Ludzie, którzy nie mają problemów ze wzrokiem, niewiele rozumieją, jak żyją ludzie słabo widzący. Rozmywanie obrazów w pobliżu i definiowanie z odległości zwanej dalekowzrocznością.
Ta patologia jest częstą wadą narządów wzroku wśród dorosłych i dzieci. Ten problem rozwija się z kilku powodów:
Okuliści rozróżniają 3 stopnie patologii, które mają różną liczbę dioptrii:
Prawidłowo określić stopień dalekowzroczności może tylko okulista po przeprowadzeniu kompleksowej ankiety. W celu wczesnego rozpoznania specjalista powinien być odwiedzany co najmniej 2 razy w roku.
Ten typ patologii nie charakteryzuje się znacznym dyskomfortem. Z reguły choroba nie ma poważnych objawów. Na tym etapie terminowa identyfikacja problemu i prawidłowy wybór leczenia farmakologicznego przyczynią się do powstrzymania rozwoju patologii.
Nadwzroczność ze słabym stopniem u dzieci jest najczęściej częścią naturalnego zjawiska fizjologicznego. Jednocześnie ta patologia powinna normalnie znikać z czasem. Jeśli problem nadal się rozwija, pojawia się potrzeba leczenia korekcyjnego okularów lub soczewek.
Na tym etapie mogą wystąpić krótkotrwałe bóle głowy, problemy z jasnym wzrokiem i rozwój zeza. Wszystko to jest wyraźnym objawem pogorszenia się wady.
Należy pamiętać, że ukryta patologia jest najbardziej niebezpieczna, ponieważ trudno ją zidentyfikować. Ten typ defektu może się rozwijać i rozwijać w średnim i wysokim stopniu. Aby zapobiec rozwojowi choroby, należy słuchać własnego ciała, dbać o zdrowie narządów wzroku i zwracać uwagę na objawy:
Przy umiarkowanym stopniu dalekowzroczności osoba wyraźnie widzi obiekty znajdujące się w odległości jednego metra. W przypadku zbliżających się obiektów zaczynają się rozmazywać. Im bliżej obiektu, tym gorzej widzi osoba. Pacjenci zaczynają odsuwać obiekty, aby zobaczyć je wyraźniej. Istnieje potrzeba jasnego światła podczas wykonywania czynności wymagających aktywności wzrokowej.
Rozwój tego typu patologii może wystąpić z różnych powodów. W rozwoju patologii można mówić o objawach podobnych do niskiego stopnia nadwzroczności. W tym przypadku większość objawów nasila się, spadek jakości widzenia staje się bardziej zauważalny, a ból głowy staje się trwały.
Ponadto mogą wystąpić następujące symptomy:
Dalekowzroczność z wysokim stopniem uważana jest za jedną z najbardziej złożonych form choroby. Ten typ charakteryzuje się rozmyciem obiektów, które są nie tylko blisko, ale także daleko.
Silne zmęczenie oczu powoduje wzrost bólów głowy, ból i uczucie piasku w oczach z powodu stałej obecności w tonie mięśni oczu.
Jeśli nie rozpoczniesz leczenia na tym etapie, istnieje ryzyko poważnego pogorszenia funkcji wzrokowych, w wyniku którego dana osoba może być ślepa lub zezowata.
http://proglazki.ru/dalnozorkost/kak-vidit-chelovek-s-dalnozorkostyu/Zdolność oka do zapewnienia takiej samej jakości widzenia w dowolnej odległości nazywa się zakwaterowaniem. Zaspokaja codzienne potrzeby człowieka związane z orientacją w środowisku. Jednym z zaburzeń akomodacji jest nadwzroczność.
Dlaczego dochodzi do takiego naruszenia, czym różni się od krótkowzroczności i jakiego rodzaju leczenia oferują oftalmolodzy? W tym artykule dowiesz się, w jaki sposób widzący pacjenci widzą, aw jakich przypadkach postrzeganie wzrokowe jest uważane za normę wieku?
Zdolność osoby do dobrego widzenia w każdej odległości zapewnia skoordynowana praca rogówki, soczewki i siatkówki. Początkowo promienie światła padają na rogówkę, gdzie następuje ich pierwotne załamanie. Wreszcie wiązka światła jest wytwarzana przez soczewkę. Ta naturalna dwuwypukła soczewka załamuje promienie w taki sposób, że skupiają się (gromadzą) ściśle w środkowej części siatkówki.
W zależności od odległości obiektu od obiektywu zmienia się jego krzywizna. Staje się bardziej wypukły dla postrzegania bliskich przedmiotów i bardziej płaski, gdy patrzy się w dal.
Jeśli u osoby zdiagnozowano hipermetropię, oznacza to, że cierpi na dalekowzroczność. U takich pacjentów zdolność widzenia pobliskich obiektów pogarsza się, podczas gdy długoterminowa wizja pozostaje zadowalająca.
POMOC! Minimalna odległość od gałki ocznej, w której obiekt jest wyraźnie widoczny, nazywana jest najbliższym punktem jasnego widzenia. Dla zdrowej osoby liczba ta wynosi 10 cm.
Przy dalekowzroczności najbliższy punkt jasnego widzenia jest w zakresie 20-30 cm, w zależności od stopnia zakłócenia. Wynika to z pracy obiektywu, który w dalekowzrocznych oczach ma niewystarczającą moc refrakcyjną. Jest bardziej płaski i słabo skupia promienie słoneczne - zbiegają się za siatkówką, a nie w jej centralnej części.
Tak więc obraz, jakby odszedł, przestaje być ostry i wyraźny. Dalekowzroczny pacjent widzi otaczający go świat w lekko zamazanej formie. Ponadto okuliści twierdzą, że w większości przypadków odległe widzenie cierpi - osoba nie widzi dobrze zarówno blisko, jak i daleko. To właśnie ta cecha odróżnia nadwzroczność od krótkowzroczności (krótkowzroczność) - myopowie skarżą się tylko na rozmycie w oddali, a bez okularów łatwo je pokonać.
U dzieci i dorosłych przyczyny widzenia nadwzrocznego mają swoje własne cechy. Ale w obu przypadkach anatomia gałki ocznej, która nie spełnia normy, staje się sprawcą słabego widzenia.
