Troskliwi rodzice chcą wiedzieć, co czuje nowo narodzone dziecko. Wpatrują się w małą twarz dziecka, a mimo to nie widzą świadomego spojrzenia. Dziecko kosi oczy w bok, a potem rozgląda się obojętnie. Niedoświadczone mamy i tatusiowie mogą wziąć te objawy na zaburzenia widzenia, ale jest to normalne dla noworodka. Widzi tylko rozmazany obraz i musi tylko znać otaczający go świat.
U niemowlęcia układ wzrokowy jest ułożony w taki sam sposób, jak u dorosłego, ale w pierwszych miesiącach życia dopiero zaczyna się jego rozwój. Dlatego dziecko widzi wszystko inaczej niż dorosły. Aby zrozumieć ten problem bardziej szczegółowo, należy znać strukturę fizjologiczną ludzkiego układu wzrokowego:
Rodzice mogą mieć logiczne pytanie. Jeśli oko dziecka jest takie samo jak u dorosłego, to dlaczego dzieci postrzegają rzeczy inaczej? Faktem jest, że wszystkie narządy układu wzrokowego noworodka znajdują się na etapie aktywnego rozwoju. Nadal są niedokończone i niedojrzałe, a aby dziecko mogło zobaczyć pełny obraz, jako osoba dorosła, zajmie to około roku.
Jakie zmiany przechodzą procesy wizualne małego dziecka?
Wybierając oświetlenie, pamiętaj, że w przedszkolu potrzebujesz kilku źródeł światła do różnych celów. Powinien to być żyrandol, który jest głównym oświetleniem, a także kinkiet i lampka nocna. W głównym oświetleniu wybierz lampę z dość jasnym żółtym światłem, które mają korzystny wpływ na widzenie dziecka. Ciemne lampy zaostrzą już i tak słaby wzrok noworodka. Niebieskie żarówki mogą być używane w pokoju gier lub na placu zabaw.
Światło nocne jest bardzo ważne dla nocnego snu. Przyjdzie z pomocą swojej matce, aby mogła spokojnie przewijać i karmić niemowlę. Z czasem będzie potrzebował dziecka, które zobaczy przedmioty w miękkim świetle i spokojnie zasnę. Całkowita ciemność może przestraszyć małe dziecko. I zbyt jasne światło zakłóca zdrowy sen, nie tylko dzieci, ale także dorosłych.
Wybierając kolory do projektowania przedszkola, preferuj pastelowe i jasne kolory. Nie przesadzaj z białym kolorem. Psychologowie uważają, że może to niekorzystnie wpłynąć na rozwój psychiki dziecka. Ale nie maluj sufitu ani nie usuwaj tego koloru ze szkółki. Wystarczy rozcieńczyć go innymi kolorami i odcieniami, aby przedszkole nie wyglądało jak oddział szpitalny. Ściany mogą być pomalowane na miękki różowy, niebieski lub piasek, ale meble, poduszki lub niektóre akcesoria mogą być jasne i niezapomniane.
Głównym mitem jest to, że dzieci widzą wszystko do góry nogami. Ta opinia pojawiła się dość dawno temu i powstała ze względu na strukturę ludzkiego oka i cechy wizualne.
Struktura naszych oczu jest podobna do soczewki zbierającej, która ma tendencję do obracania obrazu. Dlatego nasze oko naprawdę otrzymuje odwrócony obraz, który z kolei przetwarza mózg. W rezultacie widzimy prawidłowy obraz.
Nie wiadomo na pewno, kto jako pierwszy przedstawił teorię o odwróconej wizji niemowląt, ale ta osoba kierowała się podstawową wiedzą, chociaż wyciągnął błędny wniosek. Ta błędna teoria jest nadal bardzo popularna.
Zalecamy oglądanie tego filmu. Pokazuje, jakie etapy rozwoju wizja dziecka przechodzi od urodzenia do jednego roku.
http://okrohe.com/deti/etapy-razvitiya-rebenka/zrenie-u-novorozhdennyh.htmlVision to najbardziej informacyjny i jednocześnie najbardziej delikatny zewnętrzny analizator. To przez oczy osoby otrzymuje większość informacji o świecie. Ośrodki wzrokowe są połączone i mają silny wpływ na prawie wszystkie istotne struktury mózgu (widzenie uczestniczy w czynnościach trawiennych, ruchowych, przedsionkowych, seksualnych i innych rodzajach organizmu). Szczególnie ważny w kształtowaniu i rozwoju wzroku jest pierwszy rok życia, kiedy oczy i organizm dziecka jako całość są łatwo podatne na różne szkodliwe skutki zarówno czynników wewnętrznych, jak i zewnętrznych.
Jeśli w tym wieku narząd wzrokowy został uszkodzony, wówczas dziecko nie koordynuje ruchów, dziecko czuje strach przed otaczającym światem, co często prowadzi do znacznego opóźnienia w rozwoju dziecka, ponieważ reszta zmysłów nie jest w stanie w pełni zrekompensować braku informacji.
W pierwszym roku wizja dziecka rozwija się bardzo intensywnie. Niemal całkowita ślepota noworodka (niekierunkowa percepcja światła) w ciągu kilku miesięcy rozwija się w zdolność do analizowania obiektów i ich ruchu, oceny i porównywania obiektów według ich różnych, w tym koloru, cech. Dlatego szczególnie ważne jest, aby rodzice zrozumieli podstawowe zasady rozwoju wzroku u dzieci w pierwszym roku życia i wiedzieli o wczesnych objawach patologii oka.
