(Rys. 2) Typy tabel
- Tabele progowe Yustovy-Volkova
--- do badania widzenia barw (według E.N. Yustovoi, V.V. Volkov)
--- w sposób subiektywny zarówno u dorosłych, jak i dzieci
- Okulistyka - polikliniki, szpitale
- instytucje badawcze (laboratoria, centra, instytuty badawcze)
--- na badaniu analizatora wzrokowego i centralnego układu nerwowego
--- wojskowa komisja lekarska (VVK)
--- medyczne komisje społeczne (ISC)
Funkcje i zalety
Tabele percepcji kolorów są przeznaczone do
- ocena ilościowa (na progach dyskryminacji kolorów) oceny każdego z trzech kolorów odbiorników oczu
- diagnoza ślepoty barw i „ślepota nocna”
- bezpośrednia prezentacja pacjentom metodą subiektywnej diagnozy
- używany przez wiele pokoleń okulistów do badania percepcji kolorów
Badanie widzenia kolorów za pomocą tabel
- w oparciu o dane powszechnie akceptowane w okulistyce światowej
--- eksperymentalnie-kliniczne i kolorymetryczne wskaźniki czułości progowej analizatorów wizualnych koloru
- podobny do egzaminu na anomaloskop Rautian lub an-59
Zestaw stolików okulistycznych zawiera
- dwanaście tabel diagnostycznych w specjalnym zestawie
- szczegółowy opis metodologii przeprowadzania i interpretowania danych uzyskanych dla celów klinicznych lub eksperckich
Certyfikat zgodności GOST lub deklaracja zgodności:
Pomoc (produkty nie należą do przedmiotów obowiązkowej certyfikacji):
Stół oftalmologiczny Yustova Volkov (12 sztuk / zestaw)
Przewodnik po aplikacjach (metoda używania i interpretacji wyników) (1szt / zestaw)
Wymiary ogólne, mm: -
Producent zastrzega sobie prawo do zmiany projektu, specyfikacji, wyglądu, opakowania towarów bez uprzedniego powiadomienia sprzedającego i kupującego.
Informacje zamieszczone na stronie internetowej mają wyłącznie charakter informacyjny i pod żadnym pozorem nie stanowią oferty publicznej określonej postanowieniami art. 437 ust. 2 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej.
http://www.111.su/102/102_358.htmlTabele progowe Yustovej. 1-4 dla odbiornika koloru czerwonego; 5 - 8 na zielono 9 - 11 na niebiesko 12 - kontrola Przy pełnym badaniu, prezentowane są mapy 1, 5, 9. Jeśli jedna nie jest rozpoznawana - słabość koloru, kontynuuj pokazywanie wszystkich map w kolejności losowej. Z błędem 1 ze wszystkich kart –1, stopień niedoboru koloru, 2 (w grupie czerwonej i zielonej) - 2 stopnie, 3 - 3 stopnie. Powtórz 3 razy. Nr 4 i 8, aby zidentyfikować ślepotę barw.
Slajd 11 z prezentacji „Color Vision”
Wymiary: 720 x 540 pikseli, format:.jpg. Aby pobrać slajd za darmo, aby skorzystać z lekcji, kliknij obraz prawym przyciskiem myszy i kliknij „Zapisz obraz jako. „ Pobierz pełną prezentację Color Vision.ppt w archiwum zip o rozmiarze 695 KB.
„Zapobieganie higienie oczu” - Przyczyny krótkowzroczności. Część badawcza. Cechy widoku. Obraz na siatkówce. Ludzie w okularach. Wartość. Tworzenie obrazu na siatkówce. Zapobieganie krótkowzroczności. Krótkowzroczność. Leczenie krótkowzroczności. Krótkowzroczność. Cechy wewnętrznej struktury oka. Oko zamiast sferyczne ma postać elipsoidy.
„Iluzje” to wariant iluzji Zölnera. Złudzenie Ebbinghaus-Titchener (1902) Złudzenie kontrastu. Illusion Jastrova (1891). Spójrz na środek lewej figury. Warianty iluzji Ebbinghaus-Titchener. Wszystkie linie są równoległe i prostopadłe. Lew Tołstoj. Szary okrąg wokół punktu zacznie zanikać. Illusion Leviant (1984). Nie, mylisz się.
„Zaburzenia widzenia” - jak siedzieć przy komputerze przez długi czas bez pogorszenia wzroku. Zaplanuj 1. Trzymaj głowę prosto, nie przewracaj się. 2. Spojrzał w lewo: oczy patrzą na ścianę, a uwaga wyszła poza lewe ucho. Psychiatryczna podstawa upośledzenia wzroku. Zaburzenia widzenia. Przyczyny upośledzenia wzroku. Ćwiczenia na oczy.
„Wizja” - wnioski Jako układ optyczny oko nie jest doskonałe. Rodzaje krótkowzroczności. Korekcja nadwzroczności (dalekowzroczności) jest wytwarzana przez wypukłe szkło. Projekt „Zadbaj o swój wzrok!”. W zależności od stopnia słabego średniego wysokiego. Diagnoza jest dokonywana przez okulistę. W zależności od wieku, wrodzone nabyte.
„Złudzenie optyczne” - potrzebne są matematyczne obliczenia pomiaru i dowodu, aby potwierdzić prawdę. Złudzenia matematyczne. Niemożliwe jest możliwe. Opracowano naukową teorię perspektywy, która pozwala „oszukać” swój wzrok. Oko nie zwodzi. Przykłady iluzji. Widzisz fale? Ale liczby się nie poruszają. Tłumaczone z łaciny słowo „złudzenie” oznacza „błąd, złudzenie”.
„Wady wizualne” - przydatne zalecenia. W szkole jest 14,8% uczniów z wadami wzroku. Zmiana wraz z wiekiem mocy optycznej oka. Oko jest organem widzenia zwierząt i ludzi. badanie dostępnej literatury na ten temat „Oko i wzrok. Wady widoku. Nie siedź długo przy komputerze. Nie oglądaj telewizji w niewielkiej odległości od ekranu.
http://900igr.net/prezentacija/biologija/tsvetovoe-zrenie-216305/porogovye-tablitsy-justovoj-11.htmlJest to test diagnostyczny dla stołów polichromatycznych Rabkin używanych do wykrywania ślepoty barw i jej przejawów. Test ten jest znany każdemu rosyjskiemu samcowi - wszyscy rekrutowie przekazują go do komisji lekarskiej w wojskowym urzędzie rejestracyjnym i rekrutacyjnym.
Powiemy ci, co oznacza każde z 27 zdjęć i jakie odchylenie ujawnia. W teście znajdują się również karty „testowe” - do obliczania symulatorów.
Zasady zdania testu:
Dekodowanie niektórych terminów w podpisach:
Wszystkie normalne trichromiany, anomalne trichromiany i dichromiany odróżniają liczby 9 i 6 (96) równie poprawnie w tej tabeli. Tabela jest przeznaczona głównie do demonstracji metody i identyfikacji symulatorów.
