Czy masz czerwone oczy, które swędzi i woda? Wtedy może to być zapalenie spojówek. Jest to choroba zapalna błony śluzowej oczu, której przyczyny mogą być bardzo różne: od grzybów po różne wirusy.
Patologia występuje zarówno u dorosłych, jak iu dzieci. Pierwsze objawy zapalenia spojówek są często mylone ze zwykłym zmęczeniem oczu, przez co stan ten jest jeszcze bardziej nasilony i proces rozwija się w postać przewlekłą. Leczenie zajmuje dużo czasu, co dodatkowo komplikuje sytuację. Jeśli choroba zostanie zaniedbana, może to spowodować poważne problemy ze wzrokiem. W tym artykule przyjrzymy się częstym przyczynom zapalenia spojówek.
Zakaźne zapalenie spojówek może być spowodowane następującymi przyczynami:
Zakażenie wirusem lub zakażeniem bakteryjnym może wystąpić podczas mycia zanieczyszczoną wodą lub kąpieli w zanieczyszczonej wodzie. Powodem czasami jest używanie złej jakości lub przeterminowanych kosmetyków. Ponadto, jeśli dotkniesz lub przetrzesz oczy brudnymi rękami, możesz łatwo się zarazić. Zakażenie może przeniknąć do narządów wzroku i krwi. Dzieje się tak w różnych procesach zakaźnych, na przykład w ostrych infekcjach wirusowych dróg oddechowych, odrze lub ospie wietrznej.
Aby sprowokować formę alergiczną, takie czynniki:
W niektórych przypadkach zapalenie może wystąpić na tle innych procesów patologicznych rozwijających się w organizmie: osłabiony zespół powiek, trądzik różowaty, zapalenie skóry opryszczkowe, pęcherzyca zwykła.
Organizmy chorobowe mogą znajdować się na powierzchni oczu i w zdrowym ciele. Silna odporność ściśle kontroluje ich liczbę, nie pozwalając na pomnażanie. Pod wpływem pewnych czynników mechanizmy obronne wymykają się spod kontroli, dlatego patogeny zaczynają się aktywnie mnożyć. Następujące przyczyny zapalenia spojówek mogą wywołać taką sytuację:
Przewlekłe zapalenie spojówek jest chorobą długotrwałą. Może mieć zarówno zakaźny, jak i niezakaźny charakter jego występowania. Najczęściej proces ten występuje, gdy późne lub nieprawidłowe leczenie ostrego zapalenia spojówek oka.
Podrażnienie oczu u dorosłych może powodować długotrwałą pracę na monitorze komputera lub w słabo oświetlonym pokoju. Typ przewlekły występuje alergiczna spojówka. Ich cechą jest zależność sezonowa. Przewlekłe zapalenie spojówek jest często związane ze złymi warunkami sanitarnymi i higienicznymi, takimi jak dym i kurz w słabo wentylowanych pomieszczeniach.
Bardzo często młode matki muszą uporać się z faktem, że oczy dziecka zaczynają pływać i woda. Rano po śnie powieki sklejają się, a błona śluzowa jest czerwona i ma stan zapalny. Z tego powodu dziecko staje się niespokojne i kapryśne.
Zapalenie spojówek może pojawić się nawet wkrótce po wypisie ze szpitala. Rodzice powinni skonsultować się z lekarzem, ponieważ choroba jest bardzo łatwo mylona z zapaleniem worka łzowego (dacryocystitis) lub banalną niewydolnością kanału łzowego. Nie zawsze można skonsultować się z lekarzem, dlatego ważne jest, aby rodzice zapoznali się z objawami choroby, aby móc niezależnie odróżnić zapalenie spojówek od innych patologii.
Zapalenie wirusowe u dziecka objawia się w postaci silnego łzawienia i zaczerwienienia. Początkowo jedno oko może się zapalić, a następnie infekcja przechodzi do drugiego narządu wzroku. Często oczy są pokryte cienkim białawym filmem. Choroba zwykle rozwija się na tle grypy, ospy wietrznej, odry, opryszczki zwykłej lub adenowirusa. W tym przypadku pojawiają się nie tylko objawy okulistyczne, ale także nieżyt nosa i zapalenie gardła. Dzieci skarżą się na ból gardła i przekrwienie błony śluzowej nosa.
W bakteryjnym zapaleniu spojówek obraz kliniczny jest nieco inny. Oczy dziecka są dosłownie wypełnione ropą. Po śnie dziecko na ogół prawie nie otwiera oczu, ponieważ powieki sklejają się ze względu na nagromadzony ropny sekret. Jest też obrzęk, łzawienie, zaczerwienienie. Najczęściej dotyczy to jednego oka.
Najczęściej w dzieciństwie infekcja bakteryjna staje się przyczyną zapalenia spojówek. Mogą to być paciorkowce, gronkowce, pneumokoki. Choroba może wystąpić nie tylko z powodu infekcji czynnikami zewnętrznymi, ale również ze względu na wzrost liczby patogenów własnej mikroflory oka lub obecność ropnych chorób septycznych (zapalenie ucha środkowego, zapalenie migdałków, zapalenie zatok).
Nawet przy pełnej sterylności i doskonałej higienie noworodek jest narażony na zapalenie spojówek. Główne przyczyny choroby to:
W grupach dziecięcych rozprzestrzenianie się infekcji oka następuje bardzo szybko poprzez kontakt lub kropelki unoszące się w powietrzu. W okresie inkubacji dziecko przenosi infekcję. Nadal aktywnie komunikuje się z innymi ludźmi, będąc źródłem infekcji dużej liczby osób. Rozwój choroby przyczynia się do suchego powietrza w pomieszczeniu i błędów w żywieniu.
Traktuj dzieci z zapaleniem spojówek, myjąc oczy roztworem furatsiliny, bulionu nagietka, rumianku i szałwii. Przydatne jest, aby dzieci masowały kanał nosowo-łzowy, a także zakopywały krople Levomycetinum.
Zapalenie spojówek nie zawsze rozwija się jako osobna choroba. Zapalenie oczu może być spowodowane innymi patologiami. Omówimy niektóre z nich w tym artykule.
Podstawą rozwoju patologii jest naruszenie produkcji płynu łzowego. Suche zapalenie spojówek może być związane ze zmianami warunków klimatycznych, skoków hormonalnych lub zmian związanych z wiekiem.
Suche oko to stan patologiczny spowodowany nieodpowiednim zwilżeniem powierzchni oka płynem łzowym. Łza nie tylko smaruje gałkę oczną, ale także zmywa z jej powierzchni pył i inne cząstki wytrącające się. W przypadku zespołu suchego oka naturalny mechanizm samooczyszczania jest osłabiony, co pociąga za sobą negatywne konsekwencje.
