Czy masz czerwone oczy, które swędzi i woda? Wtedy może to być zapalenie spojówek. Jest to choroba zapalna błony śluzowej oczu, której przyczyny mogą być bardzo różne: od grzybów po różne wirusy.
Patologia występuje zarówno u dorosłych, jak iu dzieci. Pierwsze objawy zapalenia spojówek są często mylone ze zwykłym zmęczeniem oczu, przez co stan ten jest jeszcze bardziej nasilony i proces rozwija się w postać przewlekłą. Leczenie zajmuje dużo czasu, co dodatkowo komplikuje sytuację. Jeśli choroba zostanie zaniedbana, może to spowodować poważne problemy ze wzrokiem. W tym artykule przyjrzymy się częstym przyczynom zapalenia spojówek.
Zakaźne zapalenie spojówek może być spowodowane następującymi przyczynami:
Zakażenie wirusem lub zakażeniem bakteryjnym może wystąpić podczas mycia zanieczyszczoną wodą lub kąpieli w zanieczyszczonej wodzie. Powodem czasami jest używanie złej jakości lub przeterminowanych kosmetyków. Ponadto, jeśli dotkniesz lub przetrzesz oczy brudnymi rękami, możesz łatwo się zarazić. Zakażenie może przeniknąć do narządów wzroku i krwi. Dzieje się tak w różnych procesach zakaźnych, na przykład w ostrych infekcjach wirusowych dróg oddechowych, odrze lub ospie wietrznej.
Aby sprowokować formę alergiczną, takie czynniki:
W niektórych przypadkach zapalenie może wystąpić na tle innych procesów patologicznych rozwijających się w organizmie: osłabiony zespół powiek, trądzik różowaty, zapalenie skóry opryszczkowe, pęcherzyca zwykła.
Organizmy chorobowe mogą znajdować się na powierzchni oczu i w zdrowym ciele. Silna odporność ściśle kontroluje ich liczbę, nie pozwalając na pomnażanie. Pod wpływem pewnych czynników mechanizmy obronne wymykają się spod kontroli, dlatego patogeny zaczynają się aktywnie mnożyć. Następujące przyczyny zapalenia spojówek mogą wywołać taką sytuację:
Przewlekłe zapalenie spojówek jest chorobą długotrwałą. Może mieć zarówno zakaźny, jak i niezakaźny charakter jego występowania. Najczęściej proces ten występuje, gdy późne lub nieprawidłowe leczenie ostrego zapalenia spojówek oka.
Podrażnienie oczu u dorosłych może powodować długotrwałą pracę na monitorze komputera lub w słabo oświetlonym pokoju. Typ przewlekły występuje alergiczna spojówka. Ich cechą jest zależność sezonowa. Przewlekłe zapalenie spojówek jest często związane ze złymi warunkami sanitarnymi i higienicznymi, takimi jak dym i kurz w słabo wentylowanych pomieszczeniach.
Bardzo często młode matki muszą uporać się z faktem, że oczy dziecka zaczynają pływać i woda. Rano po śnie powieki sklejają się, a błona śluzowa jest czerwona i ma stan zapalny. Z tego powodu dziecko staje się niespokojne i kapryśne.
Zapalenie spojówek może pojawić się nawet wkrótce po wypisie ze szpitala. Rodzice powinni skonsultować się z lekarzem, ponieważ choroba jest bardzo łatwo mylona z zapaleniem worka łzowego (dacryocystitis) lub banalną niewydolnością kanału łzowego. Nie zawsze można skonsultować się z lekarzem, dlatego ważne jest, aby rodzice zapoznali się z objawami choroby, aby móc niezależnie odróżnić zapalenie spojówek od innych patologii.
Zapalenie wirusowe u dziecka objawia się w postaci silnego łzawienia i zaczerwienienia. Początkowo jedno oko może się zapalić, a następnie infekcja przechodzi do drugiego narządu wzroku. Często oczy są pokryte cienkim białawym filmem. Choroba zwykle rozwija się na tle grypy, ospy wietrznej, odry, opryszczki zwykłej lub adenowirusa. W tym przypadku pojawiają się nie tylko objawy okulistyczne, ale także nieżyt nosa i zapalenie gardła. Dzieci skarżą się na ból gardła i przekrwienie błony śluzowej nosa.
W bakteryjnym zapaleniu spojówek obraz kliniczny jest nieco inny. Oczy dziecka są dosłownie wypełnione ropą. Po śnie dziecko na ogół prawie nie otwiera oczu, ponieważ powieki sklejają się ze względu na nagromadzony ropny sekret. Jest też obrzęk, łzawienie, zaczerwienienie. Najczęściej dotyczy to jednego oka.
Najczęściej w dzieciństwie infekcja bakteryjna staje się przyczyną zapalenia spojówek. Mogą to być paciorkowce, gronkowce, pneumokoki. Choroba może wystąpić nie tylko z powodu infekcji czynnikami zewnętrznymi, ale również ze względu na wzrost liczby patogenów własnej mikroflory oka lub obecność ropnych chorób septycznych (zapalenie ucha środkowego, zapalenie migdałków, zapalenie zatok).
Nawet przy pełnej sterylności i doskonałej higienie noworodek jest narażony na zapalenie spojówek. Główne przyczyny choroby to:
W grupach dziecięcych rozprzestrzenianie się infekcji oka następuje bardzo szybko poprzez kontakt lub kropelki unoszące się w powietrzu. W okresie inkubacji dziecko przenosi infekcję. Nadal aktywnie komunikuje się z innymi ludźmi, będąc źródłem infekcji dużej liczby osób. Rozwój choroby przyczynia się do suchego powietrza w pomieszczeniu i błędów w żywieniu.
Traktuj dzieci z zapaleniem spojówek, myjąc oczy roztworem furatsiliny, bulionu nagietka, rumianku i szałwii. Przydatne jest, aby dzieci masowały kanał nosowo-łzowy, a także zakopywały krople Levomycetinum.
Zapalenie spojówek nie zawsze rozwija się jako osobna choroba. Zapalenie oczu może być spowodowane innymi patologiami. Omówimy niektóre z nich w tym artykule.
