Dacryadenitis jest chorobą okulistyczną charakteryzującą się zapaleniem gruczołu łzowego. Z reguły choroba rzadko jest niezależna, zwykle zapalenie gruczołu łzowego jest powikłaniem innej choroby. Okulistyka rozróżnia ostre i przewlekłe zapalenie stawów. Ostra jest częstsza u dzieci, postać przewlekła jest obserwowana u osób w wieku dojrzałym. Leczenie Dacryaadenitis jest zwykle zachowawcze, z zastosowaniem leków przeciwzapalnych i fizjoterapii. W ciężkich przypadkach ropień wymaga operacji.
Gruczoły łzowe są jednym z podstawowych elementów elementów pomocniczych ludzkiego aparatu wzrokowego. Należą do gruczołów rurowych, wizualnie przypominają podkowy z dwóch segmentów. To dzięki gruczołowi łzowemu zapewnione jest normalne funkcjonowanie gałki ocznej. Wytwarzają płyn łzowy, który oczyszcza powierzchnię rogówki, smaruje ją, nawilża, zapewnia klarowność obrazu i chroni przed drobnymi uszkodzeniami.
Ostre zapalenie ścięgna zwykle występuje u małych dzieci z osłabionym układem odpornościowym. Czynnikami prowokującymi w tym przypadku są:
Kilka innych powodów rozwoju przewlekłej postaci zapalenia ścięgna. W takich przypadkach może rozwinąć się powolne zapalenie gruczołu łzowego:
W ostatnich latach, dzięki licznym badaniom, ustalono związek między zapaleniem ścięgna i przerostem chłoniaka, w którym również występują śliny, ślinianki przyuszne i gruczoły podżuchwowe.
Objawy zapalenia gruczołów łzowych w ostrej fazie wydają się jasne, nie sposób ich nie zauważyć. Typowe skargi pacjentów z Dacryadenitis:
Na zdjęciu widać dokładnie, jak wygląda oko, dotknięte ostrym zapaleniem dakryoadenicznym. W większości przypadków zapala się tylko jeden gruczoł, aw fazie ostrej występują również ogólne objawy zatrucia:
W przewlekłej postaci choroby objawy są takie same, ale są mniej wyraźne. Powieka nad dotkniętym gruczołem łzowym jest umiarkowanie przekrwiona, pacjent czuje się gęsty, gorący, ale nie odczuwa żadnych bolesnych odczuć podczas badania dotykowego. Ptosis można wyrazić bardzo słabo, w niektórych przypadkach występuje niewielkie zwężenie szpary powiekowej. Ruchy gałki ocznej nie są zakłócane, płyn łzowy jest wytwarzany w wystarczających ilościach.
Warto zauważyć, że w przewlekłej postaci choroby częściej dotyka się dwóch oczu. Objawy mogą być wyrażane bardzo powoli przez długi czas, czasami mijają miesiące lub nawet lata, zanim pacjent zwróci się do okulisty i rozpocznie leczenie. Najbardziej niebezpiecznym powikłaniem jest rozwój ropnia lub ropowicy. W tym przypadku zakażenie może rozprzestrzenić się na tkankę mózgową i wywołać zapalenie opon mózgowych.
Zapalenie gruczołu łzowego jest łatwe do wstępnego zdiagnozowania poprzez kontrolę wzrokową i wywiad z pacjentem. Aby zebrać pełną historię, stosuje się również nowoczesne metody laboratoryjne i instrumentalne:
Wszystkie te manipulacje są potrzebne więcej, aby zidentyfikować przyczyny dacryadenitis i określić najlepsze metody leczenia. Zazwyczaj objawy zewnętrzne są wystarczające do zdiagnozowania ostrej postaci choroby. Rozpoznanie przewlekłego zapalenia gruczołu łzowego jest nieco skomplikowane. W takim przypadku można dodatkowo przeprowadzić takie procedury:
Leczenie przepisuje się w zależności od postaci choroby i jej etiologii. Ostre postacie dacryadenitis są zwykle leczone metodami zachowawczymi. Co może wyznaczyć okulista w takich przypadkach:
Wymagana jest interwencja chirurgiczna, jeśli stan zapalny doprowadził do powstania ropnia. W tym przypadku, w znieczuleniu miejscowym, otwiera się ropień, rana jest czyszczona, myta środkiem antyseptycznym, po czym instaluje się drenaż, aby zapewnić odpływ pozostałości ropnych i zapobiec ponownemu ropieniu. Dalsze leczenie odbywa się zgodnie ze standardowym schematem z antybiotykami.
Ważne: jeśli przewlekła postać zapalenia ścięgna jest słabo uleczalna, w celu naświetlenia dotkniętej gałki ocznej stosuje się promieniowanie rentgenowskie. Ta metoda jest uważana za przestarzałą, ponieważ ma wiele przeciwwskazań i skutków ubocznych, nie nadaje się do leczenia małych dzieci. Ale jeśli nie ma wyboru, następuje napromieniowanie, ściśle kontrolujące dawkę napromieniowania.
Rokowanie choroby w ostrej postaci jest korzystne, w większości przypadków wystarczy 7-14-dniowy intensywny zabieg, aby całkowicie pozbyć się zapalenia. Rokowanie w przewlekłej postaci choroby zależy od jej etiologii i stadium leżącej u podstaw patologii, która spowodowała zapalenie dakryadencji.
Dacryadenitis odnosi się do chorób, które są łatwe do zapobiegania. Co musisz zrobić Główne środki zapobiegawcze mają na celu wzmocnienie odporności i zapobieganie różnym chorobom zakaźnym. Oznacza to: dobre odżywianie, ćwiczenia, odpowiedni sen, chodzenie na świeżym powietrzu, rezygnację ze złych nawyków. Powinieneś również być regularnie badany przez fisiologa i ginekologa, aby szybko zidentyfikować możliwe patologie i je wyeliminować.
http://glaziki.com/bolezni/dakrioadenit-vospalenie-sleznyh-zhelezDacryadenitis to zapalenie gruczołów łzowych, które w istocie jest odpowiedzią organizmu na negatywny efekt.