Obserwacja wieku w środowisku okulistów nazywana jest starczowzrocznością. Rozwija się po 40-45 latach z powodu utraty elastyczności soczewki i jest uważana za normę warunkową. Naturalna soczewka nieznacznie zmienia swoją krzywiznę i przez większość czasu jest w stanie zrelaksowanym. Obiektyw przestaje się dostosowywać do postrzegania obiektów na różnych odległościach, osoba zaczyna widzieć słabo blisko, nawet jeśli wcześniej nie doświadczył takich trudności.
Wszystkie dzieci rodzą się ze słabym stopniem nadwzroczności, ze względu na niedorozwój układu optycznego oka. Wraz z wiekiem ich wzrok się stabilizuje - trwa około 5 lat, po czym dziecko staje się właścicielem 100-procentowej wizji.
Ale w niektórych przypadkach stabilizacja nie występuje. Może to być spowodowane wrodzonymi anomaliami struktury gałki ocznej, których organizm nie jest w stanie zrównoważyć. Na przykład źrenica jest zbyt wąska, oko jest za krótkie (wzdłuż osi przednio-tylnej), mała moc refrakcyjna rogówki, przemieszczenie soczewki krystalicznej.
WAŻNE! Nabyta dalekowzroczność rozwija się z powodu urazów i operacji, procesów zapalnych i nowotworowych struktur oka.
Dalekowzroczności zawsze towarzyszy spadek ostrości widzenia - w pobliżu jest znacznie zmniejszona, w oddali obraz wydaje się tylko lekko rozmazany. Kontury przedmiotów i drobne szczegóły są postrzegane niewyraźnie, z dużą dozą frustracji, sylwetka może się rozpadać i zniekształcać.
Ale najbardziej nieprzyjemnymi objawami nadwzroczności są objawy astenopii. Są to skargi dotyczące:
U osób z dalekowzrocznością częściej rozpoznaje się zapalenie powiek i zapalenie spojówek. Wynika to z faktu, że osoba stale ociera zmęczone oczy, powodując infekcję.
U dzieci dalekowzroczność może być określona tylko przez pośrednie znaki. Dzieci często mrugają, otwierają szeroko oczy, a następnie ściskają je, aby zmniejszyć napięcie. W grach z drobnymi szczegółami dziecko próbuje odsunąć je od oczu i zbiera na wyciągnięcie ręki. Podczas czytania i pisania takie dzieci mrużą oczy i pocierają oczy. Dziecko może po prostu odmówić rzeźbienia, rysowania i czytania, ponieważ czynności te powodują dyskomfort i wyczerpanie.
Rodzice powinni być ostrzegani przez nieuzasadnione skargi na bóle głowy i zawroty głowy, częste choroby zapalne oczu i łzawienie.
Jeśli podejrzewasz nadwzroczność, powinieneś zwrócić się o pomoc medyczną. Okulista dokona dokładnej diagnozy, pomoże ci podnieść okulary i przepisać leczenie. Wstępna diagnostyka może być przeprowadzona w domu na podstawie wyników testów komputerowych.
Najbardziej pouczający jest test duochromiczny na dalekowzroczność, który można wykonać online. Jest to plakat z literami o różnych rozmiarach ułożonych w kilku liniach. Lewa połowa liter umieszczona na czerwonym tle, prawa - na zielonym. Obiekt jest proszony o zbadanie liter na monitorze z odległości jednego metra, z kolei pokrywając każde oko. Jeśli litery są wyraźne tylko na czerwonym tle, można podejrzewać krótkowzroczność na zielono - dalekowzroczność.
Visometry - główna metoda kliniczna w diagnostyce ostrości wzroku. Tabele Sivtsev (dla dorosłych) i Orlova (dla dzieci) pomogą określić, ile linii pacjent widzi z okularami i bez okularów. W związku z tym określa się dotkliwość naruszenia.
Inne metody diagnostyczne:
Pacjenci po 40 roku życia z dalekowzrocznością są narażeni na ryzyko wystąpienia jaskry z zamkniętym kątem przesączania. Dlatego ta kategoria osób wykazuje gonioskopię - badanie stanu kąta przedniej komory oka.
WAŻNE! Aby zwiększyć zawartość informacji, większość badań okulistycznych przeprowadzana jest z rozszerzoną źrenicą - po wkropleniu kropli atropiny.
Trzy stopnie hipermetropii wyraźnie wskazują na nasilenie zaburzeń ocznych. Przy łagodnej ostrości wzroku do 2 dioptrii pacjent ma trudności z rozpoznaniem małego tekstu. Średni stopień - odchylenie od 2 do 5 dioptrii, szczególnie zauważalne upośledzenie widzenia w pobliżu, również staje się trudne do zbadania odległych obiektów.
Dalekowzroczność jest uważana za wysoką z odczytem większym niż 5 dioptrii. Taki pacjent jest słabo zorientowany na dowolnych odległościach bez okularów, doświadcza zwiększonego zmęczenia, zauważa pogorszenie samopoczucia.
Głównym celem leczenia dalekowzroczności jest osiągnięcie ruchu ogniska z obszaru za siatkówką ściśle wzdłuż jego środka. Jedna lub inna technika terapeutyczna jest wybierana zgodnie z nasileniem zaburzenia, wiekiem pacjenta i towarzyszącymi mu patologiami.
Główne niechirurgiczne metody leczenia obejmują wybór soczewek kontaktowych i okularów. Korekty te pomagają zwiększyć moc refrakcyjną rogówki i soczewki. Promienie światła zaczynają załamywać się mocniej, kompensując w ten sposób fizjologiczne cechy układu optycznego oka.
Zarówno okulary, jak i soczewki dla dalekowzrocznych mają dioptrii dodatnie i wartość liczbową zgodnie ze stopniem naruszenia (od 1 D i powyżej). Szkło dodatnie nie dyfunduje, ale zbiera promienie światła, „przyciągając” skupienie na siatkówce. Okulary są podstawową metodą korygowania zaburzeń u dzieci.
Dorośli coraz częściej wybierają soczewki do korekcji. Są niewidoczne w oczach, ponieważ tworzą z nimi pojedynczy system optyczny. Soczewki kontaktowe nie zniekształcają percepcji wzrokowej, nie ograniczają pola widzenia, obraz jest czysty i jak najbardziej naturalny.
WAŻNE! Okulary i soczewki dla jednego pacjenta mają inną moc dioptryczną. W początkowym wyborze środków korygujących obowiązkowa jest konsultacja z lekarzem!