Podstawą rozwoju patologii jest naruszenie produkcji płynu łzowego. Suche zapalenie spojówek może być związane ze zmianami warunków klimatycznych, skoków hormonalnych lub zmian związanych z wiekiem.
Suche oko to stan patologiczny spowodowany nieodpowiednim zwilżeniem powierzchni oka płynem łzowym. Łza nie tylko smaruje gałkę oczną, ale także zmywa z jej powierzchni pył i inne cząstki wytrącające się. W przypadku zespołu suchego oka naturalny mechanizm samooczyszczania jest osłabiony, co pociąga za sobą negatywne konsekwencje.
Patologia nie zawsze wiąże się z niedostatecznie nawilżonym powietrzem w pomieszczeniu lub długim pobytem przed komputerem. Czasami przyczyną są zaburzenia endokrynologiczne, choroby nerek i choroby zakaźne.
Większość pacjentów czuje się sucha, zwłaszcza gdy zakrywają powieki. Oczy pod powiekami wydają się nienaturalnie zimne. Jest też świąd, pieczenie, mrowienie, skurcze, zmęczenie narządów wzroku.
Terapia medyczna polega na eliminacji czynników, które doprowadziły do pojawienia się suchości. Okulista wybiera sztuczne łzy dla pacjenta.
Alergiczny nieżyt nosa - nie jest to tak nieszkodliwe zjawisko, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. W połączeniu z atopowym zapaleniem skóry, patologia może prowadzić do astmy oskrzelowej.
Wyrażenie, że wszystkie choroby nerwów można przypisać alergicznemu nieżytowi nosa. W rzeczywistości stresujące sytuacje mogą wywołać rozwój nadwrażliwości organizmu. Dlatego, jeśli po doświadczeniu stresu, masz objawy przedłużonego przeziębienia z suchym kaszlem i wydzieliną z nosa, powinieneś skonsultować się z alergologiem.
Alergeny mogą być różnymi substancjami. Nadwrażliwość obserwuje się na sierści zwierząt, kurzu, pyłkach, kosmetykach, żywności i wielu innych. Najważniejszą rzeczą w leczeniu jest ustalenie przyczyny alergii i uniknięcie kontaktu z antygenem.
Osoby cierpiące na alergie mają przepisaną dietę hipoalergiczną. Leki przeciwhistaminowe pomogą poradzić sobie z nieprzyjemnymi objawami. W okresach sezonowych przeziębień eksperci w ogóle nie zalecają wychodzenia na zewnątrz. Uważa się, że w tym czasie alergie mogą być jeszcze silniejsze.
Skuteczną metodą leczenia jest swoista immunoterapia z alergenami. W ciągu kilku tygodni skoncentrowane roztwory alergenów są wstrzykiwane do organizmu. Dzięki temu organizm może wytworzyć coś w rodzaju antidotum.
Mówiąc prosto, jest to niewłaściwy wzrost rzęs. Trichiasis to nie tylko kosmetyczna wada, ale poważna patologia, która grozi niebezpiecznymi komplikacjami.
Ze względu na fakt, że rzęsy rosną pod powieką, dochodzi do tarcia z błoną śluzową oka. Osoba doświadcza ciągłego podrażnienia, łzawienia i bolesnych doznań.
Przyczyną choroby może być mechaniczne uszkodzenie oka, oparzenie powieki, procesy zakaźne lub operacja. Możesz usunąć rzęsy pęsetą, ale będziesz musiał często depilować. Ostatnio przeprowadzono krioterapię, za pomocą której włosy są usuwane za pomocą ciekłego azotu.
Cukrzyca jest podstępna nie tylko sama w sobie. Choroba powoduje szereg komplikacji, które wpływają na jakość życia. Jedną z tych konsekwencji jest uszkodzenie narządów wzroku. Pogorszenie funkcji wzrokowej następuje z powodu zniszczenia siatkówki. W zaawansowanych przypadkach proces patologiczny może prowadzić do całkowitej ślepoty.
W przypadku cukrzycy obserwuje się hiperglikemię, czyli podwyższony poziom cukru we krwi. Wynika to z faktu, że cukier wchodzący do organizmu nie jest przetwarzany na glukozę z powodu niewystarczającej ilości insuliny w trzustce.
Pierwsze oznaki cukrzycy obejmują silne pragnienie, które jest po prostu niemożliwe do zaspokojenia, sucha skóra i sporadyczne swędzenie, zwiększona potliwość. Osoba albo szybko traci na wadze bez dostosowania odżywiania, albo odwrotnie, szybko przybiera na wadze. Pacjenci zauważyli zmęczenie, utratę siły i niemożność wykonywania pracy fizycznej.
Rany na skórze goją się przez długi czas. Nawet małe zadrapanie może przekształcić się w ropiejącą ranę. Na ciele występują procesy krostkowe bez wyraźnego powodu.
Ciało z cukrzycą jest przesycone nadmiarem płynu. Wpływa to niekorzystnie na jakość widzenia, prowadząc do zmętnienia soczewki.
Lekarz dokonuje diagnozy na podstawie skarg zgłaszanych przez pacjentów. Ponadto okulista przeprowadza obiektywne badanie, zbierając historię, czyli historię choroby. Aby dokładnie zidentyfikować czynnik sprawczy procesu zapalnego, można wymagać badań wirusologicznych, bakteriologicznych, cytologicznych, a także testów alergicznych.
Osobno warto pozostać przy zbieraniu danych anamnestycznych. Lekarz musi ustalić, czy praca pacjenta jest związana z chemikaliami, czy ma on jakieś chroniczne patologie i czy występuje alergia.
Najbardziej pouczające metody diagnostyczne to bakterioskopowe i bakteriologiczne badania rozmazów i wydzieliny ze spojówki. Badanie określa również wrażliwość patogenów na antybiotyki. Pozwala to wybrać optymalny środek przeciwbakteryjny.
Wykonywana jest również biomikroskopia oka. Za pomocą specjalnego mikroskopu z urządzeniem oświetleniowym bada się organy widzenia. Jeśli podejrzewa się wirusowy charakter zapalenia, wykonuje się testy serologiczne.
Dane, takie jak na przykład kontakt z alergenem lub zależność od światła słonecznego, są ważne dla określenia czynnika prowokującego dla okulisty. Ważną rolę odgrywają osobliwości patologii. Lekarz musi wiedzieć, czy występuje ogólne złe samopoczucie, a także czy wystąpienie choroby jest związane z określonym sezonem.
