logo


Spośród wszystkich 6 zmysłów, które posiada dana osoba, wzrok jest prawdopodobnie jednym z najważniejszych. Przez oczy otrzymujemy ponad 80% wszystkich informacji z otaczającego świata. Dlatego tak ważne jest, aby dbać o wzrok i być regularnie badane przez okulistę.

Istnieje wiele różnych metod sprawdzania aparatu okulistycznego: autorefraktometria, pomiar ciśnienia w oku, oftalmometria, wizometria, skiascopy, keratometria, eksperymenty komputerowe i inne. Najbezpieczniejszym, najnowocześniejszym i najdokładniejszym sposobem jest optyczna koherentna tomografia (OCT).

Co to jest OCT?

Jako procedura medyczna, diagnoza powstała w wyniku naukowego odkrycia, że ​​różne tkanki ciała przekazują promienie świetlne inaczej, a następnie odbijają te fale akustyczne.

W optycznej koherentnej tomografii wiązka podczerwieni jest podzielona na 2 wiązki - pracownik skierowany do obszaru badań i wiązka sterująca, która jest podawana do specjalnego lustra. Po odbiciu fotodetektor odczytuje je i przedstawia w postaci obrazu z obszarami „ciepłymi” i „zimnymi” (jest to temperatura barwowa).

To dzięki kolorowi na tomogramie określają, gdzie są niektóre obszary i widzą ich odchylenia. Wysoce odblaskowy obszar jest biały lub czerwony, a najbardziej przezroczysty jest czarny.

Skanowanie odbywa się w dwóch kierunkach, podłużnym i poprzecznym, co pozwala uzyskać trójwymiarowy obraz. Źródłem fal niskiej częstotliwości w koherentnym tomografie jest dioda super-luminescencyjna, długość tych fal wynosi od pięciu do dwudziestu mikrometrów.
Oczywiście są podobne badania - USG i tomografia komputerowa, ale nie są tak dokładne.

Jak wygląda procedura OCT?

Istota procesu tomografii sprowadza się do pomiaru czasu, w którym fala świetlna dociera do badanego obszaru.

  1. Podczas zabiegu pacjent wpatruje się w migające czerwone światło.
  2. Kamera porusza się powoli w kierunku gałki ocznej, aż na monitorze zostanie osiągnięty idealny obraz.
  3. Następnie lekarz zatrzymuje skaner, naprawia go i rozpoczyna skanowanie.
  4. Następnie lekarz usuwa zakłócenia z otrzymanego obrazu, poprawia jakość i wchodzi do bazy danych pacjenta.

Podczas zabiegu warto wziąć pod uwagę, że zmętnienie i obrzęk rogówki, a także resztki żelu po poprzednich badaniach wzroku, czynią go mniej pouczającym. Aby dokonać prawidłowej i dokładnej diagnozy, należy starannie i starannie ocenić uzyskane dane.

Również na tomogramie widoczna grubość warstwy komórek. Wszystko to pomaga w prawidłowej diagnozie, a tym samym w prawidłowym przepisaniu leczenia.

Wskazania do procedury

  • Konsultacje diagnostyczne;
  • Jaskra;
  • Choroby naczyniowe siatkówki i jej pęknięcia;
  • Krótkowzroczność;
  • Zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe;
  • Ostry ból cięcia;
  • Jaskra;
  • „Muchy” przed moimi oczami;
  • Guzy oka;
  • Exophthalmos;
  • Ostre pogorszenie widzenia lub początek ślepoty;
  • Zanik nerwu wzrokowego;
  • Zmiany dystroficzne plamki żółtej;
  • Anomalie wewnętrznych struktur narządu wzroku;
  • Przed i po korekcji laserowej;
  • Barwnikowe zwyrodnienie siatkówki;
  • Mgła przed oczami;
  • Zespół trakcji witreomakularnej;
  • Dystrofia tęczówkowa;
  • Cukrzyca;
  • Zakrzepica żyły środkowej siatkówki;
  • Zapalenie rogówki i owrzodzenia rogówki.

Przeciwwskazania

Optyczna tomografia koherencyjna (OCT) to bezpieczna, nieinwazyjna (bez bezpośredniej interwencji w ciało) technika badania tkanki oka, więc prawie nie ma przeciwwskazań. Rozważ względne ograniczenia:

  • Choroba psychiczna, w której kontakt z pacjentem jest niemożliwy;
  • Niezdolność pacjenta do skupienia się i spojrzenia na temat;
  • Pacjent jest nieprzytomny;
  • Diagnostyczne środowisko kontaktu w oku (pomimo faktu, że jest łatwo wypłukiwane, zwyczajowo oddziela się procedury w różnych dniach);
  • Nieprzezroczystość tkanki oka (na przykład obrzęk rogówki i zmętnienie).

Choroby, dla których przepisano OCT

W zależności od istniejących chorób metoda koherentnej tomografii może być zastosowana do siatkówki oka (plamki żółtej) lub nerwu wzrokowego.

Tomografia siatkówki (plamki żółtej)

Prowadzony jest głównie w chorobach centralnych obszarów siatkówki. Są to różne krwotoki, dystrofie, a także obrzęki.

Tomografia dysku optycznego (DZN)

Zazwyczaj badanie przeprowadza się w przypadku patologii w pracy aparatu widzenia. Należą do nich zapalenie nerwu, obrzęk głowy, jaskra i inne.

Cechy diagnozy

Tomografia OK jest przeprowadzana w prosty sposób i od pacjenta wymaga się jedynie spojrzenia na świecącą czerwoną kropkę i trzymania jej przez 2-3 sekundy. Nawet dziecko lub starsza osoba poradzi sobie z tym, dlatego ta metoda stała się dziś powszechna.

Zalety spójnej tomografii

Tylko za pomocą OCT można badać oczy pacjentów bez kontaktu. Jest to obecnie jedyna metoda, która zapewnia tak wyraźny obraz bez inwazyjnej interwencji. Procedura pozwala ocenić stan siatkówki, nerwu wzrokowego, tęczówki i rogówki.

Koszt procedury i miejsca

Oko-tomograf - dość drogi sprzęt, więc zabieg można wykonać tylko w dużych prywatnych klinikach. Skierowanie specjalisty nie jest wymagane. Ceny OCT w stolicy zaczynają się od 1800 rubli za oko, w zależności od obszaru badania (nerw wzrokowy, siatkówka lub całe oko na raz).

3 ośrodki oko w Moskwie, gdzie procedura jest wykonywana:

  • Mikrochirurgia oka nazwana na cześć S.N. Fiodorow;
  • Klinika doktora Shilova T. Yu.;
  • Moskiewska Klinika Okulistyczna.

Alternatywne metody diagnostyczne

  • Angiografia fluoresceinowa siatkówki i dna oka;
  • IOL-Master (biometria optyczna);
  • Biomikroskopia ultradźwiękowa;
  • Tomografia siatkówki Heidelberga;
  • Rezonans magnetyczny (MRI);
  • Tomografia komputerowa.

Leczenie wszelkich chorób wymaga dokładnej wstępnej diagnozy, a choroby oczu nie są wyjątkiem. Dbanie o nich to nie tylko regularne sprawdzanie, ale także monitorowanie pracy całego aparatu wzrokowego. Do tej pory najlepszą i najdokładniejszą metodą takiej kontroli jest właśnie optyczna koherentna tomografia oka.

http://zdorovoeoko.ru/diagnostika/opticheskaya-kogerentnaya-tomografiya-glaza/

Optyczna koherentna tomografia oka

Prawie wszystkie choroby oczu, w zależności od ciężkości przebiegu, mogą mieć negatywny wpływ na jakość widzenia. Pod tym względem najważniejszym czynnikiem decydującym o powodzeniu leczenia jest terminowa diagnoza. Główną przyczyną częściowej lub całkowitej utraty wzroku w chorobach okulistycznych, takich jak jaskra lub różne uszkodzenia siatkówki, jest brak lub osłabienie objawów.