W rozwoju narządu wzroku występuje kilka okresów. Najważniejszą z nich jest zakładka i formacja wewnątrzmaciczna. Na tym etapie wpływ szkodliwych czynników może prowadzić do katastrofalnych konsekwencji (nieprawidłowości rozwojowe - hipoplazja nerwu wzrokowego, zaćma wrodzona, jaskra, zapalenie błon oka itp.). Następny okres to od narodzin do 1 roku. W tym czasie aktywnie rozwijają się obszary kory wzrokowej mózgu, otrzymując informacje o świecie. Równoczesny ruch oczu jest trenowany, tworzy się wizualna kontrola ruchu rąk, wypełnia się „biblioteka” obrazów wizualnych. Jeśli na tym etapie dochodzi do ograniczenia światła wpadającego do siatkówki (upośledzona przezroczystość optyczna oka), zaburzenia ostrości obiektu (obecność krótkowzroczności lub dalekowzroczności) lub pogorszenia percepcji obrazów wizualnych (uszkodzenie nerwów wzrokowych, ośrodków wzrokowych mózgu) początkowy etap rozwoju, a nie normalny poziom.
Natychmiast po urodzeniu dziecko jest w stanie dostrzec jedynie obecność lub brak źródła światła. W pierwszych miesiącach życia przed dzieckiem, jak z mgły, pojawiają się różne przedmioty otaczającego świata. Początkowo dziecko rejestruje tylko duże przedmioty (pierwszy miesiąc), a następnie próbuje prześledzić ich ruch w przestrzeni - bada przechodzących rodziców, ogląda ruchome zabawki (3-4 miesiące). W tym wieku nie powinieneś wieszać zabawek tuż przed oczami - umieść je na bokach dziecka lub na stopach. W wieku 6 miesięcy ostrość widzenia dziecka pozwala mu obserwować małe przedmioty, wizualnie rozpoznawać „swoje”, łapać i rzucać zabawkami, poznając trójwymiarowość przestrzeni. Umieść grzechotki i „szeleszczą” w obszarze ruchu rąk dziecka, aby ułatwić ich chwytanie.
Jednoroczne dziecko już zbiera „małe śmieci” na podłodze, aktywnie przesuwając się w kierunku jasnej zabawki. Użyj odległych obiektów, aby przyciągnąć uwagę. Otrzymując potężne bodźce wzrokowe, dziecko zaczyna dążyć do obiektów, które go interesują, podejmuje próby wstania i stawia pierwsze kroki. Dopiero w wieku 6-7 lat wizja dziecka osiąga poziom osoby dorosłej (zgodnie ze specjalnymi tabelami nazywa 10 linię).
Już w szpitalu położniczym badanie wzrokowe noworodka może ujawnić oznaki niektórych wrodzonych chorób oczu. Zaćma jest zmętnieniem soczewki, co objawia się szarawym blaskiem zamiast czarnej źrenicy. Leczenie najczęściej - chirurgiczne - usunięcie mętnej soczewki. Długie występowanie zakłóceń w przechodzeniu światła do oka doprowadzi do znacznego opóźnienia w rozwoju widzenia (zaciemnienie ambiopii). Po takiej operacji dziecko nosi specjalne okulary lub soczewkę kontaktową, która zastępuje soczewkę. Ostatnio rozprzestrzeniła się metoda wczesnej implantacji sztucznej soczewki. Niektóre rodzaje przezroczystych zaćm nie działają we wczesnym dzieciństwie. W takich przypadkach należy przeprowadzać okresowe kursy leczenia stymulującego (ekspozycja na oko światłem i promieniowaniem laserowym, pole elektryczne i magnetyczne, zajęcia w specjalnych programach komputerowych) i przeprowadzać opóźnioną operację w bardziej dorosłym wieku.
Zewnętrzne objawy podobne do zaćmy można wykryć za pomocą groźniejszej choroby, glejaka siatkówki (guza siatkówki). Na wczesnym etapie można zaatakować guz za pomocą specjalnych aplikatorów promieniowania - płytek z nałożoną na nie substancją radioaktywną. Są one przyszywane bezpośrednio do twardówki w miejscu projekcji guza, którego cień jest określany podczas operacji, świecąc przez twardówkę za pomocą diafanoskopu (urządzenie podobne do latarki). Materiał radioaktywny aplikatora niszczy guz przez twardówkę. W późniejszych etapach, gdy istnieje niebezpieczeństwo rozprzestrzenienia się guza poza granice oka, istnieje tylko jeden sposób - usunięcie zaatakowanego oka.
Wrodzona jaskra jest chorobą oczu, która charakteryzuje się wzrostem ciśnienia wewnątrzgałkowego z powodu wrodzonych zaburzeń systemu edukacji i wypływu płynu wewnątrzgałkowego. W rezultacie oko dziecka jest rozciągnięte i powiększone, przesuwając się do przodu (aż do ograniczenia całkowitego zamknięcia powiek). Również w przypadku jaskry może wystąpić zmętnienie rogówki. Ponieważ choroba ta jest związana ze zmianami strukturalnymi w niektórych częściach oka, leczenie jest głównie chirurgiczne. Celem operacji jest zapewnienie normalnego wypływu płynu wewnątrzgałkowego z jamy oka. Jeśli czas operacji nie ma wpływu na rogówkę i nerw wzrokowy, możliwe jest zachowanie i rozwinięcie pełnej wizji.
Choroby zapalne (zapalenie spojówek - zapalenie błony zewnętrznej oka, pokrywające tylną powierzchnię powiek i przednią powierzchnię gałki ocznej do rogówki, zapalenie pęcherza moczowego - zapalenie worka łzowego, zapalenie błony naczyniowej oka - zapalenie naczyniówki oka itp.). Głównymi objawami tej grupy chorób oczu są zaczerwienienie oka, łzawienie, obrzęk powiek i spojówka oraz obfite wydzielanie z oczu. Środki i metody leczenia w takich przypadkach powinny być ustalane wyłącznie przez okulistę, ponieważ niewłaściwe leczenie może spowodować pogorszenie stanu zapalnego i komplikację procesu. Nieuzasadnione przepisywanie antybiotyków rzadko prowadzi do alergii błony śluzowej oka, a ich przedłużone stosowanie zaburza aktywność życiową normalnej flory bakteryjnej.