Etiologia choroby jest bezpośrednio związana z tym, jak przejawia się zapalenie spojówek i jak sobie z tym radzić. Tak więc wirusowe zapalenie spojówek charakteryzuje się pojawieniem się pęcherzyków w błonie śluzowej oka. Po kontakcie ze źródłem infekcji pierwsze objawy mogą pojawić się po czterech do dwunastu dniach.
Rozszerzenie naczyń krwionośnych i podrażnienie zakończeń nerwowych prowadzi do świądu, łzawienia i zaczerwienienia. Na spojówce pojawia się wysięk śluzowy. Bolesne węzły chłonne można wykryć palpacyjnie przed uszami. Pacjenci rozwijają światłowstręt, odczuwają obecność piasku w oku. Zmętnienie rogówki powoduje niewyraźne widzenie. Funkcja wzrokowa jest zwykle przywracana kilka dni po wyzdrowieniu.
Leczenie uszkodzenia wirusowego obejmuje stosowanie kropli przeciwwirusowych z interferonem. Jeśli zapalenie spojówek pojawiło się na tle innych patologii zakaźnych, skuteczne leczenie jest przede wszystkim walką z chorobą podstawową.
W przypadku zmiany bakteryjnej u pacjentów pojawiają się krwotoki punktowe. Mętny, lepki wysięk śluzowo-ropny jest wydzielany z jamy spojówkowej. W ostrej postaci temperatura ciała może wzrosnąć, a także ból głowy i bezsenność. Podstawą leczenia są antybiotyki.
W alergicznym zapaleniu spojówek alergiczny nieżyt nosa jest rozpoznawany jednocześnie z dolegliwościami okulistycznymi. Pacjenci mają katar, a duża ilość śluzu jest wydzielana. Jest silny świąd, pieczenie powiek, a także łzawienie. Walka z alergiami odbywa się za pomocą leków przeciwhistaminowych.
Tak więc zapalenie spojówek jest chorobą poliologiczną, to znaczy duża liczba przyczyn prowadzi do jego pojawienia się. Najczęściej patogeny zapalenia oka stają się wirusami, bakteriami i alergenami. Predysponujące organy widzenia, hipotermia, brak snu, niedobór witamin, przewlekłe choroby układu oddechowego, zespół suchego oka i wiele innych można przypisać czynnikom predysponującym do występowania zapalenia spojówek.
Choroba może nawet pojawić się u noworodka. Dziecko może zostać zainfekowane niebezpieczną infekcją podczas przechodzenia przez kanał rodny. Ustalenie prawdziwej przyczyny jest pierwszym etapem terapeutycznego leczenia zapalenia spojówek. Bez tego leczenie będzie nieskuteczne. Nie przeprowadzaj autodiagnostyki. Ekspert będzie mógł dokonać dokładnej diagnozy na podstawie wyników badania.
http://glaziki.com/zdorove/prichiny-vozniknoveniya-konyunktivitaZapalenie spojówek odnosi się do zapalenia błony śluzowej oka. Może wystąpić z wielu powodów, od reakcji alergicznych po manifestacje wirusowe. W tym artykule porozmawiamy o tym, jak rozpoznać zapalenie spojówek, z czego może ono zacząć, a także jak leczyć tę bardzo nieprzyjemną chorobę.
Błona śluzowa oka jest zapalona, jeśli dostaną się do niej mikroby, grzyby i różne wirusy, zwłaszcza te związane z przeziębieniem. Od dawna wiadomo, że jak tylko zimno mija, zapalenie spojówek również mija. Zacznie się zaczerwienienie powiek. Tarcie oczu brudnymi rękami jest również przyczyną zapalenia spojówek. Nawiasem mówiąc, w przeciwieństwie do dorosłych, u dzieci ta choroba jest znacznie łatwiejsza.
Natura tej choroby może być alergiczna, wirusowa i bakteryjna. W bakteryjnym zapaleniu spojówek oba oczy są zakażone i zaczyna się wydzielanie śluzu. Wirusowe zapalenie spojówek dotyczy tylko jednego oka. W przypadku tego rodzaju choroby dochodzi do obfitego wyładowania łez i niewielkiej ilości śluzu. Oba gatunki są zakaźne i łatwo przenoszą się od zakażonych. Często zapalenie spojówek wywołuje pyłki z różnych roślin kwiatowych, kurzu i różnych zapachów. Zaczyna się zaczerwienienie powiek, występuje silne swędzenie z uwolnieniem ropy.
Istnieją ostre i przewlekłe postacie zapalenia spojówek. Przewlekłe zapalenie spojówek jest uważane za najtrudniejsze. Zauważono, że często pojawia się u dorosłych, ze względu na długotrwały negatywny wpływ dowolnego bodźca, na przykład: dym i kurz, różne zanieczyszczenia chemiczne w powietrzu. Powszechną przyczyną wystąpienia choroby jest awitaminoza i przewlekłe zmiany nosowe. Przewlekła postać choroby jest leczona przez długi czas.
Początek ostrego zapalenia spojówek następuje nieoczekiwanie. Osoba zaczyna odczuwać ból w oczach. Pojawia się łatwo zauważalne wyraźne zaczerwienienie, które może prowadzić do krwotoku punktowego. Wraz z dalszą kontynuacją stanu zapalnego ropny śluz zaczyna się wyróżniać. Pacjent ma ogólne złe samopoczucie, częste dolegliwości bólowe głowy. Wzrost temperatury ciała. Czas trwania choroby w ostrej postaci może wynosić kilka dni lub nawet tygodni.
Objawy ostrego zapalenia spojówek:
U pacjentów z ostrą postacią tej choroby pojawia się ciężka światłowstręt. Spojenie czerwonawe, pęcznieje, pojawiają się w nim liczne krwotoki punktowe. Przewlekłe zapalenie spojówek jest wolniejsze w rozwoju. Charakteryzuje się długim i uporczywym kursem. Pacjenci skarżą się na obce ciało w oku. Powieki - zmęczone i zaczerwienione, z lekkim obrzękiem.