Jego pojawienie się jest dość niepokojącym znakiem: często jest to jedyny wskaźnik rozwoju wielu poważnych chorób bezobjawowych lub w nietypowej formie.
Bakteryjna lub wirusowa etiologia zapalenia gruczołów łzowych jest charakterystyczna dla dacryaadenitis: w większości przypadków jest wtórna - rozwija się na tle innych chorób. Osłabiony stan układu odpornościowego prowadzi do tego, że patogeny ze źródła infekcji rozprzestrzeniają się przez krew lub limfę w całym ciele pacjenta i powodują negatywną reakcję. Choroby gruczołów łzowych mogą świadczyć o patologiach ciała.
Ostra manifestacja stanu zapalnego może wyzwolić:
Przewlekła forma jest komplikacją poważniejszych patologii:
Niezależnie od przyczyny reakcji zapalnej jest jednostronny lub dwustronny.
Pierwotne zapalenie węzłów chłonnych rozwija się z powodu lokalnych skutków na obszarze gruczołu:
Powody te uważa się za dość rzadkie, ponieważ gruczoł łzowy jest niezawodnie ukryty przed czynnikami zewnętrznymi przez tkanki miękkie orbity. Zapalenie węzłów chłonnych u dzieci w wieku poniżej 14 lat może być jedynym orientacyjnym objawem pojawienia się świnki (świnki, świnki) w przypadku terminowego szczepienia przeciwko tej chorobie.
Przeczytaj o patologicznych bólach w okolicy Kadyk tutaj.
O funkcjach i hormonach przysadki mózgowej, patrz tutaj.
Zapalenie gruczołu łzowego ma dość wyraźne objawy. Najbardziej oczywistą z nich jest zmiana konturów górnej powieki. Stopniowo jego krawędź zaczyna się wyginać w postaci poziomej litery S, tzw. S-bend.
Inne charakterystyczne objawy choroby:
Po kilku dniach powieszenie powieki może prawie całkowicie zakryć widoczne światło. Nasilenie obrzękniętej tkanki powoduje, że gałka oczna wchodzi w głąb, co prowadzi do odchylenia osi wzrokowej. Występuje podwójne widzenie - podwojenie w oczach. Procesy zapalne mogą wpływać na przewód łzowy. Ich powtarzająca się manifestacja wskazuje na rozwój przewlekłej patologii, tj. Zapalenie kanalików. Rurki mogą również ulegać deformacji, co spowoduje naruszenie ich drożności - blokada (obliteracja lub zwężenie). Na tym tle istnieje wysokie ryzyko rozprzestrzeniania się zapalenia w worku łzowym (dacryocystitis).
Struktura gruczołów łzowych
Kontrola wzrokowa. Lekarz wykonuje badanie dotykowe (palpacyjne) obrzękniętego obszaru i bada zewnętrzne wskaźniki gruczołu, obracając górną powiekę.
Zbieranie materiału biologicznego. Ropa, płyn łzowy i inne możliwe wydaliny są wysyłane do laboratorium w celu analizy bakteriologicznej. Bardzo ważne jest dokładne określenie, która infekcja spowodowała zapalenie, aby przepisać prawidłowy przebieg antybiotyków.
Badania histologiczne prowadzone są w przypadkach podejrzenia raka z przewlekłym zapaleniem dakryoadenicznym. Aby wyeliminować złośliwość procesu rozwoju, wykonuje się biopsję gruczołu dotkniętego chorobą.
Badanie funkcjonalne. W laboratorium lekarz wykonuje test Schirmera w celu określenia ilości wydzielanej wydzieliny gruczołu (płynu łzowego).
Przepuszczalność punktów łzowych, worka, przewodu nosowo-łzowego i ich zdolność ssania jest szacowana na podstawie badań donosowych i rurkowych. Przepuszczalność bierna jest określana przez wykrywanie (za pomocą sondy Bowmana) kanałów łzowych.
Badania sprzętu. Czasami wymagana jest tomografia komputerowa (CT), rezonans magnetyczny (MRI), badanie ultrasonograficzne lub radiograficzne.
Na podstawie zbiorczo uzyskanych danych zaleca się odpowiednie leczenie.
Zapalenie w górnej części oka
Wyraźny obrzęk powieki
W zależności od stadium i formy rozwoju patologii terapia dorosłych odbywa się w szpitalu lub ambulatoryjnie. Leczenie dzieci z zapaleniem gruczołów łzowych odbywa się tylko pod nadzorem lekarza w szpitalu, ze względu na bardziej intensywne rozprzestrzenianie się zakażenia w tym wieku.
Podstawowe zasady leczenia dacryadenitis:
Właściwe leczenie zapalenia gruczołów łzowych przeprowadza się w kilku etapach.
Pierwszy etap - aktywne działanie leku:
Drugi etap - fizjoterapia, mająca na celu rozgrzanie tkanek gruczołu łzowego:
Trzeci etap - interwencja chirurgiczna (z rozwojem powikłań). Ropień lub ropowicę otwiera się chirurgicznie i odsącza. Przed zabiegiem przeprowadza się intensywną terapię antybiotykową, aby zminimalizować ryzyko rozprzestrzeniania się infekcji na krew przez krew.
Czwartym etapem jest wzmocnienie odporności na różne sposoby:
W razie potrzeby przepisuje się leki przeciwhistaminowe (przeciwalergiczne), środki przeciwbólowe lub nasenne, aby złagodzić obecny stan pacjenta.
Rozwiązanie problemu zapalenia u niemowląt jest rozwiązywane dzięki łagodniejszym metodom:
Możliwa jest również interwencja chirurgiczna noworodków, ale tylko w ostateczności.
Sekret wydzielany przez gruczoły łzowe nie tylko chroni oko przed kurzem, brudem i uszkodzeniami mechanicznymi, ale także odżywia jego rogówkę, ponieważ nie ma naczyń krwionośnych. Właściwe i terminowe leczenie dacryadenitis pozwoli w przyszłości uniknąć poważnych problemów (w tym ślepoty) z widzeniem.