U dzieci w pierwszych miesiącach życia może pojawić się śluz z oczu, podobny do ropy. Istnieje blokada systemu łez. Często, aby poradzić sobie z banalnym „ropieniem oczu”, wystarczą zwykłe procedury higieniczne w postaci mycia i masowania obszaru kanalików łzowych. Najpierw za pomocą wacika zwilżonego przegotowaną wodą usuń błony śluzowe i skorupy z powierzchni oka. Następnie, za pomocą małego palca, przytrzymaj kilka ruchów masażu wewnętrznego kącika oka w kierunku nosa. Następnie wlej kałużę przegotowanej wody do wewnętrznego kącika oka (dziecko powinno leżeć na plecach) i spróbuj zmusić dziecko do mrugnięcia. Gdy pojawia się mruganie, aktywne spłukanie kanalików nosowo-łzowych, które pomaga poprawić przepływ płynu łzowego. Jeśli to konieczne, powtórz tę procedurę po każdym śnie, kiedy wypływ łez jest zablokowany przez ścisłe ucisk powiek.
W przypadku chorób zapalnych oczu nie należy wpuszczać do nich mleka matki - jest to doskonała pożywka dla szkodliwych mikroorganizmów, a ponadto tłuszcz zawarty w mleku zakłóca odpływ łez.
Do najczęstszych zewnętrznych objawów patologii oka, które można rozpoznać po niewyspecjalizowanym badaniu noworodka, należą również:
Rodzice lub okulista mogą wykryć zez u dziecka (zmiana prawidłowej pozycji jednego lub obu oczu w szczelinie powiekowej). Powstaje z powodu upośledzenia wzroku w jednym lub obu oczach, zmiany napięcia mięśni mięśni oka, uszkodzenia mięśni oczu itp. Przedmiot badany skupia się nie na środkowej siatkówce, ale na sąsiednim obszarze, gdzie wrażliwość wzrokowa jest znacznie niższa, co stwarza zagrożenie dla powstawania lornetki widok dziecka. Widzenie przez lornetkę to wizja z dwojgiem oczu z kombinacją jednocześnie otrzymywanych przez nie obrazów, co pozwala na lokalizowanie obiektów w kierunku iw ich odległości względnej. W takim przypadku konieczne jest jak najszybsze rozpoczęcie leczenia. Za pomocą gipsu przykleja się „zasłonę” z gazy serwetkowej na nie noszące się oko (w przypadku dwustronnego zeza serwetka z gipsem jest przymocowana na przemian do każdego oka), podczas wykonywania „problemowego” treningu oczu. Jedynymi wyjątkami są przypadki, w których ostrość wzroku w obu oczach jest ostro zmniejszona, a klejenie może prowadzić do zahamowania rozwoju widzenia w oku, które lepiej to widzi.
Jeśli kąt odchylenia oka jest wystarczająco duży, nie można tego zrobić bez szybkiej korekty zeza. Nie unieważnia to w żaden sposób prowadzenia klejenia i stymulacji. Za pomocą tych środków do czasu operacji (najczęściej wykonuje się ją w wieku 4–5 lat, aby możliwe było utworzenie widzenia obuocznego przed szkołą) możliwe jest zmniejszenie kąta zezowania i utrzymanie dobrej ostrości wzroku. Przyczynia się to do mniejszej ilości interwencji chirurgicznej, lepszego efektu pooperacyjnego i umożliwia w przyszłości normalizację funkcji wzrokowych.
Podczas badania dziecka w szpitalu położniczym (i dla wcześniaków w oddziałach wcześniaków), okulista może również ujawnić inne choroby oczu, które nie mają zewnętrznych objawów we wczesnych stadiach. Najbardziej groźne z nich to retinopatia wcześniaków i zanik nerwów wzrokowych.
Retinopatia wcześniaków jest chorobą siatkówki, w której zatrzymują się normalny rozwój i wzrost jej naczyń, i zaczynają się rozwijać nieprawidłowe naczynia, które nie spełniają swojej funkcji dostarczania tlenu do błony siatkówki. Ciało szkliste staje się mętne i pogrubione, co powoduje napięcie i odwarstwienie siatkówki, a przy braku odpowiedniego leczenia może to prowadzić do nieodwracalnej utraty wzroku. Niestety, na zewnątrz choroba ta nie objawia się i dopiero na ostatnim etapie, kiedy nie można już pomóc dziecku, szary blask źrenicy staje się zauważalny. Wczesną chorobę może zdiagnozować tylko doświadczony okulista. Lekkie etapy retinopatii mogą powodować niewielkie zmiany, które nie mają znaczącego wpływu na widzenie. Ale po osiągnięciu trzeciego lub czwartego etapu choroby dziecka konieczne jest pilne działanie.
Atrofia nerwu wzrokowego jest uszkodzeniem włókien nerwowych, które przewodzą sygnały wzrokowe z oka do ośrodków wzrokowych kory mózgowej. Główną przyczyną są różne uszkodzenia struktur i układ komorowy mózgu. Jeśli zanik nerwu wzrokowego jest zakończony (co jest rzadkością), wówczas wizja może być całkowicie nieobecna. W przypadku częściowej atrofii ostrość wzroku zależy od stopnia i lokalizacji uszkodzenia nerwu wzrokowego. W przypadku zaniku nerwu wzrokowego, stymulowanie leczenia funkcjonalnego za pomocą specjalnych urządzeń, stosuje się leczenie nootropowe (poprawiające procesy metaboliczne w mózgu) i rozszerzające naczynia.
Po szpitalu położniczym rodzice powinni uważnie monitorować rozwój dziecka, zwracając uwagę na tworzenie funkcji wzrokowych.
Ważne jest, aby pierwsze badanie przez okulistę zostało przeprowadzone w ciągu pierwszych 3 miesięcy życia dziecka (w tych okresach większość chorób wrodzonych można zdiagnozować na wczesnym etapie, co jest kluczem do skutecznego leczenia). W przypadku braku patologii podczas pierwszego badania konieczna jest następna wizyta u lekarza, gdy dziecko ma sześć miesięcy (dojrzewanie głównych struktur oka odpowiedzialnych za prawidłowe ogniskowanie obrazu na siatkówce).