Leczenie tej choroby odbywa się po uwzględnieniu jej kształtu i specyficzności. Najważniejszym punktem jest pozbycie się patologii, która spowodowała pojawienie się zapalenia spojówek. Eliminuje to bezpośredni patogen i jego bolesne skutki. W związku z tym leczenie tej choroby powinno być złożone. W tym przypadku przepisywane są leki przeciwbakteryjne, a także leki przeciwgrzybicze i przeciwwirusowe, przeciwpasożytnicze i przeciwalergiczne.
Leczenie ostrego zapalenia spojówek polega na usunięciu wydalonej ropy z gałki ocznej. W tym celu przeprowadza się częste przemywanie 2% roztworem kwasu borowego, roztworem furatsiliny lub jasnoróżowym nadmanganianem potasu. Podczas płukania rozpyla się szeroko rozcieńczone powieki. Między procesami mycia we wnęce spojówki wkrapla się krople antybakteryjne z częstotliwością co dwie lub trzy godziny.
Często ostra postać tej choroby jest spowodowana przez różnorodną florę kokosową, więc w tym przypadku wskazane byłoby stosowanie sulfanilomidów i antybiotyków, takich jak: roztwory tetracykliny, tetramycyny i albucydu. Maść zawierająca leki sulfanilomidowe lub antybiotyki jest również szeroko stosowana w celu wyeliminowania objawów. Opatrunek nie jest zalecany, ponieważ stworzy korzystne warunki dla rozwoju drobnoustrojów i może powodować powikłania ze strony rogówki. Ponadto ropne wyładowanie jest bardzo trudne do usunięcia, bez mrugania, co znacznie zakłóci w nocy, a nawet jest szkodliwe.
Leczenie wirusowego zapalenia spojówek jest miejscowym i ogólnym stosowaniem leków przeciwwirusowych. Z powodzeniem stosowane są Florenal, oksolin, tebrofen i inne leki. Dobrze roztwór ofanidum w postaci zastrzyków domięśniowych. Przepisywane są także zaszczepione leki, zastawki podspojówkowe i domięśniowe gamma globuliny. Sulfanilamid i antybiotyki nie wywierają specyficznego działania na adenowirusy, ale są stosowane w celu zapobiegania wtórnemu zakażeniu. Oczywiście samoleczenie nie jest tu dopuszczalne, więc dowiesz się od lekarza specjalisty o dawce i odstępie czasu podawania, a także o tym, które leki są optymalne w twoim przypadku.
Uważa się, że antybiotyki, najlepszy efekt i wyraźny efekt terapeutyczny, mają leki tetracyklinę i syntomycynę, ponieważ są one między innymi lekami przeciwwirusowymi.
Ogólną odporność organizmu na choroby adenowirusowe zwiększa się za pomocą Dibazolu, salicylanów, witamin i leków odczulających. Przewlekłe zapalenie spojówek jest leczone za pomocą różnych kropli do oczu i stosowania zimnych płynów ściągających, takich jak napary herbaciane. W przypadku zaostrzeń stosuj albuminę i antybiotyki zgodnie z zaleceniami lekarza. W nocy kładziemy maści, które działają dezynfekująco i zmniejszają stan zapalny, a także ułatwiają stan chorego oka.
http://ozrenii.com/story/konyunktivitZapalenie spojówek jest częstą nazwą grupy chorób zapalnych spojówki. Występują dość często iz równym prawdopodobieństwem u dzieci i dorosłych.
Tylna powierzchnia powiek i przód oka (do rogówki) są pokryte cienką przezroczystą błoną - spojówką. Film ten, po pierwsze, wydziela ważne składniki płynu łzowego, a po drugie, tworzy barierę ochronną przed mikroorganizmami i małymi ciałami obcymi.
Zapalenie spojówek może wystąpić z:
Zapalenie spojówek może być ostre i przewlekłe. Ostre zapalenie spojówek pojawia się nagle i postępuje szybko. Jednocześnie małe naczynia krwionośne rozszerzają się i czasami pękają, oczy stają się czerwone, jak u królika, powieki puchną, z oczu pojawia się wydzielina (w zależności od patogenu, może on być albo śluzowy albo ropny, nieistotny lub obfity).
Pacjenci z ostrym zapaleniem spojówek obawiają się bólu i pieczenia oka (oczu), wydaje im się, że wylali piasek. Oczy zaczerwienione, z nich płyną łzy, a czasem ropa, wzrasta wrażliwość na światło. Ponadto może wystąpić osłabienie, ból głowy i gorączka. Często choroba najpierw dotyka jednego oka, a po chwili drugiego.
Istnieją bakteryjne, wirusowe i alergiczne formy zapalenia spojówek. W bakteryjnej postaci zapalenia spojówek oba oczy są zwykle zakażone; chorobie towarzyszy obfity śluz, a następnie ropa. Forma wirusowa zwykle dotyczy jednego oka i towarzyszą mu małe wydzieliny śluzowe z oczu. Obie te formy choroby są wysoce zaraźliwe i łatwo przenoszą się przez kontakt z pacjentem.
U dzieci zapalenie spojówek najczęściej występuje jednocześnie z przeziębieniem iz reguły znika samoistnie po tygodniu. U dorosłych choroba może być znacznie gorsza.
Alergicznemu zapaleniu spojówek towarzyszy zaczerwienienie powiek, pieczenie i swędzenie, skąpe przezroczyste wydzieliny. W tym samym czasie może również wystąpić katar, kaszel, gorączka.
Przewlekłe zapalenie spojówek rozwija się stopniowo, jest powolne i najczęściej dotyczy jednocześnie obu oczu. Występuje głównie u dorosłych i jest spowodowany długotrwałymi bodźcami: dymem, pyłem, zanieczyszczeniami chemicznymi w powietrzu. Może również występować w awitaminozie, zaburzeniach metabolicznych, przewlekłych zmianach w obrębie nosa i łez.
Przewlekłe zapalenie spojówek objawia się swędzeniem, pieczeniem, uczuciem „piasku po wiekach”, światłowstrętem, zmęczeniem oczu. Choroba może występować przez długi czas.
http://medportal.ru/enc/pediatrics/eays/7/Witajcie przyjaciele!
Jestem bardzo miły dla moich oczu - najmniejsze zaczerwienienie, swędzenie, pieczenie nie pozostają bez mojej uwagi. Uważnie monitoruję także zdrowie moich ulubionych córeczek.