Wszystkie metody leczenia chirurgicznego są podzielone na dwie duże grupy - laserową i radykalną. Korekcja laserowa jest bardziej łagodną i bezpieczną metodą zalecaną dla pacjentów w wieku od 18 do 50 lat. Zasadą tej techniki jest zmiana kształtu rogówki za pomocą wiązki laserowej. Rogówka uzyskuje formę, która pozwala na załamanie promieni świetlnych ze szczególną precyzją dla uzyskania naturalnej ostrości. Ale jest tylko jedno „ale” - leczenie laserem jest skuteczne tylko w odniesieniu do słabej i średniej nadwzroczności.
Przy dalekowzroczności 5 lub więcej dioptrii operacje mikrochirurgiczne pozostają jedyną metodą leczenia. Jest to fakoemulsyfikacja soczewek i implantacja soczewek fakijnych. Z fakoemulsyfikacją soczewka jest usuwana, co nie zapewnia jakości zakwaterowania, a zamiast niej wprowadza się implant analogowy. Soczewki fakijne są wszczepiane bez usuwania naturalnej soczewki. Jest to rodzaj stałych okularów, które „działają” w połączeniu z naturalną soczewką.
Krople do oczu - jeden ze składników kompleksowego leczenia nadwzroczności. Stosuje się je w celu zapobiegania chorobom współistniejącym, poprawy procesów metabolicznych w tkankach gałki ocznej, w celu łagodzenia zmęczenia i podrażnienia.
Zakres zalecanych leków:
Leki okulistyczne nie leczą nadwzroczności, ale są stosowane jako środek zapobiegawczy i objawowy. Będą skuteczne tylko wtedy, gdy zostaną odpowiednio oznaczone i użyte.
Gimnastyka wzrokowa z dalekowzrocznością pomaga trenować mięśnie oka i poprawia krążenie krwi w gałce ocznej. Powinny być wykonywane codziennie, po 2 podejścia, najlepiej rano i po południu. Najczęściej stosowane techniki Zhdanov, Bates, Norbekov, a także gimnastyka dla dzieci, opracowane przez okulistów dziecięcych.
Specjalne ćwiczenia dla dorosłych pomagają zwiększyć zdolności akomodacyjne soczewki i opóźnić początek starczowzroczności. U dzieci służą one jako zapobieganie zezowi i pomagają złagodzić zmęczenie po zajęciach.
Prezenterzy powiedzą Ci, jak diagnozować nadwzroczność i jak sobie z tym poradzić, używając soczewek kontaktowych lub chirurgii:
W przeciwieństwie do krótkowzroczności, nadwzroczność jest mniej powszechna, ale jest nie mniejszym zagrożeniem dla zdrowia. U dzieci nadwzroczność wywołuje zez i niedowidzenie, a u dorosłych zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia jaskry. Terminowa diagnoza i korekta zaburzenia jest podstawą dobrego widzenia przez wiele lat.
http://glaza.guru/bolezni-glaz/zabolevaniya/ametropiya/dalnozorkostLudzie ze zdrowymi oczami nie zawsze wyobrażają sobie, jak ludzie o słabym wzroku widzą świat. Kiedy osoba wyraźnie widzi w oddali, ale jednocześnie jest rozmyta z bliska, wtedy mówią o dalekowzroczności (plus). Przeciwna sytuacja nazywana jest krótkowzrocznością (minus). Kiedy osoba widzi obiekty równie źle w różnych odległościach, mówi o astygmatyzmie.
Choroby te łączą się w ogólną koncepcję - zaburzenia refrakcyjne.
Istnieją pewne różnice, ponieważ ludzie o słabym wzroku widzą otaczający ich świat, w zależności od rodzaju błędu refrakcji.
Krótkowzroczność lub krótkowzroczność jest zaburzeniem refrakcyjnym, które występuje z powodu wydłużenia gałki ocznej lub zwiększenia zdolności refrakcyjnej rogówki. Najczęstszymi przyczynami tego stanu są:
Zwykle obraz jest przetwarzany na siatkówce. Gdy przetwarzanie odbywa się przed siatkówką, obraz wydaje się rozmazany i niewyraźny. Pierwsze objawy zaczynają się od widzenia minus 2, ale osoba może nie przywiązywać do tego wagi. Ale poważne naruszenia zaczynają się od minus 4 i wyżej.
Ludzie krótkowzroczni postrzegają przedmioty jako ogólną mglistą masę, która nie ma wyraźnych konturów. Tacy ludzie nie rozpoznają przyjaciół na ulicy. Z łagodną krótkowzrocznością rozpoznają ludzi, ale wydają się im młodsi i ładniejsi, ponieważ drobne szczegóły już się psują.
Ludzie z wyraźną negatywną wizją mogą czuć, że widzą jeden obiekt, ale w rzeczywistości okazuje się, że jest to zupełnie inny. Zły wzrok pogarsza się w ciemności. Widoczne obiekty wydają się większe niż zwykle, uzyskują niezwykły kształt, czasem nawet fantastyczny.
Podobna sytuacja występuje u osób dalekowzrocznych. Nadwzroczność lub nadwzroczność - naruszenie przeciwieństwa krótkowzroczności. Obraz jest skupiony za siatkówką z powodu zmian długości gałki ocznej lub kształtu rogówki. Głównymi przyczynami nadwzroczności są:
Osoba dalekowzroczna widzi niewyraźne obiekty w pobliżu. Istnieją trudności z czytaniem, konieczne jest odsunięcie książki od oczu. Ale wizja nie jest zakłócona w oddali. Z powodu nadmiernego zmęczenia oczu szybko się męczą. Być może zaczerwienienie, suchość i dyskomfort śluzu.
Zaburzenie refrakcyjne, w którym promienie świetlne nie mogą się skupić w jednym punkcie, nazywa się astygmatyzmem. Mówiąc prościej, astygmatyzm występuje, gdy jedno oko ma krótkowzroczność, a drugie ma nadwzroczność. Albo w obu oczach występuje identyczne zaburzenie refrakcji, ale w innym stopniu. Przyczyny patologii:
W astygmatyzmie obserwuje się słaby wzrok, patrząc zarówno na odległość, jak i na odległość. Obraz zawsze wydaje się niejasny, nie ma wyraźnych konturów, jest podwojony i zniekształcony. Musisz stale męczyć oczy, aby widzieć lepiej.