Wstępne badanie przeprowadza się według następującego algorytmu:
Określenie ostrości (w ciągu 1 miesiąca - przez reakcję fiksacji na obiekcie, w ciągu 2-3 miesięcy - przez śledzenie jasnej zabawki o rozmiarze 15–20 cm na jasnym tle monofonicznym, w ciągu 4–5 miesięcy - śledzenie jasności na odległość 3-5 m) i pola widzenia (pole widzenia - maksymalna przestrzeń kontrolowana przez jedno oko). Pole widzenia jest określane w przybliżeniu - lekarz przesuwa zabawkę do przodu z powodu głowy dziecka, dopóki dziecko nie zareaguje na obiekt. Jednocześnie badane są przydatki oka: mięśnie, przewody łzowe, powieki (ruchy oczu w różnych kierunkach, drożność przewodów łzowych, pełnia otwierania i zamykania powiek), a także środki optyczne oka i dna oka przy użyciu oftalmoskopu i lampy szczelinowej (instrumenty wysyłające kształt szczeliny lub okrągły promień światła przez medium optyczne oka).
Okulista mierzy również refrakcję za pomocą skiascopy (test cienia z linijkami optycznymi) lub refraktometrii (używa się specjalnego aparatu).
Jeśli nie można określić ostrości wzroku (dziecko ma rozmytą reakcję fiksacji lub śledzenia), przeprowadza się badanie impulsów mózgowych w odpowiedzi na bodźce wzrokowe (metoda wzrokowych potencjałów wywołanych). Zgodnie z jego wynikami można ocenić obecność funkcjonalnych i strukturalnych uszkodzeń analizatora wzrokowego lub opóźnienie jego rozwoju.
W wieku 6 miesięcy, oprócz standardowego badania dziecka, dynamika refrakcji oka jest monitorowana przez okulistę, to znaczy nowo uzyskane i pierwotne dane z tego badania są porównywane. Dla większości dzieci w wieku 6 miesięcy zakres refrakcji wynosi od + 1– + 2,5 dioptrii. Czasami w tym wieku może nastąpić przesunięcie w kierunku refrakcji minus, co wskazuje na podatność dziecka na rozwój krótkowzroczności. W tym przypadku konieczne jest ograniczenie obciążenia wizualnego - aby usunąć małe i zwisające zabawki, aby skupić się na odległych i ruchomych obiektach. Jeśli krótkowzroczność zostanie wykryta więcej niż 2 dioptrii, zwłaszcza jeśli wraz z nią, ostrość widzenia dziecka zmniejsza się i pojawia się zez, jak tylko możliwe jest korekcja wzroku za pomocą okularów. W razie potrzeby okulary można przypisać już po 6 miesiącach (czasami, z dużymi stopniami lub wyraźną asymetrią między oczami, stosuje się korekcję wzroku za pomocą soczewek kontaktowych).
Nawet jeśli po 6 miesiącach w rutynowej kontroli nie wykryto patologii narządu wzroku, w przyszłości konieczne jest poddanie się badaniu przez okulistę co sześć miesięcy, ponieważ w tym czasie współczynniki załamania oka mogą zacząć się zmieniać (krótkowzroczność, astygmatyzm), pojawiają się pewne zespoły genetyczne, występujące z gwałtownym naruszeniem ostrości wzroku. Ponadto regularne monitorowanie dziecka daje lekarzowi możliwość szybkiego zidentyfikowania ukrytych procesów zapalnych.
Pierwszymi objawami wielu chorób, którymi należy się zająć w pierwszych miesiącach życia, są brak lub opóźnione śledzenie ruchu podmiotu, pojawienie się zeza, zaczerwienienie tułowia, wydzielina gromadząca się w wewnętrznych kącikach oczu i powiekach. Jeśli pojawią się takie objawy, należy natychmiast skontaktować się ze specjalistą.
Ważne jest, aby wiedzieć: nawet jeśli lekarz ujawnił patologię, nie jest to powodem do paniki. Zaburzenia czynności narządów w większości przypadków można przywrócić za pomocą odpowiedniego leczenia.
Uważaj na swoje dzieci! Nie rób samoleczenia!
Autor artykułu: pediatra, okulista, kandydat nauk medycznych,
Kierownik Katedry Okulistyki, NIIP i DF MH RF
Skripets Petr Petrovich
W pierwszych miesiącach wizja noworodka przechodzi przez tak wiele zmian i przemian, jak to się nie zdarza we wszystkich latach jego późniejszego życia. Warto zapytać z góry, jak rozwijają się oczy dziecka, aby lepiej poznać normy formacji i chronić się przed bezpodstawnymi lękami.
W szpitalu położniczym dziecko ledwo odróżnia jasny obraz, więc dla dziecka tak ważne jest, aby mieć kontakt dotykowy, aby poczuć zapach matki. Po pewnym czasie umiejętność skupiania uwagi przychodzi do dziecka i dopiero wtedy nauczy się odróżniać przedmioty od ludzi.
Aby czuć się otoczonym miłością i uwagą, nie wystarczy dziecku, żeby cię obserwowało, bo tak naprawdę cię nie widzi. Dlatego rodzice nie żałują rąk, kołysząc się i głaszcząc dziecko, a nowe osoby w pobliżu mogą powodować łzy - zapachy innych powodują zaniepokojenie dziecka.
Narządy widzenia u dziecka zaczynają się formować w 8-10 tygodniu ciąży, a proces ten kończy się po urodzeniu. Dopiero w wieku 6-7 lat mięśnie oka zostaną ostatecznie rozwinięte i podobne w strukturze do dorosłych.
Czasami rodzina zwraca się do okulisty w pierwszych dniach życia dziecka z powodu rozogniskowania narządów wzroku lub zauważenia lekkiego zeza. Oczywiście, ci rodzice potrzebują tylko pochwał za ich opiekę i szybką reakcję, ponieważ większość patologii jest łatwiejszych do skorygowania w początkowych etapach, gdy dziecko rośnie. Ale często takie zjawiska są spowodowane fizjologicznym rozwojem mięśni oczu i nie stanowią problemu. Wizja nowo narodzonego dziecka dopiero się kształtuje i ulega formacji, podczas której organy uczą się dostosowywać i skupiać.