Patologia nie zawsze wiąże się z niedostatecznie nawilżonym powietrzem w pomieszczeniu lub długim pobytem przed komputerem. Czasami przyczyną są zaburzenia endokrynologiczne, choroby nerek i choroby zakaźne.
Większość pacjentów czuje się sucha, zwłaszcza gdy zakrywają powieki. Oczy pod powiekami wydają się nienaturalnie zimne. Jest też świąd, pieczenie, mrowienie, skurcze, zmęczenie narządów wzroku.
Terapia medyczna polega na eliminacji czynników, które doprowadziły do pojawienia się suchości. Okulista wybiera sztuczne łzy dla pacjenta.
Alergiczny nieżyt nosa - nie jest to tak nieszkodliwe zjawisko, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. W połączeniu z atopowym zapaleniem skóry, patologia może prowadzić do astmy oskrzelowej.
Wyrażenie, że wszystkie choroby nerwów można przypisać alergicznemu nieżytowi nosa. W rzeczywistości stresujące sytuacje mogą wywołać rozwój nadwrażliwości organizmu. Dlatego, jeśli po doświadczeniu stresu, masz objawy przedłużonego przeziębienia z suchym kaszlem i wydzieliną z nosa, powinieneś skonsultować się z alergologiem.
Alergeny mogą być różnymi substancjami. Nadwrażliwość obserwuje się na sierści zwierząt, kurzu, pyłkach, kosmetykach, żywności i wielu innych. Najważniejszą rzeczą w leczeniu jest ustalenie przyczyny alergii i uniknięcie kontaktu z antygenem.
Osoby cierpiące na alergie mają przepisaną dietę hipoalergiczną. Leki przeciwhistaminowe pomogą poradzić sobie z nieprzyjemnymi objawami. W okresach sezonowych przeziębień eksperci w ogóle nie zalecają wychodzenia na zewnątrz. Uważa się, że w tym czasie alergie mogą być jeszcze silniejsze.
Skuteczną metodą leczenia jest swoista immunoterapia z alergenami. W ciągu kilku tygodni skoncentrowane roztwory alergenów są wstrzykiwane do organizmu. Dzięki temu organizm może wytworzyć coś w rodzaju antidotum.
Mówiąc prosto, jest to niewłaściwy wzrost rzęs. Trichiasis to nie tylko kosmetyczna wada, ale poważna patologia, która grozi niebezpiecznymi komplikacjami.
Ze względu na fakt, że rzęsy rosną pod powieką, dochodzi do tarcia z błoną śluzową oka. Osoba doświadcza ciągłego podrażnienia, łzawienia i bolesnych doznań.
Przyczyną choroby może być mechaniczne uszkodzenie oka, oparzenie powieki, procesy zakaźne lub operacja. Możesz usunąć rzęsy pęsetą, ale będziesz musiał często depilować. Ostatnio przeprowadzono krioterapię, za pomocą której włosy są usuwane za pomocą ciekłego azotu.
Cukrzyca jest podstępna nie tylko sama w sobie. Choroba powoduje szereg komplikacji, które wpływają na jakość życia. Jedną z tych konsekwencji jest uszkodzenie narządów wzroku. Pogorszenie funkcji wzrokowej następuje z powodu zniszczenia siatkówki. W zaawansowanych przypadkach proces patologiczny może prowadzić do całkowitej ślepoty.
W przypadku cukrzycy obserwuje się hiperglikemię, czyli podwyższony poziom cukru we krwi. Wynika to z faktu, że cukier wchodzący do organizmu nie jest przetwarzany na glukozę z powodu niewystarczającej ilości insuliny w trzustce.
Pierwsze oznaki cukrzycy obejmują silne pragnienie, które jest po prostu niemożliwe do zaspokojenia, sucha skóra i sporadyczne swędzenie, zwiększona potliwość. Osoba albo szybko traci na wadze bez dostosowania odżywiania, albo odwrotnie, szybko przybiera na wadze. Pacjenci zauważyli zmęczenie, utratę siły i niemożność wykonywania pracy fizycznej.
Rany na skórze goją się przez długi czas. Nawet małe zadrapanie może przekształcić się w ropiejącą ranę. Na ciele występują procesy krostkowe bez wyraźnego powodu.
Ciało z cukrzycą jest przesycone nadmiarem płynu. Wpływa to niekorzystnie na jakość widzenia, prowadząc do zmętnienia soczewki.
Lekarz dokonuje diagnozy na podstawie skarg zgłaszanych przez pacjentów. Ponadto okulista przeprowadza obiektywne badanie, zbierając historię, czyli historię choroby. Aby dokładnie zidentyfikować czynnik sprawczy procesu zapalnego, można wymagać badań wirusologicznych, bakteriologicznych, cytologicznych, a także testów alergicznych.
Osobno warto pozostać przy zbieraniu danych anamnestycznych. Lekarz musi ustalić, czy praca pacjenta jest związana z chemikaliami, czy ma on jakieś chroniczne patologie i czy występuje alergia.
Najbardziej pouczające metody diagnostyczne to bakterioskopowe i bakteriologiczne badania rozmazów i wydzieliny ze spojówki. Badanie określa również wrażliwość patogenów na antybiotyki. Pozwala to wybrać optymalny środek przeciwbakteryjny.
Wykonywana jest również biomikroskopia oka. Za pomocą specjalnego mikroskopu z urządzeniem oświetleniowym bada się organy widzenia. Jeśli podejrzewa się wirusowy charakter zapalenia, wykonuje się testy serologiczne.
Dane, takie jak na przykład kontakt z alergenem lub zależność od światła słonecznego, są ważne dla określenia czynnika prowokującego dla okulisty. Ważną rolę odgrywają osobliwości patologii. Lekarz musi wiedzieć, czy występuje ogólne złe samopoczucie, a także czy wystąpienie choroby jest związane z określonym sezonem.
Etiologia choroby jest bezpośrednio związana z tym, jak przejawia się zapalenie spojówek i jak sobie z tym radzić. Tak więc wirusowe zapalenie spojówek charakteryzuje się pojawieniem się pęcherzyków w błonie śluzowej oka. Po kontakcie ze źródłem infekcji pierwsze objawy mogą pojawić się po czterech do dwunastu dniach.
Rozszerzenie naczyń krwionośnych i podrażnienie zakończeń nerwowych prowadzi do świądu, łzawienia i zaczerwienienia. Na spojówce pojawia się wysięk śluzowy. Bolesne węzły chłonne można wykryć palpacyjnie przed uszami. Pacjenci rozwijają światłowstręt, odczuwają obecność piasku w oku. Zmętnienie rogówki powoduje niewyraźne widzenie. Funkcja wzrokowa jest zwykle przywracana kilka dni po wyzdrowieniu.