Wszystkie normalne trichromaty, anomalne trichromaty i dichromiany równie dobrze rozróżniają dwie liczby w tabeli: okrąg i trójkąt. Podobnie jak pierwszy, tabela służy do demonstracji metody i do celów kontrolnych.
Normalne trichromaty rozróżniają liczbę w tabeli 9. Protanopole i deuteranopy odróżniają liczbę 5.
Normalne trichromaty odróżniają trójkąt w tabeli. Protanope i deuteranopy widzą krąg.
Normalne trichromaty odróżniają liczby 1 i 3 (13) w tabeli. Protanopy i deuteranopy odczytują tę liczbę jako 6.
Normalne trichromaty rozróżniają dwie postacie w tabeli: koło i trójkąt. Protanopei i deuteroranie nie rozróżniają tych liczb.
Normalne trichromaty i protanopy rozróżniają dwie liczby w tabeli - 9 i 6. Deuteranopy rozróżniają tylko rysunek 6.
Normalne trichromaty rozróżniają liczbę w tabeli 5. Protanopole i deuteranopy odróżniają tę liczbę z trudnością lub wcale jej nie rozróżniają.
Normalne trichromaty i deuteranopy rozróżniają liczbę w tabeli 9. Protanopie odczytują ją jako 6 lub 8.
Normalne trichromiany odróżniają w tabeli liczby 1, 3 i 6 (136). Protanopy i deuteranopy zamiast tego odczytują dwie liczby 66, 68 lub 69.
Normalne trichromaty wyróżniają koło i trójkąt w tabeli. Protanopy rozróżniają trójkąt w tabeli, a deuteranopy odróżniają okrąg lub okrąg i trójkąt.
Normalne trichromaty i deuteranopy rozróżniają liczby 1 i 2 (12) w tabeli. Protanopie nie rozróżniają tych liczb.
Normalne trichromaty odczytują koło i trójkąt w tabeli. Protanopy rozróżniają tylko okrąg i deuteranopy, trójkąt.
Normalne trichromaty odróżniają liczby 3 i 0 (30) w górnej części tabeli, aw dolnej części niczego nie rozróżniają. Protanopie czytają cyfry 1 i 0 (10) na górze stołu, a ukryty numer 6 na dole.
Normalne trichromaty rozróżniają dwie postacie w górnej części stołu: okrąg po lewej i trójkąt po prawej. Protanopy rozróżniają dwa trójkąty w górnej części stołu i kwadrat w dolnej części oraz deuteropenop w górnym lewym trójkącie i kwadrat na dole.
Normalne trichromiany odróżniają w tabeli liczby 9 i 6 (96). Protanopy rozróżniają w nim tylko jedną cyfrę 9, deuteranopy - tylko cyfrę 6.
Normalne trichromaty rozróżniają dwie postacie: trójkąt i okrąg. Protanopy rozróżniają trójkąt w tabeli, a deuteranopy odróżniają okrąg.
Normalne trichromaty postrzegają poziome rzędy w tabeli ośmiu kwadratów w każdym (rzędy kolorów 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15 i 16) jako monochromatyczne ; pionowe rzędy są postrzegane przez nich jako wielokolorowe.
Normalne trichromiany wyróżniają w tabeli liczby 9 i 5 (95). Protanopy i deuteranopy rozróżniają tylko liczbę 5.
Normalne trichromaty wyróżniają koło i trójkąt w tabeli. Protanopei i deuteroranie nie rozróżniają tych liczb.
Normalne trichromiany odróżniają pionowe rzędy w tabeli sześcioma kwadratami, każdy jako jeden kolor; poziome rzędy są postrzegane jako wielokolorowe.
Normalne trichromaty rozróżniają dwie liczby w tabeli - 66. Protanopy i deuteranopy poprawnie rozróżniają tylko jedną z tych liczb.
Normalne trichromaty, protanopy i deuteroryki wyróżniają w tabeli liczbę 36. Osoby z wyraźną patologią nabytą widzenia barwnego nie rozróżniają tych liczb.
Normalne trichromaty, protanopy i deuteroryty odróżniają liczbę w tabeli 14. Osoby o wyraźnej patologii nabytej widzenia barw nie rozróżniają tych liczb.
Normalne trichromaty, protanopy i deuteroryki wyróżniają w tabeli liczbę 9. Osoby z wyraźną nabytą patologią widzenia barw nie rozróżniają tej liczby.
Normalne trichromaty, protanopy i deuteroryki wyróżniają w tabeli numer 4. Osoby z wyraźną nabytą patologią widzenia barw nie odróżniają tej liczby.
Normalne trichromaty rozróżniają liczbę w tabeli 13. Protanopole i deuteranopy nie rozróżniają tej liczby.
Zobacz także Zozhnik:
http://zozhnik.ru/test-na-daltonizm-po-polikhromatiches/Test wzroku dla percepcji kolorów dla kierowców jest przeprowadzany podczas badania lekarskiego pod okiem okulisty. Ludzki wzrok postrzega informacje. Percepcja kolorów jest ważnym punktem.
Najczęściej pojęcie to napotykają ludzie, kiedy przekazują komisję lekarską w celu uzyskania prawa jazdy.
Badanie lekarskie kierowców jest obowiązkowe dla wszystkich bez wyjątku. Prawo przewiduje procedurę i zasady jego postępowania.
Opinia okulisty jest wydawana na podstawie badania wzroku w następujących obszarach:
Rozumiejąc proces sprawdzania ostrości wzroku, z reguły nie ma pytań. Jeśli chodzi o punkt kontroli percepcji kolorów, wyjaśnienia i wyjaśnienia, będzie to konieczne dla kierowców przygotowujących się do kontroli.
Percepcja koloru osoby jest określana przez dziedziczność. W centralnej części siatkówki zdrowego pacjenta znajdują się wrażliwe na kolor receptory nerwowe, tzw. Stożki. Każdy stożek zawiera pigmenty pochodzenia białkowego. Istnieją tylko trzy takie pigmenty.
Zadanie specjalisty przeprowadzającego inspekcję, określenie szybkości lub zidentyfikowanie anomalii w postrzeganiu kolorów. W tym celu przeprowadzane jest testowanie.
Zgodnie z wynikami testów typy widzenia kolorów są jednoznacznie identyfikowane:
Niewłaściwa percepcja kolorów lub ślepota barw utrudnia, a czasem całkowicie uniemożliwia, podjęcie określonego rodzaju aktywności dla konkretnej osoby. Ślepota na kolory jest często przyczyną zawieszenia pracy, gdzie postrzeganie kolorów jest główną i integralną częścią pracy.
Osoby prowadzące pojazdy należą do tej kategorii. Kierowca musi prawidłowo reagować na sygnały koloru, ponieważ jest to bezpośrednio związane z bezpieczeństwem na drodze. Sygnały drogowe i znaki drogowe nie są postrzegane we właściwej mierze.