Dodatkowo zapraszamy do obejrzenia filmu, w którym odczucia osoby o słabym wzroku są wyraźnie widoczne:
Przy złej widoczności aparat wzrokowy podlega zwiększonemu napięciu. Aby zobaczyć otaczający obraz, musisz zmrużyć oczy, tj. Celowo zwężać szpary powiekowej. Mogą istnieć inne objawy, które pogarszają jakość życia:
Słaby wzrok jest korygowany za pomocą okularów lub soczewek kontaktowych. Okulista wybiera optykę do korekcji za pomocą odpowiedniej liczby dioptrii. Wyznaczone ćwiczenia dla oczu.
W przypadku wyraźnych zaburzeń, a także opcjonalnie, można przeprowadzić laserową korektę. Operacje wykonywane są czasami przy implantacji sztucznych soczewek i wymianie soczewki.
Głównym problemem jest nie tylko słaba jakość widocznych obiektów, ale także trwające zmiany w naczyniach i siatkówce. Może to prowadzić do poważnych komplikacji aż do całkowitej utraty wzroku.
Dlatego zaburzenia refrakcyjne muszą zostać skorygowane. Możesz nosić okulary lub skonsultować się z lekarzem w sprawie laserowej korekcji istniejących nieprawidłowości.
Powiedz w komentarzach, dobrym lub złym, które widzisz. Zadbaj o swój narząd wzrokowy. Wszystkiego najlepszego.
http://ozrenieglaz.ru/simptomy/kak-vidyat-lyudi-s-plohim-zreniemOsoba o dobrym wzroku wyraźnie widzi otaczający go świat. Bez wysiłku może rozważyć obiekty, które są zarówno bliskie, jak i odległe. Wynika to z odpowiedniej struktury oka i skoordynowanej pracy jego części optycznych. Innymi słowy, promienie świetlne pochodzące z przedmiotowego obiektu są załamywane pod kątem prostym i są zbierane w jednym punkcie w pewnym sektorze siatkówki. To jest tam, gdzie maksymalna liczba wrażliwych komórek, przez które informacja wizualna jest przesyłana do mózgu. A jeśli rozmiar gałki ocznej jest mniejszy niż normalnie lub ma słabą optykę, to wiązka światła przechodzi do punktu nie na siatkówce, ale za nią.
W okulistyce to zaburzenie widzenia nazywa się dalekowzrocznością lub nadwzrocznością. Osoba cierpiąca na taką patologię nie widzi obiektów z bliskiej odległości. W jego oczach brakuje pewnej liczby dioptrii, które byłyby w stanie wydobyć ostrość obrazu z powodu siatkówki. To ich liczba w okulistyce określa zakres choroby, z których każdy wskazuje, w jakim stadium występuje zaburzenie refrakcyjne.
Nadwzroczność jest jednym z rodzajów zaburzeń funkcji widzenia. W przytłaczającej liczbie przypadków główną przyczyną rozwoju takiej patologii jest nieprawidłowa anatomia oka lub uszkodzenie jego struktur optycznych. Każdy z tych czynników może wpływać na rozwój hipermetropii, indywidualnie lub w połączeniu ze sobą.
Przyczyną dalekowzroczności jest więc pokonanie elementów optycznych i niedoskonała struktura oka. Oznacza to, że korzenia całego problemu należy szukać w czynnikach, które powodują patologiczne zmiany w strukturach wizualnych. Wszystkie z nich można podzielić na cztery typy:
Każdy rodzaj nadwzroczności ma swój własny mechanizm rozwoju. Występuje pod wpływem czynników zewnętrznych lub wewnętrznych, które niekorzystnie wpływają na strukturę gałki ocznej, rogówki lub soczewki.
Każdy wie, że system wizualny dziecka jest niedoskonały. Rozwija się nawet po jego urodzeniu. Oko noworodka, ze względu na swój mały rozmiar, nie może rozszerzyć ostrości obrazu na siatkówkę. Zatem wiązka światła pochodząca z przedmiotowego obiektu nie jest zbierana na wrażliwym dnie dna oka, ale na płaszczyźnie za nim. Aby zobaczyć wyraźnie otaczające obiekty, organowi wzrokowemu dziecka brakuje około +3 dioptrii. Wiadomo, że u prawie wszystkich dzieci poniżej pierwszego roku życia zdiagnozowano umiarkowaną nadwzroczność. A dziecko patrzące na otaczające go przedmioty musi cały czas nadwyrężać oczy. W ten sposób mózg dzieci wykorzystujący wizualne zakwaterowanie obejmuje kompensator nadwzroczności.
Po roku gałka oczna zaczyna szybko rosnąć u dziecka, a krzywizna soczewki i rogówki odpowiednio się zmienia. Trwa to do około trzeciego roku życia, w wyniku czego załamanie oka dziecka jest bliskie normy, przy której objawy nadwzroczności pojawiają się czasami w zakresie 0,5-1,5 dioptrii.
U dzieci z patologią wrodzoną lub wewnątrzmaciczną nadwzroczność ma wyższy stopień odchylenia od normy. W takich sytuacjach mózg dziecka nie jest w stanie poprawić mglistego obrazu, w wyniku czego rosnący organizm nie otrzymuje niezbędnych bodźców do skorygowania zniekształceń wzrokowych. Zawsze naprężanie się narządów widzenia z wysokim stopniem nadwzroczności w dziecku pojawia się ból asteniczny. Ciało, próbując pozbyć się fizycznego dyskomfortu, blokuje przyczynę irytacji, która ostatecznie prowadzi do rozwoju zbieżnego zeza.
Z reguły rozwój wrodzonej nadwzroczności dotyczy:
Należy pamiętać, że ze względu na wiek dziecko z wrodzoną dalekowzrocznością nie może narzekać na problemy ze wzrokiem. Ponadto dziecko przyzwyczaja się do mglistych przedmiotów wokół niego, a dla niego taki obraz świata jest normą. Rodzice w tym okresie, najważniejsze jest, aby nie przegapić chwili i przy pierwszym podejrzeniu dysfunkcji wzrokowej, natychmiast pokazać dziecku lekarza. Chodzi o to, że dziecko w wieku od 3 do 7 lat naprawia wszystkie zaburzenia widzenia, które później zaczną się rozwijać. I w końcu, niedowidzenie zostanie dodane do problemów dalekowzroczności i zeza.