Dzięki możliwościom współczesnej medycyny wykrycie takiej patologii na wczesnym etapie pozwala uniknąć możliwych powikłań i zatrzymać postęp choroby. Jednak potrzeba wczesnej diagnozy obejmuje badanie warunkowo zdrowych osób, które nie są gotowe do poddania się wyniszczającym lub traumatycznym zabiegom.

Pojawienie się optycznej tomografii koherencyjnej (OCT) nie tylko pomogło rozwiązać problem wyboru uniwersalnej techniki diagnostycznej, ale także zmieniło opinię okulistów na temat niektórych chorób oczu. Jaka jest podstawa zasady OCT, co to jest i jakie są jej możliwości diagnostyczne? Odpowiedź na te i inne pytania można znaleźć w artykule.

Zasada działania

Optyczna koherentna tomografia jest metodą diagnostyczną, wykorzystywaną głównie w okulistyce, która pozwala uzyskać strukturalny obraz tkanki oka na poziomie komórkowym, w przekroju poprzecznym i przy wysokiej rozdzielczości. Mechanizm uzyskiwania informacji w OCT łączy zasady dwóch głównych metod diagnostycznych - USG i RTG.

Jeśli przetwarzanie danych odbywa się zgodnie z zasadami podobnymi do tomografii komputerowej, która rejestruje różnicę w natężeniu promieniowania rentgenowskiego przechodzącego przez ciało, wówczas podczas wykonywania OCT rejestruje się ilość promieniowania podczerwonego odbijanego od tkanek. Podejście to ma pewne podobieństwa do ultradźwięków, gdzie mierzą czas przejścia fali ultradźwiękowej ze źródła do badanego obiektu iz powrotem do urządzenia rejestrującego.

Wiązka podczerwieni stosowana w diagnostyce, o długości fali od 820 do 1310 nm, koncentruje się na obiekcie badania, a następnie mierzona jest wielkość i intensywność odbijanego sygnału świetlnego. W zależności od właściwości optycznych różnych tkanek, część wiązki jest rozproszona, a część jest odbijana, co pozwala uzyskać wyobrażenie o strukturze badanego obszaru na różnych głębokościach.

Powstały wzorzec interferencji, wykorzystujący przetwarzanie komputerowe, przybiera formę obrazu, w którym, zgodnie z określoną skalą, strefy o wysokim współczynniku odbicia są malowane w kolorach czerwonego widma (ciepłe), a niskie w zakresie od niebieskiego do czarnego (zimne). Warstwa nabłonka pigmentu tęczówki oka i włókien nerwowych odznacza się najwyższym współczynnikiem odbicia, warstwa splotowata siatkówki ma współczynnik odbicia od środka, a ciało szkliste jest całkowicie przezroczyste dla promieni podczerwonych, dlatego jest zabarwione na czarno na tomogramie.

Podstawą wszystkich typów tomografii optyczno-koherentnej jest rejestracja wzoru interferencyjnego tworzonego przez dwa promienie emitowane z jednego źródła. Ze względu na fakt, że prędkość fali świetlnej jest tak duża, że ​​nie można jej ustalić i zmierzyć, właściwość koherentnych fal świetlnych jest wykorzystywana do tworzenia efektu interferencji.

W tym celu wiązka emitowana przez diodę superluminescencyjną jest dzielona na 2 części, z których pierwsza jest kierowana na obszar badania, a druga na lustro. Niezbędnym warunkiem niezbędnym do uzyskania efektu interferencji jest równa odległość fotodetektora od obiektu i fotodetektora do lustra. Zmiany natężenia promieniowania pozwalają scharakteryzować strukturę każdego konkretnego punktu.

Istnieją 2 typy OCT wykorzystywane do badania orbity oka, których jakość różni się znacznie:

  • Time-house OST (metoda Michelsona);
  • SSTstral OST (spektralny OCT).

OST w dziedzinie czasu jest najczęściej stosowaną do niedawna metodą skanowania, której rozdzielczość wynosi około 9 μm. Aby uzyskać skan 1-D określonego punktu, lekarz musiał ręcznie przesunąć ruchome lustro, które znajduje się na ramieniu podtrzymującym, aż do osiągnięcia równej odległości między wszystkimi obiektami. Od dokładności i szybkości ruchu zależy czas skanowania i jakość wyników.

Spectral OCT. W przeciwieństwie do OST w dziedzinie czasu, w widmowym OCT wykorzystano diodę szerokopasmową jako emiter, która pozwala odbierać kilka fal świetlnych o różnych długościach jednocześnie. Ponadto został wyposażony w szybką kamerę CCD i spektrometr, który jednocześnie rejestrował wszystkie składowe fali odbitej. Tak więc, aby uzyskać wiele skanów, nie było konieczne ręczne przenoszenie mechanicznych części urządzenia.

Głównym problemem uzyskania najwyższej jakości informacji jest wysoka czułość urządzenia na drobne ruchy gałki ocznej, powodujące pewne błędy. Ponieważ jedno badanie na OST w dziedzinie czasu trwa 1,28 sekundy, w tym czasie oko udaje się ukończyć 10–15 mikro ruchów (ruchy zwane „mikroskopiami”), co powoduje trudności w odczytywaniu wyników.

Tomografy spektralne pozwalają uzyskać dwukrotnie większą ilość informacji w ciągu 0,04 sekundy. W tym czasie oko nie ma czasu na przesunięcie, końcowy wynik nie zawiera zniekształcających artefaktów. Główną zaletą OCT można rozważyć możliwość uzyskania trójwymiarowego obrazu badanego obiektu (rogówki, głowy nerwu wzrokowego, fragmentu siatkówki).

Wskazania

Wskazaniami do optycznej koherentnej tomografii tylnego odcinka oka są diagnoza i monitorowanie wyników leczenia następujących patologii:

  • zwyrodnieniowe zmiany siatkówki;
  • jaskra;
  • łzy plamkowe;
  • obrzęk plamki;
  • atrofia i patologia głowy nerwu wzrokowego;
  • odwarstwienie siatkówki;
  • retinopatia cukrzycowa.

Patologia przedniego odcinka oka, wymagająca OCT:

  • zapalenie rogówki i wrzodziejące uszkodzenie rogówki;
  • ocena stanu funkcjonalnego urządzeń odwadniających jaskrę;
  • ocena grubości rogówki przed laserową korekcją wzroku metodą LASIK, wymiana soczewek i instalacja soczewek wewnątrzgałkowych (IOL), keratoplastyka.

Przygotowanie i postępowanie

Optyczna koherentna tomografia oka nie wymaga przygotowania. Jednak w większości przypadków, podczas badania struktur tylnego segmentu, leki są używane do rozszerzania źrenicy. Na początku badania pacjent jest proszony, aby spojrzał w obiektyw aparatu dna oka na obiekt, który tam miga i utkwił w nim wzrok. Jeśli pacjent nie widzi obiektu ze względu na niską ostrość widzenia, powinien patrzeć prosto przed siebie, nie mrugając.

Następnie kamera jest przesuwana w kierunku oka, aż na monitorze komputera pojawi się wyraźny obraz siatkówki. Odległość między okiem a kamerą, która pozwala uzyskać optymalną jakość obrazu, musi wynosić 9 mm. W momencie osiągnięcia optymalnej widoczności kamera jest mocowana za pomocą przycisku i dostosowuje obraz, uzyskując maksymalną przejrzystość. Zarządzanie procesem skanowania odbywa się za pomocą pokręteł i przycisków znajdujących się na panelu sterowania tomografu.

Kolejnym etapem procedury jest wyrównanie obrazu i usunięcie artefaktów i zakłóceń ze skanowania. Po otrzymaniu ostatecznych wyników wszystkie wskaźniki ilościowe są porównywane ze wskaźnikami osób zdrowych w tej samej grupie wiekowej, a także ze wskaźnikami pacjentów uzyskanymi w wyniku wcześniejszych badań.