Pracownik transportu ślepoty barw w 1975 r. W Szwecji spowodował wykolejenie pociągu. Wydarzenie to zapoczątkowało badania w tym kierunku i opracowano pierwszy test na ślepotę barw dla pracowników transportu.
Ale podczas życia i działalności zawodowej niektórych osób może się to zmienić. Dlatego sprawdzenie przez okulistę percepcji kolorów, a także ostrości wzroku, jest obowiązkowe i wymaga pewnej częstotliwości (badania lekarskie).
Percepcja kolorów jest ważnym składnikiem zdrowej wizji, obietnicą prawidłowej reakcji człowieka na otaczające okoliczności i odpowiednią oceną rzeczywistości, co jest konieczne podczas prowadzenia pojazdu.
Podczas przechodzenia badania lekarskiego każdy kierowca musi udać się do okulisty. Specjalista bada parametry widzenia, które obejmują, oprócz ostrości, test postrzegania kolorów.
Aby uzyskać poprawny wynik testu postrzegania kolorów, należy przestrzegać pewnych zasad:
Tak więc, jeśli zamierzasz prowadzić pojazd lub twoja działalność zawodowa jest bezpośrednio związana z rozpoznawaniem sygnałów kolorów, będziesz musiał przejść test postrzegania kolorów.
Wraz z wiekiem może również zaistnieć potrzeba przeprowadzenia podobnej diagnozy, ponieważ zmieniają się parametry widzenia.
W przypadku urazów o różnym charakterze wpływających na aparat wzrokowy, okulista będzie monitorować i śledzić trendy w postrzeganiu kolorów poprzez testowanie.
Prostą metodą diagnostyczną do wykrywania nieprawidłowego widzenia jest metoda widmowa.
Tabele Rabkin pomagają zidentyfikować i dokładnie rozróżnić trzy formy odchylenia w postrzeganiu kolorów:
W każdej z anomalii określa się trzy stopnie:
Przy ślepocie barw, częściowym lub całkowitym braku postrzegania kolorów badana osoba nie rozróżnia poszczególnych kolorów i widzi jednolity wzór. Podczas gdy każdy obraz składa się z dużej liczby wielokolorowych okręgów i punktów o tej samej jasności, ale różniących się kolorem.
Tabela testów percepcji kolorów Rabkina umożliwia określenie kształtu i stopnia ślepoty barw.
Tabela przedstawia metodę testowania, ma specjalne znaczenie i jest kontrolą. Konieczne jest zrozumienie zasady zaliczania testu. Oznacza to, że obraz jest równie widoczny dla ludzi o normalnym odczuciu koloru i ślepocie barw.
Obraz pomaga zidentyfikować symulację. Obraz jest postrzegany identycznie do każdej grupy przedmiotów.
norm (trichromate) - pionowe sześć jednokolorowych kwadratów, poziome wielobarwne rzędy.
Aby wykryć odchylenia, wystarczy sprawdzić 27 obrazów. W przypadku symulacji lub w innych okolicznościach, według uznania specjalisty, listy kontrolne (kolejne 20) są używane do określenia dokładnego problemu.
Po pierwsze, wykrywane jest osłabione postrzeganie testu koloru zielonego lub czerwonego przez pacjenta. To odchylenie jest uważane za anomalię i nazywane jest dichromazją.
Dichromasy oznacza naruszenie percepcji kolorów, a różnica nie dotyczy wszystkich kolorów.
Protanopia i deuteranopia są wrodzonymi zaburzeniami receptorów barwnych. Tritanopia jest znacznie mniej powszechna, najczęściej ma charakter nabywany.
Następnie klasyfikuje się formę anomalii w trzech typach:
Oprócz powyższych wariancji, rzadsze formy są rozpoznawane przy użyciu tabel:
Tak więc, jeśli masz wszystkie trzy obecne pigmenty, możesz poprawnie rozróżnić kolory podstawowe (czerwony, zielony i niebieski). Jeśli brakuje któregoś z nich, cierpisz na inny rodzaj ślepoty barw.
W przypadku braku odchyleń, zdanie testu nie wymaga dodatkowego szkolenia i specjalnych wysiłków ze strony testowanej osoby.
Musisz zachować najprostsze szczegóły:
Wykrywanie odchyleń nie jest powodem zaburzeń, a zwłaszcza niechęci do lekarza. Najprawdopodobniej jest to wezwanie do działania. W tym przypadku okulista nie odczytuje werdyktu, a może próbuje przyjść na ratunek i chronić się przed większymi problemami (na przykład wypadkami).
Naruszenie postrzegania kolorów nie powinno prowokować poszukiwań obejść tego przejścia. Kiedy patologia w postrzeganiu kolorów, aby przejść test, nie jest możliwa. Zapamiętywanie tabel jest bezużyteczne, ponieważ obrazy są dostarczane selektywnie iw dowolnej kolejności.
Zrozumienie powagi tego problemu może nie tylko wpłynąć na twoje bezpieczeństwo, ale także uratować życie ludzi wokół Ciebie Prawdopodobieństwo trudności w określeniu zmiany sygnału ruchu drogowego powinno spowodować, że nie powinieneś ryzykować i prowadzić pojazdu lub pracować jako kierowca.
Zidentyfikowano dwa główne rodzaje ślepoty barw: wrodzone i nabyte. Wrodzona patologia siatkówki niestety nie podlega obecnie korekcie. Sposobem na równe patrzenie na świat z innymi ludźmi na ślepotę barw jest noszenie specjalnie zaprojektowanych soczewek kontaktowych.
Naukowcy pracują także nad technologią wprowadzania odpowiednich genów do komórek siatkówki.
Ślepota na wiek jest nieuleczalna. Czasami jednak przy wymianie soczewki kolor wraca do normy.
Jeśli naruszenie widzenia barw zostało spowodowane uszkodzeniem przez preparat chemiczny, istnieje szansa na całkowite wyleczenie, jeśli zostanie anulowane.
Często przyczyną utraty widzenia kolorów jest uraz. W tym przypadku wynik przywrócenia wizji kwiatów zależy od jej nasilenia. Czasami dochodzi do całkowitego wyleczenia, a wzrok staje się normalny.
Ogólnie rzecz biorąc, odchylenie postrzegania kolorów od normy samo w sobie nie stanowi zagrożenia dla zdrowia ludzkiego. Jeśli jednak ta nieprawidłowość zostanie wykryta u osób, których aktywność zawodowa jest związana z rozpoznawaniem kolorów, konieczne jest poważne potraktowanie tego problemu i znalezienie bardziej odpowiedniego rodzaju aktywności.
Niektóre zawody wymagają obowiązkowego badania wzroku w przypadku ślepoty barw.