Wiedza o tym, jak rozwija się wizja noworodka, jest konieczna nie tylko dla ogólnego rozwoju. Fazowany nadzór pomoże zidentyfikować nieprawidłowości w czasie, kiedy można szybko i niezauważalnie rozwiązać problem zdrowotny.
W szpitalu położniczym i pierwszych dniach pobytu dziecka w domu oczy nadal się aktywnie rozwijają. Oprócz różnicy między światłem a ciemnością, dziecko uczy się określać źródło blasku. Odruchowo orzeszek zamyka rękojeść, mruga i odwraca się. Jak dotąd świat jest dla niego czarno-biały, a przedmioty można odróżnić w odległości nie większej niż 40 cm, a następnie tylko w postaci konturów, plam. Zrozum, kiedy u noworodków istnieje wyraźna, wyraźna wizja, możliwe jest zachowanie i reakcja dziecka na otaczające obiekty.
Już w trzecim tygodniu życia mały człowiek zaczyna widzieć przedmioty i dlatego skupia na nich uwagę. Widzenie niemowlęcia jest już tak rozwinięte, że można zauważyć, jak pewne przedmioty lub ludzie przyciągają uwagę dziecka i może długo na nie patrzeć.
Wizja u noworodków w 1 miesiącu poprawia się każdego dnia, dlatego ważne jest, aby otoczyć dziecko odpowiednimi zabawkami. Zwróć uwagę na łóżko - lepiej umieścić je na środku, bez zamykania jednego z boków w celu oglądania przez ścianę lub meble.
Ponieważ postrzeganie kolorów nie zostało jeszcze utworzone, eksperci zalecają przeprowadzenie „treningu” ze zdjęciami w czerni i bieli, które przedstawiają duże wzory lub figury. Oczy już aktywnie obserwują obiekt, poruszając się we wszystkich kierunkach - w prawo i w lewo, w górę iw dół. Dziecko trzyma oko dłużej i odróżnia zmianę otaczającej przestrzeni. Podczas gdy obraz pozostaje dwuwymiarowy, wyświetlając szerokość i wysokość.
Wizja noworodka dopiero się kształtuje, a etapy jej rozwoju są wyraźnie widoczne, ale wkrótce przyzwyczaisz się do nowych osiągnięć swojego dziecka każdego dnia. Tymczasem dziecko uczy się odróżniać kolory. Czerwone i żółte są pierwsze, potem niebieskie i ich odcienie, a później wszystkie zielone. Ten fakt będzie przydatny przy doborze zabawek, ale warto zauważyć, że zmiany pojawią się tak szybko, że przydatna będzie cała ofiarowana zabawa, dowolnego koloru.
Półroczne dziecko już wie, który kolor lubi bardziej, a także zdecydowało się na identyfikację formularzy. A jeśli widok niemowląt w pierwszych dniach życia pozwolił im czuć się komfortowo w czarno-białej przestrzeni, teraz uwagę dziecka przyciągają jasne, kolorowe zabawki. Świat staje się już trójwymiarowy, z głębią. Odległość, na której dziecko widzi, może wynosić 8 metrów.
Fizjologicznie, 50-letnie dziecko ma już 50% ostrości wzroku. Widzi przedmioty i wyróżnia je, ale wciąż nie jest tak wyraźnie i wyraźnie jak dorosły. Stuprocentowa ostrość osiągnie 6 lat.
W przypadku dzieci urodzonych przedwcześnie konieczna jest wizyta okulisty w ciągu 4 tygodni po urodzeniu. Fizjologiczne niedorozwój narządów ocznych i osłabienie naczyń zwiększają ryzyko nieprawidłowości. Ale obserwacja jakościowa i profesjonalna interwencja pomogą naprawić sytuację. Znajomość etapów rozwoju aparatu wzrokowego w czasie ciąży pozwala zrozumieć, w jaki sposób niepełne dziecko widzi w tym okresie (co tydzień):
Jednak dziecko urodzone w 34-35 tygodniu ciąży powinno być pokazane okulistom w ciągu pierwszych 4 tygodni, aby szybko podjąć środki zapobiegawcze lub lecznicze.
Podczas gdy noworodek uczy się skupiać, a jego mięśnie nadal się tworzą, zez nie jest objawem, ale tylko etapem rozwoju. Ale samo zjawisko, jako choroba, jest bardzo niebezpieczne, ponieważ w tym przypadku wzrok obuoczny dziecka rozwija się nierównomiernie. Zdarza się to wrodzone i nabyte.
Źródła wrodzonego zeza nazywane są takimi czynnikami jak:
Problemy zdrowotne powodujące nabyte zeza:
Krótkowzroczność jest również znana jako krótkowzroczność. Choroba objawia się z powodu wady - nadmiernie wydłużonej gałki ocznej. U zdrowej osoby nie jest ona również w formie idealnej kuli, ale występuje odchylenie od normy. Z tego powodu widoczny obraz nie dociera do punktu przetwarzania informacji - siatkówki. Dziecko z krótkowzrocznością jest przestraszone rękami i nogami, a rozpoznanie rodziców objawia się z opóźnieniem. Ale w tej chwili istnieje wiele badań i skutecznych metod, które umożliwiają wyeliminowanie tej dolegliwości w całości lub częściowo w dzieciństwie.
Do 6 miesięcy wszystkie dzieci patrzą na świat oczami osoby o dalekowzroczności, ale jeśli to zjawisko nie zniknie z czasem, a dziecko nadal będzie gorzej widzieć, lekarz bada patologię. Niepokojące dzwony w takich przypadkach uważa się za powolną reakcję na bliskie przedmioty, brak kontaktu wzrokowego z rodzicami, gdy dziecko jest w ramionach, i zainteresowanie ich kończynami - zazwyczaj jest to pierwsza rzecz, którą dzieci zaczynają się uczyć.
Dlatego przy pierwszych objawach lepiej jest skontaktować się z lekarzem, jeśli:
W pierwszych 10 dniach życia mięśnie motoryczne nabierają siły i elastyczności, więc rodzice mogą zauważyć, jak gałki oczne, bez żadnych bodźców z zewnątrz, zaczynają poruszać się w różnych kierunkach. Nie bój się, to norma na taki okres. Później jednak zjawisko to jest nienormalne i wymaga profesjonalnej diagnostyki, a następnie specjalnie dobranej gimnastyki.