Interpretacja wyników

Interpretacja wyników tomografii komputerowej oka opiera się na analizie uzyskanych obrazów. Przede wszystkim zwróć uwagę na następujące czynniki:

  • obecność zmian w zewnętrznym konturze tkanek;
  • wstawienie ich różnych warstw;
  • stopień odbicia światła (obecność obcych wtrąceń, które poprawiają odbicie, wygląd ognisk lub powierzchni o zmniejszonej lub zwiększonej przezroczystości).

Za pomocą analizy ilościowej można określić stopień zmniejszenia lub zwiększenia grubości badanej struktury lub jej warstw, aby oszacować rozmiar i zmiany całej badanej powierzchni.

Badanie rogówki

W badaniu rogówki najważniejsze jest dokładne określenie obszaru istniejących zmian strukturalnych i zapisanie ich cech ilościowych. Następnie możliwe będzie obiektywne oszacowanie obecności dodatniej dynamiki z zastosowanej terapii. OCT rogówki jest najdokładniejszą metodą określania jej grubości bez bezpośredniego kontaktu z powierzchnią, co jest szczególnie ważne, gdy jest uszkodzona.

Badanie tęczówki

Ze względu na fakt, że tęczówka składa się z trzech warstw o ​​różnym współczynniku odbicia, prawie niemożliwe jest zobrazowanie z równą jasnością wszystkich warstw. Najbardziej intensywne sygnały pochodzą z nabłonka pigmentowego - tylnej warstwy tęczówki, a najsłabszego - z przedniej warstwy granicznej. Z pomocą OCT można dokładnie zdiagnozować szereg stanów patologicznych, które nie mają żadnych objawów klinicznych w czasie badania:

  • Zespół Franka-Kamenetsky'ego;
  • zespół dyspersji pigmentów;
  • niezbędna dystrofia mezodermalna;
  • zespół pseudoeksfoliacji.

Badanie siatkówki

Optyczna koherentna tomografia siatkówki pozwala na różnicowanie jej warstw w zależności od zdolności odbijania światła przez każdą z nich. Warstwa włókien nerwowych ma najwyższy współczynnik odbicia, warstwa pleksi i warstwa jądrowa mają warstwę środkową, a warstwa fotoreceptorowa jest całkowicie przezroczysta dla promieniowania. Na tomogramie zewnętrzna krawędź siatkówki jest ograniczona czerwoną warstwą naczyń włosowatych i RPE (nabłonek barwnikowy siatkówki).

Fotoreceptory są wyświetlane jako zaciemnione pasmo bezpośrednio przed warstwami naczyń kosmówki i PES. Włókna nerwowe znajdujące się na wewnętrznej powierzchni siatkówki są zabarwione na jaskrawoczerwone. Silny kontrast między kolorami pozwala na dokładne pomiary grubości każdej warstwy siatkówki.

Tomografia siatkówki pozwala wykryć łzy plamki na wszystkich etapach rozwoju, od przedłamania, które charakteryzuje się oderwaniem włókien nerwowych przy zachowaniu integralności pozostałych warstw, do pełnej (płytkowej) szczeliny, określonej przez pojawienie się defektów w warstwach wewnętrznych przy zachowaniu integralności warstwy fotoreceptorowej.

Badanie nerwu wzrokowego. Włókna nerwowe, które są głównym materiałem budulcowym nerwu wzrokowego, mają wysoki współczynnik odbicia i są wyraźnie zdefiniowane wśród wszystkich elementów strukturalnych dna. Szczególnie pouczający, trójwymiarowy obraz głowy nerwu wzrokowego, który można uzyskać wykonując serię tomogramów w różnych projekcjach.

Wszystkie parametry określające grubość warstwy włókien nerwowych są automatycznie obliczane przez komputer i są przedstawiane w postaci wartości ilościowych każdej projekcji (czasowej, górnej, dolnej, nosowej). Takie pomiary umożliwiają określenie zarówno obecności miejscowych uszkodzeń, jak i rozproszonych zmian w nerwie wzrokowym. Ocena współczynnika odbicia głowy nerwu wzrokowego (dysku optycznego) i porównanie wyników uzyskanych z poprzednimi pozwala ocenić dynamikę poprawy lub postępu choroby podczas nawodnienia i degeneracji tarczy nerwu wzrokowego.

Spektralna optyczna koherentna tomografia zapewnia lekarzowi niezwykle szerokie możliwości diagnostyczne. Jednak każda nowa metoda diagnostyczna wymaga opracowania różnych kryteriów oceny głównych grup chorób. Wielokierunkowość wyników uzyskanych podczas OCT u osób starszych i dzieci znacząco zwiększa wymagania dotyczące kwalifikacji okulisty, co staje się czynnikiem decydującym przy wyborze kliniki, gdzie należy wykonać badanie.

Obecnie wiele specjalistycznych klinik ma nowe modele tomografów OK, które zatrudniają specjalistów, którzy ukończyli dodatkowe kursy edukacyjne i uzyskali akredytację. Znaczący wkład w podnoszenie kwalifikacji lekarzy miało Międzynarodowe Centrum „Jasne Oko”, które zapewnia okulistom i optometrom możliwość zwiększenia poziomu wiedzy bez wychodzenia z pracy, a także uzyskania akredytacji.

http://diametod.ru/kt/opticheskaya-kogerentnaya-tomografiya-glaza

Jak przeprowadzić optyczną koherentną tomografię oka

Leczenie każdej patologii oka zawsze zaczyna się od pomiarów diagnostycznych. W tym celu często wykonuje się optyczną koherentną tomografię. Badanie to obejmuje skanowanie dna oka o wysokiej częstotliwości. Ta technika zapewnia bardzo dokładne dane, dzięki czemu jest szeroko stosowana w okulistyce. Optyczna koherentna tomografia oka pozwala okulistom określić zmiany patologiczne w narządzie wzrokowym, których nie można wykryć za pomocą innych procedur diagnostycznych.

OCT umożliwia skanowanie i diagnozowanie stanu dna oka

W tym artykule dowiesz się:

Co to jest OCT?

Po raz pierwszy w latach 90. zastosowano technikę koherentnego tomograficznego badania oka. Teraz ta metoda diagnozy stała się dość popularna, ponieważ jej dokładność jest porównywalna z badaniami pod mikroskopem. Urządzenie OCT wpływa na promienie podczerwone siatkówki, które nie wpływają niekorzystnie na tkanki. Metoda diagnostyczna pozwala zbadać narząd wzroku nie tylko z dużą dokładnością, ale także w dość krótkim czasie. Lekarze mogą przeprowadzić badanie i ocenę stanu siatkówki w ciągu jednej lub dwóch minut.

Mechanizm OCT faktycznie łączy zasady takich badań, jak tomografia rentgenowska i ultradźwięki. Jednak diagnostyka jest wykonywana przy użyciu optycznych promieni podczerwonych, których długość fali wynosi 820–1310 nm.

Skan CT orbit pokazuje wszelkie zmiany w centralnych częściach narządu. Tomografia pozwala szczegółowo zbadać kształt i wielkość oraz głębokość ognisk patologicznych. Ponadto lekarze mogą zobaczyć ukryte przejawy: dowolną formę obrzęku, krwotoku, blizn, zmian dystroficznych, stanów zapalnych i wszelkiego rodzaju nagromadzeń pigmentów. Często badanie przeprowadza się w celu uzyskania możliwości monitorowania przebiegu wykonywanego leczenia. OCT jest nieodzowną metodą diagnostyczną zarówno siatkówki, jak i nerwu wzrokowego.

Diagnostyka jest przeprowadzana ze względu na wpływ promieni podczerwonych na siatkówkę oka.

Jakie rodzaje OCT się wyróżniają

Obecnie istnieją dwa typy OCT, które służą do diagnozowania orbity oka:

  • Technika Michelsona. Ta metoda wykorzystująca interferometr, nazwany na cześć wynalazcy metody, była wcześniej najczęściej stosowana. Rozdzielczość tej techniki wynosi około 10 mikronów. Źródłem światła jest dioda superluminescencyjna, za pomocą której uzyskuje się wiązkę o niskiej spójności. Jednak podczas takiej diagnozy lekarz musiał ręcznie przesunąć specjalne lustro. Z szybkości i dokładności ruchu zależała zarówno jakość obrazów, jak i szybkość skanowania. Urządzenie jest dość wrażliwe na wszelkie ruchy oczu, dlatego jego dane zawierają pewne błędy.