Obejmują one:
Wykrywanie zaburzeń widzenia związanych z ślepotą kolorów nie pozwala ludziom na zdobycie pracy w tych specjalnościach lub kontynuowanie działalności zawodowej.
Ślepota barw przeszkadza we właściwym postrzeganiu i naprawianiu sygnałów drogowych. W niektórych krajach osobom z diagnozą ślepoty barw odmawia się prawa jazdy.
Na terytorium Federacji Rosyjskiej w różnych okresach czasu pewne zasady dotyczące wydawania praw jazdy i przydzielenia określonej kategorii urządzeń do sterowania pojazdem uległy pewnym zmianom.
Jeśli w 2012 r. Naruszenie postrzegania kolorów było powodem odmowy wydania prawa jazdy niezależnie od ich kategorii, w 2014 r. Nastąpił spadek wymagań, a powodem odmowy prowadzenia pojazdu może być tylko achromatopsia.
We wszystkich krajach Unii Europejskiej nie ma ograniczeń dotyczących wydawania zezwoleń na prowadzenie pojazdów związanych ze ślepotą barw. Wyjątkiem jest Rumunia.
http://medglaza.ru/profilaktika/diagnostika/proverka-tsvetovospriyatie-voditelej.htmlTabele Rabkina do sprawdzania postrzegania kolorów są używane do sprawdzania postrzegania kolorów oraz do identyfikacji formy i stopnia jej naruszenia. Zestaw składa się z 48 stołów. Tabele od 1 do 27 są podstawowe, od 28 do 48 to listy kontrolne do szczegółowego diagnozowania i identyfikacji przypadków symulacji i pogorszenia.
Badanie wzroku powinno być przeprowadzone zgodnie z następującymi zasadami:
1. Jasność ekranu komputera powinna być średnia (bardzo ciemny lub jasny ekran może przeszkadzać)
2. Tabele Rabkin powinny znajdować się na wysokości oczu i znajdować się prostopadle do oka (tabele przechylające mogą wpływać na dokładność diagnozy)
3. Czas patrzenia na stół wynosi około 5 sekund (nie patrz długo na stoły - może to dać fałszywe wyniki)
4. Lepiej jest zapisać odpowiedzi na kartce papieru, aby porównać je z poprawnymi odpowiedziami na końcu artykułu.
Rodzaje zaburzeń percepcji kolorów i interpretacja wyników na końcu artykułu.
Aby przetestować swoją wizję ślepoty barw, wystarczy 27 pierwszych tabel, jeśli jesteś zainteresowany przejrzeniem wszystkich tabel Rabkin, pozostałe 20 tabel zostanie zaprezentowanych na końcu.
Uwaga. Możesz natychmiast sprawdzić odpowiedź dla każdej tabeli. Aby to zrobić, najedź myszką na stół, a zobaczysz wyskakującą pomoc z odpowiedziami.
H - normalne trichromaty, Pr - protanopy, De - deuteranopy, Pa - protanomale, Tak - deuteranomale, Pn - patologia nabyta, + prawidłowa odpowiedź, - błędna odpowiedź, II pionowe rzędy są różne, = - poziome rzędy są różne, A, B, C - silny, średni, słaby stopień anomalii.
Normalne widzenie, w którym trzy podstawowe kolory (zielony, czerwony, niebieski) są rozróżniane, a ich odcienie nazywane są trichromazją. Osoba z prawidłowym wzrokiem nazywa się normalnym trichromianem.
Stan, w którym trzy podstawowe kolory się różnią, ale odcienie nie różnią się, nazywany jest anomalną trichromasią.
Istnieją trzy rodzaje nieprawidłowych trichromazji:
protanomaly - naruszenie percepcji odcieni czerwieni,
detoranomalia to naruszenie postrzegania odcieni zieleni,
Tritanomalia - naruszenie postrzegania odcieni niebieskiego.
W zależności od stopnia naruszenia anomalne trichromazja dzieli się na A, B, C. Stopień A jest najcięższy, stopień C jest najłatwiejszy.
Osoba z nieprawidłową trichromazją nazywana jest nieprawidłową trichromianem lub anomalią kolorystyczną. Odpowiadające kolorom: protanomal, deuteroanual, tritanomal.
Zaburzenia widzenia, w których jeden kolor podstawowy nie różni się, nazywa się dichromazją.
Istnieją trzy typy dichromazji:
protanopia - naruszenie percepcji czerwieni,
deuteranopia - naruszenie postrzegania zieleni,
Tritanopia - naruszenie postrzegania niebieskiego.
Osoba z dichromazją nazywana jest dichromianem. Zgodnie z kolorami: protanop, deyraneop, tritanop.
Całkowita niemożność odróżnienia kolorów nazywana jest monochromasią. Jednocześnie osoba widzi wszystko w czarno-białych kolorach i odcieniach.
Tritanomalia i tritanopia są niezwykle rzadkie i z reguły są to patologia nabyta. Inne rodzaje zaburzeń percepcji kolorów to wrodzona patologia. Odpowiedzi podano dla normalnych trichromianów (N), deuteronap (D), protonap (P)
http://zrenue.com/besplatnaya-proverka-zreniya/894-proverka-czvetooshhushheniya-po-tabliczam-rabkina-onlajn-s-otvetami.htmlŚlepota kolorów jest możliwa nawet przy doskonałym widzeniu. Tylko w siatkówce nie ma wystarczającej ilości pigmentu, nie powstaje. W większości przypadków nie przeszkadza to w życiu, czasami osoba nawet nie zdaje sobie sprawy z jego osobliwości, zwłaszcza jeśli nie jest to wyraźna patologia. Są jednak sytuacje, w których zbyt wiele zależy od normalnego postrzegania kolorów. Jak przeprowadzić test widzenia dla postrzegania kolorów, przeczytaj artykuł.
Patologia zawdzięcza swoją nazwę angielskiemu naukowcowi Johnowi Daltonowi, który opisał jeden z jego gatunków, na który cierpiał on i jego trzej bracia - nie odróżniali czerwonego koloru. Przez długi czas nie było wiadomo o innych rodzajach ślepoty barw.
W siatkówce znajdują się komórki nerwowe odpowiedzialne za percepcję kolorów, nazywane są stożkami i są trzy typy. Każdy z tych gatunków ma swój własny barwny pigment pochodzenia białkowego - czerwony, niebieski z żółtym i zielonym. Przy zdrowym wzroku te pigmenty są wystarczające, a nie ślepota barw.
Ta patologia jest powiązana z chromosomem X, przekazywanym od matki - nosiciela patologicznego genu do syna. U mężczyzn nie ma „wolnego”, zdrowego chromosomu X, więc choroba występuje w nich znacznie częściej.
Kiedyś uważano, że osoby niewidome kolorowo widzą cały świat w czerni i bieli. Inni twierdzą, że ślepota barw nie rozróżnia czerwieni i zieleni. Jeszcze inni mówią o spekulacji. W rzeczywistości istnieje więcej rodzajów ślepoty barw, a nasilenie jest również inne. Ważne jest, aby zidentyfikować go jak najwcześniej.