Nabyte nadwzroczność może rozwinąć się po nieudanej operacji, być konsekwencją zaćmy, wyniku urazu lub nowotworu w okolicy oczodołu. Każdy z powodów w taki czy inny sposób prowadzi do naruszenia zarówno kształtu organu wzrokowego, jak i porażki jego funkcji optycznych. Na przykład, gdy guz rośnie, gałka oczna jest ściśnięta i zmienia swój kształt i rozmiar, co oznacza, że promienie światła przechodzące przez jego optykę nie będą załamane pod kątem prostym.
Gdy soczewka, która rozwija się podczas zaćmy, jest zamglona, zaburzone jest również zakwaterowanie oka i jego zdolność do refrakcji pogarsza się, co powoduje rozwój nadwzroczności.
Prezbiopia jest starczowzrocznością, która wiąże się ze zmianami ciała związanymi z wiekiem. Ten proces jest uważany za naturalny i dlatego dotyczy wszystkich, bez wyjątku, ludzi, nawet tych, którzy nigdy nie mieli żadnych problemów ze wzrokiem. Pierwszą przyczyną starczowzroczności są nieodwracalne procesy związane ze starzeniem się. Tak więc w wieku 45-5 lat mięśnie oka zaczynają słabnąć i stopniowo soczewka traci swoją elastyczność. W rezultacie naturalne rozmieszczenie narządu wzroku jest zakłócone i podczas skupiania się na bliskim obiekcie, mięśnie oka nie mogą być już zredukowane do wymaganego rozmiaru.
Ważne jest, aby wiedzieć, że starczowzroczność nie dotyczy zaburzeń refrakcji, ale jest uważana za przejaw absolutnej normy. Po prostu osoba w tym wieku musi używać okularów do czytania, które lekarz musi przepisać.
Diagnoza odgrywa główną rolę w korygowaniu dalekowzroczności. W tym celu konieczne jest przeprowadzenie kompleksowego badania instrumentalnego systemu wzrokowego pacjenta. Z reguły składa się z wielu różnych działań, z których główne obejmują:
Ważne jest, aby pamiętać, że wszystkie powyższe procedury są całkowicie bezbolesne, nie powodują dyskomfortu dla pacjenta i są wykonywane w ciągu zaledwie kilku minut. Ponadto kontrola ostrości wzroku odbywa się jednocześnie z określeniem mocy refrakcyjnej oka.
Stopień dalekowzroczności można określić kilkoma metodami. Istota każdego z nich polega na użyciu różnych urządzeń, w tym refraktometru, specjalnego lustra, keratotopografu komputerowego. Jednak wciąż najczęściej stosowana metoda jest oparta na użyciu okularów z wymiennymi soczewkami. Każda osoba, która kiedykolwiek odwiedzała lekarza z problemami wzrokowymi, wie, co to jest. Procedura ta jest wykonywana w czasie badania wzroku.
Okulista ustala linię tabeli, której pacjent nie widzi wyraźnie, a następnie wkłada soczewki o różnej mocy optycznej do okularów, ocenia, jak bardzo pierwsze oko pacjenta zaczęło widzieć, a następnie drugie. Po raz pierwszy do okularów wkładany jest obiektyw z najsłabszą optyką, a każdy kolejny obiektyw ma 0,25 dioptrii więcej niż poprzedni. Soczewki są wybierane, dopóki osoba nie odczyta liter z pewnego rzędu stołu z łatwością i bez napięcia. To z jakiej mocy optycznej wybrane soczewki określą stopnie obu oczu.
Ważne jest, aby pamiętać, że liczba brakujących dioptrii w każdym oku jest zwykle inna. Ponadto nadwzroczność pierwszego stopnia może być ustalona w jednym narządzie optycznym, podczas gdy w drugim może być znacznie wyższa. Ale nawet jeśli dwoje oczu ma taki sam stopień upośledzenia wzroku, liczba brakujących dioptrii może być dla nich inna. Dlatego badanie wzroku i obliczenie mocy refrakcji są przeprowadzane osobno dla każdego organu wzrokowego.
Uważa się, że osoby dalekowzroczne nie widzą wyraźnie tylko bliskich, ale patrząc w dal, ich postrzeganie wzrokowe staje się jasne i jasne, aby zrozumieć, jak prawdziwe jest to stwierdzenie, najpierw należy wziąć pod uwagę fakt, że ta diagnoza już potwierdza naruszenie funkcji wzrokowych. Wszystko zależy od stadium choroby pacjenta. Tak więc dalekowzroczność może mieć trzy stopnie trudności:
Podczas ustalania nieprawidłowości refrakcyjnych lekarz musi nie tylko sprawdzić ostrość wzroku i zmierzyć moc optyczną, ale także określić, jak dobrze rozwija się zdolność akomodacyjna oka u pacjenta. Jest to funkcja, która pozwala osobie dobrze widzieć przez długi czas nawet przy dalekowzroczności, która zaczyna się od niego.
Kiedy obraz obiektów skupia się za siatkówką, osoba postrzega ją jako mglistą. W tym momencie mózg włącza kompensacyjne możliwości oka, co zwiększa moc refrakcyjną obiektywu. Ze słabym stopniem choroby mechanizm ten działa całkiem dobrze, ale przy bardziej wyraźnej nadwzroczności kompensator akomodacyjny szybko się wyczerpuje, co oznacza, że osoba zaczyna widzieć słabo, zarówno blisko, jak i daleko.
Współczesna medycyna ma dwa sposoby na pozbycie się niedogodności związanych z nadwzrocznością. Pierwszy z nich związany jest z korekcją wzroku w okularach i soczewkach kontaktowych. Jeśli chodzi o drugi, ma on ogromną różnorodność technik, które umożliwiają całkowite pozbycie się tej patologii. Wszystkie odnoszą się do leczenia chirurgicznego i dlatego muszą przeprowadzić dokładną diagnozę całego układu wzrokowego pacjenta. Należy zauważyć, że takie operacje są pokazywane tylko pacjentom w wieku od 18 do 45 lat. Ważne jest, aby pamiętać, że najtrudniejsze jest leczenie nadwzroczności dziecięcej, która z reguły jest najczęściej patologią dziedziczną.
Bardzo poważnie traktuje nadwzroczność, ponieważ zaniedbana forma może powodować bardziej niebezpieczne i złożone choroby. Dlatego konieczne jest zwrócenie szczególnej uwagi na środki, które pomogą zapobiegać lub spowalniać postęp choroby, a mianowicie: regularnie sprawdzać wzrok u okulisty, przeprowadzać korektę zaburzeń refrakcyjnych w odpowiednim czasie i nie przeszkadzać oczom nadmiernym obciążeniem. Pamiętaj, aby wykonywać ćwiczenia na oczy.
