W normalnym widzeniu obraz jest rzutowany bezpośrednio na siatkówkę. Jeśli gałka oczna ma kształt jaja kurzego (powiększona), obraz jest wyświetlany przed siatkówką, a zatem zaciera się. Gdy obiekty zbliżają się do oczu lub noszą soczewki, obraz jest rzutowany na siatkówkę, dzięki czemu zwiększa się przejrzystość obrazu. Na tym właśnie polega krótkowzroczność.
Krótkowzroczność to patologia oczu, w której osoba nie widzi wyraźnie tych obiektów, które znajdują się daleko. Zwykle krótkowzroczność u dzieci występuje w ciągu 8-10 lat, a w okresie dojrzewania wzrasta. Statystyki pokazują, że jedna na trzy nastolatki cierpi na krótkowzroczność. Często u dzieci rodziców noszących okulary występuje wrodzona krótkowzroczność. Wystarczy, aby jedno z rodziców miało słaby wzrok. Badania wykazały, że jest to dziedziczność - najczęstsza przyczyna krótkowzroczności u dzieci.
Ostatnio częstość występowania krótkowzroczności oka u dzieci. Krótkowzroczność może być stacjonarna (to znaczy, wizja pogarsza się do pewnego poziomu, następnie rozwój patologii zatrzymuje się) lub postępuje. W tym drugim przypadku choroba jest wielkim zagrożeniem, ponieważ czasami wizja pogarsza się o kilka dioptrii rocznie.
Istnieją trzy stopnie krótkowzroczności:
U dzieci występuje fałszywa krótkowzroczność - stan, który występuje z powodu akomodacyjnego skurczu mięśni spowodowanego przedłużonym wysiłkiem. Dzieje się tak z powodu zbyt długiego czytania, złej higieny lub słabego oświetlenia. Mięśnie nie mogą się odprężyć w czasie, więc kiedy przełożysz spojrzenie na odległe obiekty, obraz stanie się niewyraźny. Niebezpieczeństwo fałszywej krótkowzroczności polega na tym, że może wywołać rozwój prawdziwej krótkowzroczności. Dlatego ważne jest, aby natychmiast skonsultować się z lekarzem i uzyskać zalecenia dotyczące leczenia.
Szybki postęp krótkowzroczności u dzieci może prowadzić do zmian patologicznych w dnie, co znacznie pogarsza widzenie lub nawet powoduje jego utratę. Jeśli występują oznaki postępującej krótkowzroczności, konieczne jest badanie ultrasonograficzne co sześć miesięcy w celu oceny przebiegu choroby.
Małe dzieci nie zawsze mogą zrozumieć, że ich wzrok pogorszył się. Rodzice powinni uważać i słuchać skarg dziecka.
Objawy, które mogą wskazywać na upośledzenie wzroku, mogą być następujące:
Aby dokładnie ustalić diagnozę, należy skontaktować się z okulistą. Zdiagnozuje i porozmawia o tym, jak leczyć krótkowzroczność u dzieci. Po przybyciu dziecka do optometrysty dziecięcego, matka powinna opowiedzieć o tym, jak miała miejsce ciąża i poród, jakie choroby cierpiał mały pacjent. Lekarz zapyta o pierwsze oznaki zaburzenia widzenia, na co skarży się dziecko i kiedy się zaczęło.
Pierwsze badanie profilaktyczne przez okulistę przeprowadza się w wieku trzech miesięcy. Lekarz przeprowadza badanie zewnętrzne i zwraca uwagę na kształt i wielkość gałek ocznych, ich położenie, sprawdza, czy dziecko przymocowuje oczy do jasnych zabawek. Oftalmoskop pomaga zbadać rogówkę i zauważyć, czy występują jakiekolwiek zmiany w jej wielkości i kształcie. Następnie bada się soczewkę i dno.
Następnym etapem jest test cienia. W tym przypadku lekarz siedzi przed dzieckiem w odległości jednego metra i świeci przez lustro oftalmoskopu. Czerwone światło uderza w źrenicę, a gdy oftalmoskop zostanie ponownie ustawiony, lekarz widzi cień na tle czerwonego blasku. Czym jest ruch cienia, jest typ załamania.
Aby określić stopień utraty wzroku, lekarz umieszcza linijkę blisko oczu, w których znajdują się soczewki ujemne, zaczynając od najsłabszych. To prawda, że u dziecka w wieku 1 roku krótkowzroczność można rozpoznać dopiero po zastosowaniu kropli tropikamidu.
Jeśli istnieje podejrzenie krótkowzroczności u dzieci poniżej pierwszego roku życia, z reguły lekarz radzi złożyć podanie później, aby potwierdzić diagnozę lub ją odrzucić.
W diagnostyce skan ultradźwiękowy jest używany do określenia, czy soczewka się przesunęła, czy zmiany są widoczne i czy nastąpiło oderwanie ciała szklistego. Określa się typ krótkowzroczności i mierzy się przednio-tylną wielkość oka.
Sposób leczenia krótkowzroczności u dzieci zależy od zaniedbania choroby, szybkości jej rozwoju i obecności powikłań. Głównym zadaniem terapii jest zatrzymanie lub spowolnienie rozwoju krótkowzroczności, zapobieganie powikłaniom i poprawne widzenie. Szczególną uwagę należy zwrócić na postępującą krótkowzroczność. Dziecko będzie miało większe szanse na uratowanie wzroku, jeśli podejmie działania na czas. Dopuszczalny limit upośledzenia wzroku na rok nie powinien przekraczać 0,5 dioptrii.
Leczenie krótkowzroczności u dzieci w wieku szkolnym odbywa się kompleksowo. Idealną opcją jest połączenie leczenia fizjoterapeutycznego, gimnastyki dla krótkowzroczności u dzieci i przyjmowania leków. Przy najpoważniejszym stadium krótkowzroczności lub szybkim postępie choroby wymagana jest również interwencja chirurgiczna.
Początkowo lekarz podnosi okulary dla dzieci. To nie jest leczenie, ale tylko pomaga poprawić wizję. Jeśli dziecko ma wrodzoną krótkowzroczność, musisz odebrać okulary w wieku przedszkolnym. Z łagodną lub umiarkowaną krótkowzrocznością u dzieci w wieku szkolnym okulista przepisuje okulary, aby spojrzeć w dal. Nie musisz ich nosić cały czas. Punktów nie można usunąć, jeśli dziecko ma wysoki stopień lub postępującą krótkowzroczność. Dla starszych dzieci możesz używać soczewek.
Przy niskim stopniu krótkowzroczności optyk może zalecić noszenie okularów „relaksujących” - soczewki są wkładane do nich z niewielkim plusem. Dzięki temu zakwaterowanie można zrelaksować.
Dobry efekt zapewnia trening mięśni rzęskowych. Aby to zrobić, z kolei są podstawione soczewki o wartościach dodatnich i ujemnych.
Istnieje metoda leczenia krótkowzroczności u dzieci.
Ma na myśli:
Jeśli rodzice są zainteresowani pytaniem, czy możliwe jest wyleczenie krótkowzroczności u dziecka za pomocą leczenia sprzętowego, należy przyznać, że jest to niemożliwe. Leczenie aparatem nie wpływa na stopień krótkowzroczności i ma wpływ tylko przy nieznacznym pogorszeniu wzroku - do 2 dioptrii.