Leczenie uszkodzenia wirusowego obejmuje stosowanie kropli przeciwwirusowych z interferonem. Jeśli zapalenie spojówek pojawiło się na tle innych patologii zakaźnych, skuteczne leczenie jest przede wszystkim walką z chorobą podstawową.
W przypadku zmiany bakteryjnej u pacjentów pojawiają się krwotoki punktowe. Mętny, lepki wysięk śluzowo-ropny jest wydzielany z jamy spojówkowej. W ostrej postaci temperatura ciała może wzrosnąć, a także ból głowy i bezsenność. Podstawą leczenia są antybiotyki.
W alergicznym zapaleniu spojówek alergiczny nieżyt nosa jest rozpoznawany jednocześnie z dolegliwościami okulistycznymi. Pacjenci mają katar, a duża ilość śluzu jest wydzielana. Jest silny świąd, pieczenie powiek, a także łzawienie. Walka z alergiami odbywa się za pomocą leków przeciwhistaminowych.
Tak więc zapalenie spojówek jest chorobą poliologiczną, to znaczy duża liczba przyczyn prowadzi do jego pojawienia się. Najczęściej patogeny zapalenia oka stają się wirusami, bakteriami i alergenami. Predysponujące organy widzenia, hipotermia, brak snu, niedobór witamin, przewlekłe choroby układu oddechowego, zespół suchego oka i wiele innych można przypisać czynnikom predysponującym do występowania zapalenia spojówek.
Choroba może nawet pojawić się u noworodka. Dziecko może zostać zainfekowane niebezpieczną infekcją podczas przechodzenia przez kanał rodny. Ustalenie prawdziwej przyczyny jest pierwszym etapem terapeutycznego leczenia zapalenia spojówek. Bez tego leczenie będzie nieskuteczne. Nie przeprowadzaj autodiagnostyki. Ekspert będzie mógł dokonać dokładnej diagnozy na podstawie wyników badania.
http://glaziki.com/zdorove/prichiny-vozniknoveniya-konyunktivitaZapalenie spojówek (potocznie zapalenie spojówek) to etiologiczne uszkodzenie zapalne spojówki, błony śluzowej, która pokrywa wewnętrzną powierzchnię powiek i twardówki. Przyczyna może być spowodowana przez bakterie (chlamydia jest szczególnie niebezpieczna) lub te same wirusy, które powodują przeziębienie, ból gardła lub odrę. Miliony ludzi cierpią z powodu zapalenia spojówek co roku. Choroby te powodują wiele patologii i stanów patologicznych. Schemat leczenia dla każdego indywidualnego przypadku może być inny, głównie zależy od czynników, które sprowokowały rozwój choroby.
W większości przypadków choroba jest uważana za zakaźną. Musisz przestrzegać zasad higieny osobistej, aby uniknąć zanieczyszczenia innych osób. W tym artykule przyjrzymy się bliżej, czym jest choroba oczu, główne przyczyny, rodzaje i objawy zapalenia spojówek, a także skuteczne metody leczenia u dorosłych.
Zapalenie spojówek jest zapaleniem błony śluzowej oka (spojówki) wywołanym przez alergie, bakterie, wirusy, grzyby i inne czynniki chorobotwórcze. Objawy tej choroby mogą prowadzić do zaczerwienienia i obrzęku powiek, śluzu lub ropy, łzawienia, pieczenia i swędzenia itp. Zapalenie spojówek jest najczęstszą chorobą oczu - stanowią około 30% wszystkich patologii oka.
Co to jest spojówka? Jest to błona śluzowa oka, pokrywająca tylną powierzchnię powiek i przednią powierzchnię gałki ocznej aż do rogówki. Pełni bardzo ważne funkcje, które zapewniają prawidłowe funkcjonowanie narządu wzroku.
Zapalenie spojówek, oprócz zepsucia pojawienia się zaczerwienienia oczu i trwałego mimowolnego łzawienia, powoduje szereg wyjątkowo nieprzyjemnych objawów, z którymi nie można dalej żyć w normalnym rytmie.
Istnieje kilka klasyfikacji tej choroby, które opierają się na różnych objawach.
Z natury choroby:
Ostre zapalenie spojówek charakteryzuje się szybkim rozwojem choroby, z poważnymi objawami. Najczęściej ten wariant rozwoju choroby odnotowuje się w przypadku porażki czynnika zakaźnego. Pacjenci nie zauważają żadnych prekursorów, ponieważ główne objawy nasilają się niemal natychmiast.
Ten rodzaj procesu zapalnego w spojówce oka zajmuje dużo czasu, a osoba przedstawia liczne subiektywne dolegliwości, których nasilenie nie koreluje ze stopniem obiektywnych zmian w błonie śluzowej.
Ze względu na stan zapalny wyróżnia się następujące rodzaje zapalenia spojówek:
W zależności od charakteru zapalenia i zmian w błonie śluzowej oka, zapalenie spojówek dzieli się na następujące typy:
Niezależnie od tego, co spowodowało początek choroby, ważne jest szybkie i prawidłowe rozpoczęcie leczenia. Może być zarówno lekarski, jak i ludowy. Wybór dokonywany jest na podstawie stopnia zapalenia oka i stanu pacjenta.
Obecnie istnieje wiele przyczyn zapalenia błon śluzowych oczu i określenie czynników prowadzących do zapalenia jest dość trudnym zadaniem. Ale sukces leczenia tej choroby zależy od poprawności określenia przyczyn zapalenia.
Okres inkubacji zapalenia spojówek, w zależności od gatunku, waha się od kilku godzin (forma epidemii) do 4-8 dni (postać wirusa).
Najczęstszą przyczyną spojówek można więc nazwać:
Jeśli zapalenie spojówek rozwinęło się w sposób profesjonalny, bardzo ważne jest, aby przestrzegać środków zapobiegawczych w celu wyeliminowania szkodliwych skutków substancji drażniących.
Choroba najczęściej dotyka jednocześnie obu oczu. Czasami jednak reakcja zapalna w każdym oku jest wyrażana inaczej. Zapalenie spojówek (zapalenie spojówek) ma następujące wspólne objawy:
Objawy choroby mogą się różnić w zależności od przyczyny zapalenia.
Wśród powiązanych objawów zapalenia spojówek, na podstawie których lekarz identyfikuje ogólny obraz kliniczny choroby, jej rodzaj i przyczynę, rozróżnia:
Zwiększona temperatura ciała, kaszel itp. Zwykle wskazuje na zakaźną przyczynę choroby oczu. Dlatego leczenie będzie miało na celu wyeliminowanie pierwotnego źródła choroby i wzmocnienie układu odpornościowego.