Dzięki Bogu nie napotkaliśmy poważnych problemów w tej dziedzinie. Nie bez powodu zapobieganie jest uważane za gwarancję zdrowia.
Dzisiaj rozpoczynam serię artykułów na temat zapalenia spojówek. Jest to dość powszechna choroba, która niestety dogania dzieci, począwszy od dzieciństwa.
Bardzo łatwo jest go zdiagnozować wizualnie, a leczenie najlepiej wykonać pod kierunkiem lekarza, który określi przyczynę zapalenia i przepisze niezbędne leki.
W międzyczasie proponuję zbadać rodzaje zapalenia spojówek i czynniki powodujące jego rozwój.
Zapalenie spojówek jest poliologiczną zmianą zapalną spojówki - błoną śluzową pokrywającą wewnętrzną powierzchnię powiek i twardówki.
Różne formy zapalenia spojówek występują z przekrwieniem i obrzękiem przejściowych fałdów i powiek, wydzieliną śluzową lub ropną z oczu, łzawieniem, pieczeniem i swędzeniem oczu itp.
Zapalenie spojówek jest najczęstszą chorobą oka - stanowią około 30% całej patologii oka.
Częstość występowania zmian zapalnych spojówki wiąże się z jej wysoką reaktywnością na różne czynniki egzogenne i endogenne, a także dostępnością jamy spojówkowej do niekorzystnych wpływów zewnętrznych.
Zapalenie spojówek może być powikłane zapaleniem powiek, zapaleniem rogówki, zespołem suchego oka, entropią, bliznami powiek i rogówki, perforacją rogówki, hipoponią, zmniejszoną ostrością wzroku itp.
Spojówka pełni funkcję ochronną i dzięki swojej anatomicznej pozycji stale styka się z wieloma bodźcami zewnętrznymi - cząstkami pyłu, powietrzem, czynnikami mikrobiologicznymi, efektami chemicznymi i termicznymi, jasnym światłem itp.
Zazwyczaj spojówka ma gładką, wilgotną powierzchnię, różowy kolor; jest przezroczysty, przepływają przez nie naczynia i gruczoły meibomijne; wydzielina spojówkowa przypomina łzę.
Gdy zapalenie spojówek staje się mętne, szorstkość, może tworzyć blizny.
Wszystkie zapalenia spojówek dzielą się na egzogenne i endogenne.
Endogenne zmiany spojówki są wtórne, występujące na tle innych chorób (ospy wietrznej i różyczki, odry, gorączki krwotocznej, gruźlicy itp.).
Egzogenne zapalenie spojówek występuje jako niezależna patologia poprzez bezpośredni kontakt spojówki ze środkiem etiologicznym.
W zależności od przebiegu wyróżnia się przewlekłe, podostre i ostre zapalenie spojówek.
Klinicznie, zapalenie spojówek może być nieżytowe, ropne, włókniste (błoniaste), pęcherzykowe.
Z powodu zapalenia wydzielają:
Bakteryjne zapalenie spojówek z reguły występuje, gdy infekcja jest kontaktowa z gospodarstwem domowym. Jednocześnie bakterie, które normalnie się namnażają lub nie są częścią normalnej mikroflory spojówkowej, zaczynają namnażać się na błonie śluzowej.
Toksyny wydalane przez bakterie powodują wyraźną reakcję zapalną.
Najczęstszymi czynnikami wywołującymi bakteryjne zapalenie spojówek są gronkowce, pneumokoki, paciorkowce, pałeczki cyjanowe, Escherichia coli, Klebsiella, Proteus, Mycobacterium tuberculosis. W niektórych przypadkach możliwe jest zakażenie oczu patogenami rzeżączki, kiły, błonicy.
Wirusowe zapalenie spojówek może być przenoszone przez kontaktowe gospodarstwa domowe lub kropelki unoszące się w powietrzu i są ostrymi chorobami zakaźnymi. Wirusowe zapalenie spojówek może być etiologicznie związane z wirusami opryszczki zwykłej, półpaśca, ospy wietrznej, odry, enterowirusa itp.
Grzybicze zapalenie spojówek może być spowodowane przez grzyby promieniowate, pleśnie, drożdże i inne rodzaje grzybów.
Alergiczne zapalenie spojówek spowodowane nadwrażliwością organizmu na dowolny antygen iw większości przypadków służy jako lokalna manifestacja ogólnoustrojowej reakcji alergicznej.
Przyczynami objawów alergicznych mogą być leki, czynniki odżywcze (pokarmowe), robaki, chemia gospodarcza, pyłki roślin, roztocza demodeksowe itp.
Nieinfekcyjne zapalenie spojówek może wystąpić, gdy podrażnienie oczu spowodowane jest czynnikami chemicznymi i fizycznymi, dymem (w tym tytoniem), pyłem, ultrafioletem; zaburzenia metaboliczne, awitaminoza, ametropia (nadwzroczność, krótkowzroczność) itp.
Specyficzne objawy zapalenia spojówek zależą od etiologicznej postaci choroby. Jednak przebieg zapalenia spojówek różnego pochodzenia charakteryzuje się szeregiem typowych objawów.
Obejmują one:
Często głównym objawem zapalenia spojówek jest niezdolność do otwierania powiek rano z powodu ich przywierania z wyschniętym wydzielaniem.
Wraz z rozwojem adenowirusa lub wrzodziejącego zapalenia rogówki może zmniejszyć ostrość wzroku. W zapaleniu spojówek oba oczy są zwykle dotknięte: czasami zapalenie występuje na przemian w nich i postępuje z innym stopniem nasilenia.
Ostre zapalenie spojówek objawia się nagle bólem i bólem oczu. Na tle przekrwienia spojówek często obserwuje się krwotoki. Zastrzyk spojówek gałek ocznych, obrzęk błony śluzowej; obfite wydzieliny śluzowe, ropne lub ropne są wydzielane z oczu.
W ostrym zapaleniu spojówek ogólne samopoczucie jest często zaburzone: złe samopoczucie, ból głowy, wzrost temperatury ciała. Ostre zapalenie spojówek może trwać od jednego do dwóch lub trzech tygodni.