Przeczytaj o zapaleniu gruczołów łojowych w tym artykule.
W takich warunkach proces gojenia będzie znacznie opóźniony, co jest szczególnie widoczne na tle obniżonej odporności. Leczenie rozpoczęte na czas, co do zasady, pozwala pacjentowi w pełni wyzdrowieć w ciągu czternastu dni.
Niekontrolowany obrzęk części skroniowej może spowodować penetrację ropy do złogów tłuszczu znajdujących się w pobliżu oczodołu oka, co prowadzi do śmierci tkanek w tym obszarze.
Podsumowując wszystkie informacje, możemy stwierdzić: dacryadenitis, mimo że wydaje się być nieznaczną lokalną chorobą, wymaga przemyślanego leczenia. Jego przyczyny i konsekwencje mogą być bardzo poważne. Ignorowanie objawów doprowadzi do rozwoju przewlekłej postaci zapalenia.
http://gormonexpert.ru/zhelezy-vneshnej-sekrecii/sleznye-zhelezy/vospalenie-2.htmlDacryadenitis w ostrej postaci występuje tylko u dzieci i nie jest często. Zapalenie gruczołu łzowego jest głównie powikłaniem bólu gardła, grypy, infekcji jelitowych lub świnki (epidemiczne zapalenie przyusznic). U dzieci zaszczepionych przeciwko śwince, takie zapalenie może być jedynym objawem choroby lub może być połączone z zapaleniem jąder (zapalenie jąder). Dlaczego takie zapalenie występuje i jakie powinno być leczenie zapalenia gruczołu łzowego, czytaj dalej w artykule.
puchnięcie górnej powieki
obrzęk zapalenia gruczołu łzowego szybko rośnie,
powieki puchną i zaczerwieniają się
ból w zewnętrznym kąciku oka,
pojawia się ból głowy,
istnieje ogólna słabość i słabość
opuchnięta powieka ma kształt litery S.
W ciągu kilku dni nasilają się objawy zapalenia gruczołu łzowego. Obrzęk i obrzęk powiek zwiększa się tak bardzo, że oko może być całkowicie zamknięte przez obrzęk powieki. W tym przypadku ból wzrasta. Obrzęk gruczołu łzowego naciska na gałkę oczną, dzięki czemu pacjent zaczyna narzekać na podwójne widzenie. Z powodu silnego bólu dziecko może nie zostać dotknięte obrzękniętym gruczołem łzowym i powieką.
Leczenie i objawy zapalenia gruczołu łzowego o skomplikowanej postaci. Choroba prowadzi do tego, że węzły chłonne za uszami zaczynają się powiększać, a obrzęk przechodzi do świątyni. Przy zmniejszonej odporności u dziecka objawy zapalenia gruczołu łzowego mogą przekształcić się w ropień - flegmę. Ta choroba jest uważana za bardzo poważne powikłanie. Zapalenie celulozy może następnie prowadzić do zapalenia opon mózgowych. Ale ponieważ na tym etapie dziecko jest najczęściej pod nadzorem lekarzy, choroba ma dobre szanse na wyleczenie. Średnio, w zależności od stopnia nasilenia, zapalenie gruczołu łzowego leczy się w ciągu dwóch tygodni.
Choroba, która spowodowała chorobę, jest wyleczona.
Zapalenie gruczołu łzowego usuwa się za pomocą antybiotyków o szerokim spektrum działania.
W przypadku silnego bólu zapalenie gruczołu łzowego leczy się środkami przeciwbólowymi.
Silny obrzęk jest łagodzony przez leki przeciwhistaminowe, najczęściej Tavegil.
Oko jest płukane roztworami antyseptycznymi i nakładane maści z antybiotykami.
Po usunięciu ostrego procesu zapalnego pacjentowi przepisuje się fizjoterapeutyczne leczenie zapalenia gruczołu łzowego.
W niektórych przypadkach gruczoł otwiera się skalpelem, drenaż zostaje ustanowiony dla lepszego ropienia. Gdy pojawia się ropień, ropień otwiera się również z późniejszym drenażem.
Jeśli na tle chorób takich jak syfilis, gruźlica i choroby krwi powstaje przewlekłe zapalenie gruczołu łzowego, leczenie zapalenia gruczołu łzowego rozpoczyna się od terapii ukierunkowanej na chorobę podstawową.
Ostra postać choroby jest wywoływana przez różne infekcje, na przykład:
Przewlekłe zapalenie gruczołu łzowego często występuje w onkologii, a także w tak poważnych chorobach, jak białaczka limfocytowa, gruźlica lub kiła.
U dzieci, zwłaszcza u noworodków, zapalenie może wystąpić na tle wrodzonych nieprawidłowości w strukturze narządów wzroku.
Wideo: Leczenie i objawy zapalenia gruczołu łzowego
http://www.astromeridian.ru/medicina/vospalenie_sleznoj_zhelezy.htmlZapalenie gruczołu łzowego jest inaczej nazywane zapaleniem ścięgna. Choroba ta może być spowodowana zarówno mechanicznym, jak i toksycznym podrażnieniem błony śluzowej worka łzowego i przewodów łzowych. Istnieją ostre i przewlekłe formy.
Te narządy należą do pomocniczego aparatu oka. Obejmują gruczoły łzowe i przewody łzowe. Część gruczołu, która znajduje się na orbicie, pojawia się w zarodku w wieku ośmiu tygodni. Jednak nawet po trzydziestu dwóch tygodniach rozwoju, po urodzeniu, płyn łzowy u noworodka nie jest jeszcze uwolniony, ponieważ gruczoł pozostaje słabo rozwinięty. A zaledwie dwa miesiące później dzieci zaczynają płakać. Co ciekawe, łzy powstają jeszcze wcześniej, w szóstym tygodniu okresu ciążowego.