Poniżej na zdjęciu widać charakterystyczne zaczerwienienie oka podczas zapalenia spojówek:
Kiedy jesteś w jasnym słońcu, wszystkie te objawy nasilają się, dlatego pacjent woli nosić ciemne okulary.
Bakteryjne, których przyczyną są bakterie, często gronkowce i paciorkowce. Objawia się ropną wydzieliną i obrzękiem spojówki. Czasami rozładowanie jest tak obfite, że niezwykle trudno jest rozwiązać powieki po śnie.
Niezależnie od bakterii, która wyzwala proces zapalny, główne objawy są mniej więcej takie same na błonie śluzowej, nagle pojawia się mętny, szaro-żółty wydzielina, która zszywa powieki rano. Dodatkowe objawy zapalenia spojówek:
Prawie zawsze dotknięte jest jedno oko, ale jeśli nie przestrzega się zasad higieny, choroba przechodzi na drugą.
Jeśli infekcja jest spowodowana przez bakterie, lekarz przepisze antybiotyki w postaci kropli do oczu, a choroba zniknie w ciągu kilku dni. Często lekarze zalecają Floksal. Ma wyraźne działanie przeciwbakteryjne przeciwko patogennym bakteriom, które najczęściej powodują zakaźne i zapalne uszkodzenia oczu.
Ważne jest, aby pamiętać, że gdy krople bakteryjnego zapalenia spojówek muszą być wkraplane 2-4 razy dziennie, aż objawy znikną całkowicie, ale nie mniej niż 7 dni z rzędu, nawet jeśli bolesne objawy zostaną usunięte niemal natychmiast.
Przyczyna zakażenia - wirusy ospy, odry, opryszczki, adenowirusa, atypowego wirusa jaglicy. Zapalenie spojówek wywołane przez adenowirusy i wirusy opryszczki jest bardzo zaraźliwe, pacjenci z takimi formami potrzebują izolacji od osób z ich otoczenia.
Obecnie nie ma ostatecznej odpowiedzi na pytanie, jak leczyć wirusowe zapalenie spojówek u dorosłych. Należy pamiętać, że leczenie powinno mieć na celu zniszczenie różnych patogenów.
Podstawą leczenia są leki przeciwwirusowe przeznaczone do ogólnego i miejscowego stosowania. Do miejscowych należą krople, maści zawierające tebrofen lub oksolinę. Jak również roztwór interferonu.
Do ostrego stosowania krople do oczu są używane tobrex, okazin do sześciu razy dziennie. W przypadku silnego obrzęku i podrażnienia stosuje się krople przeciwzapalne i przeciwalergiczne: alomid, lekrolin dwa razy dziennie. W ostrym zapaleniu spojówek zabronione jest wiązanie i klejenie oczu, ponieważ ryzyko zapalenia rogówki wzrasta wielokrotnie.
Alergiczne zapalenie spojówek jest jednym z wielu przejawów alergii. Ten typ zapalenia spojówek często dotyczy obu oczu. Przyczyną mogą być różne alergeny - czynniki zakaźne, leki (atropina, chinina, morfina, antybiotyki, fizostygmina, morfina etylowa itp.), Kosmetyki, chemia gospodarcza, czynniki fizyczne i chemiczne w przemyśle chemicznym, tekstylnym, przemiału mąki.
Podstawą leczenia w tym przypadku są leki przeciwalergiczne, takie jak Zyrtec, Suprastin itp. Dodatkowo, leczenie miejscowymi lekami przeciwhistaminowymi (Allergoftal, Spersallerg), a także lekami zmniejszającymi degranulację komórek tucznych. (Alomid 1%, Lecrolin 2%, Kuzikrom 4%). Są używane przez długi czas, wchodząc 2 razy dziennie.
W ciężkich przypadkach możliwe jest stosowanie lokalnych preparatów zawierających hormony, difenhydraminę i interferon.
Gdy organizm nie otrzyma pomocy w zwalczaniu choroby, prawdopodobnie pojawią się komplikacje, z którymi będzie trudniej sobie poradzić niż sama choroba.
Skonsultuj się ze specjalistą, jeśli wiesz na pewno, jakie jest zapalenie spojówek i zauważ jego objawy. Choroba pozostaje zakaźna przez dwa tygodnie po pojawieniu się pierwszych objawów. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie mogą pomóc w zapobieganiu infekcji u osób wokół ciebie.
Dopiero po całkowitej diagnozie lekarz może dokładnie określić, jak leczyć przewlekłe lub ostre zapalenie spojówek.
Oko można uznać za zdrowe tylko wtedy, gdy przyczyna patologii (czynnika zakaźnego) zostanie wyeliminowana, a bolesne konsekwencje wyeliminowane. Dlatego leczenie chorób zapalnych oka jest złożone.
Schemat leczenia zapalenia spojówek jest przepisywany przez okulistę, z uwzględnieniem patogenu, ciężkości procesu, istniejących powikłań. Miejscowe leczenie zapalenia spojówek wymaga częstego płukania jamy spojówkowej roztworami leczniczymi, wkraplania leków, rozpoczynania maści ocznych i wstrzykiwania podspojówkowego.
1. Preparaty antyseptyczne: Pikloksidin i Albucidine 20%
2. Antybakteryjne (terapia etiotropowa):
3. Leki przeciwzapalne (pochodzenia steroidowego lub niesteroidowego) są stosowane miejscowo i ogólnoustrojowo na obrzęki i przekrwienie: Diklofenak, Deksametazon, Olopatodin, Suprastin, Fenistil w kroplach.
W przypadku wykrycia ostrego zapalenia spojówek należy pozbyć się ropy:
Jeśli ropne zapalenie spojówek u dorosłych dotknęło jedno oko, nadal konieczne będzie umycie i przetworzenie obu.
Pierwszy z nich - środki hormonalne, drugi - przeciwzapalny.
Krople do oczu dla zapalenia spojówek:
Środki mogą być stosowane w celu złagodzenia stanu zapalnego po ustąpieniu ostrego procesu:
Jak już wspomniano, charakter choroby (wirusowa, bakteryjna lub alergiczna) może być ustalona przez okulistę tylko podczas badania wewnętrznego. Przepisuje ostateczny schemat leczenia (w razie potrzeby dostosowuje go), samoleczenie może prowadzić do rozwoju powikłań lub przejścia choroby do postaci przewlekłej.
Podsumowując, chciałbym zauważyć, że zapalenie spojówek może być najbardziej nieszkodliwą zmianą w oku, ale w niektórych przypadkach może mieć znaczące konsekwencje - nawet nieodwracalną utratę wzroku.