Optometrysta przepisuje witaminy dla oczu z krótkowzrocznością u dzieci na każdym etapie choroby. Ze słabym stopniem potrzebujesz kompleksów z zawartością luteiny. W celu powstrzymania rozwoju choroby i uniknięcia pojawienia się powikłań, zaleca się stosowanie suplementów wapnia, kwasu nikotynowego i trentalu.
Jeśli choroba postępuje zbyt szybko lub pojawiają się komplikacje, okulista przepisuje skleroplastykę. Podstawą jest krótkowzroczność 4 dioptrii, która jest podatna na korektę, ostro postępująca krótkowzroczność, gwałtowny wzrost przednio-tylnej wielkości oka. Istotą operacji jest nie tylko wzmocnienie tylnego bieguna oka, aby zatrzymać rozciąganie twardówki, ale także poprawa krążenia krwi.
Chirurgia laserowa jest powszechnie znana. Jest to szczególnie dobre w przypadkach, gdy konieczne jest zapobieganie łzom i odwarstwieniu siatkówki.
Słabe i średnie stadium krótkowzroczności u dziecka daje prawo do odwiedzenia specjalistycznego przedszkola. Dzieci zagrożone muszą być badane przez lekarza okulistę co sześć miesięcy.
Metody zapobiegania krótkowzroczności u dzieci i młodzieży zależą od przyczyn pojawienia się patologii.
Najczęstsze przyczyny to:
Aby rodzice nie mieli pytania, co zrobić, jeśli dziecko ma krótkowzroczność, ważne jest, aby przestrzegać wszystkich wymienionych środków zapobiegawczych. Jeśli jednak nie uniknięto krótkowzroczności, a dziecku zdiagnozowano słaby lub umiarkowany stopień choroby, nie rozpaczaj - te etapy krótkowzroczności nie prowadzą do komplikacji. Okulary pomogą Twojemu dziecku zobaczyć każdy obraz z dobrą przejrzystością. Przy wysokim stopniu krótkowzroczności widzenie pozostaje zredukowane nawet przy korekcji obiektywu.
http://okulist.pro/bolezni-glaz/blizorukost/blizorukost-u-detej-vozmozhno-li-ee-vylechit.htmlKrótkowzroczność lub krótkowzroczność jest najczęstszym z wad wzroku dzieci. Co najmniej 1 na 4 dzieci cierpi na tę chorobę, u dzieci w wieku przedszkolnym krótkowzroczność jest bardzo rzadko diagnozowana. Udział niemowląt stanowi nie więcej niż 10% wszystkich zarejestrowanych przypadków krótkowzroczności dziecięcej. Czy to oznacza, że upośledzenie wzroku jest zawsze wynikiem rozpoczęcia pracy szkolnej i gwałtownego wzrostu zmęczenia oczu?
Aby odpowiedzieć na pytanie, co powoduje pojawienie się krótkowzroczności w dzieciństwie, musisz dowiedzieć się, czym jest choroba. Jakie są objawy krótkowzroczności dziecka?
Krótkowzroczność jest wadą wizualną związaną z postrzeganiem światła. Zwykle promieniowanie odbite od odległych obiektów skupia się na siatkówce ludzkiego oka, wyświetlając wyraźny obraz, który jest następnie odbierany przez mózg. Przy krótkowzroczności ten algorytm kończy się niepowodzeniem. Skupienie promieni świetlnych w krótkowzroczności nie występuje na siatkówce oka, ale przed nim, dzięki czemu przesyłany obraz jest „zamazany”, a im dalej obiekt jest położony, tym gorzej widać. Dlaczego tak się dzieje?
Dzieci rodzą się dalekowzroczne. Ta cecha jest związana z niewielkim rozmiarem oka niemowlęcia, a mianowicie długością jego osi przednio-tylnej (17–19 mm w porównaniu z 24 mm u dorosłego). Ta cecha ma ogromne znaczenie. Oś przednio-tylna to ścieżka, którą musi pokonać wiązka światła, zanim trafi w siatkówkę.
Dlaczego dzieci mają krótszy dystans? To rodzaj „rezerwy” przewidzianej przez naturę. W pierwszych latach po urodzeniu dziecko rośnie bardzo szybko. W wieku 3 lat rozmiar gałki ocznej dziecka będzie taki sam jak u dorosłego. W związku z tym jego ostrość widzenia w tym momencie osiągnie normalny poziom 1 (jednostka).
Krótkowzroczność rozpoznaje się u bardzo dużej liczby dzieci.
Gdyby oś przednio-tylna obu oczu dziecka była tak krótka, wzrostowi dziecka nieuchronnie towarzyszyłby rozwój patologii w jego wizji. Podobne rzeczy zdarzają się czasami, zwłaszcza jeśli:
http://vseprorebenka.ru/zdorove/zabolevaniya/blizorukost-u-detej.htmlJedną z najczęstszych chorób u dzieci jest krótkowzroczność lub krótkowzroczność. Najczęściej objawia się to w wieku szkolnym dziecka, co zwykle wiąże się ze zwiększonym obciążeniem oczu.
W pierwszym roku życia krótkowzroczność pojawia się u 4-6% dzieci. Ze względu na wzrost gałki ocznej u dzieci w wieku przedszkolnym krótkowzroczność jest mniej powszechna, ale u dzieci w wieku 11-13 lat krótkowzroczność obserwuje się w 14% przypadków.
Krótkowzroczność może być wrodzona lub nabyta.
Bezpośrednią przyczyną krótkowzroczności jest naruszenie proporcji między siłą refrakcji (refrakcją) a długością przednio-tylnej osi oka.
Z powodu naruszenia stosunku wielkości oka i refrakcji, obraz obiektów nie spada na siatkówkę (jak powinna), ale przed nią. Dlatego ten obraz będzie zamazany. I tylko soczewki ujemne lub zbliżanie się obiektu do oka może dać obraz na siatkówce, to znaczy wyraźny.
Czynnikami ryzyka rozwoju krótkowzroczności są:
Czynnik dziedziczny ma ogromne znaczenie dla rozwoju krótkowzroczności, ale to nie sama choroba jest dziedziczona, ale predyspozycje do niej. Ponadto jest znacznie zwiększona, jeśli krótkowzroczność jest obecna u obojga rodziców.
Wrodzona krótkowzroczność nie może postępować, jeśli nie ma dziedzicznej predyspozycji (osłabienie lub wysoka rozciągliwość twardówki). Ale z reguły są one połączone i prowadzą do wyraźnej utraty wzroku i ciągłego postępu. Te nieodwracalne zmiany w oku mogą nawet powodować niepełnosprawność. Krótkowzroczność rozwija się również w przypadku połączenia jaskry i twardości twardówki.
W rzadkich przypadkach dzieci mają przejściową krótkowzroczność. 90% pełnoletnich dzieci ma „dalekowzroczność z marginesem” 3-3,5 dioptrii. Nadwzroczność jest zatem normą dla niemowląt. Wynika to z niewielkich rozmiarów oka: przednia i tylna oś oka u niemowlęcia ma 17–18 mm, o 3 lata osiąga 23 mm, u dorosłych 24 mm.