Gruczoł łzowy składa się z dwóch części: orbitalnej i wiekowej. Część orbitalna znajduje się w wycięciu kości czołowej na górnej ścianie bocznej orbity. Druga część gruczołu jest znacznie mniejsza niż pierwsza. Znajduje się poniżej, pod łukiem spojówki. Części są połączone kanalikami wydalniczymi. Zgodnie ze strukturą histologiczną gruczoł łzowy przypomina śliniankę przyuszną. Dopływ krwi pochodzi z tętnicy oczodołowej, a unerwienie to dwie z trzech gałęzi nerwu trójdzielnego, nerwu twarzowego i włókien współczulnych splotu szyjnego. Impulsy elektroniczne wchodzą do rdzenia, gdzie znajduje się środek rozdzierania.
Do usuwania łez jest również oddzielny aparat anatomiczny. Zaczyna się od strumienia łzowego znajdującego się między dolną powieką a gałką oczną. Ten „strumień” wpływa do jeziora łzowego, z którym stykają się górne i dolne punkty łzowe. W pobliżu, w grubości kości czołowej, znajduje się tytułowa torba, która łączy się z kanałem nosowo-łzowym.
Płyn wydzielany przez oko jest potrzebny do nawilżenia spojówki i rogówki. Zdolność załamania rogówki, jej przezroczystość, gładkość i blask w pewnym stopniu zależą od warstwy płynu łzowego, która pokrywa jej przednią powierzchnię.
Ponadto lewa spełnia funkcję odżywczą, ponieważ rogówka nie ma naczyń krwionośnych. Ze względu na fakt, że wilgoć jest stale aktualizowana, oko jest chronione przez ciała obce, kurz i cząsteczki brudu.
Jedną z ważnych cech łez jest ekspresja emocji. Człowiek płacze nie tylko z żalu lub bólu, ale także z radości.
Skład chemiczny łzy jest podobny do osocza krwi, ale ma wysokie stężenie potasu i chloru, aw nim jest znacznie mniej kwasów organicznych. Interesującym faktem jest to, że w zależności od stanu ciała, skład łez może się również zmienić, dzięki czemu można go wykorzystać do diagnozowania chorób wraz z badaniem krwi.
Oprócz związków nieorganicznych łzy zawierają węglowodany i białka. Są pokryte błoną tłuszczową, która nie pozwala im pozostać na naskórku. Enzymy są również obecne w płynie łzowym, takim jak lizozym, który działa antybakteryjnie. I, co dziwne, płacz przynosi ulgę nie tylko z powodu moralnego katharsis, ale także z powodu faktu, że łzy zawierają substancje psychotropowe, które tłumią niepokój.
W czasie, gdy osoba spędza bez snu, wyróżnia się około mililitra łez, a kiedy płacze, liczba ta wzrasta do trzydziestu mililitrów.
Płyn łzowy jest wytwarzany w gruczole o tej samej nazwie. Następnie przez kanaliki wydalnicze przenosi się do worka spojówkowego, gdzie gromadzi się przez chwilę. Mruganie przynosi łzę do rogówki, zwilżając ją.
Wypływ płynu przez strumień łzowy (wąska przestrzeń między rogówką a dolną powieką), wpływający do jeziora łzowego (wewnętrzny kącik oka). Stamtąd przez kanał sekret wchodzi do worka łzowego i jest usuwany przez górny kanał nosowy.
Podstawą normalnego rozdarcia jest kilka czynników:
Stuletnia część gruczołu może być sondowana podczas kontroli lub górna powieka może zostać wyjęta i zbadana wizualnie.
Badanie funkcji gruczołu i aparatu łzowego rozpoczyna się od testu kanalikowego. Z jego pomocą sprawdź funkcję ssania nakłuć łzowych, worka i kanalików. A także przeprowadzić test nosowy, aby ustalić drożność kanału nosowo-łzowego. Z reguły jedno badanie idzie do drugiego.
Jeśli aparat łzowy jest w porządku, wówczas jedna kropla 3% kolargolu, kapiącego do spojówki, jest zasysana przez pięć minut i przechodzi przez przewód nosowy. Potwierdza to barwienie bawełnianego wacika, znajdującego się w dolnym kanale nosowym. W tym przypadku próbka jest uważana za pozytywną.
Bierna drożność sprawdzana przez wykrywanie kanałów łzowych. Aby to zrobić, sonda Bowmana jest przeprowadzana przez kanał nosowo-łzowy, a następnie, wstrzykując płyn do górnych i dolnych punktów łzowych, obserwuj jego wypływ.
W okulistyce część zapalenia gruczołu łzowego jest dość powszechna. Przyczyny patologii mogą być bardzo różne - obie powszechne choroby, takie jak mononukleoza, świnka, grypa, zapalenie migdałków i inne infekcje, jak również lokalne zanieczyszczenie lub ropienie obok przewodu łzowego. Droga zakażenia jest zazwyczaj krwiotwórcza.
Zapalenie gruczołu łzowego może mieć zarówno ostry, jak i przewlekły przebieg, gdy przerwy świetlne przeplatają się z nawrotami. Trwała postać może wystąpić z powodu raka, gruźlicy lub kiły.
Dlaczego nie ma potrzeby rozpoczynania zapalenia gruczołu łzowego? Zdjęcia pacjentów z tą patologią pokazują, że ignorowanie tych objawów nie jest takie łatwe. I tylko osoba obojętna na ich zdrowie może zapobiec rozwojowi powikłań.
Na samym początku zapalenie gruczołu łzowego objawia się bólem w wewnętrznym kąciku oka. Lokalny obrzęk i zaczerwienienie są wyraźnie widoczne. Lekarz może poprosić pacjenta, aby spojrzał na jego nos i, unosząc górną powiekę, zobacz niewielki fragment gruczołu. Oprócz lokalnych, istnieją wspólne objawy, które charakteryzują zapalenie gruczołu łzowego. Objawy są podobne do innych chorób zakaźnych: gorączki, bólu głowy, nudności, zmęczenia, powiększonych węzłów chłonnych głowy i szyi.