Z tą chorobą, oprócz leczenia lekami, można dodatkowo stosować środki ludowe u dorosłych. Na przykład można użyć nie tylko roztworu furatsilina do prania, ale także wywary z ziół, herbaty. Niż przepłukać oczy, możesz zdecydować na podstawie obecności w domu pewnych funduszy.
Aby zapobiec zapaleniu spojówek, eksperci zalecają przestrzeganie następujących zasad zapobiegania:
Ludzie w różnym wieku napotykają zapalenie spojówek oka, a każdy pacjent ma indywidualną chorobę. Dlatego bardzo ważne jest skontaktowanie się z okulistą przy pierwszym znaku, aby uzyskać dokładną diagnozę.
http://simptomy-i-lechenie.net/konyunktivit/Zapalenie spojówek jest zapaleniem błony śluzowej oka, wywołanym przez różne czynniki patogenne. Zasadniczo prawidłową nazwą choroby jest zapalenie spojówek, ale często jest ono znane tylko lekarzom i pielęgniarkom. W życiu codziennym termin zapalenie spojówek jest często używany w odniesieniu do procesu zapalnego na błonie śluzowej oka. W tekście artykułu użyjemy dokładnie niewłaściwego terminu, który jest znany ludziom z dala od nauk medycznych.
Ogólnie określenie „zapalenie spojówek” nie jest nazwą choroby, ale odzwierciedla jedynie lokalizację procesu zapalnego - błony śluzowej oka. Aby uzyskać pełną nazwę choroby, konieczne jest dodanie oznaczenia czynnika sprawczego do terminu „zapalenie spojówek” lub wskazanie charakteru procesu zapalnego, na przykład „bakteryjnego zapalenia spojówek” lub „przewlekłego zapalenia spojówek” itp. Pełna nazwa choroby, która obejmuje określenie przyczyny zapalenia lub jego charakteru, jest używana przez lekarzy w dokumentacji medycznej. Natura i przyczyna zapalenia spojówek powinny być zawsze wyjaśnione, ponieważ od tego zależy właściwe i skuteczne leczenie.
Obecnie istnieje szereg klasyfikacji zapalenia spojówek, z których każde odzwierciedla znaczący czynnik związany z przyczyną lub charakterem zapalenia błony śluzowej oka.
W zależności od przyczyny zapalenia błony śluzowej oka, zapalenie spojówek dzieli się na następujące typy:
Chlamydialne i kątowe (kątowe) zapalenie spojówek jest szczególnym przypadkiem bakteryjnego zapalenia spojówek, ale w oparciu o pewne cechy przebiegu klinicznego i objawów, są one rozróżniane na oddzielne odmiany.
W zależności od rodzaju procesu zapalnego na błonie śluzowej oka, zapalenie spojówek dzieli się na:
Szczególnym przypadkiem ostrego zapalenia spojówek jest epidemia, wywołana przez kij Koch-Tygodni.
W zależności od charakteru zapalenia i zmian w błonie śluzowej oka, zapalenie spojówek dzieli się na następujące typy:
Przyczyny zapalenia spojówek są następujące grupy czynników, które mogą powodować zapalenie błony śluzowej oka:
W każdej postaci zapalenia spojówek osoba rozwija pewne niespecyficzne objawy, takie jak:
Jednak oprócz objawów niespecyficznych, różne rodzaje zapalenia spojówek charakteryzują się pojawieniem się specyficznych objawów, które są spowodowane przez właściwości czynnika, który powoduje proces zapalny. Specyficzne objawy pozwalają na różnicowanie różnych rodzajów zapalenia spojówek na podstawie obrazu klinicznego bez specjalnych badań laboratoryjnych. Zastanówmy się szczegółowo, jakie niespecyficzne i specyficzne objawy manifestują różne rodzaje zapalenia spojówek.
Ostre zapalenie spojówek jest bakteryjne, ponieważ jest wywoływane przez patogenną bakterię - patyczek Koch-Wicks. Jednakże, ponieważ ostre epidemiczne zapalenie spojówek ma cechy kursu związane głównie z pokonaniem dużej liczby ludzi i szybkim rozprzestrzenianiem się w populacji, ten typ bakteryjnego zapalenia błony śluzowej oka jest izolowany w oddzielnej postaci.
Ostre zapalenie spojówek Kocha Knota jest powszechne w krajach Azji i Kaukazu, praktycznie nie występuje w bardziej północnych szerokościach geograficznych. Zakażenie występuje w formie sezonowych epidemii, głównie w okresie jesiennym i letnim. Zakażenie zapaleniem spojówek Koch-Weeksa odbywa się drogą kontaktową i drogą powietrzną. Oznacza to, że czynnik sprawczy zapalenia spojówek jest przenoszony z chorego na zdrowego przy bliskich kontaktach domowych, a także za pośrednictwem zwykłych przedmiotów gospodarstwa domowego, brudnych rąk, naczyń, owoców, warzyw, wody itp. Epidemiczne zapalenie spojówek jest chorobą zakaźną.
Zapalenie spojówek Koch-Weeksa zaczyna się gwałtownie i nagle, po krótkim okresie inkubacji trwającym od 1 do 2 dni. Z reguły oba oczy są jednocześnie dotknięte. Zapalenie spojówek zaczyna się od zaczerwienienia błony śluzowej powiek, które szybko przechwytuje powierzchnię gałki ocznej i przejściowe fałdy. Najpoważniejsze zaczerwienienie i obrzęk rozwija się w dolnej powiece, która przybiera postać wałka. W ciągu 1 do 2 dni w oczach pojawia się śluzowo-ropna lub ropna wydzielina i tworzą się brązowawe cienkie błony, które można łatwo odrzucić i usunąć bez uszkodzenia błony śluzowej oka. Ponadto w błonie śluzowej oka występują liczne krwotoki, mające postać punktów. Osoba martwi się o światłowstręt, skurcze lub obce ciało w oczach, łzawienie, obrzęk powiek i zaczerwienienie całej powierzchni gałki ocznej.
Oprócz epidemicznego zapalenia spojówek Koch-Weeksa termin „ostre zapalenie spojówek” często odnosi się do lekarzy w przypadku każdego ostrego zapalenia błony śluzowej oka, niezależnie od tego, który patogen lub przyczyna go wywołała. Ostre zapalenie spojówek zawsze pojawia się nagle i zwykle następuje stałe uszkodzenie obu oczu.
Każde ostre zapalenie spojówek z odpowiednim leczeniem kończy się regeneracją w ciągu 5 do 20 dni.