Widać, że największy wzrost gałki ocznej występuje do 3 lat, a jej pełne uformowanie osiąga się w ciągu 9-10 lat. W tym okresie zużywana jest „rezerwa” dalekowzroczności i ostatecznie powstaje normalna refrakcja.
Ale jeśli w chwili narodzin istnieje dalekowzroczność 2,5 dioptrii (i mniej) lub normalna refrakcja w ogóle, prawdopodobieństwo rozwoju krótkowzroczności u dziecka jest bardzo wysokie: ten „stado” nie wystarcza do wzrostu wraz z wiekiem gałki ocznej.
U wcześniaków krótkowzroczność rozwija się w 30-50% przypadków.
Jednak jeszcze częściej dzieci rozwijają krótkowzroczność, postępując w trakcie studiów w szkole.
Niektórzy rodzice błędnie uważają, że okulary przepisane dziecku przyczyniają się do postępu krótkowzroczności. Tak nie jest. Krótkowzroczność wzrośnie tylko przy niewłaściwie dobranych okularach.
Błędem jest również zakładanie, że krótkowzroczność rozwija się w wyniku czytania dużej liczby książek. Krótkowzroczność może być związana z czytaniem tylko w przypadku niewłaściwej pozycji ciała podczas czytania lub niewystarczającej ilości światła.
Pierwszym objawem krótkowzroczności u dziecka jest zmniejszenie ostrości widzenia na odległość, co powoduje, że dziecko mruży oczy. Czasami to zaburzenie widzenia jest tymczasowe, przemijające, odwracalne.
Objawem krótkowzroczności jest również szybkie zmęczenie oka podczas czytania, podczas oglądania jakichkolwiek obiektów zamkniętych. Dzieci mogą próbować przyciągnąć wzrok do tekstu podczas czytania lub pisania.
Wykryta na tym etapie krótkowzroczność może zostać zatrzymana, dlatego tak ważne jest regularne pokazywanie dziecku okulisty, niezależnie od obecności dolegliwości.
Rozbieżny zez u 6-miesięcznego dziecka (lub starszego) może być również objawem krótkowzroczności. W takim przypadku konieczna jest również konsultacja z okulistą.
Po roku częste mruganie dziecka i chęć zbliżenia każdego pacjenta do oczu mogą świadczyć o krótkowzroczności.
W wieku szkolnym dzieci mogą nie widzieć tekstu napisanego na tablicy, a od pierwszej klasy widzą lepiej. Widzenie w pobliżu pozostaje normalne. Chłopaki również zauważają szybkie zmęczenie oczu.
Taki stan może powodować nie tylko krótkowzroczność, ale także skurcz akomodacji (to znaczy skurcz mięśni wewnątrzgałkowych, które regulują moc refrakcyjną oka). Skurcz może być objawem dystonii wegetatywno-naczyniowej u dziecka, zwiększoną pobudliwością nerwową lub może naruszać zasady podczas czytania (niewystarczające oświetlenie, nieprawidłowa postawa itp.).
Pojawienie się „pływających much” przed oczami może wskazywać na powikłanie krótkowzroczności - destrukcyjne zmiany w ciele szklistym.
Istnieją takie rodzaje krótkowzroczności:
W trakcie krótkowzroczności nie postępuje i postępuje.
Nasilenie krótkowzroczności to:
Do 3 lat używane są tylko wymienione metody, ale wyniki są porównywane z poprzednimi danymi (po 3 i 6 miesiącach).
Od 3 roku życia ostrość wzroku jest dodatkowo sprawdzana za pomocą specjalnych tabel. Ze zmniejszoną ostrością soczewki są wybierane do korygowania widzenia na odległość: pozwala to określić stopień krótkowzroczności.
Możliwe jest zastąpienie skiascopy autorefraktometrią: po 5-dniowej atropinizacji oczu (wkroplenie roztworu atropiny do oczu), badanie lampą szczelinową. 2 tygodnie po atropinizacji niezbędne soczewki korekcyjne są ponownie ustalane.
Dzieci w wieku szkolnym są narażone na ryzyko rozwoju krótkowzroczności, dlatego ich ostrość widzenia powinna być sprawdzana co roku. Zmniejszona ostrość widzenia w nich może być zarówno objawem krótkowzroczności, jak i skurczem akomodacyjnym.
Dlatego ponowne określenie zarówno ostrości wzroku, jak i refrakcji przeprowadza się po 5-dniowej atropinizacji. W przypadku skurczu akomodacji wykrywa się normalne załamanie i ostrość wzroku. W takim przypadku zaleca się leczenie i zaleca się badanie neurologiczne.
W przypadku krótkowzroczności powtórne badanie ponownie ujawni naruszenie refrakcji i ostrości wzroku, a korekta zostanie osiągnięta tylko za pomocą soczewek ujemnych. Krótkowzroczność u dzieci w wieku szkolnym jest często łagodna lub umiarkowana. Zwykle nie postępuje i nie prowadzi do komplikacji.
Ale takie dzieci powinny być obserwowane przez okulistę co 6 miesięcy, aby nie przegapić postępu procesu i rozwoju powikłań (zanikowe zmiany siatkówki, a nawet jej oderwanie). Dlatego wyniki każdej następnej kontroli należy porównać z poprzednimi danymi.
Wzrost krótkowzroczności o 0,5–1 dioptrii na rok wskazuje na powolny postęp procesu, a ponad 1 dioptra oznacza szybki postęp. Może prowadzić do gwałtownego spadku, a nawet całkowitej utraty wzroku, nieodwracalnych powikłań w siatkówce (krwotoki, łzy, oderwanie, zmiany destrukcyjne). Zazwyczaj postęp następuje od 6 do 18 lat.
Leczenie krótkowzroczności w dzieciństwie jest niemożliwe. Możesz się go pozbyć po 18-20 latach. Leczenie zależy od stopnia krótkowzroczności, rodzaju (postępującego lub nie postępującego), istniejących powikłań.
Cele leczenia krótkowzroczności w dzieciństwie:
Wraz z postępującą krótkowzrocznością im szybciej rozpocznie się leczenie, tym większa szansa na uratowanie wzroku dziecka. Dopuszczalne jest wzmocnienie krótkowzroczności poniżej 0,5 dioptrii rocznie.
W leczeniu krótkowzroczności stosuje się takie metody:
W początkowej fazie rozwoju krótkowzroczności, codzienne ćwiczenia ze specjalną gimnastyką oka, które złagodzą napięcie i zmęczenie oczu, dają dobry efekt. Istnieje wiele technik wzmacniania mięśni wewnątrzgałkowych. Optometrysta pomoże ci wybrać konkretny zestaw ćwiczeń. Takie ćwiczenia nie są trudne, powinny być wykonywane w domu co najmniej 2 pkt. dziennie.
Niektórzy lekarze prowadzą trening mięśnia rzęskowego w szafce na oczy: soczewki ujemne i dodatnie są na przemian wkładane do specjalnych okularów.
Przy słabej krótkowzroczności lekarz czasami wybiera „relaksujące” okulary ze słabo pozytywnymi soczewkami. Programy komputerowe są również używane do wypoczynku w domu.