Pacjenci mogą narzekać na podwójne widzenie, zmętnienie obrazu lub problemy z otwarciem górnej powieki. Z silną reakcją, cała połowa twarzy puchnie, z uszkodzonym okiem. Jeśli pozostawisz objawy bez uwagi, w rezultacie sytuacja może się pogorszyć w ropie lub ropnie.
Zapalenie gruczołu łzowego u dziecka jest takie samo jak u dorosłego. Jedyną różnicą jest to, że prawdopodobieństwo rozprzestrzeniania się infekcji jest wyższe niż u dorosłych. Dlatego leczenie dzieci w szpitalu.
Średnio cały proces od wystąpienia stanu zapalnego do jego rozwiązania trwa około dwóch tygodni, ale jeśli pójdziesz na czas do lekarza, możesz znacznie skrócić ten czas. Doświadczony specjalista szybko określi stan zapalny gruczołu łzowego. Leczenie z reguły określa złożone. Wszakże, jak już wskazano w przyczynach choroby, najczęściej jest to tylko konsekwencja kolejnej infekcji.
Terapia rozpoczyna się od antybiotyków w postaci kropli lub maści, na przykład „Ciprofloksacyna”, „Moksifloksacyna” lub roztworu tetracykliny. Możesz dołączyć glukokortykoidy, także w postaci kropli. Łagodzą stany zapalne gruczołów łzowych. Po upływie ostrego okresu pacjent zostaje wysłany do sali fizjoterapeutycznej w celu ogrzania światłem ultrafioletowym.
Jeśli w miejscu zapalenia uformował się ropień, jest on otwierany i odprowadzany przez kanał nosowo-łzowy.
Czasami lokalne środki nie wystarczają do wyleczenia choroby, ponadto konieczne jest zapobieganie rozprzestrzenianiu się zakażenia w całym organizmie. W tym celu należy stosować antybiotyki z serii cefalosporyn lub fluorochinolonów, które podaje się pozajelitowo. Ogólne objawy zapalenia dobrze reagują na podawanie ogólnoustrojowych glukokortykoidów.
Zazwyczaj środki te są wystarczające, aby wyleczyć zapalenie gruczołu łzowego. Objawy, leczenie i zapobieganie tej chorobie nie stanowią poważnych trudności dla okulisty. Najważniejsze, że pacjent poprosił o pomoc na czas.
Zapalenie gruczołu łzowego
Zapalenie węzłów chłonnych lub zapalenie gruczołu łzowego, które znajduje się na górnej orbicie nadramiennej.
Choroba może być ostra lub przewlekła. W ostrej postaci dzieci najczęściej chorują, u dorosłych choroba ta występuje bardzo rzadko. Jako niezależna choroba, dacryadenitis praktycznie nie występuje, zwykle zapalenie gruczołu łzowego jest powikłaniem innych powiązanych patologii, na przykład grypy, ostrych infekcji dróg oddechowych, zapalenia migdałków, szkarlatyny, ostrych infekcji wirusowych dróg oddechowych, infekcji jelitowych, to znaczy, kiedy flora bakteryjna gronkowców, gonokoków i innych dostaje się do spojówki.
Z świnką (świnką) ta nozologia jest najczęstsza. Ponadto u zaszczepionych dzieci zapalenie skóry może być jedynym objawem świnki.
Przewlekła choroba jest często związana z chorobami układu krwiotwórczego.
Również przewlekłe zapalenie węzłów chłonnych może być powikłaniem przedłużonego zapalenia spojówek lub chorób ogólnoustrojowych, takich jak gruźlica, sarkoidoza, kiła. W przewlekłym przebiegu stan zapalny gruczołu łzowego nie jest wyraźny, w badaniu palpacyjnym gruczoł łzowy jest spuchnięty i gęsty, przechodzi pod orbitę. Patologia może być jedna - i dwustronna.
Objawy i patogeneza zapalenia ścięgna
Jak widać na zdjęciu, w miarę postępu choroby obrzęk powiek rośnie, a jego górna krawędź ma kształt litery S. Przez kilka dni obrzęk może się nasilać, tak że nie można otworzyć oka z powodu zwisającej powieki. Zespół bólu znacznie wzrasta, pacjent nie pozwala dotknąć opuchniętego oka do badania. Ciężkość i ciśnienie obrzękniętych powiek i samego gruczołu powodują, że gałka oczna przesuwa się do wewnątrz i do dołu, po czym w oczach pojawiają się objawy podwojenia.
Występuje obrzęk górnej powieki
Ponadto proces zapalny wpływa na regionalne węzły chłonne zlokalizowane w pobliżu uszu. Opuchlizna idzie do whisky. Jeśli pacjent ma słabą odporność, zapalenie może rozwinąć się w ropień lub zapalenie tkanki łącznej, wpływając na sąsiednią tkankę tłuszczową orbity oka. Są to straszne komplikacje, które w zaawansowanych przypadkach mogą powodować zapalenie opon mózgowych. Ale z reguły rokowanie w zapaleniu stawów jest korzystne, a pacjent jest całkowicie wyleczony w ciągu 14 dni.
Zapalenie może wpływać na przewód łzowy, a następnie rozwija się zapalenie kanalików, jako przejaw wtórnych procesów zapalnych. Również zapalenie i uszkodzenie kanalików może powodować niedrożność - zwężenie lub obliterację. Gdy zapalenie rozprzestrzenia się do worka łzowego, występuje zapalenie dakryocystowe, częściej występuje na tle zatarcia kanału nosowo-łzowego.
Przewlekłe zapalenie powiek charakteryzuje się pominięciem górnej powieki (opadanie powieki) i obecnością na niej bezbolesnego guza.
W wyniku przemieszczenia gałki ocznej oś wzrokowa odchyla się, a pacjent skarży się na podwójne widzenie - podwójne widzenie.
Aby dokonać dokładnej diagnozy i wyboru taktyki leczenia, lekarz zbiera materiał biologiczny - wypływ z gruczołu łzowego i wysyła je do badania bakteriologicznego. Ważne jest, aby określić, który patogen jest przyczyną zapalenia, aby prawidłowo przepisać antybiotykoterapię. W przypadku przewlekłego zapalenia węzłów chłonnych wykonuje się biopsję gruczołu łzowego, aby wykluczyć złośliwość procesu.