Ludzie o zdrowej percepcji kolorów są nazywani trichromatami.
Z braku pojedynczego pigmentu w siatkówce rozwija się stan zwany dichromasią. W przypadku braku lub braku czerwonego pigmentu, protanopia występuje, jeśli nie ma zielonego pigmentu, występuje deuteranopia, przy braku niebieskiego pigmentu występuje tritanopia.
Znacznie rzadziej występuje brak dwóch pigmentów w stożkach, „monochromii” i jako krytyczny przypadek, achromatopsia, gdy cały świat wtapia się w szary kolor dla osoby.
W większości ta patologia występuje u mężczyzn. Jest to dziedziczna patologia, w której upośledzone są funkcje aparatu wzrokowego. Średnio występuje u 1 na 100 mężczyzn i 1 na 300 kobiet. Najczęściej jest to łagodna forma, w której wszystkie kolory są odbierane prawie normalnie, tylko w bardziej jasnym kolorze.
Taka patologia pojawia się już w momencie poczęcia, przyczyny jej występowania są nadal niejasne. Wiadomo tylko, że istnieje kilka rodzajów ślepoty barw. W siatkówce brakuje określonego pigmentu, dlatego oko nie może dostrzec brakującego koloru, widzi go bardziej wyblakłego lub nawet szarego. A ponieważ w przyrodzie praktycznie nie ma czystych tonów, są one w większości mieszane, a następnie w percepcji koloru ślepoty barw i występuje niepowodzenie we wszystkich innych kolorach. Jasne odcienie takiej osoby widzą prawie białe, a niebieskie i żółte dla niego wyglądają tak samo.
Chociaż istnieją właściwości kompensacyjne oka. Ludzie z tą cechą widzenia potrafią odróżnić znacznie więcej odcieni tego koloru, które wydają się być takie same jak normalne postrzeganie kolorów. Zwykła zielona trawa lub liście do ślepoty barw są pełne różnych odcieni. W odległej przeszłości ułatwiło to naszym przodkom zdobycie zdobyczy.
Nawet zdrowe oko może ulec uszkodzeniu, w którym przestaje widzieć świat jak poprzednio. Łamie zdolność odróżniania kolorów. Dzieje się tak w przypadku urazów, różnych chorób okulistycznych, silnego stresu. Patologia może również wystąpić w warunkach niezwiązanych z chorobami oczu, jedną z przyczyn jest onkologia mózgu lub ogólne uszkodzenie układu nerwowego. Konieczne jest przeprowadzenie kompleksowego badania przyczyn takich uszkodzeń oczu.
Nabyta ślepota barwna występuje z równą częstotliwością u mężczyzn i kobiet. Często rozwija się tak powoli, że osobie udaje się dostosować do zmiany postrzegania kolorów i nie wie o swoim nowym stanie. Jest wykrywany podczas badań przez lekarza. Ale czasami szybki rozwój patologii.
Występuje i rozwój ślepoty barw tylko na jedno dotknięte oko. Najczęściej osoba traci zdolność do rozróżniania kolorów niebieskiego i żółtego, wygląda na równie szarą. Chociaż istnieją przypadki, w których oko przestaje odróżniać kolor niebieski od czerwonego.
Praktycznie wszyscy spotykali się z szybko płynącą nabytą ślepotą barw - kiedy po jasnym błysku światła oczy zaczęły widzieć przedmioty w zniekształconej formie przez kilka minut. To samo dzieje się z małym drżeniem. Ten warunek jest prosty, przechodzi sam i nie wymaga żadnego leczenia.
Przy nabytej ślepocie barw istnieje szansa, że w pewnych warunkach oko ponownie zacznie prawidłowo postrzegać kolory. Istnieje system przywracania wzroku dla nabytej ślepoty barwnej, ważne jest tylko, aby ją zidentyfikować na czas.
Od samego początku rodzice powinni być powiadamiani, jeśli dziecko przedstawia im znajome rzeczy w nienaturalnych kolorach. Może się zdarzyć, że ze względu na artystyczną wyobraźnię dziecko „pilnie potrzebuje” rysować trawę i liście w tym samym kolorze, który nie jest dla nich naturalny, na przykład szkarłatny.
Małe dzieci nie mogą jeszcze zdać testów jako dorośli. Ze względu na wiek mogą po prostu nie znać nazw kwiatów i nie obchodzi ich, jak się je nazywa. Dla nich specjalne zadania weryfikacyjne.
Dziecko nie wie o osobliwościach swojej wizji, że inni widzą świat inaczej. Dlatego jego diagnoza jest skomplikowana przez te okoliczności.
W celu dalszej diagnostyki okulista przeprowadza bardziej szczegółowe badanie. Zastosuj stół Rabkin, który pokazuje stopień i rodzaj ślepoty barw.
Określenie obecności ślepoty barw może mieć już dzieci od 3-4 lat. W wieku szkolnym należy wykryć zdolność oczu do rozróżniania kolorów.
Jeśli jednak dziecko ma taką osobliwość widzenia, rodzice przede wszystkim muszą się uspokoić i przestać panikować. Zaakceptuj, że ich dziecko widzi świat nieco inaczej niż wszyscy inni. I pocieszyć się tym, że dziecko widzi znacznie więcej odcieni kolorów dla jego wzroku - jest to kompensacyjna właściwość widzenia. Kilka zawodów nie będzie dostępnych dla dziecka, ale nie więcej.
Rzadko, ale ślepota barw rozwija się u zdrowych urodzonych dzieci. Jest to spowodowane urazem, chorobą oczu, podczas przyjmowania niektórych leków.
Często nabyta ślepota barwna u dzieci występuje z powikłaniami, bólami głowy, uszkodzeniami układu nerwowego. I wymaga ciągłego monitorowania przez okulistę.
Aby zdiagnozować zaburzenia percepcji kolorów, istnieje kilka metod różniących się złożonością i niezawodnością diagnostyki.
To dobrze, ponieważ daje bardzo dokładną diagnozę. Jeśli jest przeprowadzany na komputerze, ekran monitora jest matowy i bez odblasków, które ma większość komputerów domowych. Jest to metoda oglądania płyt ze zdjęciami. Po raz pierwszy taką metodę zastosowano w połowie lat trzydziestych w ZSRR, została ona wynaleziona przez radzieckiego okulistę Rabkina - tabele z obrazami i pułapkami na nich zakodowanymi.
Istnieją duplikaty tabel metod innych oftalmologów. Są one niezbędne do dodatkowych kontroli, gdy lekarz ma wątpliwości co do dokładności diagnozy. W innych tabelach więcej uwagi poświęca się wyraźniejszemu różnicowaniu zmian chorobowych oczu.
