodni leczenia nie dała wyniku pozytywnego, cyklosporynę należy anulować. Minimalna skuteczna dawka w leczeniu podtrzymującym nie powinna być większa niż 5 mg / kg masy ciała na dobę Przy początkowym zapaleniu błony naczyniowej, początkowa dawka dobowa leku wynosi 5 mg / kg masy ciała (dla 1 lub kilku dawek), dopóki ostrość wzroku nie poprawi się, a objawy zapalne ustąpią. W przypadkach ciężkiej choroby dawkę dobową można zwiększyć do 7 mg / kg przez krótki okres. Po otrzymaniu efektu leczenia dawkę cyklosporyny stopniowo zmniejsza się do minimum skutecznego, ale nie więcej niż 5 mg / kg na dobę w leczeniu podtrzymującym podczas remisji. W przypadku braku wyniku, po trzech miesiącach leczenia, lek zostaje anulowany. Dawki cyklosporyny z zastosowaniem emulsji oftalmicznej Z miejscowym leczeniem cyklosporyną (emulsja oftalmiczna), 1 kroplę wkrapla się do worka spojówkowego oka 2 razy dziennie z przerwą 12 godzin.
Miejscowa cyklosporyna nie gromadzi się we krwi: po 12 miesiącach leczenia stężenie leku jest poniżej ustalonego poziomu.
Dzieci pierwszego roku życia nie są przypisane do cyklosporyny. Dzieci w wieku powyżej 1 roku, a także pacjenci dorośli, zgodnie ze wskazaniami dawki liczonej na 1 kg masy ciała dziecka. W zespole nerczycowym dawka dla dzieci różni się od dawki dorosłych: wynosi 6 mg na 1 kg masy ciała dziecka na dobę w 2 dawkach (u dorosłych, 5 mg / kg).
Biodostępność (skuteczność) cyklosporyny przyjmowanej doustnie u dzieci jest znacznie zwiększona przez jednoczesne podawanie witaminy E (jej rozpuszczalnej w wodzie postaci).
Badania doświadczalne na zwierzętach wskazują na brak negatywnego wpływu cyklosporyny na płód. Jednak praktyka stosowania leku u kobiet w ciąży (z przeszczepami narządów) jest nieznaczna. W tych przypadkach negatywny wpływ na płód i podczas ciąży nie był. Nie przeprowadzono badań nad zastosowaniem cyklosporyny w postaci kropli w czasie ciąży.
Na tej podstawie cyklosporynę w czasie ciąży można stosować tylko wtedy, gdy spodziewany efekt zostanie przekroczony w stosunku do ryzyka możliwego wpływu na płód. Cyklosporyny krople do oczu podczas ciąży nie są przepisywane kobietom.
Biorąc pod uwagę fakt uwalniania leku z mlekiem matki, nie zaleca się przepisywania cyklosporyny w okresie karmienia piersią. W przypadku potrzeby jego stosowania karmienie piersią zostaje zakończone.
Równoczesne zastosowanie cyklosporyny takich antybiotyków jak cyprofloksacyna, amfoterycyna B, kolchicynę, grupy aminoglikozydów, melfalan, Trimetaprim z leków przeciwwirusowych i leków z grupy obejmującej inhibitory konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE) zwiększa działanie toksyczne na pochki.Risk występowania reakcji ubocznych, przez nerki zwiększają również nominację niesteroidowych leków przeciwzapalnych i diuretyków wraz z cyklosporyną Preparaty moczu potasowego i oszczędzającego potas Wątroba, hepatyna, serce Propafenon, Diltiazem, werapamil, amiodaron, metoklopramid, karwedilol, danazol, metyloprednizolon (w dużych dawkach), kwas foliowy, bromokryptyna, allopurynol, cyzapryd, cymetydyna, takrolim z, ranitydyna, glibenklamid, inhibitory proteazy HIV (lekami do leczenia zakażeń HIV), androgeny (męskich hormonów płciowych), estrogeny (hormony płci żeńskiej) i hormonalne środki antykoncepcyjne. Ich jednoczesne korzystanie zwiększa liczbę osób z specjalnością dnia., Orlistat, izoniazyd, leki przeciwdrgawkowe, Sulfadimidyna dożylnie i preparaty zawierające ziele dziurawca. Jednoczesne stosowanie metotreksatu pomaga zwiększyć stężenie Chi cyklosporyny obniża poziom prednizolonu, tenipozydu, ale zwiększa jego toksyczność Cyklosporyna zwiększa stężenie we krwi i zwiększa toksyczność doksorubicyny Wewnętrzne podawanie leku w dużych dawkach jednocześnie z melfalanem lub enalaprylem może prowadzić do znacznego niewydolność nerek Wzajemne zmniejszenie skuteczności obu leków obserwuje