Ponadto należy zawsze przestrzegać prawidłowego oświetlenia miejsca pracy i regularnie wykonywać specjalne ćwiczenia dla oczu.
http://bolvglazah.ru/dalnozorkost/stepeni-gipermetropii.htmlHipermetropia to właśnie ten termin w medycynie oznacza dalekowzroczność, to znaczy stan widzenia, w którym osoba widzi dobrze obiekty znajdujące się daleko, ale prawie nie dostrzega blisko położonych obiektów. Jak wiecie, obraz powinien spaść na siatkówkę oka i tylko w tym przypadku osoba będzie miała doskonałe widzenie, z dalekowzrocznością obraz opada za siatkówkę - stąd problem.
Jest to zaburzenie wzroku, które uważa się za najbardziej „niewygodne”, ponieważ osoba nie będzie widzieć zbyt blisko i nie będzie w stanie widzieć obiektów całkiem wyraźnie. Najczęściej dalekowzroczność (hipermetropia) rozwija się u osób powyżej 30 roku życia - według statystyk 10% populacji w tym wieku zdiagnozowano ten problem.
Okuliści rozróżniają kilka stopni dalekowzroczności:
Warto zauważyć, że dla każdego stopnia nadwzroczności lekarze opracowali metody leczenia. Ale należy natychmiast dokonać rezerwacji - najczęściej rozważany problem jest diagnozowany przez pracowników medycznych już w stadium progresywnym, co promuje późny apel ludzi do okulistów. Dlatego lekarze natychmiast i wyznaczają kardynalne metody leczenia, nie zatrzymując się na siłowni ani specjalnych ćwiczeń.
Lekarze uważają, że jedyną przyczyną zaburzeń widzenia, które uważa się za zaburzenia widzenia, jest to, że gałka oczna jest zbyt mała. Jeśli u ludzi ten rozmiar (długość oka) wynosi zwykle 23 mm, u osoby z dalekowzrocznością wynosi ona 19-22 mm, co przyczynia się do „troski” o ostrość za okiem, z pominięciem siatkówki.
Jeśli mówimy o czynnikach predysponujących, szczególnie warto podkreślić dziedziczną - jeśli rodzice mają dalekowzroczność, a następnie prawdopodobieństwo 78%, a ich dzieci będą miały ten problem. Inna ważna kwestia: omawiane zaburzenia widzenia mogą wynikać z problemów rozwoju wewnątrzmacicznego dziecka.
Wiele osób zwraca uwagę na fakt, że dalekowzroczność u dzieci jest niezwykle rzadka - dlaczego tak się dzieje, jeśli dziedziczenie i zaburzenia rozwoju wewnątrzmacicznego są czynnikami wyzwalającymi? Wszystko jest wyjaśnione bardzo prosto: przez jakiś czas same oczy zmagają się z dalekowzrocznością - mięsień rzęskowy jest w ciągłym napięciu, co pozwala osobie widzieć wszystkie obiekty w równej odległości. Ale przez 30-35 lat życia człowieka, mięsień rzęsowy po prostu „męczy się”, nie jest w stanie pozostać w ciągłym napięciu - wszystkie objawy przedmiotowego zaburzenia widzenia pojawiają się „w pełni”.
Objawy tego zaburzenia widzenia są zawsze wymawiane:
Uwaga: osoba z dalekowzrocznością może mieć zaburzenia widzenia w pobliżu, ale może również być tak, że osoba nie widzi dobrze zarówno blisko, jak i daleko.
Często to zaburzenie widzenia łączy się z astygmatyzmem, w którym to przypadku pojawią się skargi na podwojenie przedmiotów i zniekształcenie ich kształtów / rozmiarów. Ponadto pacjent w recepcji u okulisty skarży się na często występujące zapalenie spojówek i zapalenie powiek, stałe wymuszone mrużenie oczu, a nawet zbieżny zez.
Należy powiedzieć osobno, że w okulistyce istnieje coś takiego jak starczowzroczność. Występuje u osób w wieku 40 lat i starszych, nie jest patologią i wiąże się ze zmianami w narządach wzroku związanymi z wiekiem. Prezbiopia jest „zmęczeniem” i utratą elastyczności soczewki, co objawia się niezdolnością do badania obiektów z bliskiej odległości. Ludzi ze starczowzrocznością można łatwo zidentyfikować - mają je odczytać z tekstu lub rozważyć niektóre małe przedmioty w jak największym stopniu.
Istnieje kilka metod leczenia oczu, które oferuje współczesna medycyna pacjentom.
Ta metoda jest uważana za sprawdzoną i najbezpieczniejszą. Jest używany w następujących przypadkach:
Laserowa korekcja wzroku z dalekowzrocznością umożliwia przeprowadzenie interwencji z uwzględnieniem cech siatkówki, co skutkuje maksymalnymi wynikami. Jeśli nie ma przeciwwskazań do korekcji laserowej, lekarze uznają to za najlepszą opcję korekcji wzroku w przypadku zdiagnozowanej nadwzroczności.
Przede wszystkim są to okulary - łatwo „rozpoznać” osobę o dalekowzrocznych oczach, ponieważ soczewki za bardzo powiększają oczy. Jeśli zaburzenie widzenia objawia się już w dzieciństwie, to tylko okulary pomogą je skorygować i zapobiec rozwojowi stabilnego astygmatyzmu, zeza i niedowidzenia.
Po drugie, nieinwazyjna korekcja wzroku wymaga noszenia soczewek kontaktowych. Są w bezpośrednim kontakcie z okiem i tworzą z nim pojedynczy system widzenia. Swoją drogą, soczewki kontaktowe w przypadku dalekowzroczności są preferowane, ponieważ w przeciwieństwie do okularów nie zmieniają rozmiaru obrazu.
Uwaga: Soczewki kontaktowe do korekcji nadwzroczności można nosić od okresu dojrzewania, ale tylko z zachowaniem wszystkich zasad ich stosowania i higieny. Warto podkreślić, że oczy „wytrzymują” tę metodę korekcji przez nie więcej niż 15 lat, a następnie będą musiały porzucić soczewki kontaktowe i skorzystać z innej metody korekcji wzroku.