Przede wszystkim leczenie powinno być skierowane na główną patologię, która spowodowała zapalenie gruczołu łzowego. Przepisano także antybiotyki o szerokim spektrum działania i sulfonamidy. Wewnątrz - oksacylina, ampicylina, metacyklina, sulfadimetyl, norzulfazol lub domięśniowo - antybiotyki penicylinowe. Aby złagodzić ból, stosuje się leki przeciwbólowe, przed snem przepisuje się pigułkę nasenną.
Mycie jamy spojówkowej
Jeśli powstaje ropień, otwiera się, jeśli to konieczne, organizuje drenaż. Ważne jest zachowanie higieny okolic oczu. Leczenie przewlekłego zapalenia węzłów chłonnych wiąże się przede wszystkim z leczeniem choroby podstawowej.
Dacryadenitis to zapalenie gruczołów łzowych, które w istocie jest odpowiedzią organizmu na negatywny efekt.
Jego pojawienie się jest dość niepokojącym znakiem: często jest to jedyny wskaźnik rozwoju wielu poważnych chorób bezobjawowych lub w nietypowej formie.
Bakteryjna lub wirusowa etiologia zapalenia gruczołów łzowych jest charakterystyczna dla dacryaadenitis: w większości przypadków jest wtórna - rozwija się na tle innych chorób. Osłabiony stan układu odpornościowego prowadzi do tego, że patogeny ze źródła infekcji rozprzestrzeniają się przez krew lub limfę w całym ciele pacjenta i powodują negatywną reakcję. Choroby gruczołów łzowych mogą świadczyć o patologiach ciała.
Ostra manifestacja stanu zapalnego może wyzwolić:
Przewlekła forma jest komplikacją poważniejszych patologii:
Niezależnie od przyczyny reakcji zapalnej jest jednostronny lub dwustronny.
Pierwotne zapalenie węzłów chłonnych rozwija się z powodu lokalnych skutków na obszarze gruczołu:
Powody te uważa się za dość rzadkie, ponieważ gruczoł łzowy jest niezawodnie ukryty przed czynnikami zewnętrznymi przez tkanki miękkie orbity. Zapalenie węzłów chłonnych u dzieci w wieku poniżej 14 lat może być jedynym orientacyjnym objawem pojawienia się świnki (świnki, świnki) w przypadku terminowego szczepienia przeciwko tej chorobie.
Co robi analiza
poziom wapnia we krwi u dzieci
? Normalny poziom wapnia wskazuje na funkcjonowanie i wzrost tkanki łącznej i kostnej w rosnącym ciele.
Przeczytaj o patologicznych bólach w okolicy Kadyk tutaj.
O funkcjach i hormonach przysadki mózgowej, patrz tutaj.
Zapalenie gruczołu łzowego ma dość wyraźne objawy. Najbardziej oczywistą z nich jest zmiana konturów górnej powieki. Stopniowo jego krawędź zaczyna się wyginać w postaci poziomej litery S, tzw. S-bend.
Inne charakterystyczne objawy choroby:
Po kilku dniach powieszenie powieki może prawie całkowicie zakryć widoczne światło. Nasilenie obrzękniętej tkanki powoduje, że gałka oczna wchodzi w głąb, co prowadzi do odchylenia osi wzrokowej. Występuje podwójne widzenie - podwojenie w oczach. Procesy zapalne mogą wpływać na przewód łzowy. Ich powtarzająca się manifestacja wskazuje na rozwój przewlekłej patologii, tj. Zapalenie kanalików. Rurki mogą również ulegać deformacji, co spowoduje naruszenie ich drożności - blokada (obliteracja lub zwężenie). Na tym tle istnieje wysokie ryzyko rozprzestrzeniania się zapalenia w worku łzowym (dacryocystitis).
Struktura gruczołów łzowych
W ostrej postaci choroba może powodować obrzęk całej połowy twarzy. W przewlekłym przebiegu - często nie ma bólu, ale obrzęk i opadanie powiek (pominięcie stulecia) utrzymuje się.
Zapalenie węzłów chłonnych można zdiagnozować dopiero po otrzymaniu szczegółowych informacji od pacjenta (historia), badań wzrokowych, testów laboratoryjnych i próbek, badań instrumentalnych, aw niektórych przypadkach badań sprzętu.
Kontrola wzrokowa. Lekarz wykonuje badanie dotykowe (palpacyjne) obrzękniętego obszaru i bada zewnętrzne wskaźniki gruczołu, obracając górną powiekę.
Zbieranie materiału biologicznego. Ropa, płyn łzowy i inne możliwe wydaliny są wysyłane do laboratorium w celu analizy bakteriologicznej. Bardzo ważne jest dokładne określenie, która infekcja spowodowała zapalenie, aby przepisać prawidłowy przebieg antybiotyków.
Badania histologiczne prowadzone są w przypadkach podejrzenia raka z przewlekłym zapaleniem dakryoadenicznym. Aby wyeliminować złośliwość procesu rozwoju, wykonuje się biopsję gruczołu dotkniętego chorobą.
Badanie funkcjonalne. W laboratorium lekarz wykonuje test Schirmera w celu określenia ilości wydzielanej wydzieliny gruczołu (płynu łzowego).
Przepuszczalność punktów łzowych, worka, przewodu nosowo-łzowego i ich zdolność ssania jest szacowana na podstawie badań donosowych i rurkowych. Przepuszczalność bierna jest określana przez wykrywanie (za pomocą sondy Bowmana) kanałów łzowych.
Badania sprzętu. Czasami wymagana jest tomografia komputerowa (CT), rezonans magnetyczny (MRI), badanie ultrasonograficzne lub radiograficzne.
Na podstawie zbiorczo uzyskanych danych zaleca się odpowiednie leczenie.