Jest zawsze ostry i jest wywołany przez kontakt z błoną śluzową oka przez różne patogenne lub warunkowo patogenne bakterie, takie jak gronkowce, paciorkowce, zapalenie gruczołów łojowych, gonokoki, pneumokoki itp. Niezależnie od tego, który drobnoustrój spowodował bakteryjne zapalenie spojówek, proces zapalny rozpoczyna się nagle z pojawieniem się mętnego, lepkiego, szaro-żółtego wydzieliny na powierzchni błony śluzowej oka. Odpinany prowadzi do przyklejenia powiek, szczególnie po nocy snu. Ponadto osoba rozwija suchość błon śluzowych i skórę wokół oczu. Może również wystąpić ból i ból oka. W przypadku bakteryjnego zapalenia spojówek z reguły dotyczy to tylko jednego oka, ale jeśli nie jest leczone, może przejąć drugie zapalenie. Najczęściej spotykane wśród bakterii jest gonokokowe, gronkowcowe, pneumokokowe, pseudo-ropne i błonicze zapalenie spojówek. Rozważ cechy ich przepływu.
Gronkowcowe zapalenie spojówek charakteryzuje się wyraźnym zaczerwienieniem i obrzękiem powiek, a także obfitym wydzielaniem śluzowo-ropnym, co zapobiega otwarciu oczu po śnie. Obrzęk powiek w połączeniu z ich silnym świądem i pieczeniem. Pod powieką jest światłowstręt i uczucie ciała obcego. Zwykle oba oczy są na przemian zaangażowane w proces zapalny. W odpowiednim czasie leczenie miejscowymi antybiotykami (maściami, kroplami itp.) Zapalenie spojówek przechodzi w ciągu 3 do 5 dni.
Gonocokowe zapalenie spojówek (gonoblena) zwykle rozwija się u noworodków w wyniku zakażenia podczas przechodzenia przez kanał rodny matki zakażonej rzeżączką (rzeżączką). Gdy gonokokowe zapalenie spojówek rozwija szybki i bardzo gęsty obrzęk powiek i błony śluzowej oka. Pojawia się obfita wydzielina śluzoworóżowa, która ma charakterystyczną formę „mięsa”. Gdy otwarte powieki się otworzą, wydzielina dosłownie rozpryskuje się. Wraz z postępem odzyskiwania zmniejsza się ilość wydzieliny, staje się ona gęsta, a na powierzchni błony śluzowej oka tworzą się błony, które łatwo usuwa się bez uszkadzania leżących poniżej tkanek. Po 2-3 tygodniach wyładowanie ponownie nabiera płynnej konsystencji i zielonkawego koloru, znikając całkowicie pod koniec drugiego miesiąca choroby. Wraz ze zanikiem wyładowań i obrzękiem i zaczerwienieniem spojówki. Gonoblenreya wymaga leczenia miejscowymi antybiotykami do pełnego wyzdrowienia.
Pneumokokowe zapalenie spojówek występuje u dzieci. Zapalenie zaczyna się ostro, z jednym dotkniętym pierwszym okiem, a następnie drugim. Po pierwsze, występuje obfite ropne wydzieliny, połączone z obrzękiem powiek, krwotokami kropkowymi w błonie śluzowej oka i światłowstrętem. W spojówce tworzą się błony, które można łatwo usunąć i nie uszkadzają leżących poniżej tkanek.
Zapalenie spojówek Pseudomonas charakteryzuje się obfitym ropnym wydzielaniem, znacznym zaczerwienieniem błony śluzowej oka, obrzękiem powiek, cięciem, światłowstrętem i łzawieniem.
Zapalenie błonicy rozwija się przeciw błonicy. Początkowo puchną, zaczerwieniają się i pogrubiają powieki. Skóra jest tak gęsta, że nie można otworzyć oczu. Potem pojawia się mętny wyładowanie na przemian z krwią. Na błonie śluzowej powiek tworzą się filmy o brudnym szarym kolorze, które nie są usuwane. Podczas przymusowego usuwania folii tworzą się krwawiące powierzchnie.
Mniej więcej w drugim tygodniu choroby filmy są odrzucane, obrzęk znika, a ilość wyładowań wzrasta. Po 2 tygodniach zapalenie błonicy jest zakończone lub staje się przewlekłe. Powikłania mogą rozwinąć się po zapaleniu, takie jak blizny spojówkowe, volvulus itp.
Choroba zaczyna się od nagłej fotofobii, której towarzyszy szybki obrzęk powiek i zaczerwienienie błony śluzowej oka. Pojawia się skąpe, śluzoworóżowe wydzieliny, które rano przyklejają powieki. Najbardziej wyraźny proces zapalny jest zlokalizowany w dolnej powiece. Najpierw dotknięte jest jedno oko, ale przy nieodpowiedniej higienie stan zapalny rozprzestrzenia się na drugi.
Często chlamydiowe zapalenie spojówek pojawia się w postaci ognisk podczas masowych wizyt w basenach. Dlatego chlamydialne zapalenie spojówek nazywane jest również basenem lub kąpielą.
Zapalenie spojówek może być spowodowane przez adenowirusy, wirusy opryszczki, nietypowy wirus jaglicy, odrę, wirusy ospy, itp. Najczęstsze są zapalenie spojówek wywołane przez opryszczkę i adenowirusy, które są wysoce zakaźne. Dlatego pacjenci z wirusowym zapaleniem spojówek powinni być izolowani od innych pacjentów do pełnego wyzdrowienia.
Opryszczkowe zapalenie spojówek charakteryzuje się ostrym zaczerwienieniem, naciekiem, tworzeniem się pęcherzyków na błonie śluzowej oka. Często formowane i cienkie folie, które można łatwo usunąć bez uszkadzania leżącej poniżej tkanki. Zapaleniu spojówek towarzyszy światłowstręt, kurcz powiek i łzawienie.
Adenowirusowe zapalenie spojówek może występować w trzech postaciach:
Alergiczne zapalenie spojówek, w zależności od czynnika, który je wywołuje, dzieli się na następujące formy kliniczne:
Objawy wszelkich postaci alergicznego zapalenia spojówek obejmują nieznośny świąd i pieczenie błon śluzowych i skóry powiek, a także światłowstręt, łzawienie, wyraźny obrzęk i zaczerwienienie oka.
Ten rodzaj procesu zapalnego w spojówce oka zajmuje dużo czasu, a osoba przedstawia liczne subiektywne dolegliwości, których nasilenie nie koreluje ze stopniem obiektywnych zmian w błonie śluzowej. Osoba martwi się uczuciem ciężkości powiek, „piaskiem” lub „szczątkami” w oczach, bólem, szybkim zmęczeniem podczas czytania, swędzeniem i uczuciem ciepła. Obiektywne badanie lekarza ustala lekkie zaczerwienienie spojówki, obecność w niej nieprawidłowości spowodowanych wzrostem brodawek. Zrzut jest bardzo skromny.