się w przypadku skojarzonego stosowania cyklosporyny i warfaryny. krokowego (poszerzenie) gumy prowadzi się jednoczesne podanie Nifedipinom.Tsiklosporin zmniejsza szybkość wydalania digoksyny, lowastatyna, kolchicyna, provastatin, prednizolon, simwastatyna, co zwiększa ich działanie toksyczne: zmniejszenie częstości akcji serca z powodu nagromadzenia digoksyna; Pojawiają się bóle mięśniowe, zapalenie mięśni, osłabienie mięśni, a nawet, w rzadkich przypadkach, rabdomioliza (zniszczenie tkanki mięśniowej) z akumulacji w organizmie innych wymienionych leków Cyklosporyna nasila działanie walproinianu sodu, teofiliny (i jej pochodnych), chinidyny (i pochodnych). toksyczne działanie na układ nerwowy (pojawienie się drżenia w organizmie, zwiększona pobudliwość) może wynikać z połączenia cyklosporyny z Imipinem, zwiększając stężenie cyklosporyny we krwi Trioxalen, Metoksalen, węgiel aktywny, PUVA-te Rapia (w leczeniu łuszczycy) w skojarzeniu z cyklosporyną zwiększa ryzyko rozwoju raka skóry Jednoczesne stosowanie innych leków immunosupresyjnych (leków glikokortykosteroidowych, azatiopryny, merkaptopuryny, chlorambucylu, cyklofosfamidu) i cyklosporyny zwiększa ryzyko rozwoju chorób układu krwionośnego, leukoz, asympomów i tej samej grupy osób, a także tej samej grupy osób. Jeśli to konieczne, w połączeniu z lekami immunosupresyjnymi przepisano prednizon (niskie dawki) i azatioprynę; w tym przypadku zmniejsza się również dawka cyklosporyny. Brak danych klinicznych dotyczących interakcji cyklosporyny w składzie emulsji oka. Ale w celu wyeliminowania powyższych interakcji lekowych w połączeniu z cyklosporyną w postaci kropli do oczu nie można.
Synonimy cyklosporyny: Cyclorin, Consupten, Cyclosporine Hexal, Cycloprin, Ecoral, Imusporin, Vero-Cyclosporine, P-immuno, Sandimmun Neoral, Panimmun Bioral, Cycloral-FS.
Leki podobne w działaniu: Azathioprine, Atg-fresenius, Crisanol, Auranofin.
Opinie użytkowników na temat leku są bardzo małe. W Internecie nie ma opinii lekarzy. Użytkownicy zauważają dużą liczbę skutków ubocznych leku. Chociaż nie wskazują w jakiej dawce i przez jaki czas przyjmowali leczenie.
W jednym z przeglądów odnotowano efekt w postaci poprawy leczenia łuszczycy cyklosporyną przez 3 miesiące, po czym nastąpiło zaostrzenie. Szkoda, że wycofanie nie wskazało, czy leczenie zostało przerwane, czy pogorszenie wystąpiło przy dawkach podtrzymujących leku.
W innym przeglądzie opisano poprawę w reumatoidalnym zapaleniu wielostawowym, podczas leczenia nie stwierdzono działań niepożądanych.
Prawie wszyscy recenzenci zauważają wysoki koszt leku.
Jeśli chodzi o recenzje, użytkownicy wyrażają chęć niezależnego korzystania z Cycloferon, a niektórzy piszą, że rozpoczęli leczenie bez recepty i kontroli - jest to całkowicie niedopuszczalne i wskazuje, że pacjenci nie doceniają powagi działania leku na organizm.
Cena leku w zależności od formy uwalniania i dawki waha się od 266 rubli (25 mg) do 990 rubli (100 mg).
Lek jest dostępny na receptę.
Cykloferon jest lekiem, który ma silny wpływ na układ odpornościowy. Zajmuje zasłużone miejsce w dziedzinie przeszczepu szpiku kostnego i narządów wewnętrznych, poprawiając przeżywalność przeszczepionych narządów i tkanek. Stosuje się go również w leczeniu chorób wywołanych zaburzeniami immunologicznymi, gdy nie są skuteczne inne środki.
Jednak niedopuszczalne jest stosowanie tego leku bez nadzoru medycznego i monitorowania laboratoryjnego. Ten artykuł nie powinien być stosowany przez pacjentów jako instrukcja do samodzielnego leczenia.
UWAGA! Informacje zamieszczone na naszej stronie internetowej są referencyjne lub popularne i są udostępniane szerokiemu gronu czytelników do dyskusji. Recepta na lek powinna być przeprowadzana wyłącznie przez wykwalifikowanego specjalistę w oparciu o historię choroby i wyniki diagnostyczne.
http://lechi-glaz.ru/ciklosporin-kapli-dlya-glaz/