Podostre zapalenie spojówek charakteryzuje się mniej ostrymi objawami niż ostra postać choroby. Rozwój przewlekłego zapalenia spojówek następuje stopniowo, a przebieg jest trwały i długotrwały.
Są odczucia dyskomfortu i ciał obcych w oczach, zmęczenie oczu, umiarkowane przekrwienie i kruchość spojówek, które stają się aksamitne. Na tle przewlekłego zapalenia spojówek często rozwija się zapalenie rogówki.
Specyficznym objawem zapalenia spojówek o etiologii bakteryjnej jest ropne, nieprzezroczyste lepkie wydzielanie o żółtawym lub zielonkawym kolorze. Jest ból, suche oczy i skóra okolic oczodołu.
Wirusowe zapalenie spojówek często występuje na tle zakażeń górnych dróg oddechowych i towarzyszy mu umiarkowane łzawienie, światłowstręt i skurcz powiek, skąpe wydzieliny śluzowe, podżuchwowe lub przyuszne zapalenie węzłów chłonnych.
W niektórych rodzajach wirusowych uszkodzeń oka na błonie śluzowej oczu powstają pęcherzyki (pęcherzykowe zapalenie spojówek) lub rzekomobłoniaste (błoniaste zapalenie spojówek).
Alergiczne zapalenie spojówek zwykle występuje z ciężkim świądem, bólem oczu, łzawieniem, obrzękiem powiek, czasem alergicznym nieżytem nosa i kaszlem, wypryskiem atopowym.
Cechy kliniczne grzybiczego zapalenia spojówek zależą od rodzaju grzyba. W przypadku promienicy rozwija się nieżytowe lub ropne zapalenie spojówek; z blastomikozą - błoniaste z szarawymi lub żółtawymi łatwo usuwalnymi filmami.
Dla kandydozy charakteryzującej się tworzeniem guzków, składających się z skupisk komórek nabłonkowych i limfoidalnych; aspergiloza występuje z przekrwieniem spojówek i zmianami rogówkowymi.
Gdy zapalenie spojówek spowodowane toksycznym działaniem chemikaliów, silny ból pojawia się, gdy poruszasz oczami, mrugasz, próbujesz otworzyć lub zamknąć oczy.
Wewnętrzna powierzchnia naszych powiek i przód gałki ocznej mają cienką przezroczystą błonę zwaną spojówką. Odpowiada za rozwój ważnych składników płynu łzowego i chroni oko przed mikroorganizmami i ciałami obcymi.
Zapalenie spojówek jest chorobą zapalną spojówki. Są bardzo częste zarówno u dorosłych, jak i dzieci.
Ostre bakteryjne zapalenie spojówek objawia się silną światłowstrętem i uporczywym łzawieniem. Spojenie czerwonawe i pęczniejące, pojawiają się krwotoki punktowe.
Adenowirusowe zapalenie spojówek zwykle towarzyszy chorobie górnych dróg oddechowych. Ten gatunek zaczyna się ostro od łzawienia, zaczerwienienia i obrzęku. W dolnej przejściowej fałdzie spojówki mogą wylać się małe pęcherzyki.
Zapalenie spojówek wywołane przez Chlamydia jest spowodowane przez serotypy D-K Chlamydia trachomatis. Często towarzyszy zakażeniu seksualnemu i jest przenoszona drogą płciową.
Pojawienie się grzybiczego zapalenia spojówek jest wywoływane przez pleśń, grzyby drożdżopodobne, promieniowce itp. Czynniki zakaźne pochodzą z gleby, niektórych ziół, warzyw i zwierząt.
Alergiczne zapalenie spojówek może przejawiać się na różne sposoby, w zależności od charakteru alergenu. Na przykład lekowe zapalenie spojówek rozwija się około 6 godzin po zażyciu leku i objawia się swędzeniem, pieczeniem, obrzękiem i obfitym wydzielaniem śluzu.
Dzieci często cierpią na zapalenie spojówek. Niemowlęta są szczególnie podatne na tę chorobę iw tym przypadku często pojawiają się komplikacje.
Dzieci mają trzy rodzaje tej choroby. Mają wirusowe, alergiczne, bakteryjne zapalenie spojówek. W każdym przypadku są znaki i specjalne metody leczenia.
Wirusowe zapalenie spojówek wywołane przez patogeny powodujące choroby układu oddechowego i postępuje jako choroba współistniejąca w ostrych infekcjach układu oddechowego. Po pojawieniu się na błonie śluzowej oka niemowlęcia wirus wywołuje proces zapalny. Nie występuje zbyt często.
Alergiczne zapalenie spojówek jest konsekwencją ostrej reakcji alergicznej.
Z reguły alergenami numer jeden są rośliny kwitnące, sierść zwierząt domowych, niektóre produkty, leki, kurz domowy. W alergicznym zapaleniu spojówek może występować katar sienny.
Bakteryjne zapalenie spojówek występuje najczęściej w przypadku choroby dzieci. Czynnikami sprawczymi są bakterie, takie jak gronkowce, pneumokoki. Patogeny można łatwo znaleźć na błonie śluzowej, gdy dziecko pociera oczy niezbyt czystymi rękami.
Zapalenie spojówek u noworodków ze względu na to, że bakterie dostają się na śluzówkę z kanału rodnego.
Przez pewien czas obecność bakterii w ciele dziecka może nie manifestować się w żaden sposób i tylko w momencie osłabienia układu odpornościowego organizmu może wywołać stan zapalny. Stopień zapalenia zależy od tego, który patogen jest spowodowany.
Jest charakterystyczna cecha każdego rodzaju tej choroby u dzieci. Obfity przepływ łez, światłowstręt i zaczerwienienie oczu.
W formie bakteryjnej obserwuje się jednocześnie zapalenie obu oczu, ale zdarza się, że początkowo dotyczy to tylko jednego oka, a po pewnym czasie infekcja przechodzi na drugą. Obrzęki powiek dolnych i górnych, śluz z zawartością ropy jest uwalniany z oka.
Szczególnie choroba objawia się rano, gdy ropa wysycha, a dziecko nie jest w stanie otworzyć oczu.