Stosowane są również specjalne okulary laserowe (Laser Vision). Te perforowane okulary nazywane są „okularami treningowymi”: nadają pożądany ładunek osłabionym mięśniom oczu i nadmiernie się napinają. Musisz ich używać przez 30 minut dziennie. Może być stosowany jako środek zapobiegawczy dla młodzieży, która spędza dużo czasu przy komputerze.
W celu skorygowania wizji okulista wybiera okulary dla dziecka - tradycyjna i powszechna metoda korekcji. I chociaż nie mają one efektu terapeutycznego, należy przekonać dziecko do noszenia okularów (lub soczewek kontaktowych dla starszych dzieci). Badania ekspertów z USA i Europy świadczą o tym, co dokładnie noszenie okularów prowadzi do najgorszych wariantów przebiegu choroby krótkowzrocznej.
Okulary nie tylko zapewniają dziecku komfort, ale także zmniejszają zmęczenie oczu, co zmniejsza postęp choroby. W przypadku wrodzonej krótkowzroczności okulary powinny być przypisane jak najwcześniej. Przy łagodnej do umiarkowanej krótkowzroczności okulary są wydawane tylko na odległość.
Konieczne jest ciągłe noszenie okularów przy wysokiej krótkowzroczności i przy postępującym. Noszenie okularów jest również konieczne dla rozbieżności zeza.
Noszenie soczewek kontaktowych jest zalecane dla starszych dzieci w przypadku znacznej (powyżej 2 dioptrii) różnicy załamania w obu oczach, to jest w przypadku anisometropii. Wybór soczewek powinien być przeprowadzany przez specjalistę, ponieważ słaba jakość optyki i korekcja mogą pogorszyć krótkowzroczność.
W przypadku krótkowzroczności konieczna jest szybka zmiana okularów, ponieważ nadmierny stres na zakwaterowaniu przyczyni się do postępu krótkowzroczności. Wadami korekcji wzroku za pomocą okularów są: niedogodności w sporcie, ograniczenie widzenia obwodowego, zaburzenia percepcji przestrzennej, uraz.
Korekcja za pomocą soczewek jest wygodniejsza, ale stosowanie soczewek jest przeciwwskazane w przypadku choroby zakaźnej. Wadą jest możliwość uszkodzenia oczu w przypadku niewłaściwego użycia lub zakażenia przy zakładaniu niejałowych soczewek.
Obecnie soczewki są korygowane w trybie nocnym - metodą ortokeratologiczną lub terapią refrakcyjną rogówki - stosowanie specjalnych soczewek przez 6-8 godzin, które powodują zmianę kształtu rogówki (spłaszczają ją) do 2 dni. W tym okresie osiąga się 100% widzenie bez okularów. Soczewki są używane w nocy, podczas snu, więc ta metoda nazywa się korektą widzenia nocnego. Następnie przywraca się kształt rogówki.
Wynik korekty nocnej jest zbliżony do lasera (zmienia moc refrakcyjną rogówki) i różni się tylko krótkim czasem trwania efektu, który jest związany ze stałą odnową komórek rogówki.
Bezpieczna metoda korekty nocnej może być stosowana u dzieci od 6 lat. Te specjalne soczewki nie tylko całkowicie usuwają skurcz akomodacyjny u dzieci, ale także hamują rozwój krótkowzroczności i jej progresji.
Aby zmniejszyć napięcie mięśni śródgałkowych, czasami przepisywane są krople do oczu (zazwyczaj atropina) w ciągu 7–10 dni. Ale nie powinno być leków podawanych samodzielnie. Ponadto w przypadku słabej krótkowzroczności można stosować kompleksy witaminowe zawierające luteinę (Vitrum-vision, luteina Okuvayt, kompleks luteiny dla dzieci itp.).
W celu zapobiegania powikłaniom i postępowi procesu, przepisuje się kwas nikotynowy, Trental, preparaty wapnia. W początkowych objawach dystrofii stosuje się Emoksipin, Ditsinon, Ascorutin. W niektórych przypadkach zaleca się stosowanie leków resorpcyjnych (Lidase, Fibrinolizina, Kollalizina).
Z metod fizjoterapeutycznych dobre efekty daje stosowanie dibazolu w postaci elektroforezy. Tak zwaną „mieszankę krótkowzroczną” można również podawać w ten sam sposób: difenhydraminę, nowokainę i chlorek wapnia. W niektórych przypadkach skuteczna refleksologia.
Urządzenia fizjoterapeutyczne do leczenia domowego są również wykorzystywane do poprawy widzenia. Zasada ich działania jest inna: „masuj źrenicę” (zwężając ją i poszerzając), poprawiając ukrwienie tkanek oka, stymulację elektryczną, terapię magnetyczną, terapię ultradźwiękową itp. Być może alternatywne leczenie za pomocą różnych urządzeń.
Jednym ze skutecznych urządzeń dopuszczonych do użytku dla dzieci w wieku powyżej 3 lat jest „okulary Sidorenko”. Urządzenie łączy następujące metody ekspozycji na oczy: pneumomassage, fonoforeza, koloroterapia i infradźwięki. Nie ma skutków ubocznych, a u wielu dzieci pozwala uniknąć operacji postępującej krótkowzroczności. Urządzenie jest szeroko stosowane w kompleksowym leczeniu dzieci.
Jako ogólny zabieg wzmacniający zaleca się obserwowanie codziennego schematu, dawkowanie ładunków wzrokowych (w tym regulowany czas oglądania programów telewizyjnych i zajęć na komputerze), witaminizowane zrównoważone odżywianie dziecka, codzienne spacery na świeżym powietrzu, pływanie. Przy wysokim stopniu krótkowzroczności, a jeszcze bardziej przy pojawieniu się powikłań, aktywne sporty są przeciwwskazane (bieganie, skakanie itp.). Dzieci z tą patologią powinny wybrać specjalny zestaw ćwiczeń.
Wraz z szybkim postępem krótkowzroczności zaleca się zastrzyki wzmacniające twardówkę i leczenie chirurgiczne (skleroplastyka).
Wskazania dla niego to:
Podczas operacji tylny biegun oka jest wzmocniony, co nie pozwala na dalsze powiększanie się oka. Aby poprawić dopływ krwi do twardówki, możliwe są 2 opcje interwencji: podwinięcie przeszczepu z twardówki dawcy (silikon lub kolagen) lub wprowadzenie płynnej zawiesiny ze zmiażdżonej tkanki na tylnym biegunie gałki ocznej. Operacja nie prowadzi do wyleczenia, tylko zmniejsza postęp choroby.
Laserowa korekcja wzroku jest najbezpieczniejszym rodzajem operacji krótkowzroczności, która trwa około 60 sekund w znieczuleniu miejscowym i zapewnia efekt przez całe życie, eliminując potrzebę używania okularów lub soczewek. Niestety, takie operacje są przeciwwskazane dla dzieci (poniżej 18 lat).
Najlepszy wynik w krótkowzroczności daje zastosowanie wszystkich metod leczenia zachowawczego w kompleksie i przy szybkim postępie - w połączeniu z zabiegiem chirurgicznym.
Słaba i umiarkowana krótkowzroczność u uczniów ma korzystny przebieg: nie postępuje i nie powoduje komplikacji, jest dobrze korygowana okularami.