Siatkówkowy OCT jest przepisywany pacjentom z dystrofią plamki żółtej.

  • Spectral OCT. W przeciwieństwie do pierwszego typu, badania spektralne nie wymagają ciągłego przemieszczania części instrumentu ręcznie. Ten typ diagnostyki jest wykonywany za pomocą diody szerokopasmowej. Urządzenie jest wyposażone w spektrometr i specjalną kamerę, dzięki czemu rejestrowane są niemal wszystkie zakresy fali odbitej. Tomograf spektralny bada oko znacznie szybciej. W przedziale czasowym niezbędnym do utworzenia obrazu przy użyciu szybkiej kamery, oko nie ma czasu na wykonanie żadnego ruchu. Dlatego ten typ diagnozy pozwala uzyskać najbardziej dokładne informacje.

Typowe zabiegi obejmują:

  • Optyczne koherentne badanie tomograficzne stanu dysku (głowy) nerwu wzrokowego. Wykonuje się ją podczas diagnozy lub podczas leczenia chorób takich jak jaskra (spowodowana zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym), neuropatia niedokrwienna (spowodowana upośledzonym krążeniem tętniczym), zapalenie nerwów (choroba zakończeń nerwów obwodowych), hipoplazja (niedorozwój narządu lub tkanki).

Spectral OCT pozwala na krótki czas przeprowadzić dokładną diagnozę orbit oka

  • Optyczny CT siatkówki. Podczas badania oceniana jest centralna część siatkówki i jej sąsiednich wydziałów. Ta metoda diagnostyczna jest stosowana w krwotokach, retinopatiach, zapaleniu naczyniówki i siatkówki, zwyrodnieniu plamki żółtej, guzach i obrzękach. Często, poza OCT siatkówki, stosuje się również angiografię fluoresceinową.
  • Rogówka OCT. Badanie przeprowadza się w dystrofiach, a także przed i po operacjach na rogówce.

Te metody diagnostyczne są całkowicie bezbolesne i zapewniają lekarzowi pełny obraz struktury oka.

W jakich przypadkach pokazana jest procedura?

CT siatkówki wykonuje się z podejrzeniem lub w obecności takich chorób jak:

  • dystrofia siatkówki;
  • dystrofia plamki;
  • jaskra;
  • barwnikowe zapalenie siatkówki;
  • choroby nerwu wzrokowego, rogówki;
  • obrzęk plamki;
  • zakrzepica;
  • cukrzyca;
  • obrzęk;
  • pęknięcie tętniaka.

W przypadku dolegliwości związanych ze zmniejszonym wzrokiem i bólem oczu zaleca się, aby pacjent optował okiem

Ponadto pacjenci przechodzą takie badanie ze łzami, odwarstwieniem siatkówki, przed lub po zabiegu chirurgicznym oraz w przypadku rogówki o niejasnym pochodzeniu.

Procedura jest również wykonywana, jeśli pacjent skarży się na pewne objawy. Może to być pojawienie się much przed oczami, ból w ciele, zmniejszenie ostrości wzroku lub gwałtowne zniknięcie.

Jak przygotować pacjenta

Specjalne szkolenie z tomografii komputerowej oka nie jest wymagane. Jednak w celu uzyskania lepszego obrazu lekarze zalecają rozszerzenie źrenicy. W tym celu do oczu pacjenta wkrapla się specjalny lek.

Po zdiagnozowaniu kontrastu mogą pojawić się zaczerwienienia i swędzenie oczu.

W niektórych przypadkach wymagany jest MSCT orbity oka z kontrastem. Do tej procedury, stosując substancję zawierającą jod. Przed takim badaniem pacjent nie powinien jeść przez cztery godziny. Jeśli występuje alergia (nawet na coś), zdecydowanie powinieneś poinformować o tym swojego lekarza, ponieważ czasami wykonanie zabiegu z kontrastem powoduje negatywną reakcję w postaci zaczerwienienia i swędzenia.

Jak jest OCT

Badanie przeprowadza się w sali diagnostycznej, w której znajduje się skaner OCT. Pacjent musi spojrzeć na pewien punkt. Urządzenie jest wyposażone w skaner optyczny. Promienie podczerwone wytwarzane przez urządzenie są wysyłane do narządu wzroku. Jednocześnie pacjent powinien skupić wzrok dokładnie na tych promieniach i starać się nie poruszać oczami.

W tym czasie lekarz przesuwa aparat bliżej i bliżej twarzy pacjenta, aż na monitorze komputera pojawi się obraz. Najczystsze obrazy powstają, gdy odległość między aparatem a okiem wynosi około 9 mm. Po otrzymaniu niezbędnych obrazów lekarz porównuje wskaźniki i określa obecność lub brak choroby.

Podczas diagnozy pacjent powinien spojrzeć na wybrany punkt i nie poruszać oczami

Jakie wyniki uzyskuje lekarz?

Rozszyfrowanie wyników badania dotyczyło okulisty. Skan CT oka pokazuje dane pokazane w tabeli.

http://infouzi.ru/kt/golova-i-sheja-3/opticheskaja-kogerentnaja-tomografija-glaza.html

Optyczne koherentne tomografie

W celu pełnego rozpoznania większości chorób okulistycznych proste metody nie wystarczają. Optyczna koherentna tomografia pozwala na wizualizację struktury narządów wzroku i ujawnienie najmniejszych patologii.

Zalety OCT

Optyczna tomografia koherencyjna (OCT) to innowacyjna metoda diagnostyki okulistycznej, polegająca na wizualizacji struktur oka w wysokiej rozdzielczości. Możliwa jest ocena stanu dna oka i elementów przedniej komory oka na poziomie mikroskopowym. Tomografia optyczna umożliwia badanie tkanek bez ich usuwania, dlatego jest uważana za delikatny analog biopsji.

OCT można porównać z ultrasonografią i tomografią komputerową. Rozdzielczość spójnej tomografii jest znacznie wyższa niż w przypadku innych precyzyjnych urządzeń diagnostycznych. OCT pozwala określić najmniejsze uszkodzenia do 4 mikronów.

Tomografia optyczna jest w wielu przypadkach preferowaną metodą diagnostyczną, ponieważ jest nieinwazyjna i nie wykorzystuje środków kontrastowych. Metoda nie wymaga ekspozycji na promieniowanie, a obrazy są bardziej pouczające i wyraźne.

Specyfikacja diagnostyczna OCT

Różne tkanki ciała odbijają fale świetlne na różne sposoby. Podczas tomografii mierzy się czas opóźnienia i intensywność odbijanego światła, gdy przechodzi ono przez tkanki gałki ocznej. Metoda jest bezdotykowa, bezpieczna i zawiera wiele informacji.

Ponieważ fala świetlna porusza się z bardzo dużą prędkością, bezpośredni pomiar wskaźników nie jest możliwy. Aby zinterpretować wyniki, stosuje się interferometr Michelsona: wiązka jest podzielona na dwie wiązki, z których jedna jest skierowana na badany obszar, a druga na specjalne lustro. W celu zbadania siatkówki stosuje się nisko spójną wiązkę światła podczerwonego o długości fali 830 nm i do badania przedniego odcinka oka, o długości fali 1310 nm.

Po odbiciu obie wiązki wpadają do fotodetektora, powstaje wzór interferencji. Komputer analizuje ten obraz i przekształca informacje w pseudoobraz. Na obrazie pseudo obszary o wysokim stopniu odbicia wyglądają bardziej „ciepło”, a miejsca, w których odbicie jest niższe, mogą być prawie czarne. Zwykle widoczne są „ciepłe” włókna nerwowe i nabłonek pigmentowy. Średni stopień odbicia w warstwach pleksi i jądrowych siatkówki i ciele szklistym jest wyświetlany na czarno, ponieważ jest optycznie przezroczysty.