Przewlekłe zapalenie spojówek jest wywoływane przez czynniki fizyczne lub chemiczne, które podrażniają błonę śluzową oka, takie jak kurz, gazy, dym itp. Najczęściej przewlekłe zapalenie spojówek dotyka ludzi pracujących w młynie, przemyśle chemicznym, tekstylnym, cementowym, ceglanym i tartakach oraz fabrykach. Ponadto przewlekłe zapalenie spojówek może rozwinąć się u ludzi na tle chorób układu pokarmowego, nosogardzieli i zatok, a także niedokrwistości, awitaminozy, inwazji robaków itp. Leczenie przewlekłego zapalenia spojówek polega na wyeliminowaniu czynnika sprawczego i przywróceniu prawidłowego funkcjonowania oka.
Zwany także rogiem. Chorobę wywołuje Bacillus Morax - Axenfeld i najczęściej występuje przewlekle. Osoba martwi się o ból i silny swędzenie w kącikach oka, które nasila się wieczorem. Skóra w rogach oczu jest czerwona, może pojawić się pęknięcie. Błona śluzowa oka jest umiarkowanie czerwonawa. Rozładuj skąpy, lepki, śluzowaty charakter. W nocy wydzielina gromadzi się w kąciku oka i zamarza w postaci małej, gęstej bryły. Właściwe leczenie pozwala całkowicie wyeliminować kątowe zapalenie spojówek, a brak terapii prowadzi do tego, że proces zapalny trwa latami.
Zawsze jest bakteryjny. W przypadku tego typu zapalenia spojówek w dotkniętym chorobą oku osoba ma obfite ropne wydzieliny. Ropne jest gonokokkovy, pseudomięśniowe, pneumokokowe i gronkowcowe zapalenie spojówek. Wraz z rozwojem ropnego zapalenia spojówek konieczne jest stosowanie lokalnych antybiotyków w postaci maści, kropli itp.
Może być wirusowy, alergiczny lub przewlekły, w zależności od czynnika sprawczego, który wywołał proces zapalny w błonie śluzowej oka. W przypadku nieżytowego zapalenia spojówek osoba rozwija umiarkowane obrzęki i zaczerwienienie powiek i błony śluzowej oka, a wydzielina może być śluzowa lub śluzowo-ropna. Fotofobia jest umiarkowana. Gdy nieżytowe zapalenie spojówek w błonie śluzowej oka nie ma krwotoków, sutki nie zwiększają się, pęcherzyki i błony nie powstają. Ten typ zapalenia spojówek zwykle ustępuje w ciągu 10 dni, nie powodując poważnych powikłań.
Jest to kliniczna postać alergicznego zapalenia spojówek i dlatego zwykle zajmuje dużo czasu. Gdy brodawkowate zapalenie spojówek w błonie śluzowej oka zwiększa istniejące sutki, tworząc nierówności i szorstkość na jego powierzchni. Osoba zwykle martwi się swędzeniem, pieczeniem, bólem oka w okolicy powiek i skąpymi resztkami śluzu. Najczęściej rozwija się brodawkowate zapalenie spojówek w wyniku stałego noszenia soczewek kontaktowych, stosowania protez oczu lub długotrwałego kontaktu powierzchni oka z obcym przedmiotem.
Charakteryzuje się pojawieniem się na błonie śluzowej oka szarawo-różowych pęcherzyków i brodawek, które są naciekami. Obrzęk powiek i spojówki w tym samym czasie nie jest silny, ale zaczerwienienie jest wyraźne. Nacieki w błonie śluzowej oka powodują silne łzawienie i wyraźny skurcz powieki (zamknięcie powieki).
W zależności od rodzaju patogenu pęcherzykowe zapalenie spojówek może być wirusowe (adenowirusowe) lub bakteryjne (na przykład gronkowcowe). Pęcherzykowe zapalenie spojówek aktywnie przebiega przez 2 do 3 tygodni, po czym zapalenie stopniowo zmniejsza się, całkowicie zanikając również na 1 do 3 tygodni. Całkowity czas trwania pęcherzykowego zapalenia spojówek wynosi 2 do 3 miesięcy.
Zdjęcie przedstawia nieżytowe zapalenie spojówek z umiarkowanym zaczerwienieniem i obrzękiem, a także skąpe wydzielanie śluzu.
Zdjęcie przedstawia ropne zapalenie spojówek z ciężkim obrzękiem, silnym zaczerwienieniem i ropnym wydzielaniem.
Kiedy zapalenie spojówek, lekarze rzadko przepisują jakiekolwiek testy i testy, ponieważ rutynowe badanie i wywiad na temat charakteru wyładowania i obecnych objawów są zwykle wystarczające do określenia rodzaju choroby i, odpowiednio, do przypisania niezbędnego leczenia. Przecież każdy rodzaj zapalenia spojówek ma swoje własne znaki, które pozwalają na odróżnienie go od innych rodzajów choroby z wystarczającą dokładnością.
Jednak w niektórych przypadkach, gdy nie jest możliwe dokładne określenie rodzaju zapalenia spojówek na podstawie badania i badania, lub jeśli przebiega on w formie wymazanej, okulista może przepisać następujące badania:
W przypadku podejrzenia wirusowego zapalenia spojówek stosuje się test do wykrywania przeciwciał przeciwko adenowirusowi we krwi.
W celu potwierdzenia podejrzewanego alergicznego zapalenia spojówek stosuje się test do wykrywania przeciwciał IgE we krwi.
Jeśli pojawią się objawy zapalenia spojówek, skonsultuj się z okulistą (okulistą) lub okulistą dziecięcym (zarejestruj się), jeśli jest to dziecko. Jeśli z jakiegoś powodu nie można umówić się na wizytę u okulisty, dorośli powinni skontaktować się z terapeutą (zapisać się), a dzieci pójść do pediatry (zapisać się).
Niezależnie od rodzaju zapalenia spojówek, jego leczenie polega na eliminacji czynnika sprawczego i stosowaniu leków łagodzących objawy choroby zapalnej.
Leczeniem objawowym mającym na celu wyeliminowanie objawów choroby zapalnej jest stosowanie miejscowych preparatów wstrzykiwanych bezpośrednio do oka.
Wraz z rozwojem pierwszych objawów zapalenia spojówek, najpierw konieczne jest zatrzymanie bólu przez wstrzyknięcie do worka do oczu kropli zawierających miejscowe środki znieczulające, takich jak na przykład Pyromecain, Trimecain lub Lidocaine. Po zatrzymaniu bólu konieczne jest trzymanie toalety w rzęskowatej krawędzi powiek i błony śluzowej oka, mycie jej powierzchni roztworami antyseptycznymi, takimi jak nadmanganian potasu, zieleń brylantowa, furakilina (rozcieńczenie 1: 1000), dimeksyd, hydrocyjanian.