Wysoki stopień krótkowzroczności prowadzi do zmniejszenia ostrości widzenia nawet przy korekcji obiektywu.
Brak korekty krótkowzroczności może być obarczony pojawieniem się rozbieżnego zeza.
Przy postępującej krótkowzroczności i wrodzonej krótkowzroczności, przy występowaniu powikłań, zwłaszcza na części siatkówki, rokowanie jest słabe, obserwuje się znaczny spadek ostrości widzenia.
Od najmłodszych lat należy uczyć dziecko obserwować, czytając kilka prostych zasad:
Należy zadbać o to, aby stół (biurka) powiększył się. Musimy zwrócić uwagę na krzesło: nogi zgięte w kolanach pod kątem 90 stopni powinny sięgać podłogi. Światło przy czytaniu, rysowaniu i pisaniu powinno zawsze leżeć po lewej stronie dla osoby praworęcznej i prawej dla osoby leworęcznej. Nawet w pokoju zabaw dla dzieci należy zapewnić dobre oświetlenie.
Przed rozpoczęciem szkoły powinieneś skonsultować się z okulistą i wyjaśnić, w którym biurze szkolnym dziecko powinno siedzieć, jeśli potrzebuje korekcji wzroku.
Powinno rozsądnie ograniczyć czas oglądania telewizji i grania w gry na komputerze. Nie zezwalaj na oglądanie telewizji w ciemności.
Zrównoważona dieta i okresowe stosowanie kompleksów witaminowych dla oczu pomoże nie tylko w leczeniu, ale także w zapobieganiu krótkowzroczności u dzieci.
Krótkowzroczność u dziecka może prowadzić do trwałego zmniejszenia ostrości wzroku i wystąpienia poważnych powikłań. Wiele zależy od terminowej korekty wzroku i leczenia. Dlatego ważne jest, aby każdego roku (i dzieci z grupy ryzyka 2 razy w roku) odwiedzać z dzieckiem okulistę.
W przypadku krótkowzroczności należy natychmiast zastosować się do wszystkich zaleceń lekarza, aby wyeliminować szybki postęp choroby, aby uniknąć interwencji operacyjnej.
Istnieje kilka metod leczenia zachowawczego krótkowzroczności. Nawet gimnastyka dla oczu może mieć dobry efekt dzięki regularnemu stosowaniu.
Jeśli dziecko ma przepisane okulary, należy kontrolować zgodność soczewek w nich i zmieniać je w odpowiednim czasie.
http://myfamilydoctor.ru/profilaktika-i-lechenie-miopii-u-detej/Ta patologia widzenia, podobnie jak krótkowzroczność, występuje dość często u dzieci. W starszym wieku, do 30% dzieci ma jeden stopień lub inny. Z reguły choroba zaczyna się rozwijać w dzieciństwie lub okresie dojrzewania, między 7 a 13 rokiem życia. Rosnąca gałka oczna poddawana jest znacznemu stresowi wzrokowemu, który może również przyczyniać się do rozwoju krótkowzroczności.
Krótkowzroczność u dzieci jest zaburzeniem widzenia, w którym obraz odległych obiektów nie skupia się na siatkówce i dlatego wydaje się zamazany. Może to być spowodowane nieregularnym kształtem gałki ocznej - bardziej wydłużonym lub zbyt silnym załamaniem promieni w oku.
Większość noworodków urodzonych na czas ma tzw. Rezerwę dalekowzroczności - wizja + 3... + 3,5 dioptrii. Wynika to z faktu, że oko u noworodków jest nadal bardzo małe. Aby oko miało normalną moc optyczną, gdy dorasta, w miarę wzrostu, wyczerpuje ten margines hipermetropii, a do czasu, gdy tworzy się oko, wzrok staje się normalny. Jeśli ten zapas nie jest początkowo dostępny lub jest niewystarczający, dziecko w pewnym wieku dostaje krótkowzroczność.
Jeśli dziecko nadal nie wie, jak mówić, nie jest łatwo zauważyć jego problemy ze wzrokiem. Dlatego ważne jest, aby nie zaniedbywać technik profilaktycznych okulisty, nawet jeśli rodzice nie widzą powodów do obaw. Przeprowadzane są w szpitalu położniczym, a następnie po 3 miesiącach, pół roku, roku, a podczas tego badania lekarz będzie w stanie określić, czy dziecko ma krótkowzroczność.
U dzieci do roku krótkowzroczność jest rzadka, wiąże się z naturalną rezerwą nadwzroczności. W tym wieku krótkowzroczność może być wrodzona, zdarza się to wcześniakom. Takie dzieci powinny być stale monitorowane przez okulistę. Jednym z objawów krótkowzroczności u dziecka może być rozbieżny zez.
U małych dzieci w wieku 3-6 lat łatwiej jest zauważyć upośledzenie wzroku: mogą mówić, mogą zgłosić, że prawie nie widzą. Ponadto istnieją inne oczywiste oznaki: dzieciak zbliża się do przedmiotów, aby je zobaczyć, zaczyna instynktownie mrużyć oczy, patrząc w dal.
Krótkowzroczność u dzieci w wieku szkolnym jest znacznie bardziej powszechna. Jest to wiek młodszy i gimnazjalny, który jest najbogatszy w debiuty krótkowzroczności. Od siedmiu lat dziecko rozpoczyna naukę, co oznacza, że obciążenie jego oczu znacznie wzrasta, podczas gdy wzrost gałki ocznej trwa nadal. Kilka godzin w szkole, potem praca domowa i pomiędzy - telefon komórkowy, telewizor lub tablet. Oczy ciągle pracują, a to prowadzi do tego, że krótkowzroczność u dzieci w wieku szkolnym może zacząć się dość szybko rozwijać.
To, czy krótkowzroczność jest uleczalna w wieku szkolnym, zależy od rodzaju. Zdecydowanie można powiedzieć, że uleczalna fałszywa krótkowzroczność jest zaburzeniem widzenia na odległość spowodowanym skurczem mięśni oka. Ten stan może rozwinąć się po 7, 10 latach i 17. Po usunięciu skurczu wzrok jest przywracany.
Krótkowzroczność dzieci jest następująca:
W zależności od nasilenia krótkowzroczności dzieli się na lekkie (do -3), średnie (od 3 do 6 dioptrii), ciężkie (ponad -6).
Istnieją pewne czynniki ryzyka i przyczyny krótkowzroczności u dzieci:
Zanim dziecko nauczy się mówić, rozpoznanie krótkowzroczności u dziecka jest zadaniem okulisty, do którego należy regularnie udawać się na wizytę. Od 2-3 lat objawy krótkowzroczności u dzieci stają się coraz bardziej oczywiste:
Objawy progresji krótkowzroczności polegają na tym, że dziecko widzi wszystko gorzej: na przykład uczeń zmienia się z odległych biurek bliżej tablicy. Wszystkie te objawy wskazują, że rodzice powinni pilnie pokazać dziecku okulistę.