Funkcje OCT:

  • ocena zmian morfologicznych w warstwach siatkówki i włókien nerwowych;
  • określenie grubości struktur oka;
  • pomiar parametrów głowy nerwu wzrokowego;
  • ocena struktur przedniej komory oka;
  • określenie zależności przestrzennej elementów gałki ocznej w odcinku przednim.

Aby uzyskać trójwymiarowy obraz, gałki oczne są skanowane wzdłużnie i poprzecznie. Tomografia optyczna może być trudna z obrzękiem rogówki, zmętnieniem i krwotokiem w mediach optycznych.

Co można zbadać w procesie tomografii optycznej

Tomografia optyczna umożliwia badanie wszystkich części oka, ale stan siatkówki, rogówki, nerwu wzrokowego i elementów komory przedniej można ocenić najdokładniej. Często wykonuje się oddzielną tomografię siatkówki w celu zidentyfikowania nieprawidłowości strukturalnych. Obecnie nie ma bardziej dokładnych metod badania strefy plamki żółtej.

Jakie symptomy są przepisane OCT:

  • nagłe zmniejszenie ostrości wzroku;
  • ślepota;
  • niewyraźne widzenie;
  • leci przed oczami;
  • zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe;
  • ostry ból;
  • exophthalmos (obrzęk gałki ocznej).

W procesie optycznej koherentnej tomografii możliwe jest oszacowanie kąta komory przedniej i stopnia funkcjonowania układu drenażowego oka w jaskrze. Takie badania przeprowadza się przed i po laserowej korekcji wzroku, keratoplastyce, instalacji pierścieni wewnątrzstromowych i fakijnych soczewek wewnątrzgałkowych.

Tomografia optyczna jest wykonywana, gdy podejrzewa się takie choroby:

  • zwyrodnieniowe zmiany siatkówki (wrodzone i nabyte);
  • guzy narządów wzroku;
  • zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe;
  • retinopatia cukrzycowa;
  • witreoretinopatia proliferacyjna;
  • zanik, obrzęk i inne anomalie głowy nerwu wzrokowego;
  • błona epidtinalna;
  • zakrzepica żyły środkowej siatkówki i innych chorób naczyniowych;
  • odwarstwienie siatkówki;
  • łzy plamkowe;
  • torbielowaty obrzęk plamki;
  • głębokie zapalenie rogówki;
  • wrzody rogówki;
  • postępująca krótkowzroczność.

Koherentna tomografia jest całkowicie bezpieczna. OCT pozwala wykryć drobne defekty w strukturze siatkówki i rozpocząć leczenie na czas.

W celu zapobiegania OCT przeprowadza się w:

  • cukrzyca;
  • interwencja chirurgiczna;
  • nadciśnienie;
  • ciężkie patologie naczyniowe.

Przeciwwskazania do optycznej koherentnej tomografii

Obecność rozrusznika serca i innych urządzeń nie jest przeciwwskazaniem. Procedura nie jest przeprowadzana w warunkach, w których osoba nie może naprawić swojego wzroku, a także z zaburzeniami psychicznymi i dezorientacją.

Ingerencja w narząd wzroku może również stać się przeszkodą. Pod pojęciem medium kontaktowego rozumie się ten używany w innych badaniach okulistycznych. Z reguły kilka procedur diagnostycznych nie jest wykonywanych tego samego dnia.

Obrazy wysokiej jakości można uzyskać tylko przy użyciu przezroczystych nośników optycznych i normalnego filmu łzowego. OCT może być trudne dla pacjentów z wysokim stopniem krótkowzroczności i zmętnienia.

Jak jest optyczna koherentna tomografia

Optyczna koherentna tomografia wykonywana jest w specjalnych placówkach medycznych. Nawet w dużych miastach nie zawsze można znaleźć gabinet okulistyczny ze skanerem OCT. Skanowanie siatkówki jednego oka kosztuje około 800 rubli.

Nie jest wymagane specjalne przygotowanie do tomografii, badania można przeprowadzić w dowolnym momencie. Procedura ta wymaga tomografu OCT - skanera optycznego, który wysyła wiązki światła podczerwonego do oka. Pacjent zostaje rzucony i poproszony o naprawienie widoku na etykiecie. Jeśli nie da się tego zrobić przy badanym oku, spojrzenie jest ustalane przez drugie, które widzi lepiej. Dla pełnego skanowania, tylko dwie minuty w ustalonej pozycji.

W tym procesie wykonują kilka skanów, a następnie operator wybiera najbardziej wysokiej jakości obrazy informacyjne. Rezultatem badania są protokoły, mapy i tabele, dzięki którym lekarz może określić obecność zmian w układzie wzrokowym. W pamięci skanera znajdują się ramy regulacyjne, które zawierają informacje o tym, ilu zdrowych ludzi ma podobne wskaźniki. Im mniejszy zbieg okoliczności, tym większe prawdopodobieństwo patologii danego pacjenta.

Zmiany morfologiczne dna widoczne na obrazach KTZ:

  • wysoki stopień krótkowzroczności;
  • łagodne formacje;
  • gronkowiec twardówki;
  • rozproszony i ogniskowy obrzęk;
  • cukrzycowy obrzęk plamki;
  • obrzęk podsiatkówkowej błony neowaskularnej;
  • fałdy siatkówki;
  • trakcja witreoretinalna;
  • pęknięcie lamelarne i plamkowe;
  • przez pęknięcie plamki;
  • pseudo zerwanie plamki żółtej;
  • oderwanie nabłonka pigmentowego;
  • surowicze oderwanie nabłonka nerwowego;
  • Druzowie;
  • łamie nabłonek pigmentowy;
  • cukrzycowy obrzęk plamki;
  • obrzęk torbielowaty plamki;
  • krótkowzroczne zapalenie siatkówki.

Jak widać, możliwości diagnostyczne OCT są bardzo zróżnicowane. Wyniki są wyświetlane na monitorze w postaci obrazu warstwa po warstwie. Samo urządzenie konwertuje sygnały, dzięki którym można ocenić funkcjonalność siatkówki. Możliwe jest zdiagnozowanie wyników OCT w ciągu pół godziny.

Dekodowanie obrazów OCT

Aby prawidłowo zinterpretować wyniki optycznej tomografii koherencyjnej, okulista musi posiadać dogłębną wiedzę na temat histologii siatkówki i naczyniówki. Nawet doświadczeni specjaliści nie zawsze mogą porównać struktury tomograficzne i histologiczne, dlatego pożądane jest, aby kilku lekarzy zbadało obrazy OCT.

Akumulacja płynu

Tomografia optyczna umożliwia identyfikację i ocenę nagromadzenia płynu w gałce ocznej, a także określenie jego natury. Dożylne nagromadzenie płynu może wskazywać na obrzęk siatkówki. Jest rozproszony i torbielowaty. Gromadzenie się płynu wewnątrzgałkowego nazywa się cystami, mikrocystą i torbielami rzekomymi.

Przekrwienie podsiatkówkowe wskazuje na surowe oderwanie nabłonka nerwowego. Zdjęcia pokazują uniesienie neuroepithelium, a kąt oderwania od nabłonka pigmentowego jest mniejszy niż 30 °. Z kolei silne oderwanie wskazuje na CSh lub neowaskularyzację naczyniówki. W rzadkich przypadkach odwarstwienie jest oznaką zapalenia naczyniówki, formacji naczyniówkowych, pasm angioidalnych.

Obecność nagromadzenia płynu w podpaśmie świadczy o oderwaniu nabłonka pigmentowego. Zdjęcia pokazują uniesienie nabłonka powyżej błony Brucha.

Nowotwór w oku

W tomografii optycznej można zobaczyć błony nabłonkowe (fałdy na siatkówce), a także ocenić ich gęstość i grubość. Gdy krótkowzroczność i neowaskularyzacja naczyniówkowa błony wydają się być zgrubieniami wrzecionowatymi. Często są one połączone z gromadzeniem się płynu.