Najpopularniejszymi i najbardziej znanymi testami percepcji kolorów są tabele Rabkin, Yustova i Ishihara. Podczas przeprowadzania testów pacjent siedzi na krześle plecami do źródła światła. Stoły pokazują się na poziomie oczu w odległości 50-100 cm, a każde zdjęcie jest podawane przez 10-15 sekund.
Oprócz nich istnieją testy percepcji kolorów przy użyciu innych metod, które są używane rzadziej.
Test Rabkina składa się z 27 kart pytań. Karty te przedstawiają koła o różnych kolorach i rozmiarach, a stopień jasności mają takie same. Kręgi są wyłożone różnymi figurami i figurami, które podmiot musi zobaczyć i nazwać.
Aby uczynić człowieka lepszym i łatwiejszym do zrozumienia, co jest od niego wymagane, na pierwszych dwóch kartach widoczne są wyraźnie widoczne obiekty, które są widoczne zarówno dla osoby z normalnym wzrokiem, jak i dla ślepoty barw. Ponadto trudniej będzie odróżnić.
Wśród tych kart znajdują się także pułapki obrazkowe. W normalnym widzeniu niektóre obrazy będą widoczne, ciemne kolory zauważą inne, które nie są widoczne dla zdrowych oczu. Kolejność wyświetlania kart nie może się zmienić, czasami symulatory próbują ukryć swoją patologię. Ci, którzy nie chcą pokazywać swojej ślepoty barw, „przygotowują się” do testów, uczą się kolejności odpowiedzi. Jest to całkowicie bez znaczenia, lekarz przy najmniejszym podejrzeniu zaoferuje poddanie się kolejnemu testowi.
Za pomocą takich tabel ujawnia się również, jaki rodzaj ślepoty barw ma osoba, jakiego pigmentu brakuje w oku.
Jest inny typ tego testu - liczby są wyświetlane zamiast liczb na tabelach. Osoba z upośledzeniem wzroku będzie widzieć zamiast siebie. Na tej podstawie można będzie ocenić formę ślepoty barw w temacie.
Nie ma sensu przekazywać takich testów online za pośrednictwem monitora komputerowego. Wszystkie kolory, które zobaczysz w zniekształconej formie i takie informacje, nie dadzą dokładnej weryfikacji.
Jest podobny do poprzedniego testu, ale tylko w bardziej wąskiej wersji. Wykorzystuje nieco inne zdjęcia, aby sprawdzić percepcję kolorów wizji, ale daje również dokładny obraz tego, co dzieje się z wizją. Technika jest stosowana rzadziej, więc osobom z ślepotą koloru, które chcą oszukać lekarza, będzie trudniej.
Osoba otrzymuje tablice, które przedstawiają małe kółka jednego koloru i liczb, proste obrazy, figury innego. Podmiot musi określić, co jest pokazane na karcie. Metoda dobrze identyfikuje ślepotę barw w widmie czerwonym i zielonym.
Ta metoda została opracowana w szczytowym okresie I wojny światowej dla potrzeb wojskowych. Początkowo Ishihara musiała ręcznie rysować swoje testy, aby badani mogli znaleźć zdjęcie ukryte na stole, pomalowane kolorowymi kropkami, które różniły się od pozostałych tylko kolorem.
Teraz rzadko używany. Test ten został opracowany w 1878 r. Przez niemieckiego okulistę Shtillera i był jednym z pierwszych, które określiły ślepotę barw. Metoda ta opiera się na zasadzie pseudoizochromatyzmu - gdy dwa różne kolory są postrzegane jako jeden. Badano zaproponowano sortowanie różnych obiektów według koloru. Najpierw była wełna, potem pojawiły się inne przedmioty. Wraz z pojawieniem się tabel Rabkina i Ishihary metoda ta nie była już stosowana jako nieistotna.
W porównaniu z innymi testami ten jest mniejszy - tylko 12 tabel. Stosuje się je, gdy lekarz ma wątpliwości co do sformułowania ostatecznej diagnozy. Metoda opiera się na rozróżnianiu punktów o minimalnej jasności nasycenia. Pomagają ustalić, jakiego rodzaju pigmentu brakuje w oku. Karty są podzielone na grupy, z których każda zawiera złamane kwadraty, w środku których kwadraty są przedstawione bez jednej strony, jest nieco inny kolor. Zadanie podmiotu, aby określić, gdzie luka.
Cechą tych kart jest stopniowe zmniejszanie progu różnicy między kolorem komórek głównego placu a figurą pośrodku.
Główną zaletą tego testu jest to, że nie można go sfałszować.
W wątpliwych sytuacjach lekarz zaproponuje pacjentowi wykonanie testu na anamaloskopie - przyrządzie wyposażonym w specjalne filtry kolorów.
Jeden kolor jest wyświetlany na specjalnym ekranie matowym, który podmiot musi wybrać na drugim ekranie. Kolory powstają przez przypadek, ich porządku nie można się nauczyć. Zdrowa osoba może łatwo sobie poradzić, bez ślepoty barw.
Jest to komputerowa diagnoza różnych naruszeń stożków. Kiedy działa na promienie świetlne siatkówki.
Ta metoda obejmuje zdolność oka do prawidłowego rozróżnienia wszystkich odcieni bieli i pola widzenia.
Istnieją zawody, w których życie wielu innych zależy od właściwego postrzegania kolorów przez jedną osobę. Ludzie z ślepotą kolorów nie mogą sobie z nimi poradzić. Jeden z tych zawodów - kierowca dowolnego pojazdu. A kierowcy regularnie przechodzą podobne testy.
Po raz pierwszy - nawet przed wejściem na kursy, aby niektórzy kandydaci mogli zostać natychmiast odcięci. Ten test widzenia dla postrzegania kolorów przez kierowców jest obowiązkowy dla profesjonalistów i amatorów. Jest zobowiązany przekazać go wszystkim kierowcom, z motocyklistami i rowerzystami włącznie.
Wykonaj to przy pomocy stołów polichromii Rabkina. W przypadku kierowców przeprowadzane są bardziej złożone testy - oprócz tych 27 głównych tabel stosuje się dodatkowe 22.
Zawód ten wiąże się ze stałym napięciem widzenia, więc z czasem postrzeganie kolorów może zostać zakłócone. Wraz z wiekiem zmniejsza się także postrzeganie kolorów - jest to fizjologiczna właściwość oczu. Lekarz wykryje to natychmiast, a po rehabilitacji wizja może zostać przywrócona.
Teraz nie da się wyleczyć wrodzonej ślepoty barw. Spróbuj rozwiązać problem przez długi czas. W latach 30. w Stanach Zjednoczonych opracowano okulary z soczewkami z neodymowych szkieł - poprawiły one zdolność odróżniania kolorów.