Krótkowzroczność dziecięca jest diagnozowana przez okulistę. Metody diagnostyczne mogą się różnić w zależności od wieku młodego pacjenta. Do trzech lat to tylko studium instrumentalne. Począwszy od trzeciego roku życia, krótkowzroczność można zdiagnozować za pomocą tabel przedstawiających nie litery, których przedszkolak może jeszcze nie znać, ale różne przedmioty. Uczniowie mogą być testowani na klasycznej tabeli ostrości wzroku.
Diagnostyczne badanie oczu może obejmować:
Na podstawie wyników badania dokonuje się diagnozy „krótkowzroczność” i przypisuje się odpowiednią korektę stanu.
Leczenie krótkowzroczności u dzieci ma na celu odzyskanie zdolności widzenia dobrze, zatrzymanie rozwoju choroby. Pierwszy cel osiąga się przez wybór korekcji optycznej, drugi wymaga zestawu metod, które mogą obejmować:
Co zrobić, jeśli u dziecka rozpoznano krótkowzroczność - decyduje lekarz. Opierając się na naturze ujawnionej patologii, zadecyduje, jak zatrzymać postępującą krótkowzroczność i skorygować błąd refrakcji. Jednym z ważnych czynników będzie dieta z krótkowzrocznością u dzieci w wieku szkolnym i dzieci w wieku przedszkolnym.
Pierwszym krokiem po postawieniu diagnozy „krótkowzroczność” jest wybór korekcji optycznej, która pozwoli małemu pacjentowi wyraźnie zobaczyć odległe obiekty ponownie. Wielu rodziców nie chce nosić okularów na swoim synu lub córce, więc pierwszą rzeczą jest ustalenie, w jakim wieku można nosić soczewki dla dzieci z krótkowzrocznością. W niektórych przypadkach soczewki są przepisywane w wieku 8 lat, ale zazwyczaj są noszone przez starsze dzieci, począwszy od 12 roku życia.
Drugim ważnym pytaniem, które jest zadawane przez rodziców, jest: czy konieczne jest stałe noszenie okularów, jeśli dziecko ma krótkowzroczność? To zależy od wagi. Przy łagodnej krótkowzroczności okulary można nosić w razie potrzeby, gdy trzeba wyraźnie widzieć na odległość - na przykład w klasie. Przy umiarkowanej i ciężkiej krótkowzroczności noszenie okularów staje się trwałe i obowiązkowe.
Perifocal okulary dla dzieci, które rozdzielają lekki ładunek na całą siatkówkę i mogą zatrzymać krótkowzroczność, są bardzo dobrą metodą korekcji.
Preparaty lecznicze do korekcji krótkowzroczności u dzieci są szeroko stosowane w terapii złożonej. Obejmują one:
Wśród chirurgicznych metod leczenia krótkowzroczności jest obecnie uznawana za najskuteczniejszą metodę korekcji laserowej, ale u dzieci ta metoda nie ma zastosowania, ponieważ gałka oczna rośnie. Jednak leczenie wysokiej krótkowzroczności u dzieci z postępującą postacią choroby wymaga skleroplastyki - zabiegu chirurgicznego w celu wzmocnienia twardówki. Ta interwencja może zatrzymać wzrost krótkowzroczności.
W pełni korygując patologię, taką jak krótkowzroczność, dziecko jest niemożliwe, dopóki nie osiągnie wieku 18 lat. Po osiągnięciu dorosłości możliwa jest operacja laserowej korekcji, całkowicie eliminująca krótkowzroczność.
Terapia aparatów krótkowzroczności u dzieci jest bezpiecznym, dość skutecznym leczeniem. U dzieci stosuje się następujące metody:
Metody fizjoterapeutyczne są dobrze sprawdzone w leczeniu łagodnej krótkowzroczności w obu oczach i innych postaciach. Najbardziej popularne to:
Wszystkie te metody, po odpowiednim podaniu, mają pozytywny wpływ.
Jednym ze sposobów przywrócenia wzroku i wzmocnienia oczu dzieci jest gimnastyka. Po nauczeniu dziecka wykonywania ćwiczeń pokazanych na poniższym filmie, pomożesz mu zrelaksować oczy i poprawić stan systemu wzrokowego.
Regularnie wykonując ćwiczenia oczu, możesz zapobiec zmęczeniu oczu, skurczowi mięśni rzęskowych, co powoduje fałszywą krótkowzroczność i pogorszenie wzroku. Przeczytaj więcej o gimnastyce dziecięcej dla oczu tutaj.
Fizjologiczna krótkowzroczność słabego i umiarkowanego stopnia u młodzieży, która nie wykazuje szybkiego postępu, ma dobre rokowanie. Musisz użyć odpowiedniej korekcji optycznej, a po 18 latach możesz skorzystać z chirurgii laserowej, aby pozbyć się okularów i soczewek.
Wrodzone i szybko postępujące formy choroby, wysokie stopnie krótkowzroczności, mają mniej korzystne rokowanie. Jest on obarczony rozwojem powikłań, takich jak odwarstwienie siatkówki z szybkim postępem choroby.
Zapobieganie krótkowzroczności u dzieci w wieku szkolnym i przedszkolnym obejmuje:
Zapobieganie krótkowzroczności pomoże zapobiec rozwojowi patologii u dzieci, wzmocni układ wzrokowy i utrzyma doskonały wzrok. Zapraszamy do obejrzenia ciekawego filmu na temat objawów i zapobiegania krótkowzroczności u dzieci. Ciesz się oglądaniem:
Porozmawiaj o przydatnym artykule o krótkowzroczności dzieciom w sieciach społecznościowych i podziel się swoimi doświadczeniami i radami w komentarzach. Nie zapomnij codziennie robić z nas ćwiczeń z filmu - pomoże to wzmocnić oczy twojego dziecka. Dobra wizja, dobre zdrowie.
http://ozrenieglaz.ru/bolezni/blizorukost/blizorukost-u-detejNajczęstszym naruszeniem refrakcji pozostaje krótkowzroczność - słaby wzrok. Choroba wiąże się z defektami w strukturze oka, gdy ogniskowanie promieni nie występuje na siatkówce, ale przed nią.
Najczęściej naruszenie to jest wykrywane w młodszym wieku szkolnym, gdy obciążenie aparatu wzrokowego znacznie wzrasta. Leczenie krótkowzroczności u dzieci należy rozpocząć jak najszybciej. Na szczęście dziś w arsenale okulistów istnieje wiele technik i metod radzenia sobie z chorobą przy minimalnych zagrożeniach dla zdrowia.
Anatomicznie przyczyna krótkowzroczności (krótkowzroczności) u dziecka wiąże się ze wzrostem długości oka. Z kolei ta struktura gałki ocznej jest spowodowana wieloma czynnikami:
Rodzice mogą podejrzewać krótkowzroczność co do zachowania dziecka. Zaczyna mrużyć, patrząc na odległe przedmioty, zbliża książki i zabawki do oczu. Starsze dzieci skarżą się na bóle głowy, zmęczenie i zmęczenie oczu. Krótkowzroczni uczniowie nie rozpoznają tekstu napisanego na tablicy, zaczynają tracić w nauce.
Niektórzy rodzice nie poświęcają należytej uwagi krótkowzroczności, próbując wyleczyć ją środkami ludowymi i odmawiając punktów. Uważają, że nie trzeba iść do okulisty, dziecko „wyrośnie”, a jego wzrok się normalizuje. I popełnij fatalny błąd.