Ukryte błony neowaskularne w obrazach wyglądają jak nierówne pogrubienie nabłonka pigmentowego. W błonach neowaskularnych stwierdza się związane z wiekiem zwyrodnienie plamki żółtej, przewlekłe CSH, powikłaną krótkowzroczność, zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie tęczówki oka, zapalenie naczyniówki, kostniak, nevus, zwyrodnienie pseudowitelliform.

Metoda OCT pozwala określić obecność formacji wewnątrzsiatkówkowych (ogniska podobne do kadzi, krwotoki, twardy wysięk). Obecność ognisk podobnych do kadzi na siatkówce jest związana z uszkodzeniem nerwu niedokrwiennego w retinopatii cukrzycowej lub nadciśnieniowej, zatruciu, anemii, białaczce i chorobie Hodgkina.

Twarde wydzieliny mogą być gwiaździste lub izolowane. Zazwyczaj są zlokalizowane na granicy obrzęku siatkówki. Takie formacje występują w retinopatii cukrzycowej, radiacyjnej i nadciśnieniowej, a także w chorobie Coatsa i mokrym zwyrodnieniu plamki żółtej.

Głębokie formacje są oznaczone zwyrodnieniem plamki żółtej. Istnieją włókniste blizny, które deformują siatkówkę i niszczą nabłonek nerwowy. W OCT takie blizny dają efekt cienia.

Struktury patologiczne o wysokim współczynniku odbicia w OCT:

  • nevus;
  • przerost nabłonka pigmentowego;
  • blizny;
  • krwotoki;
  • twardy wysięk;
  • sztuczki bawełniane;
  • błony naczyniowe;
  • nacieki zapalne;

Struktury patologiczne o niskim współczynniku odbicia:

  • torbiele;
  • obrzęk;
  • oderwanie nabłonka nerwowego i nabłonka pigmentowego;
  • cieniowanie;
  • hipopigmentacja.

Efekt cienia

Tkaniny o wysokiej gęstości optycznej mogą przesłaniać inne struktury. Zgodnie z wpływem cienia na obrazy OCT, możliwe jest określenie lokalizacji i struktury formacji patologicznych w oku.

Efekt cienia daje:

  • ciasne krwotoki przedrealistyczne;
  • sztuczki bawełniane;
  • krwotoki;
  • twarde wysięki;
  • czerniak;
  • rozrost, przerost nabłonka pigmentowego;
  • formacje pigmentowe;
  • błony naczyniowe;
  • blizny.

Charakterystyka siatkówki w OCT

Opuchlizna jest najczęstszą przyczyną zgrubienia siatkówki. Jedną z zalet tomografii optycznej jest możliwość oceny i monitorowania dynamiki różnych typów obrzęków siatkówki. Zmniejszenie grubości obserwuje się ze związanym z wiekiem zwyrodnieniem plamki żółtej z utworzeniem stref atrofii.

OCT pozwala oszacować grubość określonej warstwy siatkówki. Grubość poszczególnych warstw może się różnić w zależności od jaskry i wielu innych patologii ocznych. Parametr objętości siatkówki jest bardzo ważny w identyfikacji obrzęku i odwarstwienia surowiczego, a także w określaniu dynamiki leczenia.

Za pomocą tomografii optycznej można zidentyfikować:

  1. Związana z wiekiem dystrofia plamki żółtej. Jedna z głównych przyczyn pogorszenia wzroku u osób powyżej 60 lat. Chociaż w diagnostyce dystrofii stosuje się różne metody, wiodącą pozostaje optyczna tomografia koherencyjna. OCT pozwala określić grubość naczyniówki w dystrofii plamki żółtej, można ją zastosować do diagnostyki różnicowej z centralną surowiczą chorioretinopatią.
  2. Centralna surowicza chorioretinopatia. Choroba charakteryzuje się oderwaniem warstwy neurosensorycznej od nabłonka pigmentowego. W większości przypadków chorioretinopatia samoistnie zanika w ciągu 3-6 miesięcy, chociaż w niektórych przypadkach gromadzi się płyn, co powoduje trwałe upośledzenie widzenia. Przewlekłe CSH wymaga specjalnego leczenia. Z reguły są to wstrzyknięcia do ciała szklistego i koagulacja laserowa.
  3. Retinopatia cukrzycowa. Patogeneza choroby jest spowodowana uszkodzeniem naczyń. Diagnoza może wykryć obrzęk siatkówki i sprawdzić stan ciała szklistego (w tym identyfikację tylnego odwarstwienia).
  4. Pęknięcie plamki, zwłóknienie nabłonka. Za pomocą OCT można określić stopień uszkodzenia siatkówki, zaplanować taktykę leczenia chirurgicznego i ocenić wyniki.
  5. Jaskra. Przy zwiększonym ciśnieniu wewnątrzgałkowym tomografia jest dodatkową metodą badania. Metoda jest bardzo przydatna w jaskrze normotensyjnej, gdy obserwuje się uszkodzenie nerwu wzrokowego przy normalnych wskaźnikach ciśnienia wewnątrzgałkowego. W trakcie OCT można potwierdzić chorobę i określić jej stadium.

Optyczna koherentna tomografia jest najbezpieczniejszą i najbardziej pouczającą metodą badania systemu wzrokowego. OCT jest dozwolona nawet dla tych pacjentów, którzy mają przeciwwskazania do innych wysoce precyzyjnych metod diagnostycznych.

http://beregizrenie.ru/diagnostika/kogerentnaya-tomografiya/

Oczy Oct

W przypadku problemów ze wzrokiem w jednym lub obu oczach zalecana jest wszechstronna diagnoza. Optyczna koherentna tomografia to nowoczesna, precyzyjna procedura diagnostyczna, która pozwala uzyskać wyraźne obrazy w części struktury gałki ocznej - rogówki i siatkówki. Badanie przeprowadzane jest zgodnie ze wskazaniami, aby wyniki były jak najbardziej dokładne. Procedura jest ważna dla właściwego przygotowania.

Kiedy przepisuje się optyczną tomografię koherencyjną?

Nowoczesna okulistyka dysponuje różnorodnymi technologiami i technikami diagnostycznymi, które pozwalają dokładnie zbadać złożone struktury wewnątrzgałkowe, dzięki czemu leczenie i rehabilitacja są znacznie bardziej skuteczne. Optyczna koherentna tomografia oka jest informacyjną, bezkontaktową i bezbolesną metodą, za pomocą której możliwe jest szczegółowe badanie przezroczystych, niewidocznych w tradycyjnych badaniach struktur oka w przekroju.

Procedura jest przeprowadzana zgodnie ze wskazaniami. OCT umożliwia diagnozowanie takich chorób okulistycznych:

  • obrzęk plamki i pęknięcie;
  • deformacja głowy nerwu wzrokowego (DZN);
  • jaskra;
  • zwyrodnienie siatkówki ciała szklistego;
  • rozwarstwienie siatkówki;
  • zwyrodnienie plamki żółtej;
  • podsiatkówkowa neowaskularna i nabłonkowa błona;
  • starcza dystrofia plamki żółtej.
Funkcjonalność urządzenia pozwala lekarzowi na szczegółowe zbadanie chorego organu i uzyskanie pełnej informacji o jego stanie.

Optyczny koherentny tomograf ma 2 typy - do skanowania przedniego i tylnego segmentu. Nowoczesne urządzenia mają obie funkcje, więc wyniki diagnostyczne można uzyskać bardziej zaawansowane. Oczy OCT są często wykonywane u pacjentów po operacji usunięcia jaskry. Metoda pokazuje szczegółowo skuteczność terapii w okresie pooperacyjnym, podczas gdy elektro-tomografia, oftalmoskopia, biomikroskopia, MRI lub CT oka nie są w stanie dostarczyć danych o takiej dokładności.

Zalety procedury

Siatkówkowy OCT można podawać pacjentom w każdym wieku.