Po złagodzeniu bólu i oczyszczeniu spojówki, do oka wstrzykuje się leki zawierające antybiotyki, sulfonamidy, środki przeciwwirusowe lub leki przeciwhistaminowe. W tym przypadku wybór leku zależy od czynnika sprawczego zapalenia. Jeśli występuje zapalenie bakteryjne, należy użyć leków z antybiotykami. sulfonamidy (na przykład maść tetracyklinowa, Albucidum itp.).
W przypadku wirusowego zapalenia spojówek stosuje się środki miejscowe ze składnikami przeciwwirusowymi (na przykład Keretsid, Florenal itp.).
Gdy alergiczne zapalenie spojówek jest konieczne do stosowania leków przeciwhistaminowych, na przykład kropli z difenhydraminą, dibazolem itp.
Leczenie zapalenia spojówek należy prowadzić do całkowitego zaniku objawów klinicznych. W procesie leczenia zapalenia spojówek surowo zabrania się nakładania jakichkolwiek opatrunków na oczy, ponieważ stworzy to korzystne warunki dla rozmnażania różnych mikroorganizmów, co doprowadzi do komplikacji lub obciążenia procesu.
W adenowirusowym zapaleniu spojówek preparaty interferonu, takie jak interferon lub Laferon, są stosowane w celu zabicia wirusa. Interferony stosuje się w postaci wkraplania świeżo przygotowanego roztworu do oka. W pierwszych 2-3 dniach interferony wstrzykuje się do oczu 6–8 razy dziennie, a następnie 4–5 razy dziennie, aż do całkowitego ustąpienia objawów. Ponadto maść o działaniu przeciwwirusowym, taka jak Tebrofen, Florenale lub Bonafton, jest stosowana 2-4 razy dziennie. W przypadku ciężkiego zapalenia oka zaleca się wstrzyknięcie diklofenaku do oka 3-4 razy na dobę. W celu zapobieżenia zespołowi suchego oka stosuje się sztuczne substytuty łez podczas całego cyklu leczenia, na przykład Oftagel, Sistain, Vidisik itp.
Wirus opryszczki
W celu zniszczenia wirusa stosuje się również roztwory interferonu, które przygotowuje się z liofilizowanego proszku bezpośrednio przed wprowadzeniem do oka. Pierwsze 2–3-dniowe roztwory interferonu podaje się 6–8 razy dziennie, a następnie 4–5 razy dziennie, aż do całkowitego ustąpienia objawów. Diklofenak jest wstrzykiwany do oka w celu zmniejszenia stanu zapalnego, łagodzenia bólu, świądu i pieczenia. W celu zapobiegania powikłaniom bakteryjnym w przypadku opryszczkowego zapalenia spojówek 3–4 razy na dobę wstrzykuje się do oczu roztwórikliklidyny lub azotanu srebra.
Podczas całego leczenia Diclofenac należy wkraplać do oczu 2 do 4 razy dziennie, aby zmniejszyć nasilenie procesu zapalnego. Wyładowanie powinno zostać usunięte przez przemycie oka roztworami antyseptycznymi, na przykład Furacilinem w rozcieńczeniu 1: 1000 lub 2% kwasu borowego. Stosuj maści lub krople z antybiotykami lub sulfonamidami, takimi jak tetracyklina, gentamycyna, erytromycyna, lomefloksacyna, cyprofloksacyna, ofloksacyna, albucydyna itp. Aby wyeliminować patogenne patogeny drobnoustrojów. 6 razy dziennie, a następnie 2-3 razy dziennie aż do całkowitego ustąpienia objawów klinicznych. Jednocześnie z antybakteryjnymi maściami i kroplami, Pikloksidin 3 razy dziennie może być wkraplany do oczu.
Ponieważ chlamydie są wewnątrzkomórkowymi mikroorganizmami, leczenie wywołanego przez nie procesu infekcyjno-zapalnego wymaga stosowania leków ogólnoustrojowych. Dlatego, gdy chlamydiowe zapalenie spojówek jest konieczne do przyjmowania lewofloksacyny, 1 tabletka na dobę przez tydzień.
Jednocześnie konieczne jest wstrzyknięcie 4–5 razy dziennie do chorego oka miejscowych leków antybiotykowych, takich jak maść z erytromycyną lub krople Lomefloksacyny. Maść i krople należy nakładać w sposób ciągły od 3 tygodni do 3 miesięcy, aż do całkowitego ustąpienia objawów klinicznych W celu zmniejszenia reakcji zapalnej, Diklofenak podaje się 2 razy dziennie przez 1 do 3 miesięcy. Jeśli Diklofenak nie pomaga w powstrzymaniu zapalenia, zastępuje się go Deksametazonem, który również podaje się 2 razy dziennie. W celu zapobiegania zespołowi suchego oka konieczne jest codzienne stosowanie sztucznych łez, takich jak Oksial, Oftagel itp.
W przypadku ropnego zapalenia spojówek, należy przepłukać oko roztworami antyseptycznymi (2% kwas borowy, furakilina, nadmanganian potasu, itp.) W celu usunięcia obfitego wypływu. Wypłucz oczy w razie potrzeby. Leczenie zapalenia spojówek polega na podawaniu maści Erytromycyna, Tetracyklina lub Gentamycyna lub Lomefloksacyna 2 do 3 razy na dobę do czasu całkowitego ustąpienia objawów klinicznych. W przypadku ciężkiego obrzęku, Diklofenak jest wstrzykiwany do oka.
W leczeniu alergicznego zapalenia spojówek należy stosować miejscowe leki przeciwhistaminowe (Spersallerg, Allergoftal) i środki zmniejszające degranulację komórek tucznych (Lecrolin 2%, Kuzikrom 4%, Alomid 1%). Leki te są wstrzykiwane do oczu 2 razy dziennie przez długi czas. Jeśli wskazane leki nie wyleczą całkowicie objawów zapalenia spojówek, dodaje się do nich krople przeciwzapalne Diclofenac, Dexalox, Maxidex itp. W przypadku ciężkiego alergicznego zapalenia spojówek stosuje się krople do oczu zawierające kortykosteroidy i antybiotyki, np. Maxitrol, Tobradex itp.
Aby skutecznie leczyć przewlekłe zapalenie spojówek, należy wyeliminować przyczynę zapalenia. Aby złagodzić proces zapalny, do oczu wkrapla się 0,25-0,5% roztwór siarczanu cynku z 1% roztworem rezorcyny. Ponadto roztwory Protargol i Collargol można wstrzykiwać do oczu 2 do 3 razy dziennie. Przed snem na oczy nakłada się żółtą maść rtęciową.
http://www.tiensmed.ru/news/koniuktivit-tku1.html