W miarę starzenia się krótkowzroczność bez profesjonalnego leczenia będzie postępować. U niektórych dzieci choroba nabiera powolnego charakteru, u innych wzrok gwałtownie spada z każdym mijającym rokiem. Oprócz zmniejszenia nasilenia dziecka czai się kolejne niebezpieczeństwo - niedowidzenie refrakcyjne, a nawet odwarstwienie siatkówki.
POMOC! Niedowidzenie lub zespół leniwych oczu to zaburzenie, w którym jedno oko przestaje brać udział w rozpoznawaniu przedmiotów. Niedowidzenie może prowadzić do ślepoty czynnościowej i ogólnego pogorszenia jakości życia dziecka.
W rzeczywistości krótkowzroczność dziecięca jest łatwa do leczenia i korygowania. Dzięki odpowiedniej wytrwałości i zintegrowanemu podejściu istnieje każda szansa na pozbycie się naruszenia i uniknięcie komplikacji. Dlatego okuliści nalegają na wczesną i regularną diagnozę widzenia w klinice. Im wcześniej wykryta zostanie krótkowzroczność, tym łatwiej będzie sobie z tym poradzić i im mniej wysiłku to zajmie. Tylko lekarz może zastosować taktykę leczenia, która będzie tak skuteczna, jak to możliwe dla konkretnego dziecka.
Okulista pediatryczny mówi o postępującej krótkowzroczności u dzieci:
Noszenie okularów jest najczęstszym i skutecznym sposobem na skrócenie krótkowzroczności. Okulary te wykorzystują rozproszone okulary negatywowe o wklęsłym kształcie. Pozwalają one na prawidłowe ustawienie ostrości promieni i zapewniają dobrą widoczność na odległość. Punkty są potrzebne przede wszystkim, aby zapewnić, że krótkowzroczność nie będzie postępować. Gdy optyka jest regularnie noszona, mięśnie oczu rozluźniają się, znika skurcz i przeciążenie. Mózg otrzymuje wyraźny spójny obraz z obu oczu, który służy za podstawę prawidłowego rozwoju aparatu wzrokowego.
Lekarz może przepisać punkty dla dzieci z krótkowzrocznością, począwszy od 2-3 lat. Nawet słaby stopień krótkowzroczności (do 3 dioptrii) jest wskazaniem do korekcji okularów. W tym przypadku nie ma potrzeby noszenia okularów przez cały czas. Są noszone tylko do oglądania odległych obiektów - do oglądania telewizji, przepisywania zadań z planszy, podczas spacerów ulicznych.
Dziecko z wysokim stopniem krótkowzroczności dosłownie widzi „nie dalej niż własny nos”. Te dzieci potrzebują stałego noszenia optyki, która jest usuwana tylko w czasie snu. Najczęściej lekarz przepisuje dwie pary okularów: jedną należy nosić do małej pracy z bliskiej odległości, a drugą - na odległość.
ODNIESIENIE: W krótkowzroczności dziecięcej dobrym rozwiązaniem będą okulary dwuogniskowe z dwiema strefami optyki - na odległość i blisko. Do takich punktów dziecko dobrze się dostosowuje i eliminuje potrzebę ciągłej zmiany pary.
Zalety noszenia okularów:
Okulary mogą stać się poważnym problemem estetycznym, a to jest ich główną wadą dla dzieci, zwłaszcza nastolatków. Ponadto ta optyka ogranicza dziecko w działaniach, uniemożliwia aktywne granie i uprawianie sportu. Punkty muszą być stale przenoszone, zaparowują, są łamane i gubione w najbardziej nieodpowiednim momencie.
Soczewki kontaktowe działają na tej samej zasadzie co okulary. Przyczyniają się do prawidłowego rozwoju układu optycznego dziecka na poziomie ośrodkowego układu nerwowego i służą jako zapobieganie powikłaniom.
Korekcja kontaktu jest często przepisywana krótkowzrocznym nastolatkom. Ale ogólnie rzecz biorąc, noszenie soczewek jest dozwolone już w wieku szkoły podstawowej, tj. 6-7 lat. Wszystko zależy od poziomu świadomości i odpowiedzialności dziecka. Jeśli nie boi się zdejmować i zakładać soczewek, jest gotów starannie się nimi zająć, wtedy produkty mogą być używane w młodym wieku.
Przy stabilnej krótkowzroczności możesz nosić optykę miękkiego kontaktu na bieżąco (w ciągu dnia). Jeśli choroba postępuje, nie możesz zrezygnować z punktów. W takim przypadku soczewki będą stanowiły przeszkodę w uprawianiu sportu i innych aktywnych aktywnościach.
Zalety noszenia soczewek:
Istotną wadą soczewek jest złożony system opieki, zwłaszcza w przypadku soczewek wielokrotnego użytku. Specjalne rozwiązania, walizki, pęseta - trudno jest dziecku poradzić sobie z tymi urządzeniami. Należy postępować zgodnie z planem wymiany optyki, dowiedzieć się, jak go założyć i zdjąć. Początkowo noszenie soczewek powoduje fizyczny dyskomfort z powodu ciągłego odczuwania obcego ciała w oczach. Kolejna wada - wysoki koszt soczewek kontaktowych, na które wielu rodziców nie stać.
Obecnie wielu okulistów przepisuje tak zwane soczewki ortokeratologiczne dla dzieci. Ta optyka przywraca wzrok, który jest noszony wieczorem i usuwany rano. Właściwości terapeutyczne soczewek wynikają z ich szczególnego kształtu. Złożona geometria wewnętrznej powierzchni optyki wywiera nacisk na powierzchnię rogówki, zmuszając ją do przyjęcia właściwej formy. Rano po zdjęciu soczewki wzrok pozostaje dobry przez cały dzień, a wieczorem znów pojawia się krótkowzroczność.
WAŻNE! Soczewki ortokeratologiczne dają efekt tymczasowy i nie eliminują potrzeby kompleksowego leczenia krótkowzroczności.
Leczenie farmakologiczne polega na stosowaniu dwóch rodzajów kropli: eliminacji skurczu akomodacyjnego i poprawie odżywiania siatkówki.
Pierwsza grupa obejmuje leki:
Dość dobre wyniki dają krople na podstawie lutealnej. Luteina działa bezpośrednio na mięsień rzęskowy, co powoduje skurcz akomodacyjny. Dodatkowo substancja rozluźnia soczewkę i pozwala pozbyć się napięcia i zmęczenia oczu.
Aby poprawić odżywianie siatkówki, pomogą takie lokalne leki:
Należy pamiętać, że tylko lekarz ma prawo przepisać krople do oczu. Wszystkie środki farmakologiczne mają wiele przeciwwskazań i skutków ubocznych, dlatego powinny być stosowane u dzieci ze szczególną ostrożnością.
Leczenie krótkowzroczności technikami chirurgicznymi w dzieciństwie rzadko jest praktykowane. Wynika to z długiego okresu tworzenia aparatu wzrokowego. Gałka oczna wzrasta wraz ze wzrostem dziecka do 14-16 lat, zmienia jego konfigurację i właściwości optyczne. Trudno jest przewidzieć, jakie interwencje chirurgiczne okażą się u dziecka, dlatego nie wykonuje się leczenia laserowego u dzieci.