Procedura jest bezdotykowa, bezbolesna i jednocześnie jak najbardziej informacyjna. Podczas skanowania pacjent nie jest narażony na promieniowanie, ponieważ podczas badania wykorzystywane są właściwości promieni podczerwonych, które są całkowicie nieszkodliwe dla oczu. Tomografia umożliwia diagnozowanie zmian patologicznych w siatkówce nawet na początkowych etapach rozwoju, co znacznie zwiększa szanse na skuteczne wyleczenie i szybki powrót do zdrowia.

Jak idzie szkolenie?

Nie ma ograniczeń dotyczących jedzenia i picia przed zabiegiem. W przeddzień badania alkohol i inne zabronione substancje nie powinny być spożywane, lekarz może również poprosić o zaprzestanie używania niektórych grup leków. Kilka minut przed testem krople do oczu są wstrzykiwane do oczu, rozszerzając źrenicę. Ważne jest, aby pacjent skoncentrował wzrok na błyskującym punkcie znajdującym się w obiektywie aparatu ostrości. Mruganie, mówienie i poruszanie głową jest zabronione.

Jak działa OCT?

Optyczna koherentna tomografia siatkówki trwa średnio do 10 minut. Pacjent jest umieszczony w pozycji siedzącej, tomograf z kamerą optyczną ustawioną w odległości 9 mm od oka. Po uzyskaniu optymalnej widoczności kamera jest ustawiona, a następnie lekarz dostosowuje obraz, aby uzyskać najbardziej dokładny obraz. Gdy obraz staje się dokładny, wykonywana jest seria zdjęć.

Odszyfrowywanie

Po przygotowaniu tomogramu lekarz musi odszyfrować dane. Przede wszystkim zwraca się uwagę na takie wskaźniki:

Końcowy wynik badania może mieć formę mapy.

  • obecność lub brak zmian w zewnętrznych strukturach oka;
  • wstawianie warstw gałki ocznej;
  • obecność formacji patologicznych i inkluzji;
  • zmniejszona lub zwiększona przejrzystość tkanek;
  • grubość badanych struktur;
  • rozmiar i obecność deformacji na badanej powierzchni.

Interpretacja tomogramu jest przedstawiona w formie tabeli, mapy lub protokołu, który może najdokładniej wskazywać stan badanych obszarów układu wzrokowego i ustalać dokładną diagnozę nawet na wczesnym etapie. Jeśli to konieczne, lekarz może przepisać powtarzane badanie OCT, co pozwoli na śledzenie dynamiki postępu patologii, a także skuteczności procesu leczenia.

Wniosek

Optyczna tomografia koherencyjna we współczesnej okulistyce jest uważana za stosunkowo nową metodę diagnostyczną. Procedura pozwala uzyskać najbardziej dokładne i pouczające dane o stanie struktur oka, których nie można osiągnąć za pomocą oftalmoskopii, CT, MRI, biomikroskopii. Pomimo bezpieczeństwa i bezbolesności, optyczna koherentna tomografia ma przeciwwskazania - niezdolność do utrwalenia widoku, zmętnienie ośrodka optycznego oka, zaburzenia neurologiczne. Aby wyeliminować te ograniczenia, należy udać się do okulisty, który po dokładnym badaniu zdecyduje, która metoda diagnostyczna będzie najbardziej odpowiednia w indywidualnym przypadku.

http://etoglaza.ru/obsledovania/opticheskaya-kogerentnaya-tomografiya.html

Optyczna tomografia koherencyjna

Możliwości nowoczesnej okulistyki są znacznie rozszerzone w porównaniu z metodami diagnozowania i leczenia chorób narządów wzroku nawet pięćdziesiąt lat temu. Obecnie złożone, zaawansowane technologicznie urządzenia i techniki są wykorzystywane do dokładnej diagnozy, do identyfikacji najmniejszych zmian w strukturach oka. Optyczna koherentna tomografia (OCT) wykonywana za pomocą specjalnego skanera jest jedną z tych metod. Co to jest, komu i kiedy konieczne jest przeprowadzenie takiego badania, jak prawidłowo się do niego przygotować, czy istnieją przeciwwskazania i czy możliwe są komplikacje - odpowiedzi na wszystkie poniższe pytania.

Zalety i funkcje

Optyczna koherentna tomografia siatkówki i innych elementów oka to innowacyjne badanie okulistyczne, które uwidacznia powierzchowne i głębokie struktury narządów wzroku w wysokiej jakości rozdzielczości. Ta metoda jest stosunkowo nowa, nie poinformowani pacjenci traktują go z uprzedzeniami. I to na próżno, ponieważ dziś OCT jest uważany za najlepszy, jaki istnieje w okulistyce diagnostycznej.

Główne zalety OCT to:

  • możliwość zbadania obu oczu jednocześnie;
  • szybkość procedury i szybkość uzyskiwania dokładnych wyników do diagnozy;
  • w jednej sesji lekarz uzyskuje wyraźny obraz stanu plamki żółtej, nerwu wzrokowego, siatkówki, rogówki, tętnic i naczyń włosowatych oka na poziomie mikroskopowym;
  • tkanka oka może być dokładnie przebadana bez biopsji;
  • Rozdzielczość OCT jest wielokrotnie wyższa niż w konwencjonalnej tomografii komputerowej lub ultradźwiękach - stwierdzono uszkodzenie tkanki nie większe niż 4 mikrony, zmiany patologiczne na najwcześniejszych etapach;
  • nie są wymagane dożylne środki kontrastowe;
  • procedura jest nieinwazyjna, dlatego nie ma prawie żadnych przeciwwskazań, nie wymaga specjalnego szkolenia i okresu regeneracji.

Jaka jest istota procedury

Jeśli fale świetlne przechodzą przez ludzkie ciało, będą odbijane od różnych organów na różne sposoby. Czas opóźnienia fal świetlnych i czas ich przejścia przez elementy oka, intensywność odbicia jest mierzona za pomocą specjalnych instrumentów podczas tomografii. Następnie są przenoszone na ekran, po czym następuje dekodowanie i analiza uzyskanych danych.

Październik siatkówki jest całkowicie bezpieczną i bezbolesną metodą, ponieważ urządzenia nie wchodzą w kontakt z narządami wzroku, nic nie jest wstrzykiwane podskórnie lub wewnątrz struktur oka. Ale jednocześnie zapewnia znacznie wyższą zawartość informacji niż standardowe CT lub MRI.

Główną cechą OCT jest metoda dekodowania wynikającej z tego refleksji. Faktem jest, że fale światła poruszają się z bardzo dużą prędkością, co nie pozwala na bezpośredni pomiar niezbędnych wskaźników. W tym celu wykorzystywane jest specjalne urządzenie - interferometr Meikelsona. Dzieli on falę świetlną na dwie wiązki, a następnie jedna wiązka przechodzi przez struktury oka, które należy zbadać. A drugi jest wysyłany na powierzchnię lustra.

Jeśli konieczne jest wykonanie badania siatkówki i obszaru plamki oka, stosuje się nisko spójny promień podczerwony o długości 830 nm. Jeśli potrzebujesz wykonać przednią komorę oka OCT, będziesz potrzebować długości fali 1310 nm.

Obie wiązki są połączone i wpadają do fotodetektora. Tam są one przekształcane w obraz interferencyjny, który jest następnie analizowany przez program komputerowy i wyświetlany na monitorze jako pseudoobraz. Co to pokazuje? Obszary o wysokim stopniu odbicia będą pomalowane w cieplejszych odcieniach, a te, które odbijają fale świetlne, słabo wyglądają prawie na czarno na zdjęciu. „Ciepłe” na zdjęciu przedstawia włókna nerwowe i nabłonek pigmentowy. Jądrowe i splotowate warstwy siatkówki mają umiarkowany stopień odbicia. Ciało szkliste jest czarne, ponieważ jest prawie przezroczyste i dobrze przechodzi fale świetlne, prawie bez ich odbijania.

Aby uzyskać pełny obraz informacyjny, konieczne jest przepuszczanie fal świetlnych przez gałkę oczną w dwóch kierunkach: poprzecznym i wzdłużnym. Zniekształcenie powstałego obrazu może wystąpić, jeśli rogówka jest spuchnięta, występuje zmętnienie ciała szklistego, krwotok, obce cząstki.