Niestety, ta choroba ostatnio stała się powszechna. Jaskra jest definiowana jako wzrost ciśnienia wewnątrz gałki ocznej, co prowadzi do zakłócenia tworzenia i pracy narządów wzroku. Objawy choroby są wyraźnie rozpoznawalne:
Interwencja chirurgiczna może skorygować chorobę, a okres rehabilitacji w normalnym okresie okresu zdrowienia nie będzie dłuższy niż trzy miesiące. Po tym dziecko nie będzie gorzej niż zdrowi rówieśnicy.
Również dolegliwość jest znana jako ptosis. Choroba objawia się w macicy i po urodzeniu. Stopień negatywnego wpływu na rozwój widzenia zależy od tego, jak bardzo powieka zamyka oko - gdy pół i więcej, nie można zrobić bez regulacji chirurgicznej. Jeśli problem nie zostanie skorygowany w czasie, rozwój narządu następuje powoli, częściowo iw przyszłości powoduje poważne kłopoty.
Szpital położniczy jest miejscem pierwszego kontaktu dziecka z pracownikami medycznymi. Tutaj noworodek poddaje się kontroli wzrokowej wszystkich narządów zmysłów, w tym wizualnych.
Przez 1-2 miesiące życia dziecko potrzebuje dokładnego badania przez optyka. Lekarz doradzi gimnastykę i gry rozwojowe dla zdrowych dzieci, a jeśli wykryje anomalię, skieruje cię do specjalisty w celu dalszego badania.
Dlatego najlepszą diagnostyką domową będzie stała obserwacja. Spójrz, czy zauważyłeś:
Biorąc pod uwagę, że pierwsze sześć miesięcy życia jest określane jako najbardziej odpowiedzialne w tworzeniu wszystkich narządów zmysłów dziecka, w tym narządów wzrokowych, niezwykle ważne jest, aby nie przegapić tego momentu. Rozpoczynając aktywne zajęcia, nie zapomnij o:
Zestaw kart z wyraźnym, nieskomplikowanym czarno-białym wzorem można kupić lub wykonać samodzielnie, pobierając z wiarygodnego źródła w Internecie. Gładkie, powściągliwe linie pomogą dziecku rozwinąć zdolność skupiania uwagi. Przez jakiś czas zamieniaj zabawki na karty przymocowane do modułu nad łóżeczkiem, a także ręcznie przeprowadzaj trening.
Dla najmniejszych ćwiczeń z kartami. W odległości 30 cm od dziecka powoli przybliżaj obraz, trzymaj go, a gdy dziecko przestanie na niego patrzeć, stopniowo przesuwaj się z boku na bok. Zmiana karty nie jest ostra, pozwól dziecku rozważyć każde.
W tym wieku zwierzęta, rośliny i budynki powinny zastąpić wzór, ale nadal w czerni i bieli. Dzieciak uczy się nie tylko skupiać uwagę, ale także odróżniać kontury, widzieć formę. Niech będzie więcej kart i zwiększ odległość do 40-60 cm Zdjęcia można przenosić i wysuwać, przesuwać w różnych kierunkach, pozostawić w widocznym miejscu w pokoju.
Film pokazuje technikę ćwiczeń z dzieckiem:
Po 3 miesiącach dziecko reaguje bardziej na jasne obrazy. Nawet jeśli pokój jest dla twojej księżniczki w jasnoróżowych odcieniach, a mały mistrz preferuje pastelowo-turkusowy, teraz nie możesz obejść się bez bogatych odcieni. Używaj najpierw kart z kolorami głównego widma, a ostatecznie uzupełnij lekcje innymi kolorowymi zabawkami.
Pierwsza recepta, którą poda ci każdy pediatra, to: nie pomijaj rutynowych badań kontrolnych, a jeśli wykryte zostaną naruszenia, nie próbuj traktować dziecka samodzielnie tradycyjnymi metodami. Nie martw się, lekarz nie zaleci Ci natychmiast drogich kropli, przede wszystkim przeprowadzi szczegółowe badanie w celu szybkiego usunięcia przyczyny dyskomfortu dziecka.
Ślina lub mleko kobiece „zgodnie z popularnym przepisem” może powodować chorobę bakteryjną. A niewłaściwie dobrany lek prowadzi do podrażnienia błony śluzowej, w najgorszym przypadku - do odwrotnego skutku od spożycia.
W życiu codziennym należy zwrócić uwagę na takie potencjalne źródła problemów, jak:
Według dr E. O. Komarovsky'ego, oprócz zasad dotyczących pielęgnacji oczu, powinieneś również zastosować środki zapobiegawcze, podążając za tym, co zapewni idealne warunki dla rozwoju wizji dziecka:
Dziecko wyrośnie zdrowo, jeśli zastosujesz proste zasady profilaktyki, sprawdzisz wzrok specjalisty w odpowiednim czasie i będziesz uważnie obserwować swoje dziecko w domu. Prosta gimnastyka oczu i okresowe treningi pomogą mu rozwijać umiejętności wizualne tak szybko i sprawnie, jak to możliwe.
Ten film bardziej szczegółowo omawia powyższe tematy:
http://zdorovoeoko.ru/poleznoe/baza-znanij/zrenie-u-novorozhdyonnyh/Noworodkowa encefalopatia dotyka od jednego do sześciu na tysiąc żywych dzieci urodzonych o czasie i stanowi poważny problem medyczny: 15–20% dotkniętych dzieci umiera w okresie noworodkowym; U 25% rozwijają się uporczywe defekty neurologiczne, a u wielu rozwija się ciężkie zaburzenie widzenia.
Terminy „encefalopatia noworodkowa”, „encefalopatia niedotlenio-niedokrwienna” i „zamartwica przy urodzeniu” są często stosowane zamiennie, co jest godne ubolewania. Chociaż w większości przypadków encefalopatii noworodkowej głównymi czynnikami są niedotlenienie i niedokrwienie, zapalenie wewnątrzmaciczne może być często ważnym czynnikiem towarzyszącym.