Taka korekta oznacza następujące manipulacje:
Oprócz takich interwencji, nadwzroczność jest korygowana za pomocą specjalnych ćwiczeń. Istnieje kilka kompleksów takich zawodów, tylko jeden zostanie podany w naszym materiale:
Odwróć głowę w prawo i lewo. Konieczne jest obserwowanie poprawności tych zwojów - głowa, szyja powinny poruszać się jednocześnie, spojrzenie powinno poruszać się wraz z szyją i głową, to znaczy, zawsze powinieneś patrzeć dokładnie przed siebie. Nie ma potrzeby obciążania mięśni podczas skrętów, prędkość powinna być wolna, ruch powinien być gładki. Wskaźnik poprawności tego ćwiczenia: obiekty znajdujące się w oddali, tak jakby poruszały się po zakręcie, a te znajdujące się w pobliżu - zsuwają się na bok.
Podczas skręcania nie można zwrócić uwagi na obce ruchy, ponieważ w tym przypadku rzut oka na nie przesunie się i ćwiczenie nie będzie miało żadnego wpływu.
Do wykonania potrzebny będzie następujący obraz:
Spojrzenie musi być skupione na lewym punkcie i prowadzić wzrok, obracając głowę i szyję do następnego punktu, a następnie poruszać się w przeciwnym kierunku. W tym widoku należy dosłownie przesunąć się wzdłuż linii. Konieczne jest wykonywanie takich obrotów, aż powstanie uczucie, że linia z punktem przesunie się w kierunku przeciwnym do widoku.
Po tym musisz zamknąć oczy na 5-10 sekund i wykonać to samo ćwiczenie, ale skup się na dolnej linii.
Każdego dnia musisz czytać dowolny tekst przez 10-15 minut, obiekt powinien znajdować się w odległości 20-30 cm od oczu. Oświetlenie w tym ćwiczeniu nie powinno być jasne, to przyćmione światło z takim odczytem będzie miało pozytywny wpływ, ponieważ możliwe jest osiągnięcie pełnego rozluźnienia narządów wzroku.
Uwaga: Musisz wykonać ćwiczenie bez okularów i soczewek kontaktowych. Jeśli czujesz zmęczenie i ból oczu, a czas ćwiczeń się nie skończył, musisz zrobić krótką przerwę (dosłownie na 1 minutę), a następnie kontynuować czytanie.
Konieczne jest, aby wziąć stolik, aby określić poziom widzenia, powiesić w odległości 30 cm od twarzy. W ręku musisz wziąć ręczny stół lub dowolny tekst, w którym między wierszami będą białe paski. Zasada realizacji: potrzeba 20 sekund, aby skupić się na literach tabeli, próbując je „rozpoznać”, następnie widok jest przenoszony do ręcznego stołu - powinien przesuwać się wzdłuż białych pasków między tekstem. Kiedy spojrzysz na białe paski, musisz często mrugać, ale nie możesz ścisnąć oczu.
Przedstawiony powyżej kompleks ćwiczeń powinien być regularny - ćwicz codziennie przez 10-15 minut. Poprawa wzroku dzięki dalekowzroczności jest możliwa tylko wtedy, gdy wszystkie ćwiczenia są wykonywane prawidłowo i stale przez długi okres. Nie należy oczekiwać szybkiego rezultatu - 30-60 dni powinno upłynąć, aby dana osoba upewniła się, że gimnastyka dla oczu jest naprawdę skuteczna.
Dalekowzroczność to zaburzenie widzenia wymagające monitorowania przez lekarzy. Oczywiście możesz sam zakupić okulary i spróbować w ten sposób poprawić swoją wizję. Ale takie podejście do problemu będzie błędne - dane państwo może sprowokować rozwój poważnych komplikacji, często są one nieodwracalne. Dlatego pierwsze oznaki dalekowzroczności są powodem wizyty u okulisty.
Tsygankova Yana Alexandrovna, komentator medyczny, terapeuta najwyższej kategorii kwalifikacji
7 352 odsłon ogółem, 1 odsłon dzisiaj
http://okeydoc.ru/dalnozorkost-chto-eto-takoe-prichiny-razvitiya-pervye-priznaki-i-lechenie/Wyobraź sobie, że ludzie obok ciebie mogą zobaczyć wspólną rzeczywistość z tobą w zupełnie inny sposób.
My w AdMe.ru postanowiliśmy pokazać, jak ludzie z różnymi wadami wzroku, w różnym wieku i warunkach, zobaczą ten sam obraz.
Oto jak dorosły zdrowy człowiek widzi w odpowiednim stanie.
Wielu wierzy, że z zezem człowiek widzi wszystko podwojone, a nawet, jak w niektórych filmach, może oglądać dwie strony w tym samym czasie. W rzeczywistości mózg ludzi z taką funkcją po prostu ignoruje obraz widziany przez jedno z oczu, aby środowisko się nie rozpadło. Innymi słowy, zamknąwszy jedno oko ręką, możesz zobaczyć świat oczami takich ludzi.
http://www.adme.ru/zhizn-nauka/kak-vidyat-mir-lyudi-v-15-raznyh-sostoyaniyah-1568515/Instrukcje odzyskiwania hasła zostaną wysłane na Twój adres e-mail.
13 października w wielu krajach obchodzony jest Światowy Dzień Widoku (Światowy Dzień Widoku). Wymyślił ludzi, aby zwrócili uwagę na problemy ślepoty i zapobiegania złemu wzrokowi.
Open Asia Online przeprowadził małą ankietę wśród osób niedowidzących, aby dowiedzieć się, jak widzą otaczający ich świat i zaprezentował, jak będzie wyglądał na zdjęciach.
Światowa Organizacja Zdrowia i Międzynarodowa Agencja ds. Zapobiegania Ślepocie co roku informują, że ludzie na tej planecie doświadczają gwałtownego pogorszenia swojej wizji. Według najnowszych danych, z 7 miliardów ludzi, 285 milionów żyje z zaburzeniami widzenia, z czego około 40 milionów jest całkowicie niewidomych.
Sytuacja w Kazachstanie jest przygnębiająca. Można to ocenić nawet dzięki szybkiemu badaniu mieszkańców. Większość respondentów była krótkowzroczna. Według statystyk kraj ma ponad 75 tysięcy osób niedowidzących.
Wśród ludności pracującej uraz oka jest najczęstszą przyczyną złego widzenia, na drugim miejscu jest krótkowzroczność. Emeryci i renciści mają przede wszystkim jaskrę, nowotwory złośliwe w drugiej i chorobę soczewek w trzecim. Dzieci również nie pozostają w tyle: najczęściej ich oczy cierpią z powodu wrodzonych wad lub urazów.