Co można zrobić za pomocą tomografii optycznej:

  • Określ grubość struktur oka.
  • Ustaw wymiary głowy nerwu wzrokowego.
  • Identyfikuj i oceniaj zmiany w strukturze siatkówki i włókien nerwowych.
  • Ocenić stan elementów przedniego odcinka gałki ocznej.

Tak więc podczas OCT okulista jest w stanie zbadać wszystkie elementy oka podczas jednej sesji. Ale najbardziej pouczające i dokładne jest badanie siatkówki. Obecnie optyczna koherentna tomografia jest najbardziej optymalną i informacyjną metodą oceny stanu strefy plamki narządów wzroku.

Wskazania dla

Tomografię optyczną można zasadniczo przypisać każdemu pacjentowi, który zgłosił się do okulisty z wszelkimi skargami. Ale w niektórych przypadkach ta procedura jest niezbędna, zastępuje CT i MRI, a nawet prowadzi ich pod względem informatywności. Wskazania do OCT to takie objawy i dolegliwości pacjentów:

  • „Muchy”, pajęczyny, błyskawice i błyski przed oczami.
  • Niewyraźne obrazy wizualne.
  • Niespodziewany i ostry spadek widzenia w jednym lub obu oczach.
  • Ciężki ból w narządach wzroku.
  • Znaczny wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego w jaskrze lub z innych powodów.
  • Exophthalmos - wypukłość gałki ocznej z orbity spontanicznie lub po urazie.

Jeśli korekcja wzroku ma być przeprowadzona za pomocą lasera, to podobne badanie jest przeprowadzane przed operacją i po niej, w celu dokładnego określenia kąta przedniej komory oka i oceny stopnia drenażu płynu wewnątrzgałkowego (jeśli jaskra jest zdiagnozowana). OCT jest również niezbędny przy wykonywaniu keratoplastyki, implantacji pierścieni wewnątrzmacicznych lub soczewek wewnątrzgałkowych.

Co można określić i wykryć za pomocą spójnej tomografii:

  • zmiany ciśnienia wewnątrzgałkowego;
  • wrodzone lub nabyte zmiany zwyrodnieniowe tkanek siatkówki;
  • nowotwory złośliwe i łagodne w strukturach oka;
  • objawy i nasilenie retinopatii cukrzycowej;
  • różne patologie głowy nerwu wzrokowego;
  • wieloczynnikowa witreoretinopatia;
  • błona epidtinalna;
  • skrzepy krwi tętnic wieńcowych lub żyły centralnej oka i inne zmiany naczyniowe;
  • łzy lub oderwanie plamki żółtej;
  • obrzęk plamki, któremu towarzyszy tworzenie torbieli;
  • wrzody rogówki;
  • głęboko penetrujące zapalenie rogówki;
  • postępująca krótkowzroczność.

Dzięki temu badaniu diagnostycznemu można zidentyfikować nawet niewielkie zmiany i nieprawidłowości narządów wzroku, można postawić prawidłową diagnozę, określić stopień uszkodzeń i określić optymalną metodę leczenia. OCT rzeczywiście pomaga zachować lub przywrócić funkcje wzrokowe pacjenta. A ponieważ procedura jest całkowicie bezpieczna i bezbolesna, często wykonuje się ją jako środek profilaktyczny w przypadku chorób, które mogą być skomplikowane przez patologie oka, takie jak cukrzyca, nadciśnienie, zaburzenia krążenia mózgowego, po urazach lub zabiegu chirurgicznym.

Kiedy niemożliwe jest przeprowadzenie OCT

Obecność rozrusznika serca i innych implantów, stan, w którym pacjent nie może skupić oczu, jest nieprzytomny lub niezdolny do kontrolowania swoich emocji i ruchów, większość badań diagnostycznych nie jest prowadzona. W przypadku spójnej tomografii wszystko jest inne. Tego rodzaju zabieg można przeprowadzić z dezorientacją i niestabilnym stanem psycho-emocjonalnym pacjenta.

Główną i faktycznie jedyną przeszkodą we wdrażaniu OCT jest jednoczesne prowadzenie innych badań diagnostycznych. W dniu, w którym przepisywany jest OCT, nie jest możliwe zastosowanie innych metod diagnostycznych do badania narządów wzroku. Jeśli pacjent przeszedł już inne procedury, OCT zostaje przeniesiony na inny dzień.

Również przeszkodą w uzyskaniu wyraźnego obrazu informacyjnego może być wysoki stopień krótkowzroczności lub silne zmętnienie rogówki i innych elementów gałki ocznej. W tym przypadku fale świetlne odbijają się źle i dają zniekształcony obraz.

Technika OCT

Natychmiast muszę powiedzieć, że optyczna koherentna tomografia w okręgowych klinikach zwykle nie jest wykonywana, ponieważ biura okulistyczne nie mają niezbędnego sprzętu. OCT można wykonywać tylko w wyspecjalizowanych prywatnych placówkach medycznych. W dużych miastach nie będzie trudno znaleźć godną zaufania salę okulistyczną ze skanerem OCT. pożądane jest wcześniejsze uzgodnienie procedury, koszt spójnej tomografii dla jednego oka zaczyna się od 800 rubli.

Nie jest wymagane żadne przygotowanie do OCT, potrzebny jest tylko działający skaner OCT i pacjent. Pacjent zostanie poproszony o usiąść na krześle i skupić się na określonym znaku. Jeśli oko, którego struktura ma być zbadana, nie jest w stanie się skupić, to spojrzenie jest utrwalane w jak największym stopniu przez inne, zdrowe oko. Zatrzymanie się zajmuje nie więcej niż dwie minuty - to wystarczy, aby promieniowanie podczerwone przepłynęło przez gałkę oczną.

W tym okresie wykonuje się kilka zdjęć w różnych płaszczyznach, po czym lekarz wybiera najbardziej dokładną i wysokiej jakości. Ich system komputerowy porównuje się z istniejącą bazą danych, opracowaną na podstawie badań innych pacjentów. Baza danych jest przedstawiona w różnych tabelach i diagramach. Im mniej dopasowań, tym większe prawdopodobieństwo, że struktury oka pacjenta zostaną zmienione patologicznie. Ponieważ wszystkie działania analityczne i transformacje otrzymanych danych są wykonywane przez programy komputerowe w trybie automatycznym, uzyskanie wyników zajmuje nie więcej niż pół godziny.

Skaner OCT zapewnia idealnie dokładne pomiary, przetwarza je szybko i sprawnie. Aby jednak postawić prawidłową diagnozę, konieczne jest prawidłowe rozszyfrowanie uzyskanych wyników. A to wymaga wysokiego profesjonalizmu i głębokiej wiedzy w dziedzinie histologii siatkówki i naczyniówki okulisty. Z tego powodu interpretację wyników badań i diagnozę przeprowadza kilku specjalistów.

Podsumowanie: większość chorób okulistycznych jest niezwykle trudna do rozpoznania i zdiagnozowania we wczesnych stadiach, tym bardziej, aby ustalić rzeczywisty stopień uszkodzenia struktur oka. W przypadku podejrzanych objawów oftalmoskopia jest rutynowo zalecana, ale ta metoda nie wystarcza, aby uzyskać najdokładniejszy obraz stanu oczu. Kompleksowa tomografia i rezonans magnetyczny dostarczają bardziej kompletnych informacji, ale te pomiary diagnostyczne mają wiele przeciwwskazań. Optyczna koherentna tomografia jest całkowicie bezpieczna i nieszkodliwa, może być wykonywana nawet w przypadkach, gdy przeciwwskazane są inne metody badania narządów wzroku. Dziś jest to jedyny nieinwazyjny sposób na uzyskanie najbardziej kompletnych informacji o stanie oczu. Jedyną trudnością, jaka może się pojawić, jest to, że nie wszystkie operacje okulistyczne mają sprzęt niezbędny do przeprowadzenia procedury.

http://glaziki.com/diagnostika/opticheskaya-kogerentnaya-tomografiya
Up