Ponadto zidentyfikowano prenatalne czynniki ryzyka (niedociśnienie matczyne, terapia niepłodności i patologia tarczycy). Jednak nawet w obecności prenatalnych czynników ryzyka wyniki prospektywnych badań MRI pokazują, że w co najmniej 80% przypadków przyczyną encefalopatii noworodkowej u niemowląt urodzonych o czasie jest ostre uszkodzenie mózgu w okresie okołoporodowym.
Obszary mózgu podatne na niedotlenienie i zmiany niedokrwienne różnią się w zależności od wieku ciążowego niemowlęcia w momencie rozwoju zmiany. W przeciwieństwie do niedojrzałych oligodendrocytów i komórek progenitorowych oligodendrocytów, dojrzałe oligodendrocyty są odporne na efekty niedotlenienia i niedokrwienia.
Tak więc izolowana głęboka zmiana istoty białej u dzieci urodzonych o czasie nie jest głównym objawem encefalopatii noworodkowej. Głównym obszarem dotkniętym chorobą u niemowląt urodzonych o czasie jest strefa graniczna kory mózgowej („strefa zlewni”) między basenami przednich i środkowych tętnic mózgowych oraz między basenami środkowych i tylnych tętnic mózgowych. Najbardziej prawdopodobne jest, że pewne neurony są dotknięte głębokimi rdzeniami istoty szarej i kory perirolandycznej.
Dlatego najczęstszymi skutkami epizodów łagodnego i umiarkowanego niedociśnienia u niemowląt urodzonych o czasie są indywidualne ataki serca w obszarach czołowych i ciemieniowo-potylicznych mózgu. Uszkodzenie kory w obszarach wododziałowych jest zmianą pierwotną, ale przy rozległych atakach serca może również wpływać na leżącą pod nią istotę białą. MRI może ujawnić następujące zmiany:
1. Ataki serca w kształcie klina w obszarze zlewni.
2. Przerzedzenie kory i zmniejszenie objętości leżącej pod nią istoty białej w strefie zawału.
3. Podstawienie (ex-vacuo) rozszerzania komór bocznych.
4. Rozwój ambony (wąskie i zakrzywione zwoje, wtórna anomalia zwojów) z powodu stwardnienia i kurczenia się kory.
U noworodków, u których wystąpiło głębokie niedociśnienie i zatrzymanie krążenia, charakter zmian jest inny. W tych przypadkach dotyczy głównie bocznej części wzgórza, tylnej części muszli (skorupy), hipokampa i dróg korowo-rdzeniowych, obszarów mózgu o najbardziej aktywnym metabolizmie przy urodzeniu i największej liczby połączeń synaptycznych. U niektórych dzieci rozwija się uszkodzenie bocznego jądra i blask wzrokowy. Wiele z tych dzieci umiera w dzieciństwie, u ocalonych rozwijają się ciężkie zaburzenia napadowe, niedowłady czterokończynowe, upośledzenie umysłowe, mikrocefalia i ślepota.
W okresie noworodkowym trudno jest przewidzieć, które dziecko z objawami encefalopatii rozwinie uporczywe zaburzenia neurologiczne. U 30% noworodków z umiarkowaną encefalopatią obserwuje się poprawę kliniczną wyniku. Najczęstszymi konsekwencjami neurologicznymi encefalopatii u noworodków są upośledzenie ruchowe, opóźnienie rozwoju, opóźnienie umysłowe, drgawki i zaburzenia widzenia. Zaburzenia ruchu są często połączeniem spastyczności, ataksji, osłabienia i atetozy.
U większości dzieci z encefalopatią noworodkową występują napady noworodków. Chociaż są one trudne do leczenia i stanowią niekorzystny znak prognostyczny, utrzymują się tylko u niewielkiej liczby pacjentów. W umiarkowanej encefalopatii rozwijają się czasami zaburzenia poznawcze, u dzieci z ciężką encefalopatią są one powszechne. Testy neuropsychologiczne ujawniają upośledzenie pamięci i funkcji uwagi / wydajności - najczęstszych zaburzeń poznawczych w patologii noworodków.
T2-zależny MRI u noworodka z ciężką encefalopatią niedotlenieniowo-niedokrwienną,
dotyczyło głównie kory wzrokowej.
Zawał kory potylicznej może powodować różne zaburzenia funkcji widzenia, w zależności od lokalizacji i zasięgu. Stopień upośledzenia wzroku różni się od „praktycznie ślepego” do subtelnych izolowanych wad pola widzenia (patrz Rozdział 57). Większość z tych dzieci może naprawić pozostałą funkcję wzrokową, ale wszystkie mają zmienną i wadliwą percepcję wzrokową. Wypoczęte dziecko w znajomym środowisku ma wyższe funkcje. Percepcja kolorów często przeważa nad postrzeganiem formy. Fiksacja ruchu może pozostać jedyną niezmienną funkcją wizualną.
Osiągając przedmiot, takie dzieci często odwracają się od niego, oczywiście, aby skorzystać z peryferyjnego widzenia. Mogą być w stanie odczytywać pojedyncze litery o różnych rozmiarach podczas korzystania z wizometrii, ale nie będą w stanie odczytać całego słowa wydrukowanego czcionką o tym samym rozmiarze.
W badaniu przedniej patologii patologia wzrokowa zwykle nie jest wykrywana. Chociaż istnieją dowody na to, że pacjenci z poporodowymi zmianami kory potylicznej z OCT wykazują oznaki zwyrodnienia transsynaptycznego szlaków genowych, tylko w niewielkiej liczbie przypadków encefalopatii noworodkowej wykrywa się atrofię oftalmoskopową nerwu wzrokowego. W większości przypadków współistniejąca atrofia nerwu wzrokowego nie jest główną przyczyną upośledzenia funkcji wzroku. Reakcja uczniów jest normalna. W przeciwieństwie do leukomalacji okołokomorowej oczopląs rzadko się rozwija. W niewielkiej liczbie przypadków rozwija się egzotropia, ale rzadko obserwuje się ezotropie o dużych kątach ugięcia.