„Miałam wrodzoną krótkowzroczność, co nasiliło się w wyniku tego, że w dzieciństwie uwielbiałam czytać książki leżące nad nimi. W rezultacie mój„ minus ”wzrastał tylko przez lata, w szkole doświadczyłam strasznych niedogodności, ponieważ musiałam zapytać sąsiadów Aby powiedzieć mi, co napisać na tablicy lub odpisać, ale nie lubiłem nosić okularów, miałem duży minus, więc kiedy nosiłem okulary, moje oczy były bardzo małe, nie podobało mi się. Były przypadki, kiedy nie rozpoznawałem ludzi na wyciągnięcie ręki, wielu nawet myślało, że ja Byłem okropny i nie chcę się przywitać. Bałam się złapać taksówkę lub przejechać przez ulicę sam. Żyłem z tym problemem, dopóki nie skończyłem 22 lat, zanim raz natknąłem się na soczewki. Kupiłem soczewki, a świat natychmiast się zmienił. Najdrobniejsze szczegóły Czasami nawet wstydziłem się patrzeć na ludzi, jak się wydawało: są przede mną prawie nadzy!
Dlatego nie mogę się radować z faktu, że istnieje ludzki wynalazek jako soczewki. Nadal rozkoszuję się tym uczuciem, badając ludzi, przedmioty wokół, w najdrobniejszych szczegółach. Jedyną niedogodnością są koszty materiałów, ponieważ noszę codzienne soczewki: muszę mieć do 19 000 tysięcy tenge (57 USD) miesięcznie, aby mieć doskonałą widoczność. ”
Poczekaj chwilę, usługa wymaga czasu na załadowanie. Przesuń suwak w lewo lub w prawo, aby zobaczyć różnice w obrazie.
„Na jednej z moich kart medycznych napisanych: cierpi na krótkowzroczność w słabym stopniu. Krótkowzroczność jest rzeczywiście. I nazywa się pięknie - krótkowzroczność. Ale nie ma na to cierpienia. Ponieważ nie ma kompleksów ze względu na to, że muszę nosić okulary Wręcz przeciwnie, wydają mi się stylowym dodatkiem, a poszukiwanie odpowiedniej ramki zawsze zmienia się w ekscytującą grę ubierania, w której przedmiot nie staje się ciałem, ale twarzą.
Jeśli chodzi o światopogląd, wszystko jest w porządku, ponieważ soczewki w mojej ramce są dobrane prawidłowo, a moje okulary są w okularach (oznacza to, że widzę nawet najmniejsze linie stołu u okulisty). Oczywiście, kiedy zdejmuję okulary, świat się zmienia. I nie jest faktem, że jest na gorsze, ponieważ zmarszczki i inne niedoskonałości „znikają” z twarzy moich rozmówców. A na ulicach kurz i śmieci „rozpuszczają się”.
Bez okularów spokojnie poruszam się po tym świecie, przechodzę przez ulicę, aby nie zostać trafionym przez samochód (widzę samochody z daleka), wyróżniając nie tylko ludzi od psów, ale także mężczyzn od kobiet. Mogę nawet odróżnić moich znajomych z odległości pięciu metrów, oczywiście, od chodu i ogólnych konturów. Osoby z takiej odległości nie widzę.
W domu po prysznicu czasami zapominam nosić okulary. I pamiętam je tylko wtedy, gdy ktoś włączy telewizor. Bez okularów nie widzę numerów minibusów, dokonaj zakupu w sklepie, w którym półki są oddzielone od klientów na odległość większą niż dwa metry. Oglądam tylko telewizję w okularach i też gram w tenisa. Ale czytam bez okularów - więc wygodniej. I, mówią, bardziej przydatne.
„Moje prawe oko to minus 1, lewe minus 4. Nie widzę nawet numeru trasy autobusu, dopóki nie dotrze na przystanek autobusowy. Bez okularów cały świat jest błotnisty, ukryty i nieprzewidywalny dla mnie na 50-60 metrów”.
„W codziennym życiu nie noszę okularów, oglądam telewizję i jeżdżę samochodem bez nich. Ale nie mogę odczytać okresu przechowywania produktów w sklepie bez okularów, to samo dzieje się z wiadomościami w telefonie, czytam i pracuję przy komputerze w okularach Czasami noszę soczewki, ale tak naprawdę ich nie lubię - moje oczy szybko się męczą. ”
Zhanar Kanafina. Wizja - 3-4 plus
„Nałożyłem pierwsze okulary w drugiej klasie, chociaż bez nich mogłem czytać i pisać. Nosiłem tylko bibliotekę w bibliotece i wieczorami przy książce. Chociaż wizja miała niewielkie zalety, mogłem obejść się bez okularów, ale przez lata komputer” zjada dioptrii i, niestety, staje się za dużo: w pracy, w domu i gadżetach.
Bardzo lubię dobre oświetlenie i dużą czcionkę typograficzną. Każdy drobny druk jest denerwujący. Zdarza się, że nie mogę zauważyć błędu w moim dziennikarskim tekście. Cóż, są korektorzy. Nie noszę soczewek, kręci mi się w głowie. A okulary są bardziej znajome ”.
Ale ludzie z widokiem plus 7 widzą ten świat. Okulary z takimi dioptriami bardziej przypominają szkło powiększające, a spod okularów będą patrzeć na ciebie dużymi, zaskoczonymi oczami. Najczęściej te obiektywy w kadrze są starymi ludźmi. Bez okularów nie widzą liter i cyfr na paragonach, nie odróżniają wyraźnie obrazu na ekranie telewizora, a to wyjaśnia także ich bezradność przed telefonem komórkowym - zbyt płytkie.
Czasami zauważysz, że starsi ludzie łatwiej niż ich wnuki w okularach nawijają igłę. Powód jest prosty: krótkowzroczność z wiekiem nabiera niemal stuprocentowej wizji - „minus” zmienia się na „plus”, a wynikiem jest „jeden”.
Aby Twoje oczy były zdrowe, zaczerpnij świeżego powietrza, rzucaj okiem na ekrany gadżetów i komputerów mniej i nie zapomnij pić witamin.
http://theopenasia.net/articles/detail/kak-vidyat-mir-lyudi-s-plokhim-zreniem/