Z technik operacyjnych u dzieci stosuje się tylko keratotomię, koagulację i skleroplastykę.
Keratotomia. Prowadzony z wrodzoną krótkowzrocznością postaci związanej z defektami rogówki. Podczas operacji na rogówce wykonuje się kilka nacięć. Pozwalają zmniejszyć nacisk na rogówkę, osłabiając w ten sposób jej właściwości refrakcyjne.
Skleroplastyka. Jest wskazany dla postępującej krótkowzroczności ze spadkiem ostrości widzenia o 1-1,5 dioptrii na rok. Operacja polega na włożeniu specjalnych substancji za tylną część gałki ocznej, które wzmacniają twardówkę. Substancja jest ściśle przylutowana do powierzchni twardówki i zapobiega dalszym zmianom kształtu gałki ocznej. Interwencja nie leczy krótkowzroczności, ale tylko zapobiega jej postępowi.
Koagulacja siatkówki. Procedura ma na celu wyeliminowanie pęknięć i przerzedzeń siatkówki. Problem taki występuje często w przypadkach zaburzonej refrakcji, gdy oko zmienia swój kształt i powoduje napięcie błon oka. Operacja pozwala na przyklejenie stref pęknięć lub przerzedzeń poprzez utworzenie mikrokolców laserowych.
Zalety chirurgicznego leczenia krótkowzroczności:
Wady operacji:
Wszystkie interwencje przeprowadzane są z wysokim stopniem krótkowzroczności. W tym przypadku lekarze biorą pod uwagę nie tyle wiek małego pacjenta, ile stan aparatu wzrokowego.
Oprócz głównych metod leczenia krótkowzroczności można zalecić dodatkowe techniki odpowiednie dla dzieci. Wszystkie pomiary w kompleksie pozwalają wzmocnić struktury gałki ocznej i uzyskać częściową poprawę ostrości wzroku.
Polega na wykorzystaniu komputera, lasera i psychologicznego treningu widzenia. Specjalnie opracowane techniki pomagają stymulować analizator wizualny, normalizować napięcie mięśniowe i prowadzić trening ostrości w różnych odległościach. Kompleks ćwiczeń sprzętowych dobierany jest przez okulistę indywidualnie dla każdego dziecka.
Jak przywrócić wzrok - przykłady technik sprzętowych:
W obróbce sprzętu inne programy komputerowe są wykorzystywane w różnych modyfikacjach - Relax, Eye, „Blade”, „Chibis”, „Crosses”, „Flower” itp.
WAŻNE! W procesie obróbki sprzętu ważne jest regularne monitorowanie wyników ekspozycji. Program można dostosować w trakcie terapii, aby poprawić efekt.
Wykorzystanie czynników fizycznych w walce z krótkowzrocznością daje wyraźne wyniki, wpływając na poziom tkanek i komórek. Fizjoterapię można przepisać nie tylko na etapie leczenia zachowawczego, ale także jako metodę odbudowy po zabiegu.
Magnetoterapia. Zastosowanie pulsujących i stałych pól niskiej częstotliwości pomaga nie tylko skorygować wizję. Pola magnetyczne mają działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwobrzękowe. Procedura u młodych pacjentów odbywa się w formie gry. Pomaga poprawić procesy mikrokrążenia w strukturach oka i poprawić ostrość widzenia.
Akupunktura. Podczas sesji refleksolog działa z igłami w pewnych punktach, które są odpowiedzialne za funkcje wizualne. Najczęściej akupunkturę wykonuje się na mięśniach oka i na czole. U niemowląt igły są zastępowane nasionami magnetycznymi lub lepkimi kropkami. Są przyklejone do różnych punktów ucha i pozostawione na skórze na 1-2 dni, po czym zostają zastąpione nowymi.
Masaż leczniczy jest kluczowym elementem w leczeniu wielu patologii, w tym patologii wzrokowych. Masaż okolicy szyi pomaga poprawić wzrok, w który zaangażowany jest kręgosłup szyjny. Zakończenia nerwowe znajdujące się w tej strefie są bezpośrednio połączone z nerwami wzrokowymi i mogą wpływać na percepcję wzrokową.
Codzienne 10-minutowe sesje obrożowe pozwalają:
Mechaniczne oddziaływanie na tkanki stymuluje procesy metaboliczne na poziomie komórkowym. Zwiększa przepływ krwi, zwiększa ilość składników odżywczych i tlenu dostarczanych do gałki ocznej.
Masaż kręgosłupa szyjnego wykonywany jest w pozycji siedzącej. Ruch powinien być gładki i jednolity, nie powodować bólu i dyskomfortu. Najpierw wykonuje się uderzenia, przesuwając się od brody do klatki piersiowej. Następnie przejdź do ugniatania, naprzemiennie mrowienia, rozciągania i ściskania. Zakończ sesję spiralną gładząc obszar szyi.
Gdy strefa szyi kołnierza akupresury, ważne jest, aby wdrożyć kilka procesów fizjologicznych, które ułatwiają stan:
Obecnie istnieje co najmniej 10 autorskich metod gimnastyki wizualnej dla krótkowzroczności. Gimnastyka z krótkowzrocznością ma na celu zmniejszenie zmęczenia oczu, poprawę krążenia krwi i spowolnienie pogorszenia percepcji wzrokowej. Okulista pomoże zabrać kompleks po dokładnym zbadaniu dziecka.
WSKAZÓWKA! Ćwiczenia na oczy muszą być codzienne, dając zajęcia co najmniej 5 minut dziennie.
Najlepsze ćwiczenia dla krótkowzrocznych dzieci:
Opłata za oczy jest bardziej odpowiednia dla dzieci powyżej 5-6 lat, które są w stanie zrozumieć zasady treningu i prawidłowo wykonywać ruchy. Rodzice muszą wykazać się maksymalną cierpliwością i wytrwałością, aby wyjaśnić dziecku, jak prawidłowo poruszać oczami, napinać je i rozluźniać.
Zapobieganie krótkowzroczności dziecięcej to lista prostych zasad, które należy stosować codziennie:
Ważnym czynnikiem w zapobieganiu krótkowzroczności jest prawidłowe odżywianie. Powinien być jak najbardziej witaminizowany i pełny. Szczególnie przydatne warzywa i owoce koloru żółtego, bogate w keratynę, to marchew, suszone morele, persimmon, rokitnik, bułgarska papryka. Nie mniej ważny jest prawidłowy tryb dnia, w którym miejsce się ładuje, sport, spacery na świeżym powietrzu i aktywne gry.
Podstawą skutecznego leczenia i zapobiegania krótkowzroczności jest terminowe rozpoznanie zaburzenia widzenia. Zaleca się regularne badania przez okulistę od urodzenia dziecka - po wypisie ze szpitala, po 6 miesiącach, a następnie co roku. Takie podejście pomoże zidentyfikować patologię na wczesnym etapie i rozpocząć terapię jak najwcześniej.
http://glaza.guru/bolezni-glaz/zabolevaniya/ametropiya/blizorukost/lechenie-bliz/terapiya-miopii-u-detej.html