Jeśli badanie dotykowe gruczołu jest bezbolesne, konieczna jest biopsja, ponieważ ryzyko rozwoju nowotworu złośliwego jest bardzo wysokie. W przeciwieństwie do łagodnego guza gruczołów łzowych postępuje szybko, co, jeśli nie zostanie wykryte na czas, może zakończyć się bardzo niekorzystnie.
Zapalenie w górnej części oka
Wyraźny obrzęk powieki
W zależności od stadium i formy rozwoju patologii terapia dorosłych odbywa się w szpitalu lub ambulatoryjnie. Leczenie dzieci z zapaleniem gruczołów łzowych odbywa się tylko pod nadzorem lekarza w szpitalu, ze względu na bardziej intensywne rozprzestrzenianie się zakażenia w tym wieku.
Podstawowe zasady leczenia dacryadenitis:
Właściwe leczenie zapalenia gruczołów łzowych przeprowadza się w kilku etapach.
Pierwszy etap - aktywne działanie leku:
Drugi etap - fizjoterapia, mająca na celu rozgrzanie tkanek gruczołu łzowego:
Trzeci etap - interwencja chirurgiczna (z rozwojem powikłań). Ropień lub ropowicę otwiera się chirurgicznie i odsącza. Przed zabiegiem przeprowadza się intensywną terapię antybiotykową, aby zminimalizować ryzyko rozprzestrzeniania się infekcji na krew przez krew.
Czwartym etapem jest wzmocnienie odporności na różne sposoby:
Pełna regeneracja jest niemożliwa bez wyeliminowania przyczyny zapalenia - prowokującej choroby.
W razie potrzeby przepisuje się leki przeciwhistaminowe (przeciwalergiczne), środki przeciwbólowe lub nasenne, aby złagodzić obecny stan pacjenta.
Rozwiązanie problemu zapalenia u niemowląt jest rozwiązywane dzięki łagodniejszym metodom:
Możliwa jest również interwencja chirurgiczna noworodków, ale tylko w ostateczności.
Sekret wydzielany przez gruczoły łzowe nie tylko chroni oko przed kurzem, brudem i uszkodzeniami mechanicznymi, ale także odżywia jego rogówkę, ponieważ nie ma naczyń krwionośnych. Właściwe i terminowe leczenie dacryadenitis pozwoli w przyszłości uniknąć poważnych problemów (w tym ślepoty) z widzeniem.
krew wapnia u kobiet
zależy od wskaźników wieku, jak również od ogólnego poziomu hormonów. Dlatego wartość ta może być bardzo różna, na przykład u dziewczyny lub starszej kobiety.
Przeczytaj o zapaleniu gruczołów łojowych w tym artykule.
Kiedy manifestacja najmniejszych objawów choroby nie może być opóźniona odwiedzenie okulisty. Nieodpowiednie leczenie lub jego brak może powodować powikłania o różnym nasileniu: od ropnia do zapalenia opon mózgowych.
W takich warunkach proces gojenia będzie znacznie opóźniony, co jest szczególnie widoczne na tle obniżonej odporności. Leczenie rozpoczęte na czas, co do zasady, pozwala pacjentowi w pełni wyzdrowieć w ciągu czternastu dni.
Niekontrolowany obrzęk części skroniowej może spowodować penetrację ropy do złogów tłuszczu znajdujących się w pobliżu oczodołu oka, co prowadzi do śmierci tkanek w tym obszarze.
Podsumowując wszystkie informacje, możemy stwierdzić: dacryadenitis, mimo że wydaje się być nieznaczną lokalną chorobą, wymaga przemyślanego leczenia. Jego przyczyny i konsekwencje mogą być bardzo poważne. Ignorowanie objawów doprowadzi do rozwoju przewlekłej postaci zapalenia.
Dacryadenitis - zapalenie gruczołów łzowych. Choroba najczęściej występuje na tle zakażenia oka środkami endogennymi. Zatem wirusy lub bakterie powodujące grypę, zapalenie płuc, dur brzuszny, ból gardła, świnkę i inne choroby mogą być bezpośrednimi patogenami. Z reguły gruczoły przyuszne i podżuchwowe są jednocześnie zapalne. Przewlekła postać zapalenia ścięgna może rozwinąć się z powodu chorób układu krążenia. Etiologia dacryaadenitis może być specyficzna - syfilityczna, gruźlica.
Ostre zapalenie oskrzeli nie jest zbyt częste. Może wystąpić w dzieciństwie lub z silnym osłabionym układem odpornościowym. Ostre zapalenie nie może występować samodzielnie. Jest to tylko powikłanie zakażenia wirusowego lub bakteryjnego, w tym - dotykające górnych dróg oddechowych, jelit itp. W większości przypadków dacryadenitis jest związane ze świnką (zapaleniem przyusznic) lub objawem zapalenia przyusznic u zaszczepionych dzieci (w tym przypadku jest ono często uzupełniane przez zapalenie jąder).
Pacjent ma obrzęk górnej powieki. Rośnie dość szybko, ale czasem - powoli, przez kilka dni. Następnie powieka staje się gorąca, czerwona, opuchnięta. Na zewnątrz narządu wzroku pojawia się ból, dyskomfort. Powieka widziana z boku przybiera kształt litery S z powodu obrzęku.
Obraz kliniczny uzupełnia ogólne zatrucie - ból głowy, gorączka, osłabienie. W miarę postępu choroby osoba czuje się gorzej, a powieka nadal rośnie.
Czasami oko w ogóle nie może się otworzyć, a silne ściskanie gałki ocznej spuchniętym gruczołem prowadzi do jego przemieszczenia do wewnątrz i do dołu. Ból staje się coraz silniejszy, czasami pacjent nie może nawet dotknąć oka. Wady funkcji wizualnej są dołączone, na przykład podwojenie obiektów (diplopia).
Węzły chłonne Zaushny rosną w rozmiarze, a obrzękowe zjawiska wpływają do obszaru świątyni. Jeśli pacjent cierpi na zmniejszenie ochrony immunologicznej, choroba może być powikłana ropnym ropniem gruczołu łzowego, kiełkowaniem ropnej formacji w tkance podskórnej oka (flegma orbitalna). Takie komplikacje już zagrażają życiu, a ryzyko to wynika z bliskości mózgu. Flegmon w niektórych przypadkach prowadzi do zapalenia błony śluzowej mózgu, zakrzepicy zatoki jamistej itp. Niemniej jednak u większości pacjentów wynik zapalenia powiek jest pozytywny, a ostre zdarzenia kończą się pełnym wyzdrowieniem w ciągu 10-14 dni.