Jeśli dziecko ma alergiczną postać choroby, wtedy oba oczy są natychmiast zaangażowane w proces zapalny. W tym przypadku powieki są opuchnięte, dziecko czuje się bardzo swędzące i stale próbuje pocierać oczy. Rzadko obserwowano ropne wydzieliny.
W wirusowej postaci dziecięcego zapalenia spojówek zapalenie zaczyna się od jednego oka i przechodzi w drugie, jeśli nie ma na czas leczenia. Ropne wydzielanie występuje, gdy dodaje się zakażenie bakteryjne.
http://ozrenie.com/bolezni/konyunktivit.htmlZapalenie spojówek jest poliologiczną zmianą zapalną spojówki - błoną śluzową pokrywającą wewnętrzną powierzchnię powiek i twardówki. Różne formy zapalenia spojówek występują z przekrwieniem i obrzękiem przejściowych fałdów i powiek, wydzieliną śluzową lub ropną z oczu, łzawieniem, pieczeniem i swędzeniem oczu itp. Diagnozę zapalenia spojówek wykonuje okulista i obejmuje: badanie zewnętrzne, biomikroskopię i leczenie zastrzykiem. badanie bakteriologiczne wymazu ze spojówki, badanie cytologiczne, immunofluorescencyjne, test immunoenzymatyczny do zdrapywania ze spojówki, dodatkowe konsultacje (infekolog, dermatolog, ENT, ph iziatra, alergolog) mogą być potrzebne. Leczenie zapalenia spojówek jest głównie miejscowym lekiem z użyciem kropli do oczu i maści, myciem worka spojówkowego, wstrzyknięciami podspojówkowymi.
Zapalenie spojówek jest najczęstszą chorobą oka - stanowią około 30% całej patologii oka. Częstość występowania zmian zapalnych spojówki wiąże się z jej wysoką reaktywnością na różne czynniki egzogenne i endogenne, a także dostępnością jamy spojówkowej do niekorzystnych wpływów zewnętrznych. Termin „zapalenie spojówek” w okulistyce łączy etiologicznie zróżnicowane choroby, które występują ze zmianami zapalnymi w błonie śluzowej oka. Zapalenie spojówek może być powikłane zapaleniem powiek, zapaleniem rogówki, zespołem suchego oka, entropią, bliznami powiek i rogówki, perforacją rogówki, hipoponią, zmniejszoną ostrością wzroku itp.
Spojówka pełni funkcję ochronną i dzięki swojej anatomicznej pozycji stale styka się z wieloma bodźcami zewnętrznymi - cząstkami pyłu, powietrzem, czynnikami mikrobiologicznymi, efektami chemicznymi i termicznymi, jasnym światłem itp. Zazwyczaj spojówka ma gładką, wilgotną powierzchnię, różowy kolor; jest przezroczysty, przepływają przez nie naczynia i gruczoły meibomijne; wydzielina spojówkowa przypomina łzę. Gdy zapalenie spojówek staje się mętne, szorstkość, może tworzyć blizny.
Wszystkie zapalenia spojówek dzielą się na egzogenne i endogenne. Endogenne zmiany spojówki są wtórne, występujące na tle innych chorób (ospy wietrznej i różyczki, odry, gorączki krwotocznej, gruźlicy itp.). Egzogenne zapalenie spojówek występuje jako niezależna patologia poprzez bezpośredni kontakt spojówki ze środkiem etiologicznym.
W zależności od przebiegu wyróżnia się przewlekłe, podostre i ostre zapalenie spojówek. Klinicznie, zapalenie spojówek może być nieżytowe, ropne, włókniste (błoniaste), pęcherzykowe.
Z powodu zapalenia wydzielają:
Specyficzne objawy zapalenia spojówek zależą od etiologicznej postaci choroby. Jednak przebieg zapalenia spojówek różnego pochodzenia charakteryzuje się szeregiem typowych objawów. Należą do nich: obrzęk i przekrwienie błony śluzowej powiek i przejściowe fałdy; wydzielanie śluzu lub ropnej wydzieliny z oczu; swędzenie, pieczenie, łzawienie; uczucie „piasku” lub obcego ciała w oku; światłowstręt, skurcz powiek. Często głównym objawem zapalenia spojówek jest niezdolność do otwierania powiek rano z powodu ich przywierania z wyschniętym wydzielaniem. Wraz z rozwojem adenowirusa lub wrzodziejącego zapalenia rogówki może zmniejszyć ostrość wzroku. W zapaleniu spojówek oba oczy są zwykle dotknięte: czasami zapalenie występuje na przemian w nich i postępuje z innym stopniem nasilenia.
Ostre zapalenie spojówek objawia się nagle bólem i bólem oczu. Na tle przekrwienia spojówek często obserwuje się krwotoki. Zastrzyk spojówek gałek ocznych, obrzęk błony śluzowej; obfite wydzieliny śluzowe, ropne lub ropne są wydzielane z oczu. W ostrym zapaleniu spojówek ogólne samopoczucie jest często zaburzone: złe samopoczucie, ból głowy, wzrost temperatury ciała. Ostre zapalenie spojówek może trwać od jednego do dwóch lub trzech tygodni.
Podostre zapalenie spojówek charakteryzuje się mniej ostrymi objawami niż ostra postać choroby. Rozwój przewlekłego zapalenia spojówek następuje stopniowo, a przebieg jest trwały i długotrwały. Są odczucia dyskomfortu i ciał obcych w oczach, zmęczenie oczu, umiarkowane przekrwienie i kruchość spojówek, które stają się aksamitne. Na tle przewlekłego zapalenia spojówek często rozwija się zapalenie rogówki.
Specyficznym objawem zapalenia spojówek o etiologii bakteryjnej jest ropne, nieprzezroczyste lepkie wydzielanie o żółtawym lub zielonkawym kolorze. Jest ból, suche oczy i skóra okolic oczodołu.
Wirusowe zapalenie spojówek często występuje na tle zakażeń górnych dróg oddechowych i towarzyszy mu umiarkowane łzawienie, światłowstręt i skurcz powiek, skąpe wydzieliny śluzowe, podżuchwowe lub przyuszne zapalenie węzłów chłonnych. W niektórych rodzajach wirusowych uszkodzeń oka na błonie śluzowej oczu powstają pęcherzyki (pęcherzykowe zapalenie spojówek) lub rzekomobłoniaste (błoniaste zapalenie spojówek).