Do nadjądrowych zaburzeń okulomotorycznych obserwowanych u dzieci z encefalopatią noworodkową należą poziome zaburzenia spojrzenia, porażenie spojrzenia poziomego i zakłócenie dalszych ruchów oczu; mogą utrudnić upośledzenie funkcji widzenia. Konieczne jest zbadanie zakwaterowania specjalnie, aw przypadku jego niewystarczalności, przypisanie odpowiedniej korekty.
Rozpoznanie encefalopatii noworodkowej z upośledzeniem wzroku zwykle przeprowadza się na podstawie historii i identyfikacji innych zaburzeń neurologicznych. W niejasnych przypadkach z niewielkimi zaburzeniami funkcji wzrokowych i minimalnymi objawami neurologicznymi wyniki metod badania radiologicznego przyczyniają się do rozpoznania. Są również pouczające w określaniu anatomicznej lokalizacji i rozległości uszkodzeń mózgu, ale, jak wykazano, korelacja wyników badań z upośledzeniem funkcjonalnym i wynikiem jest rozczarowująco słaba.
Funkcjonalne techniki wizualizacji, takie jak pozytronowa tomografia emisyjna i tomografia emisyjna pojedynczego fotonu, mogą okazać się pouczające, szczególnie do identyfikacji ognisk, które upośledzają funkcje wzrokowe, ale odległe od anatomicznie dużych obszarów uszkodzeń, zidentyfikowane przy użyciu standardowych metod badawczych. Skanowanie tensora dyfuzyjnego, chociaż nadal pozostaje techniką eksperymentalną, zapowiada się jako najbardziej pouczający sposób oceny natury i rozległości uszkodzeń mózgu u noworodków. Badanie wywołanych wzorcem potencjałów wywołanych (wzorzec VEP) może pomóc w zdiagnozowaniu uszkodzeń kory wzrokowej, ale jest niewiarygodne do oceny funkcji wzrokowych tych dzieci.
Badanie wizualnych potencjałów wywołanych (VEP) podczas stymulacji wzorami z cyklicznie i stopniowo zmieniającymi się skalami (Sweep i Step VEP) może pozwolić na bardziej wiarygodne szacunki ilościowe. Rejestracja VEP podczas stymulacji bodźcami noniusza (VEPs noniuszowa) jest prawdopodobnie najbardziej czułą metodą elektrofizjologiczną do ilościowego określania funkcji w tej patologii. Zarządzając dzieckiem z zaburzeniami widzenia na tle encefalopatii noworodkowej, okulista ma dwa zadania:
1. Okresowa ocena zaburzeń widzenia i pozostałych funkcji wzrokowych.
2. Leczenie współistniejącej patologii oka.
Badanie kliniczne takich dzieci jest trudne i czasochłonne, ale niezwykle ważne jest zajęcie się kwestiami rehabilitacji i edukacji. Opracowano metody badań behawioralnych, które pomagają okulistom konsultować się ze specjalistami prowadzącymi tych pacjentów. Wiele z tych dzieci poprawiło się z czasem, dlatego ważne są powtarzające się badania. Kryteria dla długoterminowego prognozowania wizji pojedynczego dziecka są nieobecne. Konieczne jest wyjaśnienie rodzicom, nauczycielom i specjalistom medycznym, że nadzieja nie powinna zostać utracona w odniesieniu do ostatecznego wyniku widzenia, zwłaszcza u pacjentów we wczesnym dzieciństwie, gdy dokładna ocena funkcji widzenia jest niemożliwa lub trudna.
Jak się okazało, intensywne programy stymulacji wzrokowej przyczyniają się do rozwoju funkcji wzrokowych u takich dzieci.
Do niedawna nie było leczenia zmian w mózgu z encefalopatią noworodkową. Ostatnio opracowano techniki neuroprotekcji dla noworodków. Hipotermia mózgowa poprawia wynik eksperymentalnego niedotlenienia okołoporodowego-niedokrwienia. Wieloośrodkowe, randomizowane, kontrolowane badanie selektywnego chłodzenia głowy po encefalopatii noworodkowej wykazało korzystny wpływ tej techniki u noworodków z umiarkowanymi zmianami w mózgu. Kolejne badania potwierdziły, że hipotermia z encefalopatią noworodkową skutecznie zmniejsza śmiertelność i zmniejsza nasilenie umiarkowanych i ciężkich zaburzeń rozwoju nerwowego. W wielu ośrodkach medycznych leczenie encefalopatii u noworodków przy użyciu umiarkowanej hipotermii ogólnej lub selektywnego chłodzenia głowy stało się powszechną praktyką kliniczną.
Badane są leki, które mogą wzmocnić neuroprotekcję lub pobudzić regenerację encefalopatii noworodkowej.
Starsze dzieci. U starszych dzieci z rozwojem niedotlenienia, niedokrwienia lub zatrzymania krążenia zmiany w mózgu mają inny charakter niż u noworodków. Biochemiczne i fizjologiczne przyczyny tych różnic nie zostały jeszcze ustalone. W przypadku łagodnego i umiarkowanego niedociśnienia, różnice są niewielkie, chociaż starsze dzieci mają mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia głębokich zmian istoty białej. Z głębokim niedociśnieniem u starszych dzieci występuje uszkodzenie zwojów podstawy (z zachowaniem wzgórza) i ciężka rozlana zmiana kory. Podczas utonięcia u dzieci często obserwuje się stosunkowo niewielką ostrość zmiany, prawdopodobnie z powodu ochronnego działania hipotermii (wody) i odruchu nurkowania ssaków.
8-dniowe niemowlę z napadami drgawkowymi i ciężką hipoglikemią.
(A) Tomogram T1 obciążony strzałkowo, rejestrowany jest nienormalnie intensywny sygnał z kory potylicznej.
(B) Mapa dyfuzji osiowej (mapa ADC) pokazuje znaczący spadek dyfuzji w obu płatach potylicznych (strzałki).
Dziecko ma zaburzenia widzenia korowego.