Obecnie prowadzone są różnorodne badania - z pomocą inżynierii genetycznej brakujące geny zostały dodane do siatkówki małpy, a zwierzęta zaczęły lepiej rozumieć postrzeganie kolorów, a badania te są kontynuowane. W przypadku łagodnych form ślepoty barwnej ludzie otrzymują okulary ze specjalnymi soczewkami wielowarstwowymi, które poprawiają postrzeganie kolorów. Ale to tylko pierwsze kroki i z czasem problem ślepoty barw zostanie rozwiązany.
Przy nabytej ślepocie barw schemat leczenia jest opracowywany indywidualnie, wszystko zależy od jego rodzaju i nasilenia. Ustalony przez okulistę po badaniu.
http://beregizrenie.ru/daltonizm-kosoglazie/cvetovospriyatie/1 TABELE PROGOWE Ye.N. JUSTOVA DO KOLOROWEJ KONTROLI WIZJI: PODSTAWA FIZJOLOGICZNA, PROJEKTOWANIE, POMIARY KOLORIMETRYCZNE, PRODUKCJA Danilova MV 1, Volkov V.V. 2, Kaziev I.A. 3, Gedevanishvili A.N. 3 1 Instytut Fizjologii. IPPavlova RAS 2 Wojskowa Akademia Medyczna im. S.M.Kirova, 3 St. Petersburg University of Technology and Design Naszym celem jest zwrócenie uwagi na problem tworzenia tabel do sprawdzania widzenia kolorów, opracowany przez zespół naukowców pod kierownictwem E.N. Yustovoj. Prezentujemy pomiary kolorymetryczne dostępnych opcji produkcji stołu. Wynik wielu lat pracy E.N. Yustova w dziedzinie fizjologii widzenia była danymi na temat fizjologicznej przestrzeni kolorów R, G, B, na podstawie których zaproponowano nowe tabele do sprawdzania widzenia barw osoby. Kierunki głównych osi przestrzeni pozwalają nam określić te pary kolorów, które będą nie do odróżnienia przez obserwatorów z pewnymi niepełnosprawnościami widzenia kolorów. Na osiach równoległych do osi R są kolory, które są nie do odróżnienia przez ludzi, którym brakuje fotoreceptorów o długich falach; na osiach równoległych do osi G istnieją kolory, których nie potrafią odróżnić obserwatorzy, którzy nie mają fotoreceptorów średniej fali; na osiach równoległych do osi B pary kolorów nie są rozróżniane przez osoby z najrzadszym typem zaburzenia, brakuje im fotoreceptorów krótkofalowych. Definicja głównych osi przestrzeni fizjologicznej pozwoliła nam zrezygnować z empirycznej metody wybierania par kolorów, które są nie do odróżnienia od dichromianów. Wcześniejsze techniki opierały się na eksperymentach z osobami z zaburzeniami widzenia barw i to właśnie ta metoda empiryczna została wykorzystana do opracowania tabel Rabkina lub Ishihary. Podczas tworzenia tabel progów, E.N. Yustova i współautorzy zastosowali metodę kolorymetryczną do wybierania par kolorów. Opis tabel i ich charakterystyka Zestaw składa się z 12 tabel zaprojektowanych w celu określenia czułości widzenia barw, określonych przez każdy rodzaj fotoreceptorów. Przykłady tabel przedstawiono na rysunku 1. Rozmiar każdej tabeli wynosi 130 x 130 mm, a rozmiar każdej celki to 9 x 9 mm. Liczba komórek jest taka sama: 6 w pionie i 6 w poziomie. Komórki testowe tworzą stylizowaną prostokątną literę C, a zadaniem testu jest wskazanie kierunku łamania litery (we wszystkich przykładach na rysunku 1 litera C pęka w górę). Wszystkie pozostałe komórki mają ten sam kolor i tworzą tło. Taki projekt testowy eliminuje możliwość zapamiętywania formy testów i uczenia się sekwencji testów, jak to ma miejsce w przypadku albumów z obrazami Rabkina i Ishihary. Aby zapoznać się z testem, znajduje się czarno-biała tabela (12), wyróżniająca orientację testu, która nie wymaga widzenia kolorów. Zestaw zawiera również 4 tabele do identyfikacji protanopii (1–4), 4 tabele do identyfikacji deuiteranopii (5–8) oraz 3 tabele do identyfikacji tritanopii (9–11). Zwiększenie numeru tabeli zwiększa różnicę między kolorem ciasta a kolorem tła. Aby zidentyfikować protanopię i protoanomię, stosuje się następującą liczbę progów rozróżnienia: 5 (tabela 1), 10 (tabela 2), 20 (tabela 3), 30 (tabela 4). Podobny wzrost progów jest używany do identyfikacji deuteranopii i 231
2 deuteroanomalia (tabela 5 tabela 8). Proponuje się trzy tabele z liczbą progów 5 (tabela 9), 10 (tabela 10) i 15 (tabela 11) w celu identyfikacji tritanopii. Stopniowy wzrost różnicy kolorów między komórkami testowymi a komórkami tła pozwala ujawnić nie tylko ekstremalne formy wrodzonej dichromazji (brak jednego z typów stożka), ale także pogorszenie się dyskryminacji kolorów, która występuje w wielu chorobach. Ta właściwość tabel może być również wykorzystana w ustawieniach klinicznych do monitorowania odzyskiwania wrażliwości na widzenie kolorów po uszkodzeniu. Rysunek 1. Przykłady tabel z zestawu. i tabela 12, przeznaczone do zapoznania się z testem. b Tabela 4 dla wykrywania protanopii z maksymalną liczbą progów różnicowych dla dyskryminacji (30). w tabeli 8 zidentyfikować deuteranopii z maksymalną liczbą progów rozróżnienia (30). D Tabela 11 do wykrywania tritanopii z maksymalną liczbą progów dyskryminacji (15). Produkcja stołów, pomiary kolorymetryczne dokładności reprodukcji wydruków tabel przez firmę Vida Vida rozpoczęła produkcję stołów na początku lat 90-tych. Przeprowadziliśmy pomiary kolorymetryczne dwóch zestawów tabel (edycja 1998 i 2003, 0420) w warunkach światła dziennego i oświetlenia fluorescencyjnego zgodnie z instrukcjami użycia tabel. Opracowując tabele, autorzy wykorzystali fizjologiczny system kolorów, ale przy opracowywaniu specyfikacji technicznych i drukowaniu litograficznym wykorzystywali przekształcenie współrzędnych przestrzeni fizjologicznej w jedną ze standardowych przestrzeni barw stosowanych w przemyśle poligraficznym. Prezentujemy wyniki pomiarów w jednostkach chromatyczności standardowego diagramu MKO Zgodnie z zasadą konstrukcji tego diagramu pary kolorów, które są nie do odróżnienia przez obserwatorów z pewnym rodzajem zaburzenia widzenia barw, powinny leżeć na liniach prostych przechodzących przez odpowiedni punkt mieszalności, a ich jasność powinna być