Alergiczne zapalenie spojówek zwykle występuje z ciężkim świądem, bólem oczu, łzawieniem, obrzękiem powiek, czasem alergicznym nieżytem nosa i kaszlem, wypryskiem atopowym.
Cechy kliniczne grzybiczego zapalenia spojówek zależą od rodzaju grzyba. W przypadku promienicy rozwija się nieżytowe lub ropne zapalenie spojówek; z blastomikozą - błoniaste z szarawymi lub żółtawymi łatwo usuwalnymi filmami. Dla kandydozy charakteryzującej się tworzeniem guzków, składających się z skupisk komórek nabłonkowych i limfoidalnych; aspergiloza występuje z przekrwieniem spojówek i zmianami rogówkowymi.
Gdy zapalenie spojówek spowodowane toksycznym działaniem chemikaliów, silny ból pojawia się, gdy poruszasz oczami, mrugasz, próbujesz otworzyć lub zamknąć oczy.
Diagnozę zapalenia spojówek wykonuje okulista na podstawie dolegliwości i objawów klinicznych. W celu wyjaśnienia etiologii zapalenia spojówek ważna historia danych: kontakt z pacjentami, alergeny, istniejące choroby, związek ze zmianą pory roku, ekspozycja na światło słoneczne itp. Badanie zewnętrzne ujawnia przekrwienie i obrzęk spojówki, wstrzyknięcie gałki ocznej, obecność wydzieliny.
Badania laboratoryjne są przeprowadzane w celu ustalenia etiologii zapalenia spojówek: badanie cytologiczne zeskrobania lub wymazu, badanie bakteriologiczne wymazu ze spojówki, oznaczenie miana przeciwciał (IgA i IgG) dla podejrzanego patogenu w płynie łzowym lub surowicy, badanie demodeksu. W alergicznym zapaleniu spojówek stosuje się próbki alergiczne na skórę, nosowe, spojówkowe i hipoglossalne.
W identyfikacji zapalenia spojówek o określonej etiologii może być wymagana konsultacja ze specjalistą chorób zakaźnych, wenerologiem i fisiologiem; w alergicznej postaci choroby - alergolog; z wirusem - otolaryngologiem. Ze specjalnych okulistycznych metod badania zapalenia spojówek stosuje się biomikroskopię oka, test wkraplania fluoresceiny itp.
Diagnostyka różnicowa zapalenia spojówek jest przeprowadzana z zapaleniem nadtwardówki i sklerytem, zapaleniem rogówki, zapaleniem błony naczyniowej oka (zapalenie tęczówki, zapalenia tęczówki, zapalenia naczyniówki), ostrym jaskrą, ciałem obcym oka, niedrożnością kanalików z zapaleniem pęcherza moczowego.
Schemat leczenia zapalenia spojówek jest przepisywany przez okulistę, z uwzględnieniem patogenu, ciężkości procesu, istniejących powikłań. Miejscowe leczenie zapalenia spojówek wymaga częstego płukania jamy spojówkowej roztworami leczniczymi, wkraplania leków, rozpoczynania maści ocznych i wstrzykiwania podspojówkowego.
W przypadku zapalenia spojówek zabronione jest stosowanie opaski na oczy, ponieważ pogarszają one opróżnianie wydzieliny i mogą przyczyniać się do rozwoju zapalenia rogówki. Aby wykluczyć autoinfekcje, zaleca się częstsze mycie rąk, używanie jednorazowych ręczników i serwetek, oddzielnych pipet i patyczków do oczu dla każdego oka.
Przed wprowadzeniem leków do jamy spojówkowej wykonuje się znieczulenie miejscowe gałki ocznej za pomocą roztworów nowokainy (lidokainy, trimekainy), następnie toalety z rzęskowych krawędzi powiek, spojówki i gałki ocznej z antyseptykami (z p-rumem furatsiliny, kwasem manganowym potasem). Przed otrzymaniem informacji o etiologii zapalenia spojówek krople do oczu wkrapla się do 30% roztworu sulfacetamidu w postaci kropli do oczu, w nocy kładzie się maść do oczu.
Podczas wykrywania bakteryjnej etiologii zapalenia spojówek stosuje się miejscowo siarczan gentamycyny w postaci kropli i maści do oczu, maść do oczu z erytromycyną. W leczeniu wirusowego zapalenia spojówek stosowane są środki wirusostatyczne i wirusobójcze: triflurydyna, idoksurydyna, interferon leukocytowy w postaci wkroplania i acyklowir - miejscowo, w postaci maści i doustnie. Środki przeciwdrobnoustrojowe mogą być przepisywane w celu zapobiegania infekcji bakteryjnej.
W identyfikacji chlamydiowego zapalenia spojówek oprócz leczenia miejscowego wskazane jest ogólnoustrojowe podawanie doksycykliny, tetracykliny lub erytromycyny. Leczenie alergicznego zapalenia spojówek obejmuje wyznaczanie kropli zwężających naczynia i przeciwhistaminowych, kortykosteroidów, substytutów łez, przyjmowanie leków odczulających. W przypadku zapalenia spojówek o etiologii grzybiczej przepisywane są maści przeciwgrzybicze i wkraplanie (leworyna, nystatyna, amfoterycyna B itp.).
Terminowe i odpowiednie leczenie zapalenia spojówek umożliwia powrót do zdrowia bez konsekwencji dla funkcji widzenia. W przypadku wtórnych zmian rogówki wzrok może być zmniejszony. Główną profilaktyką zapalenia spojówek jest spełnienie wymagań sanitarnych i higienicznych w placówkach medycznych i edukacyjnych, przestrzeganie norm higieny osobistej, terminowa izolacja pacjentów z uszkodzeniami wirusowymi oraz środki przeciw epidemii.
Zapobieganie chlamydiom i gonokokowemu zapaleniu spojówek u noworodków obejmuje leczenie zakażenia chlamydiami i rzeżączki u kobiet w ciąży. Jeśli masz skłonność do alergicznego zapalenia spojówek, w przededniu oczekiwanego zaostrzenia konieczne jest profilaktyczne leczenie miejscowe i ogólne.
http://www.krasotaimedicina.ru/diseases/ophthalmology/conjunctivitis