W większości przypadków chronizacja zapalenia ścięgna występuje z powodu uszkodzeń gruczołu łzowego przez bakterie gruźlicy, czynnik wywołujący syfilis, a także na tle chorób układu krążenia - białaczki limfocytowej, limfadenoz, itp. W rzadkich przypadkach przewlekłe zapalenie dadenowe występuje bez wcześniejszej ostrej fazy, z ukrytymi objawami.
W obszarze gruczołu łzowego powstaje gęsty guz, który wnika głęboko w orbitę, podczas gdy skóra nad tą formacją nie zmienia koloru ani tekstury. Jeśli wyciągniesz górną powiekę, zobaczysz wystającą część gruczołu. Choroba może być obustronna. Oczywiste zjawiska zapalne są często nieobecne.
W przypadku gruźliczego zapalenia dakryadenzji, w gruczołach łzowych pojawiają się zwapnione strefy, które można łatwo zidentyfikować za pomocą prześwietlenia rentgenowskiego. Pacjent ma inne objawy gruźlicy.
Rozpoznanie opiera się na badaniu wzroku, anamnezie i badaniu palpacyjnym oka. Gruźlicze i syfilityczne zapalenie stawów wykrywa się na podstawie odpowiednich analiz. Choroba jest zróżnicowana z ropowicą, ropniem oczodołu, nowotworami, torbielami.
Ostra postać choroby jest leczona w szpitalu. Terapia polega na wyeliminowaniu podstawowej patologii zakaźnej. Zapalenie gruczołu łzowego wymaga powołania leków przeciwbakteryjnych. Wybiera się antybiotyki o szerokim spektrum działania - penicyliny, aminoglikozydy, cefalosporyny. Miejscowo spojówka jest płukana kroplami antybiotyków, środkami antyseptycznymi i dodatkowa maść antybiotykowa jest umieszczana w oku.
Jeśli pacjent odczuwa silny ból, przepisywane są NLPZ i leki przeciwbólowe.
W przypadku poważnego obrzęku leki przeciwhistaminowe pomogą go usunąć. Od zalecanej fizjoterapii UHF, suche ogrzewanie, promieniowanie UV.
Przeprowadzono również kurację wkraplającą w okolicy worka spojówkowego za pomocą roztworów środków przeciwzapalnych, antyseptycznych. W tym celu preparaty kortykosteroidowe (1% roztwór deksametazonu) stosuje się do 6 razy dziennie, NLPZ (diklofenak 0,1%, roztwór diclofu, naklofa itp.) Do 4 razy dziennie. Stosowano również środki przeciwdrobnoustrojowe - Miramistin roztwory 0,1%, witabakt 0,05%, sulfacyl sodu 20%, lewomycetyna 0,25% do 3 razy dziennie. Przed snem wprowadza się maść antybiotykową - tetracyklinę, erytromycynę, kolbiocynę itp. - na powiekę. Przebieg terapii wynosi do 14-21 dni.
Ogólna terapia powinna zawierać niesteroidowe leki przeciwzapalne, antybiotyki przez 10 dni, sulfonamidy przez 7 dni. Połączenie sulfonamidów i antybiotyków będzie najbardziej skuteczne. Jeśli infekcja wystąpiła u bakterii beztlenowych, wówczas nidazol jest przepisywany przez 10 dni (co najmniej 500 mg w 8 godzin).
W przypadku silnego zatrucia pacjentowi podaje się dożylnie leki przeciwbakteryjne i podaje się hemodez (3 dni, 400 ml dziennie), roztwór witaminy C i glukozy (odpowiednio 2 g i 300 ml).
Dzień później podaje się dożylnie 10 ml chlorku wapnia i taką samą ilość roztworu heksametylenotetraaminy. Przebieg leczenia wynosi do 10 dni.
Jeśli obserwuje się zjawisko fluktuacji, oznacza to powstanie ropnia. Jest otwarty od strony stulecia w obszarze maksymalnego wysunięcia. Następnie chirurg instaluje drenaż za pomocą soli fizjologicznej. Co najmniej tydzień dziurę myje się środkami antyseptycznymi (furatsilin, nadtlenek wodoru w roztworze). Jak tylko rana zostanie oczyszczona z ropy, w ciągu tygodnia, do 4 razy dziennie, smaruj ten obszar środkami poprawiającymi regenerację tkanek (na przykład metyluracyl). Zalecana kuracja magnetoterapią. Po ustąpieniu ostrej fazy wybiera się fizjoterapię.
Terapia zapalenia ścięgna w postaci przewlekłej polega na miejscowym zastosowaniu UHF, ogrzewania. Wymagany jest kurs intensywnej opieki nad zakażeniem, które wpływa na gruczoł łzowy. W tym celu, sulfonamidy (na przykład sulfadimezyna) są przepisywane w dawce do 1 g trzy razy dziennie, jak również antybiotyki domięśniowe (zwykle penicyliny) do 200 tysięcy jednostek. trzy razy dziennie.
Przebieg leczenia trwa od 5 dni. Jeśli leczenie jest nieskuteczne, naświetlanie dotkniętego obszaru może być konieczne w dawce, która eliminuje stan zapalny.
Jeśli przyczyną zapalenia stawu skokowego jest specyficzna infekcja, wówczas leczenie należy przeprowadzić pod nadzorem odpowiednich specjalistów. Tak więc w przypadku gruźliczego typu choroby siarczan streptomycyny jest przepisywany jako dodatek do chemioterapii przeciwgruźliczej. Syfilityczne dacryadenitis leczy wenerologa.
http://lechenie-i-simptomy.ru/vospalenie-sleznoy-zhelezy-simptomy-lechenie.html