taka sama. Rysunek 2 pokazuje wyniki pomiarów, gdy tabele są oświetlone światłem dziennym. Wyniki pomiarów w warunkach oświetlenia fluorescencyjnego nie są podane, ale charakter lokalizacji punktów chromatyczności i orientacja par chromatyczności w odniesieniu do osi wykresu są podobne do wyników dla światła dziennego. Zielony kolor pokazuje pomiary w tabelach wersji z 1998 r., A różowy kolor pokazuje pomiary w tabelach wersji z 2003 r. Każdy punkt na wykresie jest miarą komórki tła lub komórki testowej. Połączone punkty pokazują pozycje dwóch chromatyczności jednej z tabel. Trzy wykresy przedstawiają oddzielne pomiary tabel identyfikujących protanopię (tabele 1–4), deuteranopię (tabele 5–8) i tritanopię (tabele 9–11). W przypadku tabel z minimalną liczbą progów rozróżnienia (1, 5 i 9) segmenty praktycznie stają się punktami, ponieważ chromatyczność tych par jest bardzo bliska. 232
3 Wyniki pomiarów pokazują, że oba zestawy tabel mają odchylenia od określonych kierunków lokalizacji par kolorów. Tak więc w tabelach identyfikujących zaburzenia protanopowe (ryc. 2a) w zestawie z 1998 r. Tabela z maksymalną liczbą progów (30, tabela 4) ma parę kolorów, które można odróżnić zarówno od protanopii, jak i protoanomii, ponieważ segment utworzony przez tło i kolory testowe, nie przechodzi przez punkt mieszalności (czerwona kropka na diagramie). Również niewłaściwa orientacja w zestawach obu lat wydania ma parę kolorów tabel 1 i 2 (tworzą one segmenty, skierowane w przybliżeniu równolegle). W tabelach do identyfikacji zaburzeń deranolitycznych (Figura 2b), tabela 6 (wydanie 1998 i 2003) i tabela 7 (edycja 2003) również nie są diagnostyczne. W tabelach identyfikujących zaburzenia tritanopiczne (rys. 2c) cały zestaw z 1998 r. Nie może być używany do diagnostyki, ponieważ pary kolorów nie leżą na liniach prostych przechodzących przez punkt mieszalności dla tritanopów. Rysunek 2. Sekcje diagramu chromatyczności MKO 1931 z położeniami chromatyczności tła i komórek testowych dla zestawów stołowych wyprodukowanych przez Vida w 1998 i 2003 roku. oraz zestaw tabel do wykrywania zaburzeń protanopowych. Czerwona kropka wskazuje pozycję punktu mieszania kolorów dla protanopów; b zestaw tabel do identyfikacji naruszeń deyraneopicheskikh. Zielona kropka na wykresie pokazuje położenie punktu pomieszania kolorów dla deuteranopu; z zestawem tabel do identyfikacji naruszeń tritanopicheskikh. Niebieska kropka pokazuje pozycję punktu mieszania kolorów dla tritanop. Liczba i rok każdej pary kropek pokazują numer tabeli i rok produkcji. Nasze pomiary stołów produkcyjnych firmy Vida pokazują, że produkowane są różne serie tabel z różnymi błędami w odtwarzaniu wartości kolorów. Tabele nie przechodzą kontroli kolorymetrycznej, chociaż certyfikat to 233
Jakość 4 wskazuje, że każda kopia tabel jest testowana w Instytucie Metrologii im.d. Mendelejew. Przy takiej kontroli seria tabel z niedostatecznie dokładnym odwzorowaniem kolorów nie powinna być sprzedawana. Korzystanie z drukarki atramentowej w tabelach produkcyjnych Na obecnym etapie druk atramentowy jest najbardziej stabilny i dokładny do odtwarzania określonych wartości kolorów. Przeanalizowaliśmy zestaw tabel wydrukowanych w ten sposób. Dziękujemy A. Frenkelowi za udział w tworzeniu tego wystąpienia tabel według danych z archiwów K.A. Alekseeva. Archiwum zawierało dane do produkcji większego zestawu tabel (13) i wszystkie zostały wydrukowane. Rysunek 3 pokazuje wyniki pomiarów wykonanych, gdy ten zestaw stołów był oświetlony lampami żarowymi. a b c Rysunek 3. Sekcje diagramu chromatyczności CIE 1931 z pozycjami chromatycznymi tła i komórek testowych dla zestawów tabel wydrukowanych na drukarce atramentowej. 234
5 i zestaw tabel do wykrywania zaburzeń protanopowych. Czerwona kropka wskazuje pozycję punktu mieszania kolorów dla protanopów; b zestaw tabel do identyfikacji naruszeń deyraneopicheskikh. Zielona kropka na wykresie pokazuje położenie punktu pomieszania kolorów dla deuteranopu; z zestawem tabel do identyfikacji naruszeń tritanopicheskikh. Niebieska kropka pokazuje pozycję punktu mieszania kolorów dla tritanop. Reprodukcja kolorów w przypadku korzystania z drukarki atramentowej również wykazuje odchylenia od określonych kierunków (segment łączący parę chromatyczności komórek testowych i tła powinien znajdować się na linii przechodzącej przez odpowiedni punkt mieszalności kolorów). Niewielkie odchylenie obserwuje się w Tabelach 2, 3 (Figura 3a, wykrywanie zaburzeń protanopowych), 6, 8 (Figura 3b, identyfikacja zaburzeń deuteranopowych). Maksymalne odchylenie obserwuje się przy odtwarzaniu kolorów, które składają się na pary do wykrywania zaburzeń tritanicznych (Rysunek 3c, Tabele 11 i 12). Podsumowując nasze pomiary kolorymetryczne, możemy wyciągnąć następujące wnioski: 1) Przy odtwarzaniu kolorów za pomocą litografii występuje zmiana koloru przy produkcji różnych serii tabel, co prawdopodobnie wynika z użycia różnych barwników; 2) Podczas odtwarzania kolorów za pomocą druku atramentowego, wierność jest wyższa, a standaryzacja atramentu do druku atramentowego sugeruje, że stabilność koloru podczas drukowania różnych partii będzie znacznie wyższa niż w przypadku litografii; 3) Wysoki koszt druku atramentowego sprawia, że ta opcja stołów produkcyjnych jest mniej opłacalna dla produkcji masowej; 4) W przypadku dowolnej metody drukowania stołów konieczna jest kontrola kolorymetryczna każdego zestawu. W chwili obecnej taka kontrola jest nieobecna, co prowadzi do pojawienia się na rynku produktów okulistycznych, które nie odpowiadają ich celom identyfikacji i klasyfikacji form zaburzeń widzenia barwnego. 235
http://docplayer.ru/33046181-Porogovy-tablicy-e-n-yustovoy-dlya-proverki-cvetovogo-zreniya-fiziologicheskaya-osnova-dizayn-kolorimetricheskie-izmereniya-proizvodstvo.html